بسم‌الله الرحمن الرحیم #حضرت_عباس_ع_مدح_و_شهادت حجت الاسلام #محسن_حنیفی ▶️ یا والقمر! والشمس! مزمّل! اباالفضل! ای قبله گاه شاعر بیدل اباالفضل! الفاظ موج و، دامنت ساحل اباالفضل! یا دائم الفضلِ علی السائل اباالفضل! تو صاحبم هستی و من تنها رعیت پابوسی ات را کرده ام با شعر نیت @hosenih ای حضرت عیسی مسیح ارمنی ها ای دستهایت دستگیر اهل معنا یا کاشف الکرب تمام اهل دنیا یا عَمّی العباسِ فرزندان زهرا ای رب این پیمانه ها، باب الحوائج ای پیر سقاخانه ها، باب الحوائج @hosenih تندیس تقوا و وقار و استقامت ای برگه ی سبز عبور از قیامت دست بلند توست، اسباب شفاعت آری قسیم النار و الجنه، نگاهت جاری ز سر انگشت تو آب حیات است بوسه زدن بر دست تو از واجبات است @hosenih این پینه ی پیشانی تو یادگاریست بین تو و معبود تو هر شب قراریست ماه عشیره معنی شب زنده داریست سجاده ی تو ساغر می های جاریست روی تو جلوه بر رخ مهتاب داده است اشک تو بوده نخلها را آب داده است @hosenih اخم تو خشم حضرت پروردگار است ابروی تو تکرار تیغ ذوالفقار است این چرخش شمشیر یک حمزه تبار است گفتی: أنا العباس، لشگر در فرار است از میسره تا میمنه کردی قیامت کولاک کردی یک تنه کردی قیامت @hosenih ساغر لبالب نیست اما باز می هست کرببلا گر نیست اما شهر ری هست سجاده پهن و روضه باز و سوز نی هست در خاطر من روضه های "سیبویه" است با روضه می داده است چشمان ترم را او نوحه دم داده است ای اهل حرم را @hosenih تا که علم افتاد و دست تو قلم شد زهرا رسید و بیرق روضه علم شد ذره به ذره از قد و بالات کم شد قد حسین بن علی پیش تو خم شد داغ تو را داده خبر تا مشک پاره وا شد ز گوش اهل خیمه گوشواره ⏹ © کانال رسمی "حسینیه؛ پایگاه تخصصی مدح و مرثیه"؛ @hosenih

بسم‌الله الرحمن الرحیم #حضرت_عباس_ع_مدح_و_شهادت حجت الاسلام #محسن_حنیفی ▶️ یا والقمر! والشمس! مزمّل! اباالفضل! ای قبله گاه شاعر بیدل اباالفضل! الفاظ موج و، دامنت ساحل اباالفضل! یا دائم الفضلِ علی السائل اباالفضل! تو صاحبم هستی و من تنها رعیت پابوسی ات را کرده ام با شعر نیت ای حضرت عیسی مسیح ارمنی ها ای دستهایت دستگیر اهل معنا یا کاشف الکرب تمام اهل دنیا یا عَمّی العباسِ فرزندان زهرا ای رب این پیمانه ها، باب الحوائج ای پیر سقاخانه ها، باب الحوائج تندیس تقوا و وقار و استقامت ای برگه ی سبز عبور از قیامت دست بلند توست، اسباب شفاعت آری قسیم النار و الجنه، نگاهت جاری ز سر انگشت تو آب حیات است بوسه زدن بر دست تو از واجبات است این پینه ی پیشانی تو یادگاریست بین تو و معبود تو هر شب قراریست ماه عشیره معنی شب زنده داریست سجاده ی تو ساغر می های جاریست روی تو جلوه بر رخ مهتاب داده است اشک تو بوده نخلها را آب داده است اخم تو خشم حضرت پروردگار است ابروی تو تکرار تیغ ذوالفقار است این چرخش شمشیر یک حمزه تبار است گفتی: أنا العباس، لشگر در فرار است از میسره تا میمنه کردی قیامت کولاک کردی یک تنه کردی قیام ساغر لبالب نیست اما باز می هست کرببلا گر نیست اما شهر ری هست سجاده پهن و روضه باز و سوز نی هست در خاطر من روضه های "سیبویه" است با روضه می داده است چشمان ترم را او نوحه دم داده است ای اهل حر تا که علم افتاد و دست تو قلم شد زهرا رسید و بیرق روضه علم شد ذره به ذره از قد و بالات کم شد قد حسین بن علی پیش تو خم شد داغ تو را داده خبر تا مشک پاره وا شد ز گوش اهل خیمه گوشواره https://eitaa.com/fazlll ⏹ دیوان اشعار مذهبی محمد اسماعیل فضل الهی

#حضرت_عباس_ع_مدح_و_شهادت تابید بر آب، ماهتابی در آب، قدم زد، آفتابی گفتند: گرفته آب در دست راوی سخنی به جا نگفته ست از ذهن بلند این علمدار حتی نگذشت، فکر این کار این دست در آب؟ نه! خیال است نزدیک دهان؟ مگو، محال است لب تشنه حسین و تر لبانش؟ حتی نگذشت از گمانش هیهات! اگر عموی اصغر حتی به خیال، لب کُند تر حتی نگذشت از ضمیرش سیراب ببیندش، امیرش ای بی‌خبر از مرام عباس! این ننگ کجا و نام عباس کی بگذرد از خیال دریا نوشیدن آب، قبل مولا؟ سقای حرم! دوباره برخیز منگر تو به مشک پاره، برخیز این مشک، عمود اگر گذارد اندازه‌ی اصغر آب دارد برخاست عمو و مشک برداشت افسوس! که آن عمود نگذاشت ای بارگه ادب، اباالفضل! ای ساقی تشنه‌لب، اباالفضل! از چهره، بکش نقاب امشب ماهی تو، بیا بتاب امشب بنگر قمرا! که بی‌قراریم داریم تو را و غم نداریم ای کارگشای ارمنی‌ها سوگند دعای ارمنی‌ها حق است که دارد این همه مست دستی که دل از حسین برده ست زنجیر فراق، بسته ما را بی دست، بگیر دست ما را حیدر نسبی، علی تباری تو وارث برق ذوالفقاری سقا و برادر حسینی دلداده و دلبر حسینی احوال زمانه بس عجیب است ای میر حرم! حرم غریب است ماییم و غم و دعای عهدی ای ماه عمو! بگو به مهدی: عالم، همه بی‌قرار اویند عمری ست در انتظار اویند او که حسنی است در کرامت تکرار حسین، در شجاعت مانند علی است، هیبت او مثل قمر است، غیرت او ای دست گره گشا، اباالفضل! یا عشق! دخیل یا اباالفضل! شاعر: #قاسم_صرافان