#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۷۴
『 #دعای صد و هفتاد و چهار – درخواست زدودن غمها و اندوهها 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
یٰا سَامِعَ کُلِّ صَوْتٍ، وَ مُحْیِیَ کُلِّ نَفْسٍ بَعْدَ الْمَوْتِ، مٰا لیٖ إِلٰهٌ غَیْرُکَ فَأَدْعُوهُ، وَ لاٰ شَـرِیکَ لَکَ فَأَرْجُوهُ، صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ خَلِّصْنِی یٰا رَبِّ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ مِنْ کُلِّ غَمٍّ، کَمٰا تُخَلِّصُ الْوَلَدَ مِنْ بَیْنِ الْمَشِیمَهِ وَ الْلَحْمِ بِعِزَّتِکَ.
ای شنونده هر صدایی، و زنده کننده هر جانی بعد از مرگ، مرا نیست معبودی جز تو که او را فراخوانم، و نیست برای تو شـریکی که به او امید بندم، بر محمد و آل محمد درود فرست و مرا رها ساز به حق محمد و آل محمد از هر غمی، آنگونه که رها میسازی نوزاد را از میان جفت و گوشت، با توانـمندیات.
وَخَلِّصْنِی یٰارَبِّ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ مِنْ کُلِّ هَمٍّ وَ غَمٍّ، کَمٰا تُخَلِّصُ اللَّبَـنَ مِنْ بَیْنِ فَرْثٍ وَدَمٍ بِقُوَّتِکَ.
و رها ساز مرا ای پروردگار، به حق محمد و آل محمد از هر اندوه و غمی، آنگونه که رها میکنی شیر را از میان سـرگین و خون، به قدرتت.
وَخَلِّصْنِی یٰارَبِّ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ مِنْ کُلِّ غَمٍّ، کَمٰا تُخَلِّصُ الثَّمَرَهَ مِنْ بَیْنِ مٰاءٍ وَطِینِ وَرَمْلٍ بِقُدْرَتکَ.
و رها کن مرا ای پروردگارم، به حق محمد و آل محمد از هر غمی، آنگونه که رها میسازی میوه را از میان آب و گل و ماسه با نیرویت.
وَخَلِّصْنِی یٰارَبِّ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ مِنْ کُلِّ غَمٍّ، کَمٰا تُخَلِّصُ الْبَیْضَهَ مِنْ جَوْفِ الطّٰائِرِ بَجَلاٰلَتِکَ.
و رها کن مرا ای پروردگارم، به حق محمد و آل محمد از هر غمی، آنگونه که رها میسازی تخم را از درون پرنده، با جلال و بزرگیات.
وَخَلِّصْنِی یٰارَبِّ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ مِنْ کُلِّ غَمٍّ، کَمٰا تُخَلِّصُ الطّٰائِرَ مِنْ جَوْفِ الْبَیْضَهِ بِحَوْلِکَ وَقُوَّتِکَ وَرَحْمَتِکَ.
و رها کن مرا ای پروردگارم، به حق محمد و آل محمد از هر غمی، آنگونه که رها میسازی پرنده را از درون تخم، با نیرو و قدرت و رحمتت.
اِنَّکَ فَعّٰالٌ لِمٰا تُرِیدُ، وَأَنْتَ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ.
که تو انجام دهندهای هر چه را بخواهی، و تو بر هر چیزی توانایی.
┅───────────
🤲 اللّٰهم عجّل لولیّک الفرج
╭═══════๛- - - ┅┅╮
│📳 @Mabaheeth
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - - - -
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۷۵
『 #دعای صد و هفتاد و پنج – درخواست دور نمودن مصیبتها و سختیها 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
از ابوحمزه ثـمالی روایت شده است که گفت: علی بن الحسین (علیهماالسلام) به فرزندانش میفرمود: ای فرزندانم هرگاه مصیبتی از مصائب دنیا بر شما وارد شد، یا نیازمندیْ یا امر مهمی بر شما رخ داد، هر کدام از شما وضو بگیرد، برای نـماز و چهار رکعت یا دو رکعت نـماز بخواند، پس هرگاه از نـماز فراغت یافت، بگوید:
یٰا مَوْضِعَ کُلِّ شَکْوىٰ، یٰا سَامِعَ کُلِّ نَجْوىٰ، یٰا شَافِیَ کُلِّ بَلْوىٰ، وَ یٰا عَالِمَ کُلِّ خَفِیِّهٍ، وَ یٰا کَاشِفَ مٰا یَشَاءُ مِنْ بَلِیَّهٍ، وَ یٰا مُنْجِیَ مُوسیٰ، وَ یٰا مُصْطَفِیَ مُحَمَّدٍ، وَ یٰا مُتَّخِذَ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلاً.
ای جایگاه هر شکایتی، ای شنوندۀ هر نجوایی، ای شِـفادهندۀ هر بلایی، و ای دانای هر پنهانی، و ای برطرف کنندۀ هر چه خواهد از بلاها، و ای نجاتدهندۀ موسی، و ای برگزینندۀ محمد، و ای انتخاب کنندۀ ابراهیم به عنوان دوست.
أَدْعُوکَ دُعٰاءَ مَنِ اشْتَدَّتْ فَاقَتُهُ، وَ ضَعُفَتْ قُوَّتُهُ، وَ قَلَّتْ حِیلَتُهُ، دُعٰاءَ الْغَرِیقِ الْغَرِیبِ الْفَقِیرِ الَّذِی لاٰ یَجِدُ لِکَشْفِ مٰا هُوَ فِیهِ إِلّٰا أَنْتَ یٰا أَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ، سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظّٰالِمِینَ.
تو را میخوانم خواندن کسی که نیازمندیاش شدید گشته، و ناتوان شده نیرویش، و چارهاش اندک گشته است، دعای غرق شدۀ غریب فقیری که نـمییابد برای برطرف کردن آنچه وی در آن است جز تو را ای مهربانترین مهربانان، پاکیْ تو، بدون تردید من از ستمکاران بودهام.
