.
✨﷽✨
⚜️ قطعهای از کتابِ «معنويت در ادیان ابراهیمی» صص ۲۷۵-۲۷۹.
⚜️تقديم به پزشکان، پرستاران و خادمان عرصهی #خدمت_سلامت:
❗️برخی (از معنویتپژوهان معاصر) برای تأمین معنویت در زندگی –که البته قبلاً معنویت را به اموری مانند تأمین حداکثری خرسندی و رضایت باطنی تقلیل دادهاند - به پیمودن زندگی مملوّ از لذّت و آرامش توصیه نمودهاند، فارغ از اینکه این خوشی و بیغمی، به چه نحوی تأمین گردد و فارغ از اینکه آیا این فرآیند، عجین با حقیقت است یا مخدّر از حقیقت! ...
🌟 ولی معنویتی که دین برای انسان ترسیم میکند، معنویتی است که در دل همین زندگی مختلط از آسیب و سود و رنج و شادی و غصّه و لذّت و درد فراهم گشته است؛ از نگاه دین، انسان معنوی انسانی نیست که خود را از هیاهوی دنیای درهم و مبهم، دور کند و در کنجی بخزد و عزلت گیرد؛ نیز از نگاه دین، انسان معنوی انسانی نیست که صدای واضح و روشن فساد و آسیب دنیا را بشنود و خود را فریب دهد و خود را به نفهمی بزند یا به خود، تلقین دهد که همهچیز در امن و امان است. ...
🌟 دین الهی، معنویت حقیقی و غیرتصنّعی را عجین و آمیخته با واقعیت زندگی میداند؛ زندگی مشحون از تلخیها و شادیها، غصّهها و خوشیها، شدائد و آسانیها است؛ انسان معنوی کسی نیست که به گوشهای بخزد، سایهای پیدا کند و از گرمای آفتاب دوری کند، از کار روزانه رهایی یابد، از آلام طبیعیِ غیرقابل فرار، غفلت کند و یا خود را به غفلت بزند، عرق جبین نریزد و صرفاً به جنباندن زبان یا به رکوع و سجود بپردازد؛ حضرت علی علیهالسلام در بیانی نورانی میفرمایند:
چه بسا روزهدارى که از روزهاش جز گرسنگى و تشنگى بهرهاى ندارد، و چه بسا شب زندهدارى که از نمازش جز بیخوابى و سختى سودى نمىبرد.
🌟بلکه معنویتِ انسان معنوی از نگاه دین، همان عرقریختنِ کارگری است که به خاطر رضایت خداوند و برای تأمین معاش خانوادهاش، که دستور خداوند است، در مقابل گرمای سوزان آفتاب در مزرعه یا کارخانه مشغول کار است و سختی میکشد؛...
🌟انسان معنویِ دینی همان #پرستاری است که در بیمارستان، با اینکه به لحاظ اداری موظّف نیست، ولی با روی خوش و به خاطر رضایت خداوند، در همهی ساعات شبانهروز و حتّی در نیمهی شب، نه تنها به وظایف اصلی پرستاری اقدام میکند، بلکه اموری مانند استحمام و قضاء حاجت بیمار را نیز متکفّل میشود، و با فروتنی و تواضع و بدون اینکه بیمار، احساس منّت کند، به او رسیدگی میکند... .
🌟 با توجّه به توضیحات فوق، اشتباهی بس خطیر است اگر کسی معنویت و سلوک معنوی را با تعابیر مبتذلی مانند فرار از رنج و رهایی از دردهای دنیوی و مادّی معرّفی نماید؛ چنین کسی نتوانسته است افق خود را هم طراز افق عارفان الهی نماید که اساساً نه خوشی و نه ناخوشی در دنیا، بلکه حتّی خوشی و ناخوشی آخرت نیز، هیچکدام برای آنها معیار و موضوع هیچ تصمیم و هیچ همّی نیست:
🍂یکی درد و یکی درمان پسندد
🍂یکی وصل و یکی هجران پسندد
🍂من از درمان و درد و وصل و هجران
🍂پسندم آنچه را جانان پسندد
🆔 @ghafari_ir