eitaa logo
فقه فرهنگی
691 دنبال‌کننده
188 عکس
19 ویدیو
74 فایل
بررسی فقهی نظام فرهنگی، قواعد و مسائل آن 🔸 پذیرای انتقاد و پیشنهاد شما: @hadiajami @feqahat سایت: splus.ir/feqh_farhangh" rel="nofollow" target="_blank">https://what.splus.ir/feqh_farhangh splus.ir/feqh_farhangh در هر کار فرهنگی و تربیتی، ابتدا باید فقه آن را دانست ... #فقه_معاصر #فقه_مضاف
مشاهده در ایتا
دانلود
🔸منتظر صدای خائنان باشید! امروز در خبرها آمد: تدریس دبیران مرد در تمام دبیرستان‌های دخترانه ممنوع شد. معاون آموزش متوسطه وزارت آموزش‌وپرورش گفت: بخشنامه‌ای در ۲۸ اردیبهشت امسال درباره ممنوعیت تدریس معلمان مرد در مدارس دخترانه ابلاغ کردیم. ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ منتظر باشید بعد از این خبر عده‌ای خائن به جوانان و نوجوانان کشور، شعار دهند که دیوارکشی شروع شد! اما با نگاهی منصفانه درمی‌یابیم که این قانون، حرکت بسیار خوبی است. زیرا: اولاً: کشور در حالتی است که با توجه به استعداد و ظرفیت زنان تحصیل‌کرده‌اش، توان تأمین استاد زن برای این مقطع را دارد. دوما: کسانی که در ابعاد روان‌شناختی دوره نوجوانی کار علمی و تربیتی انجام داده‌اند، می‌دانند که این کار، تأثیر خوبی در بالا رفتن کیفت آموزشی دارد. بنده با نگارش دو کتاب روان‌شناختی درباره دوره نوجوانی و جوانی و برپایه تحقیقات روان‌شناختی داخلی و حتی خارجی، اطمینان دارم این حرکت، به نفع علم و بالا رفتن کیفیت علمی مدارس است. البته ممکن است کسانی که می‌خواهند موج‌سواری کنند و با احساسات دختران نوجوان و معلمان بازی کنند، حرف‌های غیر کارشناسی بزنند؛ اما خائن، خائن است! کارش خیانت است! 🔹@feqahat
💢دنده عقبِ دعوت فرزندان به نماز! ماشینی از جاده کوهی بالا می‌رفت؛ اما دنده عقب! از این راننده پرسیدند: ای وی، چرا دنده عقب می‌روی؟ گفت شاید آن بالا جایی برای دور زدن نباشد؛ دنده عقب می‌روم که برگشت درست بیایم. بعد از یک ساعت دیدند همان ماشین از جاده کوه به سمت پایین می‌آید؛ اما باز دنده عقب! دوباره از او پرسیدند: ای وی، چرا دوباره دنده عقب می‌آیی؟ گفت آخه اون بالا جا برای دور زدن بود! برخی کل زندگی را دنده عقب می‌روند. از آن بدتر اینکه برخی، خلاف جهت صحیح، فرزندانشان را تربیت می‌کنند. ثمره این تربیتِ وارونه، افراط و تفریط‌هایی است که مانع رسیدن آنها را به نتیجه می‌شود. حتی در تربیت فرزندان! تربیت در دقیقه نود از دنده عقب‌های تربیتی، تربیت در دقیقه نود است. کم نیستند والدینی که در سنین نوجوانی فرزندشان، تازه به فکر نمازخواندن او می‌افتند. انتظار دارند با دم مسیحایی خود، تا به نوجوانشان گفتند نماز بخوان، او نیز سجده کنان و تشکر کنان از پدر و مادر، یک نماز خوان اورژینال شود! این رفتار تربیتی، مانند این است که شما در خیابان یادتان بیاید که قرار بوده پول همراه