#نوجوانی #جوزدگی2 (توجه:مخاطبان این مطلب مربیان هستند نه والدین، چرا که ترویج پوشش از سنین خردسالی و گام‌به‌گام و در دل تربیت دینی، به دست والدین حتما قابل اجراست همانطور که خیلی‌ها موفق بوده‌اند.) خیلی سریع می‌روم سراغ اصل مطلب، آموزش دینداری را با اجبار به حجاب آغاز نکنیم! حجاب از تظاهرات دینداری‌ست پوسته است نماد است و البته که واجب و ضروريست! اما واجب‌های دیگری وجود دارند که تا شکل نگیرند پوسته‌ها در حد یک لایه آسیب‌پذیر و رو به استهلاک می‌مانند، صحبت از اجرای قانون حجاب نیست که تبعیت از آن الزامی باشد، صحبت از تغییر و تحول در حوزه تربیت است، اینکه در اولین قدم، کودک یا نوجوانی را که دنیای پیرامونش دنیای دینداری نیست،الزام و توصیه به حجاب کنید، او را از جهت ظاهری در معرض قضاوت آدمها قرار می‌دهید، قضاوت‌هایی که این بچه برایش ظرفیت و مقاومت لازم را ندارد، پس در مقابل فشار اجتماعی کم می‌آورد، می‌شکند و خیلی زود قیدش را می‌زند، در واقع قبل ازینکه به شانه‌هایش توان حمل و نگهداری بدهیم، بار سنگینی را بر ساقه‌ای ظریف و شکننده گذاشته‌ایم، بعد که این ساقه خم می‌شود و بار را می‌اندازد، وامصیبتا سر می‌دهیم که چرا عقب‌گرد کرده است، درحالیکه واقعیت این است که اصلا حرکت رو به جلویی اتفاق نیفتاده بود! کسانی که در موضوع تربیت‌دینی با این نسل مواجه هستند، طبیعتا حجابِ متربی برایشان یک موفقیت بزرگ و فانتزی قابل افتخار محسوب می‌شود چون بروز و ظهور دارد و دیده می‌شود، اما حق این است که قید افتخارات قابل ظهور را بزنیم کاشتن و برداشت کردن در حوزه تربیت کاریست دیربازده و زمان‌بر، که اگر حوصله‌اش را ندارید و یا به هر دلیل! به دنبال کسب نتیجه به طور شتاب‌زده هستید، قیدش را بزنید! تغییر در "پوشش" تحول در "نگرش" را می‌طلبد و مجاورت با محیطی که مشوق و همراستا با این نگرش باشد، لطفا روی موج جوزدگی و جوگیری بچه‌ها حرکت نکنیم که نتیجه‌ای جز سرخوردگی آنان نخواهد داشت، کمی سعه صدر و ظرفیت می‌خواهد و مهم‌تر اینکه ⛔️بدحجابی آنان را بی‌آبرویی خودمان ندانیم!⛔️ ف. حاجی وثوق @ghalamzann