#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۱۴ 『 #دعای صد و چهارده – در شب نیمۀ شعبان هنگام نماز شب 』 ࿐ྀུ༅࿇༅══‎═‎═‎═‎═‎═‎═‎ هرگاه اراده کردی #نماز_شب را، پس دو رکعت نـماز بجای آور و این دعا را بخوان: اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ شَجَرَةِ النُّبُوَّةِ، وَ مَوْضِعِ الرِّسَالَةِ، وَ مُخْتَلَفِ الْمَلَائِكَةِ، وَ مَعْدِنِ الْعِلْمِ، وَ أَهْلِ بَيْتِ الْوَحْيِ، وَ أَعْطِنِي فیٖ هٰذِہِ اللَّيْلَةِ أُمْنِيَتِي، وَ تَقَبَّلْ وَسِيلَتِي، فَإِنِّی بِـمُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ أَوْصِيَائِهِمَا إِلَيْكَ أَتَوَسَّلُ، وَ عَلَيْكَ أَتَوَكَّلُ، وَ لَكَ أَسْأَلُ، يٰا مُجِيبَ الْمُضْطَرِّينَ، يٰا مَلْجَأَ الْهَارِبِینَ، وَ مُنْتَهىٰ رَغْبَةِ الرَّاغِبِینَ، وَ نَيْلِ الطَّالِبِینَ. خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست، هم آنان كه درخت نبوت، جايگاه رسالت، محل آمدوشد فرشتگان، معدن دانش و خاندان وحى هستند و در اين شب، آرزويم را به من عطا كن و كسانی را كه به آن‌ها توسل نـمودم بپذير؛ زيرا من با توسل به حضـرت محمد و علی و جانشينان آن دو به درگاهت روى آورده و بر تو توكل نـمودم و از تو درخواست كردم، اى اجابت‌كنندۀ [دعاى]بيچارگان، اى پناه‌گاه گريختگان و منتهاى گرايش گرايندگان و خواستۀ نهايى طالبان. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلَاةً كَثِیرَةً طَيِّبَةً تَكُونُ لَكَ رِضًی، وَلِحَقِّهِمْ قَضَاءً، اَللّٰهُمَّ اعْمُرْ قَلْبِي بِطَاعَتِكَ، وَلاٰتُخْزِنِی بِـمَعْصِيَتِكَ، وَارْزُقْنِي مُوَاسَاةَ مَنْ قَتَّـرْتَ عَلَيْهِ مِنْ رِزْقِكَ بِـمٰا وَسَّعْتَ عَلَیَّ مِنْ فَضْلِكَ، فَإِنَّكَ وَاسِعُ الْفَضْلِ، وٰازِعُ الْعَدْلِ، لِكُلِّ خَیْرٍ أَهْلٌ. خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، درودى فراوان و پاكيزه كه موجب خشنودى تو و اداى حق آنان گردد. خدايا، دلـم را با طاعتت زنده دار و به واسطۀ معصيت رسوايم مكن و كارى كن با كسانی كه روزى‌شان را تنگ و اندک قرار داده‌اى با روزى افزونی كه بر من گستـرده‌اى، هم دردى كنم؛ زيرا تو گستـرندۀ روزى افزون و توزيع‌كنندۀ عدل و داد و زيبندۀ هر خیر و خوبی هستى. پس  از آن دو  ركعت نـماز بجای آور و بگو: اَللّٰهُمَّ أَنْتَ الْمَدْعُوُّ، وَأَنْتَ الْمَرْجُوُّ، وَرَازِقُ الْخَیْرِ، وَكَاشِفُ السُّوءِ، الْغَفَّارُ ذُوالْعَفْوِ الرَّفِيعِ، وَالدُّعَاءِ السَّمِيعِ. خداوندا، تو خوانده مى‌شوى و به تو اميد بسته مى‌شود و تو عطاكنندۀ خیر و برطرف‌كنندۀ بدى و بسيار آمرزنده و داراى گذشت بلند، و دعای شنيده شده. أَسْأَلُكَ فیٖ هٰذِہِ اللَّيْلَةِ الْإِجَابَةَ، وَحُسْنَ الْإِنَابَةِ، وَالتَّوْبَةَ وَالْأَوْبَةَ، وَخَیْرَ مٰا قَسَمْتَ فِيهٰا وَفَرَقْتَ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ حَكِيمٍ، فَأَنْتَ بِحَالِی زَعِيمٌ عَلِيمٌ، وَبِی‏ رَحِيمٌ. اُمْنُنْ عَلَیَّ بِـمٰا مَنَنْتَ بِهِ عَلَی الْمُسْتَضْعَفِینَ مِنْ عِبَادِكَ، وَاجْعَلْنِي مِنَ الْوَارِثِینَ، وَفیٖ جِوَارِكَ مِنَ اللَّابِثِینَ، فیٖ دَارِالْقَرَارِ وَمَحَلِّ الْأَخْيَارِ. از تو می‌خواهم در این شب اجابت را، انابه [توبه با تـمام وجود]، توبه و بازگشت نيک و نيز بهتـرين چيزهايى را كه در اين شب تقسيم نـموده و تـمامى امور استوار را كه در آن فيصله مى‌دهى، از تو درخواست مى‌كنم؛ زيرا تو ضامن حال من هستى و از آن آگاهى و نسبت به من مهربانی. [پس]هرچه بر بندگان ناتوانت ارزانی داشته‌اى، بر من ارزانی دار و مرا از وارثان و از كسانی قرار ده كه در سـراى آرامش و جايگاه نيكان، در جوار [و تحت حمايت]تو جاى مى‌گيـرند. پس  از آن دو  ركعت نـماز بجای آور و بگو: سُبْحَانَ الْوَاحِدِ الَّذِي لاٰ إِلٰهَ غَیْرُہُ، الْقَدِيمِ الَّذِي لاٰبِدْءَ لَهُ، الدَّائِمِ الَّذِي لاٰنَفَادَ لَهُ، الدَّائِبِ الَّذِي لاٰفَرَاغَ لَهُ، الْحَيِّ الَّذِي لاٰيـَمُوتُ، خَالِقِ مٰا يُرىٰ‏ وَمٰا لاٰيُرىٰ، عَالِمِ كُلِّ شَیْ‏ءٍ بِغَیْرِ تَعْلِيمٍ، السَّابِقِ فیٖ عِلْمِهِ مٰا لاٰيَهْجُسُ الْمَرْءُ فیٖ وَهْمِهِ،‏ سُبْحانَهُ وَتَعَالیٰ‏ عَمّٰا يُشْـرِكُونَ‏. پاک است خداى يگانه‌اى كه معبودى جز او نيست و ديرينه‌اى كه آغازى ندارد و جاودانه‌اى كه پايانی و كوشايى كه فراغتى براى او نيست و زنده‌اى كه هرگز نـمى‌میرد و آفرينندۀ تـمام چيزهايى است كه ديده مى‌شود و يا ديده نـمى‌شود و بدون آموزش از هر چيز آگاه است و آنچه در انديشۀ انسان نـمى‌گذرد، در علم او پيشی گرفته و ثبت است. پاک و بلندمرتبه باد خداوند از آنچه شـريک او قرار مى‌دهند.

گاهی انتظار دیدن کسی بقدری هیجان‌انگیز و ویژه است، که آدم نگرانِ کیفیتِ زمان بودنش در کنار او می‌شود! می‌خواهد وقتی دست دور گردنش انداخته، وقتی می‌بوسدش، وقتی سر بر سینه‌اش می‌گذارد، وقتی چشم در چشمش می‌نشیند و نگاهش می‌کند، حرفی نزند، فکری از درونش عبور نکند، کاری نکند که خاطره‌ی ملاقاتشان، بوی طاهرِ عشق ندهد. شبیه علی‌بن‌الحسین علیه‌السلام که بمحض حلول رمضان، دلواپسی‌های یک عاشق را از کیفیت ورود به آغوش محبوبش در قالب این دعا، چه زیبا به تصویر می‌کشد؛

#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۱۵ 『 #دعای صد و پانزده – هنگام فرا رسیدن ماه رمضان 』 ࿐ྀུ༅࿇༅══‎═‎═‎═‎═‎═‎═‎ اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی هَدَانَا لِحَمْدِہِ وَجَعَلَنَا مِنْ أَهْلِهِ، لِنَکُونَ لِإِحْسَانِهِ مِنَ الشَّاکِرِینَ، وَلِیَجْزِیَنَا عَلیٰ ذٰلِكَ جَزَاءَالْمُحْسِنِینَ. وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی حَبَانَا بِدِینِهِ، وَاخْتَصَّنَا بِـمِلَّتِهِ، وَسَبَّلَنَا فیٖ سُبُلِ إِحْسَانِهِ، لِنَسْلُکَهَا بِـمَنِّهِ إِلیٰ رِضْوَانِهِ، حَمْداً یَتَقَبَّلُهُ مِنّٰا، وَیَرْضیٰ بِهِ عَنّٰا. وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی