🖇 «در دموکراسی‌ها مسئله عقیده و فکر را اصلاً به کلی از متن زندگی و از رکن زندگی خارج کردند و به صورت یک امر فردی و شخصی درآوردند. خیلی اسم خوبی هم گذاشته‌اند: «عقیده آزاد است»! این «عقیده آزاد است» به مفهومی که این‌ها می‌خواهند بگویند، یعنی عقیده اساساً ارزشی ندارد؛ یک امر شخصی فانتزی است. ما اگر می‌گوییم عقیده آزاد است، به این دلیل است که عقیده را جبری نمی‌شود به مردم تحمیل کرد؛ چون عقیده انتخاب است؛ فرد باید با فکرش به یک اعتقاد برسد و بعد هم به آن، گرایش و ایمان پیدا کند. از نظر ما این که عقیده باید آزاد باشد، نه به دلیل این است که عقیده یک امر شخصی فردی است و ارزشی ندارد -که آنها اصلاً مبنای فکرشان این است - بلکه به این دلیل است که عقیده «اجبار بردار» نیست، مانند ملکات فاضله. هیچ کس را با کتک نمی‌شود «امین» کرد. می‌شود با کتک جلوی دزدی را گرفت، یعنی آدمی که خٌلقاً دزد است، از ترس دزدی نکند؛ اما نمی‌شود با کتک، کاری کرد که ملکه امانت در او پیدا بشود.» 📚 استاد مطهری، مقدمه‌ای بر حکومت اسلامی، ص۱۰۲-۱۰۰ 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام

#یادداشت | #انتخابات 🔰 فقدان ایده سیاسی؛ سرگشتگی روزمره در بحران ✍🏻 اکبر محمدی دانشجوی جامعه‌شناسی دانشگاه تهران 📍سیاست در ایران نه‌تنها به‌سمت باز احیای امر سیاسی نمی‌رود بلکه در یک منطق مصرف کالایی مستحیل شده‌است، با این تفاوت که هیچ ارزشی خلق نمی‌شود و تنها آنچه در گذشته تاریخی یا خارج از ساختار قدرت خلق شده به مصرف دستگاه سیاست می‌رسد. بارزترین نمود این وضعیت را می‌توانیم امروز در گفتارهای نامزدهای انتخاباتی و نمایش کارشناسی صداوسیما مشاهده کرد. کاندیداها بدون گفتار سیاسیِ انسجام‌بخش و عاری از ایده‌ای سیاسی در بهترین حالت حاصل جمع برنامه‌ها هستند؛ در این میان صداوسیما با جهت دهی مناظرات و گفت‌وگوها به‌سمت سؤالات امتحانی اقتصاد کلان از زبان افراد به‌اصطلاح کارشناس، در حال سیاست‌زدایی رادیکال از عرصه سیاست و جایگزینی گفتار کارشناسی به‌جای ایده سیاسی است... 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام

🔸ما در وضعیت به خاک‌سپاری امر سیاسی و یکه‌تازی سیاست و حکمرانی به سر می بریم. سیاست ساحتی از کنش‌ورزی نهادی است که معطوف به قدرت، حفظ و تداوم آن است. سیاست، سازوکار حکمرانی یا دستورالعمل‌هایی است که جامعه را نظم می‌دهد و مدیریت می‌کند. در مقابل امر سیاسی لحظه رخداد حقیقت است؛ لحظه‌ای که حقیقت بیناسوژه‌ای رقم می‌خورد و جامعه با خودش در موقعیت این‌همان قرار می‌گیرد و تضادها، نابرابری‌ها و تکثرهای زبانی خود را در گرامری واحد ظاهر می‌سازند. 🔹آنچه این گرامر واحد را بر می‌سازد ارزش‌ها و آمال‌های محض و همه شمول هستند که با تأکید بر بنیانی‌ترین وجوه انسانی توانایی رفع تعارضات و نابرابری‌ها را امید می‌دهند. زبان امر سیاسی یک زبان حقوقی و قضایی برای رفع تضادها نیست بلکه امر سیاسی با برملا کردن توجیهات تئودیسی سیاست، الاهیات متفاوتی از عدالت و رستگاری عرضه می‌کند. 🔸امر سیاسی ساختنی نیست بلکه در درون فضاهایی که امکان شکل‌گیری امر مردمی وجود دارد ظهور می‌یابد؛ پس لازمه وجود و ظهور امر سیاسی «مردم» است. مردم چیست؟ سیاست سعی دارد «مردم» را به «جمعیت» تفسیر کند. جمعیت بیان کمّی مردم است، افرادی با شمارگان ریاضی و بدون نسبت وجودی با یکدیگر که تنها، تحت یک قرارداد موجودیت می‌یابند. با تفسیر مردم به جمعیت، دولت می‌تواند برای جمعیت نقش‌آفرینی داشته‌باشد یعنی جایگاه هر کدام در کل شمارش‌پذیر اجزا را تعیین کند. جمعیت از این منظر تنها به‌شکل عددی اهمیت دارد مثلاً رقم کمّی شرکت‌کنندگان در انتخابات فارغ از اینکه این جمعیت چگونه می‌توانند به‌عنوان یک کل معرفی شوند. 🔹معنای مردم، خود را در رخدادها آشکار می‌سازد؛ در زمانی که کنش مردمی سویه‌ای فداکارانه دارد. دگر دوستی مهم‌ترین شکل کنش در زمان رخدادها است و امکان دگردوستی به‌واسطه دل‌بستگی به یک آرمان مقدس و محض ممکن می‌شود، همان آرمانی که تضادها و نابرابری‌ها را از میان می‌برد. در این موقعیت است که دوست و دشمن بر ساخته می‌شود و مردم با بسیجی همگانی، جهت مشترک را می‌پیمایند. بسیج عمومی و جهت مشترک دو خصیصه‌ای است که از پیوند امر سیاسی و مردم شکوفا می‌شود در این لحظه هر کار نشدنی ممکن می‌شود و هر خواستی تحقق می‌یابد. 🔸چنین تجربه‌ای را در انقلاب اسلامی پیش چشم داشتیم اما حال چه رخ داده است که نه‌تنها در فقدان امر سیاسی حضور داریم بلکه تمایلی عجیبی به‌جا زدن منطقی و طبیعی سیاست به‌جای امر سیاسی وجود دارد. گویی تداوم منطقی و طبیعی امر انقلابی، ساختارها، نهادها و گفتارهای کارشناسانه هستند که خود را به مثابه نماینده امر انقلابی معرفی می‌کنند. اما پرسش آن است که اگر انقلاب یعنی مردم، حال به‌واسطه این ساختاریابی آیا با مردم سروکار داریم یا با جمعیتی پراکنده، بی‌شکل و بی‌رمقی که امکانی برای ایفای نقش و اراده‌ورزی نمی‌یابد؟ مطالعه کامل یادداشت در «وبگاه فکرت» 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام

#پادکست | #سخنرانی ☑️ انسجام فکری در سیاست‌گذاری دولت‌ها ▫️ گفت‌وگو پیرامون انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ سخنرانی: 👤 دکتر مرتضی فیروزآبادی ؛ دبیر اسبق جنبش عدالت‌خواه دانشجویی ۱۵ خرداد ۱۴۰۳ سلسله نشست‌های مجازی"راهِ جمهور" 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ 📲وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام

🔈 #بشنوید | #پادکست ☑️ انسجام فکری در #سیاست‌گذاری_دولت‌ها 🎙 دکتر #مرتضی_فیروزآبادی تجربه دولت آقای رئیسی 3:00 پنج ویژگی مثبتی که شهید رئیسی به دولت افزود 4:20 دو مطلب تکمیلی در انتخاب رئیس جمهور 11:28 اهمیت انسجام فکری دولت 18:05 طراز ریاست جمهوری و تبیین مفهوم رجل سیاسی 24:50 اشکال وارد بر شورای نگهبان 35:50 تکلیف یا نتیجه در انتخابات 52:18 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام

#کلیپ|‌ #دولت_مقتدر ✅ دشمنان آزاداندیشی و تضعیف دولت و جامعه 👤 محسن جبارنژاد 💢آزاداندیشی هم جامعه و هم دولت را قدرتمند می‌کند. حفظ انقلاب درگرو این آزاداندیشی است. آزاداندیشی دو دشمن اساسی دارد: یکی تحجر و دیگری شاکله‌شکنی! ما دشمنان آزاداندیشی را درست نشناختیم. ➕فایل کامل گفت‌وگو را در «آپارات» و «یوتویوب» فکرت تماشا کنید. 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ 📲وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام

#پادکست | #گفتگو ☑️ «رقابت سیاسی در جامعه سیاست‌زدا» ▫️ تحلیل دور اول انتخابات ریاست‌جمهوری با نگاهی به دور دوم سخنرانی: 👤 دکتر پرویز امینی ؛ مدرس دانشگاه وتحلیلگر سیاسی ⏰ ۱۰ تیر ۱۴۰۳ 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ 📲وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام

🔈 #بشنوید | #پادکست ☑️ «رقابت سیاسی در #جامعه_سیاست‌زدا» 🎙 سخنرانی: دکتر #پرویز_امینی ؛ انتخابات راهی به فضای عمومی پیدا نکرده 02:50 سیاست زدایی، علت بنیادی کاهش مشارکت 05:50 فردگرایی و تضعیف مرجعیت‌ها 10:45 نگاه این جهانی و لذت گرایی 11:40 شکاف امر سیاسی و امر اجتماعی 13:30 تغییر در نظام ارتباطی جامعه 16:08 سیاست تحریم انتخابات در کاهش مشارکت 19:10 بررسی علل رویین کاهش مشارکت 19:45 مرجعیت زدایی از گروه‌های سیاسی 28:10 فرض صحیح مشارکت در انتخابات 22:00 تغییرات مهم این انتخابات 30:15 چرایی کاهش رای‌های آقای قالیباف 36:00 بررسی مشارکت دوره دوم انتخابات 40:00 پیشبینی کاندیدای منتخب 44:00 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام

🖇 «این بار سنگین #حکومت_دینی است که می‌خواهد با #آزادی و #انتخاب آدم‌هایی را که در شکل طبیعی گرایش به شهوات و آرزو‌ها و جلوه‌ها و امکانات دنیا دارند، روبه هدف‌هایی بگذارد که بالاتر از #عدالت و #عرفان و #تکامل است. این سه مشکل در کیفیت تربیت و تشکل و در زمینه آدم‌های طبیعی و در اهداف فوق طبیعی، برای حکومت‌های دینی هست و این همه باضافه تهاجم بیرونی و #فتنه‌ها و بازی‌ها و دروغ‌ها و نیرنگ‌ها و برخوردهای آزاد و سیاست‌های باز است که از هر طرف راه را می‌بیندد.» 📚 حجت‌الاسلام علی صفایی حائری، از معرفت دینی تا حکومت دینی، ص۲۳۹ 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام

#یادداشت | #انتخابات 🔰 ایران خانه‌‌ی ماندنِ ماست «تراژدی سیاست‌زدایی» ✍🏻 حامد قدیری هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب 📍مسئله‌ی من رأی‌آوردنِ جلیلی یا پزشکیان نیست. از چیز دیگری حرف می‌زنم. سیاست به یک معنا یعنی حساس‌بودن به شهر و محل زندگی؛ یعنی برساختنِ تقریر و روایتی که فرد را به موطنِ خود پیوند بزند؛ یعنی داشتن روایتی نسبتا مشترک با «هم‌ـ‌شهری‌»‌ها و «هم‌ـ‌وطن»‌ها به این معنا، شهروندی پیوند عمیقی با سیاست‌ورزی دارد... 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام

🔸 در مقابل، سیاست‌زدایی فرایندی‌ست که مجراهای سیاست‌ورزی را آرام‌آرام می‌بندد و آدم‌ها را به جایی می‌رساند که حساسیت‌شان را برون‌سپاری کنند. ژیژک این برون‌سپاری را به پخش صدای «خنده‌‌ی حضار» در فیلم‌ها و سریال‌ها تشبیه می‌کند: کم‌کم ادراک تو نسبت به امر خنده‌آور از بین می‌رود و تو پیداکردنِ لحظه‌ی خنده‌آور را به صدای پس‌زمینه می‌سپاری. 🔹 در این سال‌ها، دست‌اندرکارانِ حاکمیتْ ایران (این هویتِ هم‌واره سیاسی) را سیاست‌زدایی کرده‌اند. چرا؟ خوش‌بینانه این‌که شاید چون درگیر مقاومت و جنگ موجهی است که حدود هویت‌ش را در جغرافیای سیاسی تعریف می‌کند اما حالا «سیاست‌ورزیِ» متعارفی که با زندگیِ معمولی پیوند خورده، حضور در این جنگِ دشوار را با لکنت مواجه می‌کند. 🔸این سیاست‌زدایی چنان شده که بسیاری از آدم‌ها در لحظاتِ انسانی و شرعی و سیاسی، حساسیت‌شان را برون‌سپاری می‌کنند و گوش‌شان به صدای «خنده‌ یا گریه‌ی حضار»ی‌ست که از جایی پخش شود. این سیاست‌زدایی آدم‌‌ها را از شهر جدا می‌کند. و برای انسان سیاست‌زدوده، شهر نه خانه‌ای برای ماندن که مسافرخانه‌ای‌ست که نمِ دیوارش هیچ دل‌شوره‌ای برنمی‌انگیزد. 🔹این سیاست‌زدایی به‌مرور مشارکتِ سیاسی را کاهش می‌داد اما تا پیش از هشتم تیرماهِ ۱۴۰۳، از صندوقِ رأی خلوتْ، گزینه‌ای انتخاب می‌شد که علی‌الظاهر زاویه‌ی چندانی با آن جنگ و مقاومت نداشت. ولی رخ‌دادِ هشتمِ تیرماه اولین باری‌‌ست که هم مشارکت پایین هم‌چون سیلی‌ست و هم گزینه‌ گزینه‌ای دیگر. و این خبر هول‌ناکی برای سیاست‌زدایی‌ست. 🔸امیدوارم. امیدوارم این تلنگر (فارغ از هر نتیجه‌ای) شاید طلیعه‌ای بر توقفِ فرایند سیاست‌زدایی باشد. امیدوارم روحِ سیاست‌ورزی دوباره به جامعه برگردد. امیدوارم دست‌اندرکارِ برساختنِ روایتی از ایران بشویم که نسبتی هرچند تُنُک میان «زندگی معمولی» و آن «جنگ» برقرار کند. ایران خانه‌‌ی ماندنِ ماست. مطالعه کامل یادداشت در «وبگاه فکرت» 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام

#پادکست | #سخنرانی ☑️ ضعف ساختاری فرهنگ در خلق رویای اجتماعی ▫️ گفت‌وگو پیرامون انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ سخنرانی: 👤 حجت‌الاسلام حسین مهدی‌زاده ؛ مدرس حوزه و دانشگاه. ٢١ خرداد ۱۴۰۳ سلسله نشست‌های مجازی"راهِ جمهور" 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ 📲وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام