https://eitaa.com/fazlll دیوان اشعار مذهبی محمد اسماعیل فضل الهی 🏴🏴🏴🏴🏴🏴 شعری درباره شهادت امام جعفر صادق (ع)   ما بی وجود لطف تو مذهب نداشتیم  در دین و علم این همه منصب نداشتیم   نورت اگر نبود به جز شب نداشتیم ذکر حسین جان به روی لب نداشتیم   آری اگر که شیعه به پا هست و عاشق است  از فيض قال باقر و از قال صادق است   با گوشه نگاه تو زائر درست شد با روضه خوانی تو شعائر درست شد   از ذوق توست این همه شاعر درست شد  از قطره ای ز علم تو جابر درست شد   هرکس بدون توست به محشر معطل است  توحید ما طفیلی درس مفضل است   درهاي شهر علم به دست تو باز شد اسلام پاي مكتب تو سرفراز شد   از شرق و غرب با تو جهان بي نياز شد اصلي ترين وصيت تو بر نماز شد پیشنهاد امروز  با رزرو بلیط و هتل از اینجا فرصت سفر تو این فصل رو از دست نده !   در فكر شيعه بود هميشه دل شما  ماييم از اضافه آب و گل شما   شاگرد تو اگرچه که چندین هزار بود از آنهمه چقدر برای تو یار بود؟   دردت یکی نبود، غمت بیشمار بود مثل علی همیشه به چشم تو خار بود   پس چاره ای به غیر صبوری نداشتی بیش از سه چار شیعه تنوری نداشتی   خفاش هاي نیمه شب تار آمدند تو در نماز، در پی پیکار آمدند   مانند دزد از سر دیوار آمدند اینگونه در مدینه همه بار آمدند   بر روی خاک از نفس افتاده می کشند اینها ز زیر پای تو سجاده می کشند   در کوچه نیست پوشش و عمامه بر سرت  آتش گرفته است دري در برابرت   اما نبود پشت در خانه همسرت پیچیده است ناله "ای وای مادر"ت   این حال و روز و صحنه برای تو آشناست در کوچه پابرهنه... برای تو آشناست   در کوچه دست بسته... علی بود و فاطمه تنها ، غریب، خسته... علی بود و فاطمه   در بین خون نشسته... علی بود و فاطمه  با پهلویی شکسته... علی بود و فاطمه   آنكه فرشته بود پي هم نشيني اش  آمد به گوش ناله فضه خذینی اش    شعری درباره شهادت امام جعفر صادق   غمزده شد دل هر عاشق ، در عزای امام ِ صادق واویلا واویلا واویلا جان عالم ز غم بر لب شد ، عزای رئیس مذهب شد   دهم با سوز سلامش ، دین شده زنده از کلامش خانه اش بسوزد واویلا ، ذکر اودر آتش یا زهرا در آتش دیده گریان کرده ، یاد شام ِ غریبان کرده   یاد بچه های بی بابا ، یاد کعب نی های اعدا یاد آن سر ِ از تن جدا ، آن سر ِ به روی نیزه ها یادِ آن قلوب شکسته ، یاد آن نماز نشسته   در عزای ولیّ سرمد ، عطر ناب شهیدان آمد یازهرا یازهرا یازهرا عزیزان دل خاص و عام ، شهیدان غوّاص و گمنام لاله های پرپر السّلام ، عزیزان رهبر السّلام   حالتان نینوایی باشد ، عطرتان کربلایی باشد بین تشییعتان گریانیم ، غصه دار ِ شه عطشانیم تن ِ پاک عزیز زینب ، گشته تشییع به زیر مرکب    نوحه شهادت امام جعفر صادق (ع)   مُصحف ناطق،حضرت صادق جان فدایت،دل برایت،مرثیه خواند جانِ پیغمبر،آیهٔ کوثر در عزایت،دل برایت،مرثیه خواند حُجّت داور هستی و حقیقتِ عنایتی برای خَلقِ عالَمین،طَلیعهٔ هِدایتی ای آبروی دنیا،عصمت حیّ اعلا نور دو چشم زهرا،یا مولا مولا امامِ صادق...   ما به لُطفِ حَق،وَ شما آقا زنده ایم از بَرْکتِ این قالَ صادق ها آرزو داریم،که چُنان خوبان جمله باشیم رَهرُوانِ وادیِ تقویٰ باید شود به کامِ ما،بَندگی اَحلا مِنْ عَسَل قدم نَهیم به جادهٔ،دانش و اِخلاصِ عَمَل اگر چه غرقِ آهیم،با شهدا همراهیم دعا کن آقا ما را،یا مولا مولا امامِ صادق...   شد مدینه در،سوگِ جانسوزَت غرقِ حُزن و ماتم و غم آه و واویلا فاطمه نالد،در عزای تو مادرانه با قدِ خم آه و واویلا پاره جگر شدی تو در،راهِ هدایتِ بشر مرثیه خوانِ تو شده،فاطمه با دو چشمِ تر قرآن ناطق مولا امامِ صادق مولا قتیل ظلمِ اَعدا،واویلا مولا امامِ صادق...    https://eitaa.com/fazlll دیوان اشعار مذهبی محمد اسماعیل فضل الهی

