زهرِ دوری باعث شيرينيِ ديدارهاست آب را گرمای تابستان، گوارا می كند! #كاظم_بهمنى

از همدمی گرگ و شبان در عجبم از دزد رفیق پاسبان در عجبم وقتی که میان جمع بی غش باشی از زخم زبان این و آن در عجبم #محمدعلی_ساکی

ادبیات و هنر، فُرم است و فُرم است و فُرم است و دیگر هیچ. حتّی همان چیزی را که شما در ادبیات و هنرها و ادیان و اسطوره‌ها «مضمون» و «معنی» یا «پیام» یا «محتوی» می‌خوانید، وقتی شناخت عمیقی از آن به دست آوردید متوجه می‌شوید که چیزی جز صورت و ساختار و فرم نمی‌تواند باشد. اگر در بحث از «هنرِ» سعدی شما نتوانید به مسائل «فرمِ» شعر او بپردازید، راهی نخواهید داشت جز اینکه «شعر»‌های سعدی را تبدیل به «نثر» کنید و عبارات مبتذل و مکرّر خودتان را جانشینِ بلاغت شگفت‌آورِ او سازید. در حوزهٔ عرفان و دین نیز همین است و در قلمرو اسطوره نیز چنین است و در موسیقی و نقّاشی و تئاتر و سینما هم همین است. هر چه در قلمروِ این هنرها گفته شود و بیرون از بحث دربارهٔ «فرم»های این هنرها و تحوّل این فرم‌ها یا کم و کسر این فرم‌ها یا کمال این فرم‌ها یا مشابهتِ این فرم‌ها با فرم‌های دیگر و یا تأثیر‌پذیری این فرم‌ها از یکدیگر بگویید «انشا‌نویسیِ» توخالی و فریبنده است و می‌تواند ساعاتی از وقت خوانندهٔ بی‌خبر را به هدر بدهد و دیگر هیچ. محمدرضا شفیعی کدکنی مطالعهٔ بیشتر: رستاخیز کلمات، بخشِ «صورت» تنها میدانِ تحقیق ادبی صص ۲۱۲–۲۱۱ #استاد_محمدرضا_شفیعی_کدکنی

تنها تویی که از لب من شعر می‌شوی هرکس که لایق غزل عاشقانه نیست! #محمود_اکرامی‌فر

چشمان تابستانی‌ات را دوست دارم شب‌های نورافشانی‌ات را دوست دارم حلاج و شمس و حافظ و عطار در توست شخصیت عرفانی‌ات را دوست دارم با "قل هو الله احد" همراه هستی هویت قرآنی‌ات را دوست دارم باشد! کلاس عشق را تعطیل کن باز آموزش جبرانی‌ات را دوست دارم خندیدی و زخم مرا مخدوش کردی این شیوۀ درمانی‌ات را دوست دارم سوزانی مرداد و شهریور نه! اما چشمان تابستانی‌ات را دوست دارم #زینب_نجفی

خوب است که فکر ضرر عشق کنیم دور از سر خود دردسر عشق کنیم از این همه عشق وعاشقی خسته شدیم ای کاش که خاکی به سر عشق کنیم #حسین_کیوانی