حضـرت علی بن الحسین (علیهماالسلام) فرمود: دعا نـمیکند کسی که بلایی به وی رسیده باشد به این دعا مگر اینکه گشایش داده میشود او را.
┅───────────
🤲 اللّٰهم عجّل لولیّک الفرج
╭═══════๛- - - ┅┅╮
│📳 @Mabaheeth
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - - - -
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۷۶
『 #دعای صد و هفتاد و شش – در طلب دور نمودن بلا و هر شر و هر مصیبتی 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند بخشندۀ مهربان
اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یٰا مَنْ یَقْدِرُ عَلیٰ قَضَاءِ حَوَائِجِ السّٰائِلِینَ، وَ یَعْلَمُ ضَمِیرَ الصّٰامِتِینَ، وَ لاٰ یَشْتَبِهُ عَلَیْهِ لُغَاتُ الدّٰاعِینَ، أَنْ تُعَافِیَنِی مِنْ أَهْوَالِ الدُّنْیَا، وَ أَفْزَاعِ الْآخِرَهِ، وَ لاٰ تُنْسِنِی شَیْئاً مِنْ ذِکْرِکَ، وَ لاٰ تُوَلِّنِی أَحَداً غَیْرَکَ، وَ لاٰ تَصْـرِفْ عَنّیٖ وَجْهَکَ، إِنّکَ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ.
خداوندا از تو درخواست میکنم -ای آنکه توانایی دارد بر برآورده ساختـن نیازهای درخواست کنندگان، و میداند نهان خاموشان را، و بر او مشتبه نشود زبانهای دعاکنندگان- که مرا عافیت دهی از امور هولناک دنیا، و پریشانیهای آخرت، و از یاد من مبـر چیزی از یاد کردنت را، و بر من مگمار کسی را غیر از تو، مگردان از من رویت را، که تو بر هر چیزی توانا هستی.
┅───────────
🤲 اللّٰهم عجّل لولیّک الفرج
╭═══════๛- - - ┅┅╮
│📳 @Mabaheeth
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - - - -
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۷۷
『 #دعای صد و هفتاد و هفت – درخواست برطرف شدن بلاهای بزرگ 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
از سیدالساجدین علیه السلام روایت شده است که فرمود: هرگاه به یکی از شما بلایی از بلاها رسید و به جز خداوند کسی را نیافت که آن را دور کند، پس در هنگام سحر وضو بگیرد و وضوی خود را نیکو انجام دهد و چهار رکعت نماز بخواند، در هر رکعت فاتحه الکتاب و آیه الکرسی و یازده مرتبه توحید بخواند با یک سلام، پس هر گاه ایستاد دو طرف مکانی را که در آن روی به قبله ایستاده است بگیرد و بگوید:
یَا خَیْرَ مَنْ سُئِلَ، وَیَا أَکرَمَ مَنْ قُصِدَ،
ای بهترین کسی که از او درخواست میشود، و ای بخشندهترین کسی که قصد او را میکنند!
عَبِیدُکَ الْعَرَبُ إِذَا اسْتَجَارَ مُسْتَجِیرٌ بِأَطْنَابِ بُیُوتِهَا أَجَارُوهُ،
بندگان عرب تو چنیناند که وقتی پناهجویی به خیمههایشان پناه میآورد، او را امان میدهند.
وَأَنْتَ یَا خَالِقَ الْعَرَبِ وَالْعَجَمِ، قَدِ اسْتَجَرْتُ بِبَابِکَ، وَنَزَلْتُ بِفِنَائِکَ
و تو ای آفرینندۀ عرب و عجم، من به درگاه تو پناه آوردهام، و در آستان تو فرود آمدهام.
فَلَا تَرُدَّنِی مِنْ بَابِکَ خَائِباً، وَلَا تَطْرُدْنِی مِنْ فِنَائِکَ آیِساً،
پس مرا از درگاهت ناامید باز مگردان، و از درگاهت مأیوس مران.
یَا عَظِیمَ الْخَطَرِ، یَا لَطِیفَ الْخَبَرِ، یَا إِلَهَ الْبَشَرِ،
ای آن که جایگاهت بس بزرگ است، ای آن که مهربانیت شهره است، ای محبوب همۀ انسانها!
مِنْکَ أَطْلُبُ، وَإِلَیْکَ أَهْرُبُ، عَجِّلْ بِالْفَرَجِ،
تنها از تو میخواهم و تنها به سوی تو می گریزم. هر چه زودتر فرج و گشایش را برسان.
یَا وَدُودُ، یَا ذَاالْعَرْشِ الْمَجِیدِ، یَا مُبْدِئُ یَامُعِیدُ، یَا فَعَّالاً لِمَا یُرِیدُ.
ای که بسیار مهربانی، ای صاحب عرش با شکوه، ای آغازگر، ای بازگرداننده، ای آن که هر آنچه بخواهی انجام مىدهى!
أَسْأَلُکَ بِنُورِ وَجْهِکَ الَّذِی أَضَاءَ لَهُ أَرْکَانُ عَرْشِکَ،
از تو میخواهم به نور ذات پاکت که ارکان عرش تو با آن روشن گشت،
وَبِقُدْرَتِکَ الَّتِی مَلَأْتَ بِهَا عِبَادَکَ، وَبِرَحْمَتِکَ الَّتِی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْءٍ،
و به قدرتت که بندگانت را فرا گرفته، و به رحمتت که همه چیز را در بر گرفته است.
یَا إِلَهِی أَغِثْنِی، یَا مُغِیثُ أَغِثْنِی.
ای محبوب من! به فریادم برس، ای فریاد رس، به فریادم برس..
