🌱 یاد باد از سراینده‌ی بی‌باک و پیشرو فروغ پرفروغ که فرزند زمان خویش نبود که خود را یافت و زنانگی‌اش را 🌱 «فروغ فرخزاد» دو بار زاده شد یک بار از مادر و یک بار از خویشتن ۸ دی ۱۳۱۳ / ۲۴ بهمن ۱۳۴۵ 🌱 بریده‌هایی از پارسی سروده‌های فروغ: 🌱 دست‌هایم را در باغچه می‌کارم سبز خواهم شد می‌دانم می‌دانم می‌دانم و پرستوها در گودی انگشتان جوهری‌ام تخم خواهند گذاشت 🌱 نیست یاری تا بگویم راز خویش ناله پنهان کرده‌ام در ساز خویش چنگ اندوهم خدا را زخمه‌ای زخمه‌ای تا برکشم آواز خویش 🌱 دانی از زندگی چه می‌خواهم من تو باشم تو پای تا سر تو زندگی گر هزارباره بود بار دیگر تو بار دیگر تو 🌱 بس که لبریزم از تو می‌خواهم چون غباری ز خود فرو ریزم زیر پای تو سر نهم آرام به سبُک‌سایه‌ی تو آویزم 🌱 آنچه در من نهفته دریایی‌ست کی توان نهفتنم باشد با تو زین سهمگین توفانی کاش یارای گفتنم باشد 🌱 یاد بگذشته به دل ماند و دریغ نیست یاری كه مرا یاد كند دیده‌ام خیره به ره ماند و نداد نامه‌ای تا دل من شاد كند 🌱 می‌سوزم از این دورویی و نیرنگ یکرنگی کودکانه می‌خواهم ای مرگ از آن لبان خاموشت یک بوسه‌ی جاودانه می‌خواهم 🌱 پا بر سر دل نهاده می‌گویم بگذشتن از آن ستیزه‌جو خوش‌تر یک بوسه ز جام زهر بگرفتن از بوسه‌ی آتشین او خوشتر 🌱 رنگ چشمش را چه می‌پرسی ز من رنگ چشمش کی مرا پابند کرد آتشی کز دیدگانش سر کشید این دل دیوانه را در بند کرد 🌱 آری آغاز دوست‌داشتن است گرچه پایان راه ناپیداست من به پایان دگر نیندیشم که همین دوست‌داشتن زیباست 🌱 گاهی باید دروغ را راست پنداشت و گاهی راست را دروغ بی فریب‌خوردن زندگی سخت است 🌱 اگر ای آسمان خواهم که یک روز از این زندان خامُش پر بگیرم به چشم کودک گریان چه گویم ز من بگذر که من مرغی اسیرم 🌱 به راه پر ستاره می‌کشانی‌ام فراتر از ستاره می‌نشانی‌ام نگاه کن من از ستاره سوختم لبالب از ستارگان تب شدم چو ماهیان سرخ رنگ ساده دل ستاره‌چین برکه‌های شب شدم #فروغ_فرخزاد #چکامه_پارسی 🌱

آفتاب می‌شود... شاعر #فروغ_فرخزاد دکلمه: #خسرو_شکیبایی

ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد #فروغ_فرخزاد