جَعَلَ مِنْ تِلْكَ السُّبُلِ شَهْرَہُ، شَهْرَ رَمَضَانَ‏، شَهْرَ الصِّیَامِ، وَشَهْرَ الْإِسْلَامِ، وَشَهْرَ الطَّهُورِ، وَشَهْرَ التَّمْحِیصِ وَشَهْرَ الْقِیَامِ‏، ﴿اَلَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَبَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى‏ وَالْفُرْقانِ﴾. شکر خداوندى را سزاست که ما را به حمد و ستایش خود هدایت فرمود و ما را از سپاسگزاران قرار داد تا نسبت به احسان او سپاس گوییم و او به ما پاداش نیکوکاران را عطا فرماید. و سپاس خداوندى را که ما را براى دین خود برگزید و آیینش را اختصاصاً به ما ارزانی داشت و ما را در طریق احسانش به پیش برد تا با لطف او به سوى رضوانش حرکت کنیم. ستایشی که آن را از ما قبول فرماید و با آن از ما خشنود گردد. و ستایش خدایى را سزاست که یکى از راه‌هاى رضوانش را ماه خودش یعنى ماه رمضان قرار داد، ماه روزه، ماه اسلام، ماه طهارت، ماه پاکسازى درونی و ماه قیام، ماهى که در آن قرآن به عنوان کتاب راهنمایى مردم همراه با حجت‌هاى روشن هدایت و براهین جدا کننده حق از باطل نازل شده است. فَأَبَانَ فَضِیلَتَهُ عَلیٰ سَائِرِ الشُّهُورِ، بِـمٰا جَعَلَ لَهُ مِنَ الْحُرُمَاتِ الْمَوْفُورَةِ وَالْفَضَائِلِ الْمَشْهُورَةِ، فَحَرَّمَ فِیهِ مٰا أَحَلَّ فیٖ غَیْرِہِ إِعْظَاماً، وَحَجَرَ فِیهِ الْمَطَاعِمَ وَالْمَشَارِبَ إِکْرَاماً، وَجَعَلَ لَهُ وَقْتاً بَیِّناً، لاٰیُجِیزُ جَلَّ وَعَزَّ أَنْ یُقَدَّمَ قَبْلَهُ، وَلاٰ یَقْبَلُ أَنْ یُؤَخَّرَ عَنْهُ. ثُمَّ فَضَّلَ لَیْلَهً وَاحِدَةً مِنْ لَیَالِیهِ عَلیٰ لَیَالِی أَلْفِ شَهْرٍ، وَسَمَّاهَا لَیْلَةَ الْقَدْرِ ﴿تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَالرُّوحُ فِیهٰا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ﴾ سَلامٌ‏ دَائِمُ الْبَـرَکَةِ إِلیٰ طُلُوعِ الْفَجْرِ عَلیٰ مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِہِ بِـمٰا أَحْکَمَ مِنْ قَضَائِهِ. پس خداوند برترى ماه رمضان را بر دیگر ماه‌ها از این راه نشان داده که در این ماه محرّمات زیاد و فضیلت‌هاى آشکار و مشهورى مقرر شده است. و لذا از باب بزرگداشت این ماه، چیزهایى را که در دیگر ماه‌ها حلال است، در ماه رمضان حرام شمرده و به خاطر تکریم آن، خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها را ممنوع فرموده است. و براى آن وقت خاصی مشخص کرده که اجازه نـمی‌دهد خدای بلند مرتبۀ با عزت، که پیش از آن مقدم گردد، و نـمی‌پذیرد که از آن وقت به تأخیر افتد. و فضیلت یک شب از شب‌هاى این ماه را بر فضیلت شب‌هاى هزار ماه دیگر ترجیح داده و نام آن را شب قدر نهاد که در آن فرشتگان و جبـرائیل در مورد هر امرى با اجازه پروردگار نازل مى‌شوند، شبى که تا طلوع سپیده شب سلامت است و هنگام نزول برکات همیشگى بر هر کس از بندگانش که بخواهد و آنچه که حکم و فرمانش اقتضا کند.