┅───────────
🤲 اللّٰهم عجّل لولیّک الفرج
╭═══════๛- - - ┅┅╮
│📳 @Mabaheeth
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - - - -
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۷۸
『 #دعای صد و هفتاد و هشت – در طلب دور نمودن بلا و هر شر و هر مصیبتی 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
از مجموعهای قدیمی نقل شده است: ولید بن عبدالملک به صالح بن عبداللّه مرّی والیاش بر مدینه نوشت: اعزام کن حسن بن حسن بن علی بن ابی طالب (علیهمالسلام) را -که در زندان وی زندانی بود- و او را در مسجد رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) پانصد شلاق بزن.
پس، صالح او را به مسجد آورد و مردم جمع شدند و صالح بالای منبر رفت تا نامه 📜 را بر آنان بخواند و سپس پایین بیاید و دستور دهد تا حسن را بزنند.
هنگامی که وی نامه را میخواند، ناگهان حضـرت علی بن الحسین (علیهماالسلام) وارد شد و مردم برایش راه گشودند. تا اینکه به حسن بن حسن رسید و به او فرمود: ای پسـر عمو بخوان خدای را به #دعای_اندوه که از تو گشایش خواهد کرد، گفت: آن دعا کدام است ای پسـر عمو؟ فرمود: بگو:
لاٰ إِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ الْحَلِیمُ الْکَرِیمُ، لاٰ إِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ، سُبْحَانَ اللّٰهِ رَبِّ السَّمٰوَاتِ السَّبْعِ، وَ رَبِّ الْاَرَضِینَ السَّبْعِ، وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ، وَ الْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ.
نیست پروردگاری جز خداوند بردبار بزرگوار، نیست خدایی جز خداوند بلند مرتبۀ بزرگ، پاک است خداوند پروردگار آسمانهای هفتگانه، و پروردگار زمینهای هفتگانه، و پروردگار عرش عظیم. و سپاس خدای را که پروردگار جهانیان است.
سپس علی بن الحسین (علیهماالسلام) دور شد، و حسن این کلمات را تکرار نـمود.
هنگامی که صالح خواندن نامه را پایان داد و پایین آمد، گفت: نشانه مردی ستمدیده را میبینم، تأخیر بیندازید کارش را، و من در مورد او به امیر مراجعه میکنم.
و آنگاه صالح در آن مورد نامه نوشت، و او در جواب نوشت: او را آزاد کن.
┅───────────
🤲 اللّٰهم عجّل لولیّک الفرج
╭═══════๛- - - ┅┅╮
│📳 @Mabaheeth
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - - - -
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۷۹
『 #دعای صد و هفتاد و نه – درخواست برآمدن نیازها و گشایش در مصیبتها 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
کفعمی گفت: مقاتل بن سلیمان این دعا را روایت کرده است از زین العابدین و سید الساجدین علی بن الحسین (علیهماالسلام) و گفته است هر کس آن را یکصدبار بخواند و برایش اجابت نشود، پس لعنت کند مقاتل را!
إِلٰهیٖ کَیْفَ أَدْعُوکَ وَ أَنَا أَنَا، وَ کَیْفَ أَقْطَعُ رَجائِی مِنْکَ وَ أَنْتَ أَنْتَ.
خدای من، چگونه بخوانم تو را و من همان خودم هستم، و چگونه امیدم را از تو قطع کنم، و تو خودت هستی.
إِلٰهیٖ إِذَا لَمْ أَسْأَلْکَ فَتُعْطِیَنِی، فَمَنْ ذَا الَّذِی أَسْأَلُهُ فَیُعْطِیَنِی.
خدای من، اگر از تو درخواست نکنم که تو عطایم کنی، پس از چه کسی درخواست کنم که عطایم کند ؟!
إِلٰهیٖ إِذَا لَمْ أَدْعُکَ فَتَسْتَجِیبَ لیٖ، فَمَنْ ذَا الَّذِی أَدْعُوهُ فَیَسْتَجِیبَ لیٖ.
خدای من، اگر تو را نخوانم که اجابتم کنی پس چه کسی را بخوانم که اجابت کند مرا ؟!
إِلٰهیٖ إِذَا لَمْ أَتَضَـرَّعْ إِلَیْکَ فَتَـرْحَمَنِی، فَمَنْ ذَا الَّذِی أَتَضَـرَّعُ إِلَیْهِ فَیَرْحَمَنِی.
خدای من، اگر به تو تضـرع نکنم و رحمتم کنی، پس به سوی چه کسی تضـرع کنم که رحمتم نـماید ؟!
إِلٰهیٖ فَکَمٰا فَلَقْتَ الْبَحْرَ لِمُوسیٰ عَلَیْهِالسَّلامُ وَ نَجَّیْتَهُ، أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَ أَنْ تُنَجِّیَنِی مِمّٰا أَنَا فِیهِ، وَ تُفَرِّجَ عَنِّی فَرَجاً عَاجِلاً غَیْرَ آجِلٍ، بِفَضْلِکَ وَ رَحْمَتِکَ یٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
خدای من، آنگونه که دریا 🌊 را برای موسی علیهالسلام شکافتی و نجاتش دادی، از تو میخواهم که درود فرستی بر محمد و آلش، و مرا نجات دهی از آنچه در آن هستم، و گشایش دهی برای من گشایشی فوری و نه تأخیر شده، به فضل و رحمتت ای مهربانترین مهربانان.