بمناسبت روز معلم از: محمد اسماعیل فضل الهی ☀️☀️☀️☀️☀️ این سخن شد یادگار ازپیرما _روح خدا تربیت باید مقدم گردداز تعلیم ها ای معلم پرورش ده نورایمان درکلاس تا که از ظلمت وجود عالمی گردد رها

بسم الله الرحمن الرحیم #شهادت_حضرت_امام_جعفرصادق_علیه‌السلام به نام آنکه پُر کرده جهان از قالَ صادق‌ها به نام آنکه می‌رویاند از جانها شقایق‌ها به نام آنکه از دلهایِ سنگی ساخت عاشق‌ها که می‌گردند از نورش مخالف‌ها موافق‌ها به نامِ حضرت صادق دلت را روضه مهمان کُن چراغِ اشک روشن کُن بقیعش را چراغان کُن ندیده حکمت از درسش حکیمی اینچنین دیگر ادیبی یا طبیبی یا علیمی اینچنین دیگر ندیده دل صراط‌َالمُستقیمی اینچنین دیگر حلیمی یا رحیمی یا کریمی اینچنین دیگر سفارش‌های او شرحِ کلامی از کمالِ اوست سفارش‌های او راهِ رسول‌الله و آلِ اوست سفارش می‌کند بارِ فقیران را زمین مگذار سفارش می‌کند در راهِ محرومان قدم بگذار سفارش می‌کند دل را به تدبیر خدا بسپار سفارش می‌کند هرگز نمازت را سبک مشمار سفارش کرد  ما را تا ادا سازیم دِینش را به ما بخشید بعد از خود حسینم وا حسینش را زیارت نامه‌های ما زیارت نامه‌های اوست عزاداریِ ما میراثی از رسمِ عزای اوست تمام گریه‌های ما کمی از های‌هایِ اوست شلوغیِ حرم‌ها از حدیثِ کربلای اوست خودش فرمود صدها حج فقط اجر سلامِ  ماست ثواب یک سلام ما شب قدر امام ماست به روضه می‌کشد آقا همیشه منبر خود را به پای ناله سوزانده تمام حنجر خود را میانِ گریه می‌بیند همانجا مادر خود را ببین خرجِ عزا کرده دعای آخر خود را چنان نالید در عمرش صدایش مثل زهرا سوخت خدایا خانه‌یِ او در هجوم بی حیاها سوخت چرا در بِین این مردم کسی در فکرِ حالش نیست به فکر مو سپیدی‌اش به فکر سن و سالش نیست به یاد کودکانِ بی کَسَش  فکر عیالش نیست چرا این شعله‌های در به فکر دست و بالش نیست کسی او را نمی‌گوید عصای خویش را بردار بیا از بِینِ شعله بچه‌های خویش را بردار زمین اُفتاد رحمی کن ببین زانوش زخمی شد محاسن وای خاکی شد ولی اَبروش زخمی شد زمین اُفتاد و یاد عمه جانش روش زخمی شد مکش اینگونه در کوچه مکش پهلوش زخمی شد زمین اُفتاد و با نیزه  کسی اما نَزَد او را زمین اُفتاد و شُکرش که کسی با پا نَزَد او را میان مجلس منصور سرپا چند ساعت بود جسارت شد به پیری که نگاهش غرق محنت بود به یاد عمه جانش که اسیر یک جماعت بود جسارت بود و غارت بود و غارت با جسارت بود رُباب است و غم  زینب که دادِ او حرم را بُرد ببین دیر آمدم دیدم که نیزه کودکم را بُرد حسن لطفی #یاشبیر https://eitaa.com/fazlll