بیاورید تا خرید داشته باشید. تربیت کاری لحظه‌ای نیست. در اصلاح گفته می‌شود فرایند است. یعنی یک سیر دارد. باید سیری را طی کرد تا به نتیجه رسید. اهل بیت (علیهم السلام) برای آماده‌سازی قبول نماز در فرزندان، برنامه‌ای زمانبند داده‌اند. این برنامه هراندازه بهتر انجام شود، احتمالِ به نتیجه رسیدن بیشتر است. تربیت جوی برخی والدین، در یک سخنرانی مذهبی یا محیط دینی که حضور پیدا می‌کنند، جو آنها را می‌گیرد که ای دل غافل چرا خودمان و فرزندانمان را رهای کردیم. باید برنامه داشته باشیم و .... از فرداست که برای هر نماز، خود و فرزندان را محیای نماز می‌کنند؛ اما همینکه مدتی می‌گذرد حرارت آنها کم می‌شود و کلا نسبت به نماز فرزندان بی‌خیال می‌شودند. می‌گویند: خودشان می‌دانند؛ باید خودش دنبال نماز باشد؛ به زور که نمی‌شود و ... این در حالی است که رمز پیروزی در تربیت فرزندان، به‌ویژه نوجوانان، استمرار است. مداومت و استقامت در دعوت و تربیت، سیرة انبیای الهی و نشأت گرفته از سفارش‏هاي مكرر خداوند به آنهاست. "فَاسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ و من تاب معك". اين امر به‏ويژه در مورد نماز، اهميت و ضرورت بيشتري مي‌يابد؛ زیرا نماز امری است روزانه، همیشگی و در هیچ شرایطی انسان را رها نمی‌کند. به تعبیری، ضدحال‌ترین عبادت برای نفس است؛ پس طبیعی است که نفس در مقابل آن چموشی و سرکشی داشته باشد. اما یادمان باشد اگر نوجوان رهای شود و چند وقتی نماز را ترک کند، سیاهی این ترک نماز، مقدمه ترک کلی آن ممکن است بشود. امير‏المؤمنان(ع) در توصيف سيرة پيامبر(ص) مي‌فرمايد: پيامبر(ص) با آنكه بشارتِ رفتن به بهشت را از خداوند دريافت كرده بود، خود را براي نماز به رنج مي‌افكند؛ چون خداي سبحان به او فرموده بود: "خانواده‌ات را به نماز فرمان ده و بر آن شكيبا باش". از اين رو، ایشان، خانواده خود را به نماز فرمان مي‌داد و خود نيز در راه اقامة آن بردباري مي‌كرد. تربیت فله‌ای بنده خدایی می‌گفت، از کودکی به ما می‌گفتند از بچه همسایه یاد بگیرد! اما ما تا آخر عمر نفهمیدیم این بچه همسایه چه کسی بود که کلا از ما در هر کاری موفق‌تر بود. همانگونه که خداوند هیچ انسانی را مانند دیگری، حتی مانند برادر خود خلق نکرده است، ما نیز نباید از فرزندانمان انتظار یکسان داشته باشیم. انسان‌ها که فله‌ای نیستند؛ دست‌چین هستند. هر کدام دارای روحیه و نقاط قوت و ضعف هستند. ممکن است برخی از آنها گرایش‌های معنوی بیشتری داشته باشند. یادمان باشد که آنچه همه موظف به آن هستند، خواندن اصل آن است. اما در کیفیت و آداب، نمی‌توان فرزندان را با یکدیگر مقایسه کرد. امام صادق عليه السلام فرمودند: "النَّاسُ‏ مَعَادِنُ‏ كَمَعَادِنِ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّةِ؛ مردم معدن‏هايي همانند معدن طلا و نقره‌اند [و با يكديگر متفاوتند] ". اصل تفرد اقتضا مي‌كند كه در دعوت فرزندان به نماز اين تفرد را لحاظ كنيم و براي دعوت هر فرزند از شيوه‌ها و روش‏ها و فنوني استفاده كنيم كه با خصوصيات او سازگارتر است. ان شالله در این راه موفق باشید. 🔹@feqahat