┅───────────
🤲 اللّٰهم عجّل لولیّک الفرج
╭═══════๛- - - ┅┅╮
│📳 @Mabaheeth
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - - - -
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۸۰
『 #دعای صد و هشتاد - درخواست ایمنی یافتـن از ترس و رهایی از هلاکت 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْـأَلُکَ بِحَقِّ الْعَرْشِ وَ عَظَمَتِهِ، وَ بِحَقِّ الْکُرْسِیِّ وَ سَعَتِهِ
خداوندا، از تو میخواهم به حق عرش و عظمتش، و به حق کرسی و گستردگیاش،
وَ بِحَقِّ الْقَلَمِ وَ جَرْیَـتِهِ، وَ بِحَقِّ اللَّوْحِ وَ حِیَاطَتِهِ، وَ بِحَقِّ الْمِیزَانِ وَ حِدَّتِهِ،
و به حق قلم و تقدیر زدنش، و به حق لوح و در برگیرندگیاش، و به حق میزان و دقتش،
وَ بِحَقِّ الصِّـرَاطِ وَ دِقَّتِهِ، وَ بِحَقِّ جَبْـرَئِیلَ وَ أَمَانَتِهِ، وَ بِحَقِّ مِیکَائِیلَ وَ طَاعَتِهِ،
و به حق صـراط و باریکیاش، و به حق جبـرئیل و امانتداریاش، و به حق میکائیل و فرمانبـریاش،
وَ بِحَقِّ إِسْـرَافِیلَ وَ نَفْخَتِهِ، وَ بِحَقِّ عِزْرَائِیلَ وَ صَوْلَتِهِ، وَ بِحَقِّ نُوحٍ وَ سَفِینَتِهِ،
و به حق اسـرافیل و دمیدنش، و به حق عزرائیل و ابّهتش، و به حق نوح و کشتیاش،
وَ بِحَقِّ هُودٍ وَ هَیْـبَتِهِ، وَ بِحَقِّ صَالِحٍ وَ نَاقَـتِهِ، وَ بِحَقِّ إِبْـرَاهِیمَ وَ خُلَّتِـهِ،
و به حق هود و هیبتش، و به حق صالح و شتـرش 🐪، و به حق ابراهیم و مقام خلیلاللهیاش،
وَ بِحَقِّ إِسْـمَاعِیلَ وَ ذَبِیحَتِهِ، وَ بِحَقِّ اِسْحَاقَ وَ ذُرِّیَّتِهِ، وَ بِحَقِّ یَعْقُوبَ وَ غُرْبَتِهِ،
و به حق اسماعیل و قربانیاش 🔪 🐏، و به حق اسحاق و ذریهاش، و به حق یعقوب و غریبیاش،
وَ بِحَقِّ مُوسَی وَ مُنَاجَاتِهِ، وَ بِحَقِّ هَارُونَ وَ بَهَائِهِ، وَ بِحَقِّ عُزَیْرٍ وَ إِمَاتَـتِهِ،
و به حق موسی و مناجاتش، و به حق هارون و شکوهش، و به حق عزیر و میراندنش،
وَ بِحَقِّ شُعَیْبٍ وَ ابْنَتـِهِ، وَ بِحَقِّ دَاوُدَ وَ قَبْضَتِـهِ، وَ بِحَقِّ سُلَیْمَانَ وَ مَمْلِکَتِهِ،
و به حق شعیب و دختـرش، و به حق داوود و قدرتش، و به حق سلیمان و پادشاهیاش،
وَ بِحَقِّ ذِیالْکِفْلِ وَ خَشْیَتِـهِ، وَ بِحَقِّ دَانِیَـالَ وَ کَرَامَتِـهِ، وَ بِحَقِّ الْخِضْـرِ وَ سِیَاحَتِـهِ،
و به حق ذوالکفل و تقوایش، و به حق دانیال و بزرگواریاش، و به حق خضـر و سفرهایش
وَ بِحَقِّ أَیُّوبَ وَ بَلِیَّتِـهِ، وَ بِحَقِّ یُونُسَ وَ دَعْوَتِـهِ، وَ بِحَقِّ زَکَرِیَّا وَ عِبَادَتِـهِ،
به حق ایوب و گرفتاریاش، و به حق یونس و دعایش، و به حق زکریا و عبادتش
وَ بِحَقِّ یَحیَی وَ طَهَارَتِـهِ، وَ بِحَقِّ عِیسَی وَ زَهَادَتِـهِ، وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ شَفَاعَتِـهِ،
و به حق یحیی و پاکیاش، و به حق عیسی و زهدش، و به حق محمد و شفاعتش،
وَ بِحَقِّ الْقُرْاٰنِ وَ تِلَاوَتِـهِ، وَ بِحَقِّ الْعِلْمِ وَ دِرَایَتِـهِ، وَ بِحَقِّ عَلِیِّ بْنِ أَبـِی طَالِبٍ وَ شَجَاعَتِـهِ،
به حق قرآن و تلاوتش، و به حق علم و فهمیدنش، و به حق على بن ابی طالب و شجاعتش
وَ بِحَقِّ الْحَسَنِ وَ سِمَتِـهِ، وَ بِحَقِّ الْحُسَیْنِ وَ شَهَادِتِـهِ، أَسْـأَلُـکَ بِحَقِّ هَؤُلَاءِ وَ شَـرَفِهِمْ
و به حق حسن و سجایایش، و به حق حسین و شهادتش، به حرمت و شرافت این بزرگان از تو میخواهم
أَنْ تَجْعَلَنِـی فـِی حِرْزِکَ وَ حِفْظِـکَ، یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ، یَا مَنْ یَـمْلِکُنِـی لَا تُهْلِکْنِـی.
که مرا در پناه و حفظ خودت قرار دهی، ای مهربانترین مهربانان، ای کسی که اختیار من در دست توست، مرا نابود مکن.
#حرز
┅───────────
🤲 اللّٰهم عجّل لولیّک الفرج
╭═══════๛- - - ┅┅╮
│📳 @Mabaheeth
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - - - -
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۸۱
『 #دعای صد و هشتاد و یک – درخواست آنکه در حرز الهی باشد 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش فراگیر و مهربانیاش همیشگی است
یٰآ أَسْمَعَ السَّامِعِینَ، یٰآ أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ، یٰآ أَسْرَعَ الْحَاسِبِینَ، یٰآ أَحْکَمَ الْحَاکِمِینَ،
ای شنواترین شنوندگان، ای بیناترین بینایان، ای سریعترین حسابگران، ای بهترین داوران!
یَا خَالِقَ الْمَخْلُوقِینَ، یَا رَازِقَ الْمَرْزُوقِینَ، یَا نَاصِـرَ الْمَنْصُورِینَ، یٰآ أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ،
ای آفرینندۀ همۀ مخلوقات، ای روزیدهندۀ همۀ روزیدادهشدگان، ای یاریدهندۀ یاریشدگان، ای مهربانترین مهربانان!
یَا دَلِیلَ الْمُتَحَیِّرِینَ، یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ، یَا مَالِکَ یَوْمِ الدِّینِ، إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ نَسْتَعِینُ،
ای راهنمای سرگشتگان، ای فریادرس فریادخواهان، ای مالک روز جزا، تنها تو را میپرستیم و تنها از تو یاری میجوییم!
یَا صَـرِیخَ الْمَکْرُوبِینَ، یَا مُجِیبَ دَعْوَهِ الْمُضْطَرِّینَ، أَنْتَ اللّٰهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ،
ای فریادرس غمزدگان، ای اجابتکنندۀ دعای درماندگان، تو خدایی که پروردگار جهانیان هستی،
أَنْتَ اللّٰهُ لاَ إِلٰهَ إِلَّا أَنْتَ، الْمَلِکُ الْحَقُّ الْمُبِینُ، الْکِبْـرِیٰآءُ رِدٰآؤُکَ.
تویی خدایی که هیچ محبوبی جز تو نیست، تویی همان فرمانروای حق و آشکار، که بزرگی و شکوه تنها برازندۀ توست!
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى، وَ عَلَی عَلِیٍّ الْمُرْتَضَی، وَ فَاطِمَهَ الزَّهْرٰآءِ وَ خَدِیجَهَ الْکُبـْرَى،
خداوندا! درود فرست بر محمد مصطفی، و بر علی مرتضی، و بر فاطمۀ زهرا و خدیجۀ کبری،
وَ الْحَسَنِ الْمُجْتَبَى، وَ الْحُسَیْنِ الشَّهِیدِ بِکَرْبَلٰآءِ، وَ عَلِیٍّ بْنِ الْحُسَیْنِ زَیْنِ الْعَابِدِینَ، وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الْبَاقِرِ، وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ،
و بر حسن مجتبی، و بر حسین شهید کربلا، و بر علی بن الحسین زینالعابدین، و بر محمد بن علی باقر، و بر جعفر بن محمد صادق،
وَ مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ الْکَاظِمِ، وَ عَلِیٍّ بْنِ مُوسَی الرِّضَا، وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ التَّقِیِّ، وَ عَلِیٍّ بْنِ مُحَمَّدٍ النَّقِیِّ، وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الْعَسْکَرِیِّ، وَ الْحُجَّهِ الْقٰآئِمِ الْمَهْدِیِّ الْإِمَامِ الْمُنْتَظَرِ صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ.
و بر موسی بن جعفر کاظم، و بر علی بن موسیالرضا، و بر محمد بن علی تقی، و بر علی بن محمد نقی، و بر حسن بن علی عسکری، و بر حجت قائم؛ مهدی، آن امام مورد انتظار. درود و سلام خدا بر همۀ آنان باد!
اَللّٰهُمَّ وَالِ مَنْ وَالَاهُمْ، وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُمْ، وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُمْ، وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُمْ، وَ الْعَنْ مَنْ ظَلَمَهُمْ،
خداوندا! هرکس که آنان را دوست دارد، تو نیز دوستش بدار، و هرکس که با آنان دشمنی میکند، تو نیز دشمنش باش. یاری کن یاریکنندگانشان را، و خوار کن کسانی را که آنان را تنها گذاردند. و لعنت کن کسانی را که به آنها ستم کردند.
وَ عَجِّلْ فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ انْصُرْ شِیعَهَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَهْلِکَ أَعْدَاءَ آلِ مُحَمَّدٍ،
و در فرج آل محمد شتاب کن، و شیعیان آل محمد را یاری کن، و دشمنان آل محمد را نابود ساز.
وَ ارْزُقْنِی رُؤْیَهَ قٰآئِمِ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اجْعَلْنِی مِنْ أَتْبَاعِهِ، وَ أَشْیَاعِهِ، وَ الرَّاضِینَ بِفِعْلِهِ، بِرَحْمَتِکَ یٰآ أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
و توفیق دیدار قائم آل محمد را روزیام کن، و مرا از پیروان و یاران او و از کسانی که به کارش راضیاند، قرار ده. به حق رحمتت، ای مهربانترین مهربانان!
┅───────────
🤲 #اللّٰهم_عجّل_لولیّک_الفرج
╭═══════๛- - - ┅┅╮
│📳 @Mabaheeth
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - - - -
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۸۲
『 #دعای صد و هشتاد و دو – مناجات توبه کنندگان 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش فراگیر و مهربانیاش همیشگی است
إِلَهِی أَلْبَسَتْنِی الْخَطَایَا ثَوْبَ مَذَلَّتِی، وَ جَلَّلَنِی التَّبَاعُدُ مِنْکَ لِبَاسَ مَسْکَنَتِی، وَ أَمَاتَ قَلْبِی عَظِیمُ جِنَایَتِی، فَأَحْیِهِ بِتَوْبَهٍ مِنْکَ یَا أَمَلِی وَ بُغْیَتِی، وَ یَا سُؤْلِی وَ مُنْیَتِی،
محبوب من! گناهان لباس خواری بر تنم پوشانده و دوری از تو، جامۀ بیچارگی و درماندگی بر تنم کرده و خطاهای بزرگ قلبم را میرانده است؛ پس با #توبه به درگاهت، قلبم را زنده کن، ای امید و مراد من! ای خواسته و آرزوی من!
