eitaa logo
استاد محمدی قائینی
800 دنبال‌کننده
165 عکس
26 ویدیو
206 فایل
✅ کانال اطلاع رسانی #دروس، #دیدگاه_ها و برنامه های آیت الله محمد محمدی قائینی (زید عزه) ✍️ مدرس خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم ✍️ مدرس خارج تفسیر و فلسفه 🆔 ادمین: @fotros313h @Moataghedi
مشاهده در ایتا
دانلود
💢نقد و بررسی و رویکردهای_تفقه 1💢 ♻️ علم فقه در پی بیان احکام و عوارض افعال و حالات و اوصاف مکلفین است. یعنی حتی منحصر در افعال نیست و گاه از اوصاف و عوارض نیز سخن می‌گوید. فقه می‌کوشد تا با تعیین وظائف و اختیارات مکلف، راه سعادت را به روی او بگشاید و کمال او را در دنیا و آخرت تضمین نماید. 🔰 : برخی با دیدگاه اصولی سراغ فقه می‌روند. یعنی با استفاده از قواعدی که قبلاً در اصول تنظیم و تمهید شده است، به عنوان مبادی تصدیقی سراغ فقه می‌روند. یعنی بر اساس این قواعد به بررسی فقهی می‌پردازند و می‌کوشند نحوه دلالت أدله بر احکام را تبیین کنند. اینکه باید در استنباط از اصول بهره گرفت، مفروغ عنه است دراین رویکرد سخن از غلبه نگاه اصولی و در آن است. 💢 : این مکتب نقطه قوتی دارد از این جهت که مبتنی بر پیش فرض‌های علمی ثابت شده حرکت می‌کند. یعنی با ابزار استدلال و قانون به خدمت فقه می‌رود ولی نقاط ضعفی نیز دارد. 🔹🔸 از جمله نقاط رویکردهای اصولی صرف کم توجهی به عرف است. در حالی که مخاطب اصلی معصومین (علیهم السلام) عرف عام هستند و عام بر اساس فطرت خویش مطالب را ادراک می‌کند و می‌فهمد. 🔹🔸 نقطه ضعف دیگر این مکتب این است که انسان از فهم دینی از راه ارتباط با کلام معصومین بوجود آمده عدول کرده و بخواهد آن را فرع قرار دهد. چه بسا بتوان از توجه به سنت نکته‌هایی را کشف نمود که تنها از راه قواعد به دست نمی‌آیند. ♻️ در واقع علم اصول ابزاری است که برای زمان جهل و شک و بن بست ها به کمک ما می‌آید. در بررسی‌ها و استنباط‌های فقهی گاه با شرایطی روبرو می‌شویم که دیگر نمی‌توان با مستفادات از ادله و روایات به نتیجه رسید. یعنی باید اصول را برای مرحله آخر گذاشت نه اینکه از ابتدا فرض کنیم همه مسائل فقه مشکل و لاینحل است و سریع سراغ اصول برویم. @ghaeeni 🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹 https://eitaa.com/joinchat/1631322177Cbbf2249cb6
🔻 ♻️ حوزه و سیاست؛ آری یا نه؟ 🔅 پرسش: شما در تعریف حوزه انقلابی به چهار قید اشاره فرمودید. 1. علم آموزی 2. تهذیب گرایی 3. تخصص محوری 4. اسلامی بر اساس مبانی دینی و در راستای آرمان های اصیل شیعی. 🔅 عده¬ای سه ویژگی از تعریف شما را قبول دارند که حوزه محل درس و بحث و محل تربیت نفوس مستعده است اما معتقدند نباید آلوده¬ی سیاست و اجتماع شود و ورود به عرصه سیاسی و اجتماعی حوزه را از حوزه بودن جدا می¬کند؟ 