گفت: آیا حجاب، مهم‌ترین واجب خداست؟ گفتم: نه گفتم آیا ترک حجاب، بزرگ‌ترین حرام خداست؟ گفتم نه. گفتم: اما بازیچه یک مشت هیولای رسانه‌ای شدن که هیچ اعتقادی به آزادی انسان ندارند؛ حتما بدترین حرام است! رسانه‌هایی که صاحبانش مهم‌ترین داروهای بیماران خاص ایران را تحریم می‌کنند؛ شبانه‌روز مردم یمن و فلسطین را می‌کشند؛ اما دم از آزادی موهای زنان ایرانی می‌زنند؛ جای شک ندارد؟ حجاب هم یک حکم الهی است، حکم الهی کوچک و بزرگ ندارد؛ بازی‌گر سیرک مسخره کردن احکام خدا نشویم! @feqahat
ما را آرامش ببخش! هر کسی در سختی‌ها به چیزی پناهنده می‌شود. یکی به خوابیدن، دیگری به موسیقی، آن دیگری به مواد بیخیال کننده و ... پیامبر با آن زندگی بسیار سخت هنگام اذان که می‌شد به سخن گفتن با خدا پناه می‌برد و می‌فرمود: قُمْ يا بِلالُ فأرِحْنا بالصَّلاةِ برخیز ای بلال و ما را با نماز آرامش ببخش. بلال هم اذان می‌گفت تا همگی به نماز پناه برند. عاشقان ابی‌عبدالله هنگامه اربعین که می‌شود نوای دلشان این است که ارحنا یا حسین ع
🔹وقایع اخیر و غفلت از یک قاعده فقهی در: https://b2n.ir/p51105 shabestan.ir/detail/News/1230139 کانال فقه فرهنگی: 🔹@feqahat
🔹از فکرهای تاریخ انقضا گذشته، تا آینده پژوهی دشمن ▫️چند وقتی است که برای چندمین بار، بحث نرم افزارهای پیام رسان و فیلتر کردن یا نکردن آنها، نقل مجالس شده است. پیام رسان‌هایی که نوبرانه‌های بیش از یک دهه پیش بوده اند و ما هنوز بعد از گذشت بیش از یک دهه، اندر خم داشتن یک نمونه داخلی با قابلیت قابل قبول هستیم. این درحالی است که امروزه دیگر سخن از پیام رسان نیست و سخن از استفاده از هوش مصنوعی برای زندگی دوم و حتی بیش از این حرفهاست؛ و ما هنوز در حال فهم مسائل یک دهه پیش! آن طرف جوان‌هایی، آینده یک دهه ارتباطی دنیا را طرح ریزی می‌کنند و این طرف، پیرمدیران فرهنگی ما هنوز ابقا می‌شوند؛ جوان‌ها، حمایت لازم نمی‌شوند و گاهی کنار هم زده می‌شوند! گمانم دشمن به سیره پیامبرم ما، بهتر عمل می‌کند که جوانان را به‌کار می‌گرفت و پیوسته از اینکه چرا جوانان را فرمانده می‌کرد، مورد انتقاد قرار می‌گرفت! گمان می‌کنم آینده نگری و آینده پژوهی تنها لغاتی دهان پرکن برای پرکردن صندلی خالی برخی دانشگاه‌ها در مقاطع ارشد و دکترای کشور است تا اجرای عملی آن در عرصه فرهنگی. آیا ما یک برنامه منسجم در حوزه حکمرانی فضای مجازی برای یک دهه که نه، یک سال پیش رو داریم؟ یا هنوز در فیلتر بودن یا نبودم یکی، دو نرم افزار، بین این دولتی و آن مجلسی دعوا است و هنوز مردم را از سرگرانی در نیاورده‌ایم که بلاخره چه کنند؟ این دو سه روز را با فیلتر شکن بگذرانند تا اوضاع برگردد یا نقل مکان اساسی کنند؟! جای خالی این حرف پیداست که یکی بگوید همه‌اش چند؟!! رفع مشکل همه پیام رسانهای مهم داخلی کلا با چند میلیارد مگر حل میشود؛ اما یک دهه طور کشیده؟ تصویب و اجرای یک قانون حمایت کننده از آنها مگر چند نسل نابود کردن نیاز دارد؟ 🔹@feqahat