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَأَلْهِمْنَا مَعْرِفَةَ فَضْلِهِ، وَإِجْلَالَ حُرْمَتِهِ، وَالتَّحَفُّظَ مِمّٰا حَظَرْتَ فِیهِ، وَأَعِنَّا عَلیٰ صِیَامِهِ بِکَفِّ الْجَوَارِحِ عَنْ مَعَاصِیكَ، وَاسْتِعْمَالِهَا فِیهِ بِـمٰا یُرْضِیكَ، حَتّٰى لاٰنُصْغِیَ بِأَسْمَاعِنَا إِلیٰ لَغْوٍ، وَلاٰنُسْـرِعَ بِأَبْصَارِنَا إِلیٰ لَهْوٍ، وَحَتّٰى لاٰنَبْسُطَ أَیْدِیَنَا إِلیٰ مَحْظُورٍ، وَلاٰ نَخْطُوَ بِأَقْدَامِنَا إِلیٰ مَحْجُورٍ، وَحَتّٰى لاٰتَعِیَ بُطُونُنَا إِلّٰا مٰا أَحْلَلْتَ، وَلاٰ تَنْطِقَ أَلْسِنَتُنَا إِلّٰا بِـمٰا مَثَّلْتَ، وَلاٰ نَتَکَلَّفَ إِلّٰا مٰا یُدْنِی مِنْ ثَوَابِكَ، وَلاٰ نَتَعَاطىٰ إِلَّا الَّذِی یَقِی مِنْ عِقَابِكَ، ثُمَّ خَلِّصْ ذٰلِكَ کُلَّهُ مِنْ رِئَاءِ الْمُرَائِینَ، وَسُمْعَةِ الْمُسْمِعِینَ، لاٰنُشْـرِكَ فِیهِ أَحَداً دُونَكَ، وَلاٰ نَبْتَغِیَ بِهِ مُرَاداً سِوَاكَ. خداوندا بر محمد و آل او درود فرست و توفیق شناخت فضیلت این ماه و بزرگداشت حرمت آن و خوددارى از آنچه در آن ممنوع فرموده‌‏اى را به ما الهام فرما، و ما را یارى کن که رمضان را روزه بگیریم با نگهداشتـن اعضا و جوارح از ارتکاب گناهان و به کارگیرى آنها در آنچه که موجب خشنودى تو مى‌‏شود. تا با گوش‌مان به صداهاى بیهوده گوش نکنیم و با دیدگان‌مان به سمت لهویّات سـرعت نگیریم، دست به سوى ممنوعى نبـریم و قدم به سمت حرامى بر نداریم. و شکم ما پر نشود مگر از آنچه حلال فرموده‌‏اى و زبان ما چیزى نگوید مگر آنچه خود گفته‌‏اى، و خود را به زحمت نیاندازیم مگر در آنچه ما را به ثواب نزدیک مى‌‏سازد و به چیزى نپردازیم مگر آنچه که ما را از عقاب تو مصون مى‌دارد. پس تـمام این امور را از ریاء و سمعه (یعنى اینکه دوست داشته باشیم دیگران کارهاى خوب ما را بشنوند و تعریف کنند) خالص گردان تا غیر از تو کسی را شـریک نگیریم و در کارهای‌مان مرادى غیر از تو را بر نگزینیم.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَقِفْنَا فِیهِ عَلیٰ مَوَاقِیتِ الصَّلَوَاتِ الْخَمْسِ بِحُدُودِهَا الَّتِی حَدَّدْتَ، وَفُرُوضِهَا الَّتِی فَرَضْتَ، وَوَظَائِفِهَا الَّتِی وَظَّفْتَ، وَأَوْقَاتِهَا الَّتِی وَقَّتَّ، وَأَنْزِلْنَا فِیهٰا مَنْزِلَةَ الْمُصِیبِینَ لِمَنَازِلِهَا، الْحَافِظِینَ لِأَرْکَانِهَا، الْمُؤَدِّینَ لَهٰا فیٖ أَوْقَاتِهَا عَلیٰ مٰا سَنَّهُ عَبْدُكَ وَرَسُولُكَ صَلَوَاتُكَ عَلَیْهِ وَآلِهِ فیٖ رُکُوعِهَا وَسُجُودِهَا، وَجَمِیعِ فَوَاضِلِهَا عَلیٰ أَتَمِّ الطَّهُورِ وَأَسْبَغِهِ، وَأَبْیَنِ الْخُشُوعِ وَأَبْلَغِهِ. خداوندا بر محمد و آلش درود فرست و ما را در آن، آگاه ساز بر اوقات نـمازهای پنجگانه با حدود آنها که تعیین فرموده‌ای، و واجباتی که در آن مقرّر نـموده‌‏اى و وظیفه‌هایى که براى آن تعیین کرده‏‌اى و اوقاتی که براى آن در نظر گرفته‌اى، موفّق بدار و ما را در نـماز از جمله