#کربلا_بقعه_مبارکه در سرگذشت حضرت موسی(ع): وقتی حضرت از دست فرعون، از مصر خارج شده به "مدین" شهر حضرت شعیب رفت. بعد از حدود ۱۰ سال خدمت، می خواهد همراه اهل بیتش به مصر برگردد. از جانب کوه طور، نورآتشی می بیند(قصص، ۲۹) (ظاهراً آتش را فقط حضرت موسی می دیده و خانواده اش نمی دیده و دیدن آتش، حالت مکاشفه و بصیرتی بوده). وقتی به سویش می رود: «از سمت مبارکترین جای آن #وادی، در بقعه مبارکه از درخت #الشجره ندا شد: یا موسی من همان الله، پروردگار جهانیان هستم»(قصص، ۳۰). این کدام وادی و سرزمین است؟ در روایات آمده، بقعه مبارکه همان کربلاست. یعنی حضرت موسی- در حالتی معنوی- از باطن کوه طور(کربلا)، ندای خدا را می شنود. حضرت برای آوردن آتش می رود، اما به نبوت  می رسد. « اِنَّ الحُسَین مِصباحَ الهُدی وَ سَفینَه النجاه» "بقعه مبارکه" یعنی "مقام برکت" برکات باطنی و ظاهری: #کام_نوزاد را با #تربت_کربلا باز می کنند. #سجده بر خدا با تربت کربلا، گشاینده حجاب‌های بین زمین و آسمان است. #چهره_میت، تربت کربلا می گذارند.   #سفر کربلا از عمر انسان حساب نمی شود. #زیر_بارگاه_حسینی، دعا مستجاب است. https://eitaa.com/aminfathi_uma