🔹اصول کار فرهنگی که ما رعایت نکردیم و دشمن در انجامش جلوتر بود یک اصل بسیار مهم تربیتی و فرهنگی، استقامت است. اما گاهی تصور میکنم دشمنان ما مخاطب آیه 112 سوره هود بوده‌اند که «فَاسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَكَ». آنهایی که بدون ستادی شدن و با صبر و امید، ولو امید به دریافت پول بیشتر از اربابانشان، اما حتی مدیریت یک صحفه اینستایی خودشان راخود، دنبال می‌کنند و خودشان ارتباط میگیرند و در صف، با همفکرانشان همراهی میکنند و یک پروژه را سال‌ها پگیری می‌کنند؛ بدون اینکه ناامید شوند؛ تا اینکه یک سوژه مناسب برای زنده کردن حرکتشان پیدا کنند. زیرا از درون درک کرده‌اند که برای رسیدن به هدف باید استقامت داشت! اما ما اگر طرحی خوب در فضای فرهنگی داشته باشیم، به سرعت افراد موفق آن را مدیران ستادی می‌کنیم؛ آنها نیز چند صباحی مانند شعارهای سال می آیند و بعد مدتی با طرحشان می‌روند. انگار که آن طرح، بهاری بوده که با پاییز برود! برای نمونه اگر طرح خوبی برای گفتگوهای مسجدی راه می ‌اندازند؛ بعد از مدتی با طرح و اسم و کارشان، کلا فراموش می‌شوند. این از اصل اوضاع استفامت؛ اصل «اتقان در عمل»، «سرعت در خیر» که دیگر داستان عمل کردن ما به آنها، یک دهه روضه‌ دارد! 🔹@feqahat
🔹با غیرمسلح آمدن نیروی انتظامی، این نقشه شکست خورد! 🔸همان رفقای انقلابی که در دوران کرونا ایراد می‌گرفتند که چرا واکسن می‌زنید و عملاً در مقابل سیره و حتی بیان رهبر معظم انقلاب پیش می‌رفتند؛ امروز پیوسته ایراد می‌گیرند که چرا نیروی انتظامی مسلح نمی‌شود؟ آیا دوباره غفلت دارند؟ آیا نمی‌دانند که در امور نظامی، تصمیم گیر نهایی مقام معظم رهبری است؟! آن هم در این مسئله مهم! توجه ندارند که در هر امری باید نتیجه خوب و درستی گرفت! پروژه اصلی، کشته سازی بود. یعنی هدف این بوده و هست که نظام جمهوری اسلامی را مشغول کشتن مردم نشان دهند! با غیرمسلح شدن نیروی انتظامی، این پروژه عملاً شکست خورده است! ان شاء الله شما تصور کنید که نیروی انتظامی مسلح وارد گود می‌شد! آیا بعید بود که عده‌ای با همان تیرهای نیروی انتظامی مردم را بکشند؟ مگر کار سختی است که با نفوذ یا غارت، مقداری سلاح و تیر از نیروی انتظامی به دست آورند و با کالبدشکافی نشان دهند که مردم با تیرهای نیروی انتظامی کشته می‌شوند! درحالی‌که نیروی انتظامی آن کار را نکرده بود. با غیرمسلح آمدن نیروی انتظامی، این نقشه شکست خورد؛ ولو چند شهید بزرگوار و عزیز در این راه از دست بدهیم. آنچه این روند شهید دادن را قطع می‌کند، جهاد تبیین من و شماست! 🔹@feqahat