فَوَعِزَّتِکَ مَا أَجِدُ لِذُنُوبِی سِوَاکَ غَافِراً، وَ لَا أَرَى لِکَسْرِی غَیْرَکَ جَابِراً، وَ قَدْ خَضَعْتُ بِالْإِنَابَهِ إِلَیْکَ، وَ عَنَوْتُ بِالاسْتِکَانَهِ لَدَیْکَ، فَإِنْ طَرَدْتَنِی مِنْ بَابِکَ فَبِمَنْ أَلُوذُ، وَ إِنْ رَدَدْتَنِی عَنْ جَنَابِکَ فَبِمَنْ أَعُوذُ، فَوَا أَسَفَاهُ [۱]مِنْ خَجْلَتِی وَ افْتِضَاحِی وَ وَا لَهْفَاهُ [۲]مِنْ سُوءِ عَمَلِی وَ اجْتِرَاحِی،
به عزتت سوگند که برای گناهانم آمرزندهای جز تو نمییابم و برای شکستگیهایم جز تو جبرانکنندهای نمیشناسم؛ پس با تمام وجود به درگاهت بازگشتهام و با فروتنی و تسلیم در برابر تو سر فرود آوردهام. اگر مرا از درگاه خود برانی، به که روی آورم؟ و اگر مرا از نزد خود بازگردانی، به که پناه ببرم؟[۳] آه از شرمندگی و رسواییام! و وای بر من از اعمال زشت و گناهان سنگینم!
أَسْأَلُکَ یَا غَافِرَ الذَّنْبِ الْکَبِیرِ، وَ یَا جَابِرَ الْعَظْمِ الْکَسِیرِ، أَنْ تَهَبَ لِی مُوبِقَاتِ الْجَرَائِرِ، وَ تَسْتُرَ عَلَیَّ فَاضِحَاتِ السَّرَائِرِ، وَ لَا تُخْلِنِی فِی مَشْهَدِ الْقِیَامَهِ مِنْ بَرْدِ عَفْوِکَ وَ غَفْرِکَ،[۴] وَ لَا تُعْرِنِی مِنْ جَمِیلِ صَفْحِکَ وَ سَتْرِکَ،
ای آمرزندۀ گناهان بزرگ و ای ترمیمکنندۀ استخوانهای شکسته! از تو میخواهم که گناهان نابودکنندهام را ببخشی و رازهای رسواکنندهام را بپوشانی و در روز قیامت، مرا از نسیم عفو و بخششت محروم نکنی و زیبایی گذشت و پردهپوشیات را از من دریغ نداری.
إِلَهِی ظَلِّلْ عَلَى ذُنُوبِی غَمَامَ رَحْمَتِکَ، وَ أَرْسِلْ عَلَى عُیُوبِی سَحَابَ رَأْفَتِکَ. إِلَهِی! هَلْ یَرْجِعُ الْعَبْدُ الْآبِقُ إِلَّا إِلَى مَوْلَاهُ؟ أَمْ هَلْ یُجِیرُهُ مِنْ سَخَطِهِ أَحَدٌ سِوَاهُ؟
محبوبم! سایۀ رحمتت را بر گناهانم بینداز و بر عیبهایم باران شفقتت را بفرست.
محبوب من! آیا بندۀ فراری جز به سوی مولایش بازمیگردد؟
یا به هنگام خشم مولا بر او، کسی جز همان مولا هست که پناهش دهد؟
إِلَهِی إِنْ کَانَ النَّدَمُ عَلَى الذَّنْبِ تَوْبَهً، فَإِنِّی وَ عِزَّتِکَ مِنَ النَّادِمِینَ، وَ إِنْ کَانَ الِاسْتِغْفَارُ مِنَ الْخَطِیئَهِ حِطَّهً، فَإِنِّی لَکَ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِینَ، لَکَ الْعُتْبَى حَتَّى تَرْضَى.
محبوب من! اگر پشیمانی از گناه، توبه است، به عزتت سوگند که من از شمار پشیمانان هستم و اگر طلب آمرزش از خطاها، پاککنندۀ گناهان است، من از کسانیام که از تو آمرزش میجویند.
تو حق داری مرا سرزنش کنی تا زمانی که رضایت تو را به دست آورم.
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۸۳
『 #دعای صد و هشتاد و سه – مناجات شکایت کنندگان 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش فراگیر و مهربانیاش همیشگی است
إِلَهِی إِلَیْکَ أَشْکُو نَفْساً بِالسُّوءِ أَمَّارَهً وَ إِلَى الْخَطِیئَهِ مُبَادِرَهً، وَ بِمَعَاصِیکَ مُولَعَهً، وَ لِسَخَطِکَ مُتَعَرِّضَهً، تَسْلُکُ بِی مَسَالِکَ الْمَهَالِکِ، وَ تَجْعَلُنِی عِنْدَکَ أَهْوَنَ هَالِکٍ، کَثِیرَةَ الْعِلَلِ طَوِیلَةَ الْأَمَلِ، إِنْ مَسَّهَا الشَّرُّ تَجْزَعُ وَ إِنْ مَسَّهَا الْخَیْرُ تَمْنَعُ، مَیَّالَةً إِلَى اللَّعْبِ [۱] وَ اللَّهْوِ، مَمْلُوَّةً [۲] بِالْغَفْلَهِ وَ السَّهْوِ، تُسْرِعُ بِی إِلَى الْحَوْبَهِ وَ تُسَوِّفُنِی بِالتَّوْبَهِ.
محبوب من! شکایت میکنم به درگاه تو از نفسی که بسیار به بدی فرمان میدهد، به سوی گناه شتابان و به نافرمانی از تو حریص است و خود را در معرض خشم تو قرار میدهد. مرا به راههای هلاکت میکشاند و در نزد تو، مرا به خوارترین هلاکشدگان تبدیل میکند. پُر از بیماری است، با آرزوهایی طولانی و بیپایان. اگر به سختی گرفتار شود، بیتابی میکند، و اگر خیری به او برسد، از دیگران دریغ میورزد. به سرگرمی و خوشگذرانی گرایش دارد، غرق در غفلت و فراموشی است، مرا به سوی گناه میکشاند و بازگشت و توبۀ مرا به تأخیر میاندازد.