کسانی قرار ده که به درجات آن رسیده، ارکان آن را حفظ و آن را در وقتش همان‌گونه که بنده و فرستاده تو، که درود خدا بر او خاندان او باد، سنّت قرار داده ادا مى‏‌کنند و رکوع و سجود و همه فضیلت‌هاى آن را در نهایت طهارت و پاکى و با کمال خشوع و فروتنى انجام مى‌دهند. وَوَفِّقْنَا فِیهِ لِأَنْ نَصِلَ أَرْحَامَنَا بِالْبِـرِّ وَالصِّلَةِ، وَأَنْ نَتَعَاهَدَ جِیرَانَنَا بِالْإِفْضَالِ وَالْعَطِیَّهِ، وَأَنْ نُخَلِّصَ أَمْوَالَنَا مِنَ التَّبِعَاتِ، وَأَنْ نُطَهِّرَهَا بِإِخْرَاجِ الزَّکَوَاتِ، وَأَنْ نُرَاجِعَ مَنْ هَاجَرَنَا، وَأَنْ نُنْصِفَ مَنْ ظَلَمَنَا، وَأَنْ نُسَالِمَ مَنْ عَادَانَا، حَاشَا مَنْ عُودِیَ فِیكَ وَلَكَ، فَإِنَّهُ الْعَدُوُّ الَّذِی لاٰنُوَالِیهِ، وَالْحِزْبُ الَّذِی لاٰنُصَافِیهِ. وَأَنْ نَتَقَرَّبَ إِلَیْكَ فِیهِ مِنَ الْأَعْمَالِ الزَّاکِیَةِ بِـمٰا تُطَهِّرُنَا بِهِ مِنَ الذُّنُوبِ، وَتَعْصِمُنَا فِیهِ مِمّٰا نَسْتَأْنِفُ‏ مِنَ الْعُیُوبِ، حَتّٰى لاٰیُورِدَ عَلَیْكَ أَحَدٌ مِنْ مَلَائِکَتِكَ إِلّٰا دُونَ مٰا نُورِدُ مِنْ أَبْوَابِ الطَّاعَةِ لَكَ، وَأَنْوَاعِ الْقُرْبَةِ إِلَیْكَ. و ما را در این ماه مبارک توفیق ده که با کار نیک نسبت به خویشان خود صله رحم بجا آوریم و با فضل و بخشش با همسایگان‌مان رابطه دوستى برقرار کنیم و اموال خود را از حرام پاک کنیم و آنها را با دادن زکات‌ها خالص نـماییم. و از کسی که با ما قهر کرده، دیدار کنیم و نسبت به کسانی که بر ما ستم روا داشته‏ اند، انصاف را رعایت نـماییم و نسبت به دشمنان‌مان با مسالـمت بر خورد کنیم، بجز آنها که در راه و به خاطر تو مورد عداوت ما هستند، اینان دشمنانی هستند که هرگز با آنها دوستى نـمى‌کنیم و از حزبی هستند که هرگز با آنها صفا و یکرنگى نداریم. و به ما توفیق ده که در این ماه به سوى تو تقرّب جوییم با اعمال شایسته‌اى که ما را از لوث گناهان پاک کنند و از اینکه دوباره عیوب و زشتی‌ها را از سـر گیریم، حفظ کنند. تا اینکه هیچ فرشته‌اى از فرشتگان مأمور بندگان، چیزى از گناه‌مان بر تو نیاورد مگر آنکه از طاعت و بندگى ما و تقرّب به درگاهت، کمتـر باشد. اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هَذَا الشَّهْرِ، وَبِحَقِّ مَنْ تَعَبَّدَ لَكَ فِیهِ مِنِ ابْتِدَائِهِ إِلیٰ وَقْتِ فَنَائِهِ مِنْ مَلَكٍ قَرَّبْتَهُ، أَوْ نَبِیٍّ أَرْسَلْتَهُ، أَوْ عَبْدٍ صَالِحٍ اخْتَصَصْتَهُ، أَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَأَهِّلْنَا فِیهِ لِمٰا وَعَدْتَ أَوْلِیَاءَكَ مِنْ کَرَامَتِكَ، وَأَوْجِبْ لَنٰا فِیهِ مٰا أَوْجَبْتَ لِأَهْلِ

خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست، در هر وقت و در هر زمان و در هر حالی. درودى به تعداد همه آنها که سلام‌شان داده‌‏اى و باز هم بیش از آن، به مقدارى که غیر تو نـمى‌تواند آن را شماره کند! همانا تو آنچه را اراده کنى، انجام مى‌دهى.