🔹جناب آقای رئیسی! شما ارزش پول ملی را تأمین کنید؛ امنیت و حتی فرهنگی، تأمین خواهد شد! 🔸در اطراف حرم امام رضا ع، خیابانی جدید وجود دارد به نام بلوار آیت الله طبرسی (ره). در این بلوار قدم می‌زدم. نگاهم به تصاویر زیبای شهدا در این بلوار بود. یک نوشته از شهید شوشتری توجهم را جلب کرد. این شهید عزیز فرموده بودند: ما فرهنگ و اقتصاد را تأمین می‌کنیم تا امنیت تأمین شود! نگاه درست و زیبا ایشان واقعاً برایم جذاب بود. واقعیت نیز همین است. برای نمونه، در این اغتشاش‌ها، مگر می‌شود بدون اصلاح اقتصادی، صف مردم را از اغتشاش‌گران جدا کرد؟ هستند هموطنان‌هایی که دلشان به اغتشاش و خرابکاری نیست؛ اما فشار فراوان اقتصادی، برای آنها همتی در جدا کردن آشنایان و فرزندان از این اغتشاش‌ها نگذاشته است! در داستان هجمه شیطانی بی‌حیایی و برداشتن روسری که معلوم نیست تا برداشتن چه چیزی پیش می‌رود، کم نیستند افرادی که با بی‌حیایی دل‌هایشان همراه نیست؛ اما دلی برای مخالفت با این اوضاع ندارند. زیرا این حرکات را نوعی اعتراض سیاسی و اقتصادی می‌دانند یا به علت مخالفت و گاهی لجاجت با مسئولان، ممکن است با آن همراهی نیز بکنند! پس جناب آقای رئیسی! شما ارزش پول ملی و بالانرفتن ارزش دلار و حتی پایین آوردن آن را تأمین کنید؛ امنیت و حتی فرهنگی، تأمین خواهد شد. 🔹@feqahat
🔹از ارزش دلار تا بی‌ارزش شدن فرهنگ و فعالیت فرهنگی 🔸متن شماره 1 فعالین فرهنگی به یاد دارند که پیوسته هر زمان قیمت دلار بالا رفت و بودجه کشور کم، از اولین بودجه‌هایی که ذبح می‌شد، هزینه‌های فرهنگی بود. مانند بودجه هر فرزندخوانده‌ای که چون فرزند اصلی نیست، اگر پول نیست، برای آن نیست. برای بقیه باید باشد. اما منظورم اکنون، این مسئله نیست. در جمهوری اسلامی ایران، رابطه فرهنگ و دلار، ارتباطی دیگر هم دارد. آن ارتباط ارزش دلار و ارزش گفتمان مقاومت جمهوری اسلامی ایران و دیدگاه امامین انقلاب است. برای رفع پیچیدگی این رابطه مثالی باید بزنم. خاطرتان هست که ابتدای حرکت انقلابی مردم در سوریه و حرکت قوی داعش در همان سال‌های ابتدایی یعنی 1388، تحلیل بسیاری این بود که جبهه مقاومت را در سوریه از دست داده‌ایم و بشار اسد هم رفتنی است! اما رهبر معظم جمهوری اسلامی ایران، فرمودند که خیر! مقاومت در آن منطقه می‌ماند و بشار اسد نیز! اکنون‌که این متن را می‌خوانید، دیگر پرسشی در شدنی بودن این تفکر وجود ندارد؛ چراکه این حرف محقق شد. و ادل دلیل علی امکان شیء وقوعه! دیگر فقط شبهاتی وجود دارد که از سوی داعش‌های رسانه‌ای تولید می‌شود. علت این تحقق در میدان، سردار و بلکه سربازی است که ایده مقاومت نظامی را در میدان عمل تحقق می‌بخشد. ایده مقامت با تحقق میدانی، در چشم عموم مردم ارزشمند می‌شود. ... اما در حوزه اقتصادی، پیوسته از سال 1388، مقام