#خطر_تحجر #خطر_التقاط 💢 اگر حوزه علمیه در مقابل گسترش و درس رسمی شدن فلسفه اسلامی، تحجر به خرج دهد، با این کار خود زمینه‌ی التقاطی شدن طلاب را در آینده فراهم خواهد آورد. چند سال پیش یک‌جایی بیانی از #رهبرمعظم انقلاب خواندم که مضمون و عباراتش این‌طور بود: در دیداری که با یکی از مراجع مخالف فلسفه داشتم، به او عرض کردم: اگر فلسفه اسلامی در حوزه رواج پیدا نکند و با آن مخالفت شود، فلسفه غرب می‌آید و طلاب خودمان را هم منحرف خواهد کرد. آن مرجع با شنیدن سخن من، سکوت کرد و چیزی نگفت [حرفی نداشت]. پ‌ن: ۱. دوستان اگر عین عبارت رهبری را یافتید، لطفا به آیدی بنده ارسال فرمایید. ۲. بیان رهبری، بسیار دقیق است؛ چرا که الان گاهی می‌بینیم برخی حوزویان، متاثر از فلسفه غرب شده‌اند. چه در حیطه فلسفه (متاثر از کانت، هایدگر، ...) و چه در حیطه فلسفه دین (متاثر از شلایر ماخر، جان هیک، گنون، و تابعین و مقلدین آن‌ها مانند مجتهدی شبستری، سروش، سیدحسین نصر و ...) و اساسا تحجری که مانع گسترش فلسفه اسلامی در حوزه می‌شود، زمینه‌ساز شکل‌گیری التقاط خواهد شد و این التقاط در آینده دامن‌گیر طلاب ما خواهد شد. ✍ امین دهقانی ♦️ کانال حوزه و فلسفه: ✅ @feghheakbar

💢 طرح مباحث #فلسفه_غرب برای طلبه کم بهره از حکمت و علم اسلامی، او را تبدیل به عبدآبقی می کند که دیگر هیچ گاه تعلق فکری به خاستگاه حوزوی‌اش نخواهد داشت. کسانی که در آزمایشگاه‌های داروسازی، ویروس‌های بیماری‌زای پیشرفته را مورد مطالعه قرار می‌دهند، همواره در معرض آلودگی به آن ویروس‌ها و ابتلا به بیماری‌های کشنده هستند. نظیر چنین خطری طلاب حوزه علمیه را نیز تهدید می‌کند. طلابی که به قصد شناخت شبهات و پاسخ‌گویی به آنها، با آموزه‌های مذاهب، ادیان و فرهنگ‌های مختلف آشنا می‌گردند و برای تحلیل آن‌ها، به جهان و پدیده‌های تاریخی و معاصرش از زاویه دید نحله‌های فلسفی و فکری‌ای غیر از تشیع می‌نگرند، به‌تدریج - و حتی در صورت مقاومت - متأثر از آن آموزه‌ها و روایت‌های متفاوت می‌گردند. طلابی که در دانشگاه‌ها و دانشکده‌ها و پژوهشگاه‌ها و مؤسسات علمی متعدد حوزوی، برای نقد و مقابله با - به اصطلاح - علوم انسانی فعلی، تحصیل می‌کنند، وقتی با اتفاقاتی که بعداز کانت در شناخت‌شناسی پدید آمد، مواجه می‌شوند و وقتی با مطالعات هرمنوتیکی در فهم متون آشنایی می‌یابند، ممکن است به روش‌شناسی‌های تجربه‌نشده‌ای در تفسیر و تأویل متون مقدس و تاریخی دسترسی یابند که جهان‌بینی‌ای بالکل متفاوت از خوانش نگاه رسمی حوزه از همان متون برای‌شان پدید ‌آورد. وقتی جایگاه محوری «اخلاق» را در الهیات مسیحی و کلام جدید با فقه نص‌محور شیعی مقایسه می‌کنند، ممکن است به افق‌های فکری‌ای فراتر از «حجیت» و «معذوریت» و حتی «فقه» در تشخیص و تعیین درست و غلط در هنجارهای رفتاری بیاندیشند و قس علی هذا... اتفاقی که برای این دست از افراد می‌افتد، چیزی بهتر از تعبیر حجت‌الإسلام‌ #پارسانیا نیست که در مناظره‌ای علمی با دکتر بیژن عبدالکریمی چند سال پیش در دانشگاه ادیان گفته بود: «طرح مباحث فلسفه غرب برای طلبه کم‌بهره از حکمت و علم اسلامی، او را تبدیل به «عبد آبق‍ی»‍ می‌کند که دیگر هیچ‌گاه تعلق فکری به خاستگاه حوزوی‌اش نخواهد داشت». _ نامه‌های حوزوی #خطر_التقاط ♦️ کانال حوزه و فلسفه: ✅ @feghheakbar