إِلَهِی أَشْکُو إِلَیْکَ [۳] عَدُوّاً یُضِلُّنِی، وَ شَیْطَاناً یُغْوِینِی، قَدْ مَلَأَ بِالْوَسْوَاسِ صَدْرِی، وَ أَحَاطَتْ هَوَاجِسُهُ بِقَلْبِی، یُعَاضِدُ لِیَ [۴] الْهَوَى وَ یُزَیِّنُ لِی حُبَّ الدُّنْیَا، وَ یَحُولُ بَیْنِی وَ بَیْنَ الطَّاعَهِ وَ الزُّلْفَى،
محبوب من!
شکایت میکنم به تو از دشمنی که گمراهم میکند و از شیطانی که مرا وسوسه کرده و فریبم میدهد؛ با وسوسههایش سینهام را پر کرده و افکار ناپاکش قلبم را احاطه کرده است. خواستههای نفسانی را برایم تقویت میکند و عشق به دنیا را برایم زیبا جلوه میدهد و بین من و بندگی و مقام قُرب به تو مانع ایجاد میکند.
إِلَهِی إِلَیْکَ أَشْکُو قَلْباً قَاسِیاً مَعَ الْوَسْوَاسِ مُتَقَلِّباً، وَ بِالرَّیْنِ وَ الطَّبْعِ مُتَلَبِّساً، وَ عَیْناً عَنِ الْبُکَاءِ مِنْ خَوْفِکَ جَامِدَهً، وَ إِلَى مَا یَسُرُّهَا [۵] طَامِحَهً،
محبوب من!
شکایت دلی 🖤 را نزد تو میآورم که سخت شده و در میان وسوسهها بیقرار است، دلی که پوشیده از زنگار گناه است و بر آن مُهر خورده است. از چشمی به تو شکایت می کنم که در گریستن از خوف تو خشک مانده و اشکی نمیریزد و تنها به چیزهایی خیره شده که خوشایند اوست.
إِلَهِی لَا حَوْلَ لِی وَ لَا قُوَّهَ [۶] إِلَّا بِقُدْرَتِکَ، وَ لَا نَجَاةَ لِی مِنْ مَکَارِهِ الدُّنْیَا إِلَّا بِعِصْمَتِکَ، فَأَسْأَلُکَ بِبَلَاغَةِ حِکْمَتِکَ وَ نَفَاذِ مَشِیَّتِکَ [۷]، أَنْ لَا تَجْعَلَنِی لِغَیْرِ جُودِکَ مُتَعَرِّضاً، وَ لَا تُصَیِّرَنِی [۸] لِلْفِتَنِ غَرَضاً، وَ کُنْ لِی عَلَى الْأَعْدَاءِ نَاصِراً، وَ عَلَى الْمَخَازِی وَ الْعُیُوبِ سَاتِراً وَ مِنَ الْبَلَاءِ [۹] وَاقِیاً، وَ عَنِ الْمَعَاصِی عَاصِماً بِرَأْفَتِکَ وَ رَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
محبوبم!
هر توان و نیرویی که دارم وابسته به قدرت توست، و هیچ راه نجاتی از سختیهای دنیا جز به وسیلۀ حفظ و حمایت تو ندارم.
از تو میخواهم، به حکمت بینهایتت و ارادۀ نافذت، که مرا محتاج به غیر از لطف و کرمت نکنی و مرا هدف فتنهها قرار ندهی. در برابر دشمنان یاورم باش، و پردهپوش عیبها و رسواییهایم باش. مرا از بلا حفظ کن و به مهربانی و رحمتت از گناهان در امان دار. به حق مهر و رحمتت ای مهربانترین مهربانان!
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
[۱] . در برخی نسخه ها: اللَّعِبِ
[۲] . در برخی نسخهها: مَمْلُوءَهً
[۳] . در برخی نسخه ها: إِلَهِی إِلَیْکَ أَشْکُو
[۴] . در برخی نسخه ها: یُعَاضِدُ إِلَى الْهَوَى
[۵] . در برخی نسخه ها: وَ إِلَى مَا یَسُوؤُهَا – إِلَى مَا تَسُرُّهَا
[۶] . در برخی نسخه ها: لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ
[۷] . در برخی نسخه ها: مَشِیئَتِکَ
[۸] . در برخی نسخه ها: تُصَیِّرْنِی
[۹] . در برخی نسخه ها: الْبَلَایا
┅───────────
🤲 اللّٰهم عجّل لولیّک الفرج
╭═══════๛- - - ┅┅╮
│📳 @Mabaheeth
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - - - -
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۸۴
『 #دعای صد و هشتاد و چهار – مناجات بیمناکان 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش فراگیر و مهربانیاش همیشگی است
إِلَهِی أَتَراکَ [1] بَعْدَ الْإِیمَانِ بِکَ تُعَذِّبُنِی؟ أَمْ بَعْدَ حُبِّی إِیَّاکَ تُبَعِّدُنِی؟ أَمْ مَعَ رَجَائِی لِرَحْمَتِکَ وَ صَفْحِکَ تَحْرِمُنِی؟ أَمْ مَعَ اسْتِجَارَتِی بِعَفْوِکَ تُسْلِمُنِی؟ حَاشَا لِوَجْهِکَ الْکَرِیمِ أَنْ تُخَیِّبَنِی،
محبوب من! آیا باور کنم بعد از این که به تو ایمان آوردم، مرا عذاب کنی؟ یا بعد از این که به تو عشق ورزیدم، مرا از خود برانی؟ آیا با وجود امیدی که به رحمت و گذشتت دارم، مرا ناامید خواهی کرد؟ یا با این که به عفو و بخششت پناه آوردهام، مرا به حال خود رها خواهی کرد؟ هرگز! از ذات بزرگوار کریم تو، بعید است که مرا ناامید کنی.