معظم رهبری درباره اقتصاد مقاومتی بارها سخن گفتند. به‌مرور هرچه ایشان بیشتر از شرح آن می‌گفتند، اما در عمل مردم بیشتر شاهد بی‌ارزش شدن پول جیبشان بودند؛ به‌ویژه در سال‌های پایانی دهه نود. رهبر، همان رهبر بود؛ اما در این عرصه سرباز و سردارش، متفاوت. دیگر حتی اینجا سخن از اصل پذیرش این نگاه است. شاید بتوان گفت اینجا گاهی احساس می‌شود که اصلاً سربازی برای این نگاه وجود ندارد! در این میان، برخی مردم چیز دیگری را فهم می‌کنند. ایده مقاومت جواب نمی‌دهد یا واقعی نیست و حتی، ظلم به مردم است و طراح آن دیکتاتوری است که فقط حرف، حرف اوست و همه مشکلات از اوست! دیگر رئیس‌جمهور مهم نیست چه کسی باشد، هرکه بیاید، اوضاع همین است! فاجعه فقط توهین و دیکتاتور گفتن نیست، فاجعه، دفن فرهنگ مقاومت است. یعنی فرهنگ مقاومت تنها شعارهایی زیباست که قرار نیست برای زندگی کردن باشد. در واقعیت میدان تحلیل این است؛ یعنی کسی که حرفش علمی شد، کلامش درست است! درست یا اشتباه، این چیزی است که بسیاری از مردم می‌فهمند. در میدان اقتصاد، سخن از سوریه و دیرالزور نیست. اینجا نماد فرهنگ اقتصاد لیبرال، دلار است. اگر جایی ارزش پیدا کند، یعنی تفکر لیبرالی آنجا موفق شده است. نکته مهم این است که حتی اگر هنوز شبهاتی درباره پیروزی فرهنگ مقاومت در جبهه نظامی وجود دارد، به علت ارزشمندی دلار و بی‌ارزشی ریال است. فهم این نکته، رمز نام‌گذاری سال‌های اخیر به عناوین اقتصادی از سوی رهبری جبهه مقاومت را بهتر می‌توان درک کرد. رهبری که دیرالزور مقاومت را پیروزی اقتصادی و درنتیجه قدرت پولی کشور می‌داند. البته که این هدف است و برای رسیدن به آن مقدماتی می‌‌خواهد که به نظر می‌آید هنوز حتی در مرحله عملیاتی سازی و داشتن سرباز این دیدگاه، مشکل و کمبود داریم، چه رسد به داشتن سردار در این میدان. متن در: http://shabestan.ir/detail/News/1244808 🔹@feqahat
🔹به بهانه انتصاب دبیر جدید شورای عالی انقلاب فرهنگی کشور دوجین، تحلیل می‌توان درباره این تغییر نگاشت؛ اما آنچه نه تنها در این شورا، که در شوراهای مهم تصمیم‌گیری کشور، تغییر واقعی را رقم می‌زند، یک مسئله است: «تغییر از نگاه عدم مخالفت قطعی، به حرکت در مسیر موافقت قطعی»! در شوراهای مهم کشور، از شورای نگهبان گرفته تا شورای عالی فضای مجازی، پیوسته آنچه دیده می‌شود، تأکید و حرکت در مسیر عدم مخالفت قطعی با احکام دین است. به این معنا که برنامه و مسیر حرکت، از نگاه‌ها و قوانین رایج دنیا نوشته می‌شود، سپس در این شوراها مسئله اصلی این می‌شود که کدام بخش آن حرام است و باید حذف یا تغییر کند. مجلس شورای اسلامی توسط طراحانی که لزوماً اسلام‌شناس نیستند، قانون و طرحی را تولید می‌کند و شورای نگهبان با میکروسکوپ فقهی، میکروب‌های حرام آن را شناسایی و برای اصلاح به مجلس برمی‌گرداند. در شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز