کوچولوی 390 روزه من! حالا دیگر دستت را از دیوار رها میکنی و تندتند #قدم برمی‌داری، آنقدر وقت قدم برداشتن #هیجان‌زده می‌شوی و بلندبلند می‌خندی که از شدت هیجان کنترلت را از دست می‌دهی و می‌افتی و باز می‌خندی، #زندگی برای تو همین #جلو رفتن‌هاست، همین #شادی‌های از نگاه ما کوچک، همین موفقیت‌های کودکانه، اما حقیقت این است که توفیقات سن‌و‌سال تو عجیب #بزرگ است، #تغییرات شگرف، از حالتی به حالتی، از شکلی به شکلی، شیوه راه رفتن را تغییر می‌دهی، شیوه نشستن، شیوه غذا خوردن، شیوه آوا و اصوات متنوع را تولید کردن، #تغییر دم به دم، از مختصات سن توست! حالا #ددر یا همان محیط بیرون برای تو جذاب‌ترین مکان است، دلت #بیرون می‌خواهد، دلت #کشف محیط‌های تازه را می‌طلبد، دیگر خانه برایت #کوچک است و برای فراتر رفتن، #بی‌قراری میکنی، حالا حیاط برایت یک #تنوع بزرگ است و راضی‌ات می‌کند، اما خیلی زود، مکان‌های بزرگتر هم برایت #کوچک خواهند شد و روزی #دنیا دیگر به چشمت نخواهد آمد! ف. حاجی وثوق @ghalamzann