🔅 استاد: اگر کسانی چنین نظری داشته باشند عمدتاً از سر ناآگاهی است و مشکل آنها از عدم فهم صحیح معنای سیاست و اجتماع است. برخی خیال می¬کنند یعنی دغل بازی و باری به هر جهت بودن و انواع و اقسام اقدامات نفس طلبانه و جاه طلبانه و غرق در لذات و امکانات دنیا شدن برای تأمین شهوت و التذاذات نفسانی؛ اگر سیاست این باشد، ما نیز با آن مخالفیم و آموزه‌های دینی به ما چنین اجازه‌ای را نمی‌دهد که وارد چنین عرصه‌ای شویم. 🔅 اما یقیناً سیاست در دین و بینش ما این نیست. اجتماع هم به معنی فعالیت¬های تجاری یا لهو ولعب یا لغو نیست که بگوییم حوزه اگر دراین مورد وارد شود از حوزه بودن بیرون می¬رود؛ خیر. اجتماع یعنی همان حرکتی که همه¬ی می¬کردند. کارشان تربیت نفوس بود. کارشان سردمداری غافله‌ی بشریت در رسیدن به سعادت در همه¬ی ابعاد بود. 🔅 سیاست یعنی در روابط و مسائل اجتماعی بین افراد و امت¬ها قوانین و روش¬هایی باید حاکم باشد که اراده خدا در آن تجلی پیدا کند و زیربار ظلم نروند. تقابل با جبهه و باطل و تلاش برای تقویت و گسترش در مقابل طاغوت از وظایف اصلی و اساسی عالمان دینی است. آن‌ها باید سیاست جامعه اسلامی یعنی صلاح و کمال را ترویج بدهند، ایستایی نداشته باشند، از دفاع کنند، جلوی فحشا و منکر گرفته شود. البته در این رویکرد تعریف فحشا و منکر منحصر به امور اخلاقی نیست بلکه اقتصادی، سیاسی، مدیریتی، تربیتی که الان دنیا را فراگرفته است را نیز در بر می‌گیرد. این نیز یک مغالطه بزرگ تاریخی است که فحشا و منکر را در امور اخلاقی منحصر کرده‌اند و تنها در قبال آن وظیفه نهی و برخورد ایجاب کرده‌اند، اما در حوزه‌ها و عرصه‌های دیگر حیات اجتماعی سخنی از مصادیق فحشا و منکر زده نمی‌شود. 🔅 همین امر موجب شده که برخی در حوزه وظیفه و رسالت خود را محدود به همین عرصه‌های خاص بدانند. بر اساس آیات و روایات پرشمار از وظایف ذاتی و قطعی عالمان دینی است که در سیره انبیاء الهی و امامان ما همواره جریان داشته است. می¬توانیم بگوییم هیچ امام و پیغمبری نداشتیم که یا کشته نشده باشد یا زندان نرفته باشد یا تبعید نباشد یا تحت فشار نبوده باشد؟ اگر آنها به اجتماع و سیاست کاری نداشتند، این همه تحت رنج و فشار نبودند. لذا اگر حوزه در آن عرصه وارد نشود به حوزوی بودن خود عمل نکرده است، یعنی در حقیقت مقداری از آموزه‌های دین وسیره انبیا و ائمه را زیر پا گذاشته و ساکت گذاشته است. 🔅 پس مسئله عکس آن چیزی است که مطرح می‌شود و اشکال به کسانی وارداست که می¬گویند باید در محدوده خاصی فعالیت کنید. در سطح گسترده جامعه نباید فعالیت عمومی انجام دهیم. یعنی به سیاست و اجتماع به معنای کلان آن نپردازیم. این منش بر اساس آموزه‌های دینی مورد اشکال و سؤال است. حوزه علمیه شیعه افتخارش آن است که در طول تاریخ همیشه حوزه¬ای بوده است که درهمه ی صحنه¬ها حاضر بوده و تمدن ساز و تاریخ ساز بوده است. اما آن زمان که حوزه¬ها وارد عمل نشدند، عقب نشینی و افول نصیب ما شده است و به جامعه و بی¬فرهنگی رسیده است. نمونه¬اش در افغانستان و پاکستان می¬بینیم که از این فعالیت¬ها برخوردار نبوده¬اند و چه روزگاری دارند. یا کشورهای مسلمان افریقایی که دائماً زیر بار ظلم هستند و عملاً از فاصله گرفته¬اند. 🆔 @ghaeeni