🔰داستان تصمیم سرنوشت ساز 🔸 #قسمت_بیست_و_پنج: #تصمیم_سرنوشت_ساز: همینطور که به دسته بندی ای که نوشتم نگاه میکنم، چشمم به دسته ی "خودم" میفته... ذهنم میره تو اونروز روی پرتگاه و صدای پیرمرد میپیچه تو سرم: مهم ترین دارایی تو خودت هستی جوون، خودتو مفت از دست نده. خم میشم روی برگه ها و جلوی "خودم" مینویسم=> مهم ترین دارایی من چرا مهم ترین دارایی من خودمم ؟!! من چیم؟!! چه ارزشی دارم؟!! دوباره صدای پیرمرد میپیچه تو گوشم: تو یه موجود کوچیک و بی ارزش نیستی... دنیای بزرگی درون تو هست... چه جالب... انگار هر چی مینویسم و سوال میکنم، جوابش میاد کنارش... فکر نمیکردم نوشتن اینقدر خوب باشه... میخوام باز بنویسم، اما تو دسته "خودم"، دیگه جا نیست. فلش میزنم پایین برگه و مینویسم: من کوچیک و بی ارزش نیستم... به گفته پیرمرد... دنیای بزرگی درونمه... اما... چه دنیایی؟! یاد خوابم میفتم و اون سیری که به قلب پیرمرد داشتم...و حرفی که زد. قلب ما آدما... از همه ی اینهایی که دیدی... بزرگتره... دلی به این بزرگی رو... با چی میخوای پر کنی جَوون ؟!! چقدر جالب! این موضوع به اشکال مختلف این مدت بهم گفته شده... این دنیای بزرگ، درون همه آدم ها هست... اما ما نمیشناسیمش... شایدم... فقط من نمیشناسم!! دوباره صدای پیرمرد میپیچه تو گوشم: تو استعدادها و نیروهایی داری که نمیشناسیشون. اول باید خودتو بشناسی... روی برگه مینویسم: استعداد و نیروهایی دارم که نمیشناسم... باید خودمو بشناسم... و با خودم فکر میکنم چه استعداد و نیرویی هایی دارم؟!! 💢 ادامه دارد... https://eitaa.com/ganj_penhan