🎙خطبه غرای حسنی (ع) بعد از نرمش قهرمانانه امام سجاد علیه السلام نقل کرده اند: لَمَّا أَجْمَعَ اَلْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) عَلَى صُلْحِ مُعَاوِيَةَ خَرَجَ حَتَّى لَقِيَهُ، فَلَمَّا اِجْتَمَعَا قَامَ مُعَاوِيَةُ خَطِيباً، فَصَعِدَ اَلْمِنْبَرَ وَ أَمَرَ اَلْحَسَنَ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) أَنْ يَقُومَ أَسْفَلَ مِنْهُ بِدَرَجَةٍ 🔸معاویه بعد از این کار چنین گفت: أَيُّهَا اَلنَّاسُ، هَذَا اَلْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ وَ اِبْنُ فَاطِمَةَ ، رَآنَا لِلْخِلاَفَةِ أَهْلاً، وَ لَمْ يَرَ نَفْسَهُ لَهَا أَهْلاً، وَ قَدْ أَتَانَا لِيُبَايِعَ طَوْعاً. (یعنی امام حسن ع خود را شایسته خلافت ندید و از روی اطاعت با ما بیعت کرد) 🔹آنگاه معاویه دستور داد تا امام برخیزد که ایشان برخاست و خطبه شان را آغاز کردند. در این خطبه امام حسن ع بعد از حمدی بلیغ به رسالت رسول الله شهادت داده و آنگاه رو به مردم چنین گفت: اى مردم من مى‌گويم تا بشنويد. شما دل و گوش داريد،پس به خاطر بسپاريد: «إِنَّا أَهْلُ بَيْتٍ أَكْرَمَنَا اَللَّهُ بِالْإِسْلاَمِ ، وَ اِخْتَارَنَا وَ اِصْطَفَانَا وَ اِجْتَبَانَا ...». 🔸 حضرت بعد از فضایل متعددی که برای خاندان خود برشمردند افزودند که اگر بخواهند فضایل خود را بشمارند نخواهند توانست: «أیها الناس! انی لو قمت حولا، اذکر الذی أعطانا الله عزوجل، و خصنا به من الفضل فی کتابه و علی لسان نبیه (صلی الله علیه و آله) لم أحصه، و انا ابن النبی النذیر البشیر و السراج المنیر، الذی جعله الله رحمة للعالمین، و ابی علی (علیه السلام) ولی المؤمنین و شبیه هارون 🔹ایشان در خطابه بلیغ خود در پاسخ به ادعای معاویه چنین گفت: و ان معاویة بن صخر زغم انی رأیته للخلافة اهلا، و لم ار نفسی لها اهلا، فکذب معاویة، و أیم الله لانا اولی للناس بالناس فی کتاب الله و علی لسان رسول الله (صلی الله علیه و آله)، غیر انا لم نزل اهل البیت مخیفین مظلومین مضطهدین، منذ قبض رسول الله. 🔸فالله بیننا و بین من ظلمنا حقنا، و نزل علی رقابنا، و حمل الناس، علی اکتافنا و منعنا سهمنا فی کتاب الله من الفیء و الغنائم، و منع امنا فاطمة علیها السلام ارثها من ابیها. 🔹انا لا نسمی احدا و لکن اقسم بالله قسما تألیا، لو ان الناس سمعوا قول الله و رسوله لاعطتهم السماء قطرها، و الارض برکتها، و لما اختلف فی هذه الامة سیفان، و لاکلوها خضراء خضرة الی یوم القیامة، 🔸پس اگر چنین می شد ... و اذا ما طمعت یا معاویة فیها. ولکنها لما اخرجت سالفا من معدنها، و زحزحت عن قواعدها تنازعتها قریش بینها و ترامتها کترامی الکرة، حتی طمعت فیها انت یا معاویه و اصحابکم من بعدک 🔹این خطبه با ذکر ایمان جناب ابوطالب ره به پایان رسید و سپس حضرت رو به مردم چنین گفتند: أَيُّهَا اَلنَّاسُ اِسْمَعُوا وَ عُوا وَ اِتَّقُوا اَللَّهَ وَ رَاجِعُوا وَ هَيْهَاتَ مِنْكُمُ اَلرَّجْعَةُ إِلَى اَلْحَقِّ وَ قَدْ صَارَعَكُمُ اَلنُّكُوصُ وَ خَامَرَكُمُ اَلطُّغْيَانُ وَ اَلْجُحُودُ "أَ نُلْزِمُكُمُوهٰا وَ أَنْتُمْ لَهٰا كٰارِهُونَ" وَ اَلسَّلاٰمُ عَلىٰ مَنِ اِتَّبَعَ اَلْهُدىٰ. 🔰 شدت بلاغت و #تاثیرگذاری این خطبه چنان بود که معاویه خود می گوید: به خدا قسم تا زمانی که حسن از منبر پایین بیاید زمین بر دیدگانم تیره و تار گشت و نزدیک بود که دست بنجبانم و به او حمله ور شوم؛ اما دانستم چشم‌پوشی کردن به عافیت نزدیک تر است. منبع: امالی شیخ طوسی، ج1، ص 561 🆔 مجموعه علمی ابن سکیت اهوازی ره