تا زمانی که مسائل با نگاه‌های رایج و حاکم بر دنیای دانشگاهی و علمی، طراحی می‌گردد و با شعار استفاده از تجربیات دنیا، و ایسم‌های فلسفی جهان، تبیین می‌شود، حداکثر خروجی آن، به دست آوردن راه‌حل‌هایی است که در بهترین حالت، مخالفت قطعیِ با احکام اسلامی ندارند! اما اگر 40 سال این روش، ما را به سرانجام لازم در ساخت حاکمیت و حکومت اسلامی نبرد، 80 سال دیگر هم نخواهد برد. چون همه می‌دانیم، درختی که این 40 سال ثمری که باید نداشت، 80 سال دیگر هم نمی‌دهد. مگر، این درخت از ریشه اصلاح شود و خاکش کلاً عوض شود! خوب است که شورا عالی فرهنگی کشور، یک انقلابی را ابتدا در خود رقم بزند تا بتواند انقلاب ساز در فرهنگ شود. انقلاب نیز هدف می‌خواهد. هدفی که برنامه حرکت را برایش روشن کند. این هدف تنها باید این باشد که نظام فرهنگی برگرفته از معارف اسلامی و موافق قطعی نظام فکری اسلامی ـ ایرانی، چیست؟ کمینه مسئله این است که این نظام در بخش‌های مهم چه ویژگی دارد که بر اساس آن، انقلاب فرهنگی طراحی و ان شاالله اجرا شود. زیرا ممکن است رسیدن به آن نظام، زمانبر باشد. اما تا زمانی که مسئله‌محوری آن هم مسائلی که به بحران خورده است، ملاک حرکت و برنامه شود و روال به دست آوردن راه‌حل، تحقیق‌های سیراب نشده از معارف اسلامی باشد و درنهایت، بررسی اسلامی به معنای عدم مخالفت آن برنامه با معارف اسلامی باشد، اوضاع همین است که همین! 🔹@feqahat
هدایت شده از فقه فرهنگی
📝 استاد دانشگاهی می‌گفت: دختری دانشجو نزدیک من شد. گفت: سوالی دارم. گفتم بفرمایید. گفت: خدا رو برام ثابت کن! ظاهری مذهبی نداشت و گمانم واقعا نتوانسته بود از عمق وجودش خدا را اثبات کند؛ اما حتما به دنبال حقیقت بود که این پرسش را داشت. این فراز از دعای ماه رجب را برایش خواندم و ترجمه کردم: يا مَنْ يُعْطى‏ مَنْ سَئَلَهُ، يا مَنْ يُعْطى‏ مَنْ لَمْ يَسْئَلْهُ وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْهُ‏ تَحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحْمَةً؛ ای کسی که از روی بخشش و مهرورزی، به کسانی عطا می‌کنی و می‌دهی که نه از چیزی خواسته‌اند و نه حتی تو را می‌شناسند! دختر دانشجو گفت: تا به حال کسی خدا را برایم اینگونه معرفی نکرده بود! ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ دعا، فضایی عاشقانه و نیایشی را بین ما و خدا ایجاد می‌کند. به همین علت مسیحیت و بسیاری از ادیان دیگر که زحمت نماز را به خود نمی‌دهند؛ اما خود را از لذت دعا محروم نکرده‌اند. ماه رجب، ماه دعاست. التماس دعا. یکی از اولویت‌های فعالیت‌های فرهنگی میان افرادی که ارتباط کمتری با محتوای دینی دارد؛ اما عاطفی هستند مانند دختران جوان و هنرمندان، استفاده از دعا و مضامین آن است. زیرا دعا از روش‌هایی است که ارتباط با گرایش و عاطفه انسانی برقرار می‌کند. @feqahat