الْمُبَالَغَةِ فیٖ طَاعَتِكَ، وَاجْعَلْنَا فیٖ نَظْمِ مَنِ اسْتَحَقَّ الرَّفِیعَ الْأَعْلیٰ بِرَحْمَتِكَ. خداوندا به حقّ این ماه و به حقّ کسی که از ابتدا تا انتهای آن، به بندگى تو پرداخته مثل فرشته‏‌اى که او را مقرّب درگاهت ساخته‌اى و یا پیغمبـرى که به رسالت مبعوث نـموده‏‌اى و یا بنده شایسته‌اى که از خواصّ قرارش داده‌‏اى، از تو درخواست مى‌‏کنم که بر محمد _ و اهل‌بیت او درود فرست و ما را اهل کرامت‌هایى قرار ده که در این ماه به اولیائت وعده داده‌‏اى. و آنچه که در حقّ ساعیان در طاعت و بندگی‌ات لازم کرده‌‏اى، در حقّ ما نیز واجب گردان و ما را در زمره کسانی قرار ده که در پرتو رحمت تو، شایستگى جایگاهى رفیع در نزد تو را بدست آورده‌اند. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَجَنِّبْنَا الْإِلْحَادَ فیٖ تَوْحِیدِكَ، وَالْتَّقْصِیرَ فیٖ تَـمْجِیدِكَ، وَالشَّكَّ فیٖ دِینِكَ، وَالْعَمىٰ عَنْ سَبِیلِكَ، وَالْإِغْفَالَ لِحُرْمَتِكَ، وَالْاِنْخِدَاعَ لِعَدُوِّكَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَإِذَا کَانَ لَكَ فیٖ کُلِّ لَیْلَةٍ مِنْ لَیَالِی شَهْرِنَا هٰذَا رِقَابٌ یُعْتِقُهَا عَفْوُكَ، أَوْ یَهَبُهَا صَفْحُكَ، فَاجْعَلْ رِقَابَنَا مِنْ تِلْكَ الرِّقَابِ، وَاجْعَلْنَا لِشَهْرِنَا مِنْ خَیْرِ أَهْلٍ وَأَصْحَابٍ. خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و ما را از انکار یکتایى خود و از کوتاهى در ستایشت و از تردید در دینت و از کورى نسبت به راهت و غفلت نسبت به حرمتت و فریب خوردن از دشمنت یعنى شیطان رانده شده، به دور دار. خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و اگر در هر شب از شب‌هاى این ماه، عفو تو باعث آزادى بندگانی مى‌شود و گذشتت آنها را مورد بخشش قرار مى‌دهد، پس ما را نیز از زمره همان بندگان قرار ده و ما را براى این ماه از بهتـرین شایستگان و اصحاب محسوب فرما. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَامْحَقْ ذُنُوبَنَا مَعَ اِمْحَاقِ هِلَالِهِ، وَاسْلَخْ عَنّٰا تَبِعَاتِنَا مَعَ انْسِلَاخِ أَیَّامِهِ، حَتّٰى یَنْقَضِیَ عَنَّا وَقَدْ صَفَّیْتَنَا فِیهِ مِنَ الْخَطِیئَاتِ، وَأَخْلَصْتَنَا فِیهِ مِنَ السَّیِّئَاتِ. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَإِنْ مِلْنَا فِیهِ فَعَدِّلْنَا، وَإِنْ زُغْنَا فِیهِ فَقَوِّمْنَا، وَإِنِ اشْتَمَلَ عَلَیْنَا عَدُوُّكَ الشَّیْطَانُ فَاسْتَنْقِذْنَا مِنْهُ. خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و با محو تدریجى هلال ماه رمضان، گناهان ما را نیز محو کن و با سپرى شدن روزهاى این ماه، زشتی‌ها و پلیدی‌ها را از جان ما بکن تا اینکه این ماه بگذرد درحالی‏ که در آن تو ما را از خطاها پاک و از گناهان پیراسته باشی. خداوندا بر محمّد و عتـرت او درود فرست و اگر در این ماه از راه راست منحرف شدیم ما را بازگردان و اگر به بیراهه رفتیم ما را مستقیم ساز و اگر دشمنت شیطان بر ما مستولی شد، ما را از چنگ او برهان. اَللّٰهُمَّ اشْحَنْهُ بِعِبَادَتِنَا إِیَّاكَ، وَزَیِّنْ أَوْقَاتَهُ بِطَاعَتِنَا لَكَ، وَأَعِنَّا فیٖ نَهَارِہِ عَلیٰ صِیَامِهِ، وَفیٖ لَیْلِهِ عَلَی الصَّلَاةِ وَالتَّضَـرُّعِ إِلَیْكَ، وَالْخُشُوعِ لَكَ، وَالذِّلَّةِ بَیْنَ یَدَیْكَ، حَتّٰى لاٰیَشْهَدَ نَهَارُہُ عَلَیْنَا بِغَفْلَةٍ، وَلاٰ لَیْلُهُ بِتَفْرِیطٍ. اَللّٰهُمَّ وَاجْعَلْنَا فیٖ سَائِرِ الشُّهُورِ وَالْأَیَّامِ کَذٰلِكَ مٰا عَمَّرْتَنَا، وَاجْعَلْنَا مِنْ عِبَادِكَ الصَّالِحِینَ‏ ﴿الَّذِینَ یَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِیهٰا خالِدُونَ﴾‏، ﴿وَالَّذِینَ یُؤْتُونَ مٰا آتَوْا وَقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلیٰ رَبِّهِمْ راجِعُونَ﴾‏ وَمِنَ الَّذِینَ‏ ﴿یُسارِعُونَ فِی الْخَیْراتِ وَهُمْ لَهٰا سَابِقُونَ﴾.‏ خداوندا این ماه را از بندگى ما به درگاه خودت، پر کن، و ساعات این ماه را با طاعت‌مان مزّین فرما و در روزهایش بر روزه گرفتـن یاری‌مان نـما و در شب‌هایش به نـماز و زارى به آستانت و فروتنى در پیشگاهت و خوارى در بارگاهت کمک‌مان کن تا روز این ماه بر غفلت ما و شبش بر کوتاهى ما شهادت ندهند. خداوندا در دیگر ماه‌ها و روزها نیز تا آن هنگام که به ما عمر مى‌دهى، همچنین قرارمان ده و ما را از بندگان شایسته‌‏ات محسوب فرما، آنها که بهشت را به ارث مى‏‌برند و در آن جاوید مى‏‌مانند، و آنها که آنچه را مى‌دهند، در حالی است که دل‌هایشان از یاد خدا ترسان است و به سوى پروردگارشان باز مى‌گردند، و ما را از کسانی قرار ده که در امور خیر شتاب دارند و بر دیگران پیشی مى‌گیرند. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ فیٖ کُلِّ وَقْتٍ وَکُلِّ أَوَانٍ، وَعَلیٰ کُلِّ حَالٍ، عَدَدَ مٰا صَلَّیْتَ عَلیٰ مَنْ صَلَّیْتَ عَلَیْهِ، وَأَضْعَافَ ذٰلِكِ کُلِّهِ بِالْأَضْعَافِ الَّتِی لاٰیُحْصِیهَا غَیْرُكَ، إِنَّكَ فَعَّالٌ لِمٰا تُرِیدُ.