شب جمعه: فضل الهی

فرازهایی از دعای کمیل بانفس: محمد اسماعیل فضل الهی

#امام_صادق_ع_روضه پيرِمردى كه بينِ سجاده همه دم ذكرِ او خدا می‌بود كنجِ اين خانه‌ى پُر از ماتم روحِ او از تنش جدا مى‌بود روضه‌هاى مدينه را مى‌خواند روضه‌ى كوچه و درو ديوار در خودش سخت می‌شكست آقا تا‌كه میگفت از در و مسمار ناله میزد از تَهِ جگرش گريه‌هايش چه گريه آور بود نفسش حبس میشد و میگفت مادرم نوبهارِ حيدر بود شبى اما به ناگهان دشمن به درِ خانه‌اش شراره كشيد او كه سرگرمِ ذكرِ يا رب بود شعله‌ها را به چشم خود مى‌ديد سر سجاده دوره‌اش كردند در دلش اضطرابِ عالم بود كودكانش به گريه اُفتادند چهره‌اش بى قرار و دَر هم بود دورِ دستش طناب را بستند نه عبايى و نه عصايى داشت پا برهنه بدونِ نعلينش به دلش يادِ ماجرايى داشت.... كه همه جانِ او به درد آورد به گمانم خراب مولا شد اين مدينه چقدر بى رحم است تازه داغِ طناب مولا شد نانجیبی به نام ابن ربیع... به سرش نعره زد كه حركت كن پشتِ مركب دوان دوان با من تو بيا و اداى غربت كن پشت مركب زمين فتاد آقا اى حرامزاده ! كمى آرام پا برهنه كه مى‌بری او را از چه رو مى‌دهى به او دشنام؟ يادِ يك ماجرا دلش سوزاند ماجرايى كه ماجرا دارد ماجراى سه ساله و عمه داغِ شام و خرابه‌ها دارد ياد آن لحظه‌اى كه عمه‌ى او بين نامحرمان گذر مى‌كرد هر زمان كه سه ساله مى‌ترسيد عمه‌اش جسم خود سپر مى‌كرد شاعر: آرمان صائمی https://eitaa.com/fazlll دیوان اشعار مذهبی محمد اسماعیل فضل الهی

#امام_صادق_ع_شهادت گرچه شوال ولی داغ محرم با اوست پس عجب نیست اگر این همه ماتم با اوست مثل جدش شده در کنیه «اباعبدالله» در بقیع است ولی کرببلا هم با اوست شیعه را کرببلا گرچه علمداری کرد جعفری مذهبمان کرده و پرچم با اوست من اگر مورم اگر هیچ، ولی می‌‌دانم «او سلیمان زمان است که خاتم با اوست» زندگی‌نامهٔ او سطر به سطرش روضه‌ست که مصیبات همه عالم و آدم با اوست در غمش اشک، اگر ریخت اگر جاری شد بانی روضهٔ سقاست و زمزم با اوست لفظی از کوچه در این مرثیه محزون‌تر نیست وارث محنت زهراست اگر غم با اوست ✍ #محسن_ناصحی https://eitaa.com/fazlll دیوان اشعار مذهبی محمد اسماعیل فضل الهی

