کوچولوی ٢۶٠ روزه من! این روزها داری #تقلید کردن را یاد می‌گیری، کاری که خوشت می‌آید، #تکرار میکنی، حتی اگر خندیدن و سرفه کردن و آواز خواندن باشد، #شیطنت لفظ خوبی نیست، آن هم برای تو که هنوز فاصله‌ای از #آن_طرف نگرفته‌ای و هنوز لوح وجودت زلال و #سپید است، اما بازی‌های کودکانه‌ات، دارند #هوشمندانه می‌شوند خصوصا وقتی از نگاه ما بزرگترها #خرابکاری میکنی و ریز می‌خندی، حالا دیگر حواست را نمی‌شود به راحتی #پرت کرد، و این یعنی زرنگ‌تر شده‌ای و #تمرکز و توجهت بیشتر شده است، کوچکتر که بودی یعنی مثلا یکی دوماه قبل، وقتی خواسته‌ای داشتی، می‌شد حواست را از آن پرت کرد، اما حالا تلاش بزرگترها به جایی نمی‌رسد و #سماجت میکنی تا به خواسته‌ات برسی، حالا با انگشتانت کارهای #ظریف هم میتوانی انجام دهی و بیشتر #علاقه داری که مثلا یک ذره کوچک را با دو انگشت لمس کنی و برداری، #دنیا دارد برایت بزرگتر می‌شود و احاطه‌ات به آن بیشتر، قصه‌ی عجیبی‌ست، ما آدمها باید اول دنیا را خوب بشناسیم، بعد از آن #دل بکنیم، این حکایتی‌ست که تو و همه‌ی #تازه‌واردهای_دنیا هم در پیش دارید، خداوند پشت و پناه‌تان... 🌱 ف. حاجی وثوق @ghalamzann