روضه امام صادق علیه السلام بامقدمه کوتاه::: محمد اسماعیل فضل الهی

#امام_جعفر_صادق_علیه_السلام #شهادت #مدح #مربع_ترکیب حق پرستان را امامی بود، دینش دلبری نور رویش کوثری، شور کلامش حیدری هر دو شهد معرفت را ریخته در ساغری: آیه‌های احمدی را با حدیث جعفری حرف او عشق است، فهمش را به عاشق می‌دهند صادقان، دلهایشان را دست صادق می‌دهند مالکی‌ها، شافعی‌ها، خوشه‌چینانش همه سید طاووس‌ها، طاووس بستانش همه شیخها، علامه‌ها، طفل دبستانش همه گردن افرازان دانش، گَرد میدانش همه جامی از "العلم نورٌ..." ریخت تا در جان ما از "هَلِ الدین"ش به "الّاالحُب" رسید ایمان ما علمِ او با عقل، نه! با جان عالم کار داشت در تنور خانه‌اش هم، شیعه‌ی بیدار داشت گر چه پای درس و بحثش مدعی بسیار داشت، چند تن، ای کاش! چون هارون مکّی، یار داشت در هراسند از وجودش چون که می‌دانند کیست حجت‌اللهی که جوشان در رگش، خون علی ست لب گشود و در دلِ عالم به پا شد شورها علمها را هر حدیثش، زد گره با نورها نور، مجرم بود اما، در نظام کورها ترس می‌انداخت حقش، در دل منصورها وامدار حوضی از دریای علمش، حوزه‌ها امتداد موج اشک روضه‌هایش، روضه‌ها باز از این کوچه، امام دیگری را می‌برند باز هم با دست بسته، حیدری را می‌برند باز هم تنها، غریب مادری را می‌برند پا برهنه، سیدی را، سروری را می‌برند نسبتی خورشید را، با نیمه‌شب بردن نبود حق پیر آسمانی‌ها، زمین خوردن نبود روضه جانفرساست، آخر از زبان کوچه است باز معصومی، پریشان در میان کوچه است پیر ما، یادِ گل یاس جوان کوچه است با طنابی بر دو دستش، روضه‌خوان کوچه است در مدینه تا که می‌نوشد چنین جام بلا بر مشامش می‌رسد هر لحظه بوی کربلا امشب اینجا جلوه‌ای از خیمه‌های کربلاست باز آتش، شعله‌ور در خانه‌ی آل عباست حضرت شیخ‌الائمه در میان کوچه‌هاست گرد، بر پیشانیِ آیینه‌ی روی خداست روضه‌ای جانسوز در این واژه‌های ساده است شیعیان! فرزند زهرا از نفس افتاده است هیچ‌کس گویا، حیا از نور آن صورت نداشت پیر ما موی سفیدش لااقل حرمت نداشت هم به قدر یک عصا برداشتن، فرصت نداشت نه، به افتادن، دویدن، این چنین عادت نداشت ای دلیل حق! دلیل این پریشانی، چه بود؟ جرم تو، جز این که سرّ عشق می دانی، چه بود؟ صادق آل محمد! عالمی در حیرتت محو دستان کریمت، پای درس حکمتت قرنها طی گشت و قدری کم نگشت از غربتت سوختم، وجه خدا! از داغ صحن خلوتت نور افلاکی و بر خاکت چراغی نیست، نیست گنبدی، گلدسته ای، صحنی، رواقی نیست، نیست خواستم دورت بگردم مثل زائرها، نشد یاورت باشم به دانش، مثل جابرها، نشد پر کشم با قال صادق‌ها و باقرها، نشد شاعر خوب تو باشم بین شاعرها، نشد بر خلاف زندگیِ از دروغ آکنده‌ام صادقانه گفتم این یک بیت را، شرمنده‌ام دوست دارم مثل تو، زیبا به دنیا بنگرم صادقانه، عاشقانه این جهان را بنگرم مثل تو، با یاد فرزندت، به فردا بنگرم روی مهدی را ببینم، رو به هرجا بنگرم مثل آن یار تو، یارانش از آتش رد شدند در تنور غیبت، آن مردان که می‌باید شدن مثل یاران تو، یارانش طبیب و مرهمند هم جوانمردند و هم همدرد درد عالمند غم ندارند اولیاءُ الله، غمخوار همند با یتیمان مهربان، آنجا که باید محکمند دولت فردا از آنِ صالحان عاشق است صبح نزدیک است آری! وعده‌ی حق صادق است #قاسم_صرافان https://eitaa.com/fazlll دیوان اشعار مذهبی محمد اسماعیل فضل الهی

#امام_صادق علیه‌السلام #ترکیب_بند 🔹صبح صادق🔹 چه شد که در افق چشم خود شقایق داشت مدینه‌ای که شب پیش صبح صادق داشت... به سمت مغرب اگر رفت عمر خورشیدش هزار قلّهٔ پر نور در مشارق داشت چه با شُکوه غم خود به دل نهان می‌کرد چه شِکوه‌ها که از آن فرقهٔ منافق داشت به غیر داغ محرم گلی ز باغ نچید چقدر روضهٔ گودال در دقایق داشت خلیل بود ولی آتشش سلام نشد همان که در نفسش عطری از حدائق داشت هزار طائفه آمد هزار مکتب رفت و ماند شیعه که «قال الامامُ صادق» داشت سخن به محضرش این است ای حقیقت علم ندیده چشم زمانه طلوع این همه حلم :: کدام بغض گلوگیر در پگاهت بود که رو به پنجرهٔ آسمان نگاهت بود هنوز در تب شمشیر علم و حکمت توست حریم مدرسه‌هایی که رزمگاهت بود گواه گفته‌ام این نخل‌ها که همچو علی شب مدینه پر از بغضِ سر به‌ چاهت بود نمانده جز گل لاله به باغ ابراهیم که بین خانه فقط شعله‌ها پناهت بود چنان به نیمه‌شبی می‌شکست حرمت تو که قلب دشمن تو نیز عذرخواهت بود چه خوب می‌شد اگر دست کم سه شمع و ضریح به قبر سادهٔ ارواحُنا فداهت بود برای غصهٔ تو کاش جای صبری بود و دست کم به مزار تو سنگ قبری بود 📝 #جواد_محمدزمانی https://eitaa.com/fazlll دیوان اشعار مذهبی محمد اسماعیل فضل الهی

بمناسبت تشییع شهدای امروزدرکشور🌷از: محمد اسماعیل فضل الهی هرکس که به نفس خویشتن فائق بود در وصل و تقربِ به حق لایق بود راهی که شهیدان وطن طی کردند احیای دروس مکتب صادق بود