لَیْتَ شَعْرِی أَلِلشَّقَاءِ وَلَدَتْنِی أُمِّی؟ أَمْ لِلْعَنَاءِ رَبَّتْنِی؟ فَلَیْتَهَا لَمْ تَلِدْنِی وَ لَمْ تُرَبِّنِی، وَ لَیْتَنِی عَلِمْتُ أَ مِنْ أَهْلِ السَّعَادَهِ جَعَلْتَنِی، وَ بِقُرْبِکَ وَ جِوَارِکَ خَصَصْتَنِی؟ فَتَقِرَّ [2] بِذَلِکَ عَیْنِی وَ تَطْمَئِنَّ لَهُ نَفْسِی.
ای کاش میدانستم، آیا مادرم مرا برای بدبختی و شقاوت به دنیا آورده یا برای رنج کشیدن و تحمل سختیها تربیت کرده است؟ ای کاش اصلاً مرا نمیزایید و نمیپرورید. ای کاش میفهمیدم آیا تو مرا از اهل سعادت قرار دادهای و برای نزدیکی و همنشینی با خودت برگزیدهای؟ اگر چنین باشد، چشمم روشن و دلم آرام خواهد شد.
إِلَهِی هَلْ تُسَوِّدُ وُجُوهاً خَرَّتْ سَاجِدَهً لِعَظَمَتِکَ؟ أَوْ تُخْرِسُ أَلْسِنَهً نَطَقَتْ بِالثَّنَاءِ عَلَى مَجْدِکَ وَ جَلَالَتِکَ؟ أَوْ تَطْبَعُ عَلَى قُلُوبٍ انْطَوَتْ عَلَى مَحَبَّتِکَ؟ أَوْ تُصِمُّ أَسْمَاعاً تَلَذَّذَتْ بِسَمَاعِ ذِکْرِکَ فِی إِرَادَتِکَ؟
محبوب من! آیا روی آنان که با فروتنی در برابر عظمت تو به سجده افتادند را سیاه خواهی کرد؟ یا زبانهایی که با شور و عشق، جلال و بزرگیات را ستودند، خاموش و لال خواهی کرد؟ آیا بر قلبهایی که سرشار از محبت تو بودند، مهر خواهی زد؟ آیا گوشهایی که از شنیدن ذکر تو لذت بردهاند را ناشنوا خواهی کرد؟
أَوْ تَغُلُّ أَکُفّاً رَفَعَتْهَا الْآمَالُ إِلَیْکَ رَجَاءَ رَأْفَتِکَ؟ أَوْ تُعَاقِبُ أَبْدَاناً عَمِلَتْ بِطَاعَتِکَ حَتَّى نَحِلَتْ فِی مُجَاهَدَتِکَ؟ أَوْ تُعَذِّبُ أَرْجُلًا سَعَتْ فِی عِبَادَتِکَ؟
آیا دستهایی را که با امید به مهربانی تو به سوی آسمان بلند شدند، به غل و زنجیر خواهی بست؟ آیا بدنهایی را که در راه اطاعتت تلاش کرده و در سختیهای بندگیات نحیف شدند، مجازات خواهی کرد؟ آیا پاهایی را که با عشق در مسیر بندگی تو گام برداشتند، عذاب خواهی کرد؟
إِلَهِی لَا تُغْلِقْ عَلَى مُوَحِّدِیکَ أَبْوَابَ رَحْمَتِکَ، وَ لَا تَحْجُبْ مُشْتَاقِیکَ عَنِ النَّظَرِ إِلَى جَمِیلِ رُؤْیَتِکَ،
محبوبم! درهای رحمتت را به روی بندگان یکتاپرستت نبند و مشتاقانت را از مشاهدۀ زیبایی دیدارت محروم نکن.
إِلَهِی نَفْسٌ أَعْزَزْتَهَا بِتَوْحِیدِکَ کَیْفَ تُذِلُّهَا بِمَهَانَهِ هِجْرَانِکَ؟ وَ ضَمِیرٌ انْعَقَدَ عَلَى مَوَدَّتِکَ کَیْفَ تُحْرِقُهُ بِحَرَارَهِ نِیرَانِکَ؟ إِلَهِی أَجِرْنِی مِنْ أَلِیمِ غَضَبِکَ وَ عَظِیمِ سَخَطِکَ.
محبوبم! نفسی که با توحیدت عزیزش کردهای، چگونه ذلیل دوری و هجرانت خواهی کرد؟ و دلی که با محبتت گره خورده، چگونه با سوز آتش عذابت خواهی سوزاند؟ محبوبم! مرا از دردناکی خشم و بزرگی غضبت پناه بده.
یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ، یَا رَحِیمُ یَا رَحْمَانُ، یَا جَبَّارُ یَا قَهَّارُ، یَا غَفَّارُ یَا سَتَّارُ، نَجِّنِی بِرَحْمَتِکَ مِنْ عَذَابِ النَّارِ، وَ فَضِیحَهِ الْعَارِ، إِذَا امْتَازَ الْأَخْیَارُ مِنَ الْأَشْرَارِ، وَ حَالَتِ الْأَحْوَالُ وَ هَالَتِ الْأَهْوَالُ، وَ قَرُبَ الْمُحْسِنُونَ وَ بَعُدَ الْمُسِیئُونَ، ﴿وَ وُفِّیَتْ کُلُّ نَفْسٍ مَا کَسَبَتْ وَ هُمْ لَا یُظْلَمُونَ﴾.
ای بسیار مهربان و پراحسان، ای مهربان و ای صاحب رحمت فراگیر، ای توانا ای چیره، ای بسیار آمرزنده و ای بسیار پوشانندۀ عیبها! با رحمت بیپایانت مرا از عذاب آتش و ننگ رسوایی نجات بده، آنگاه که نیکان از بدکاران جدا میشوند، و شرایط دگرگون میگردد و سختیها و هراسها آشکار میشوند. آن هنگام که نیکوکاران به مقام قرب و نزدیکی میرسند و بدکاران از رحمتت دور میمانند و همه به پاداش یا جزای عمل خود میرسند و هیچکس مورد ظلم قرار نمیگیرد.
[1] . در برخی نسخهها: أَتُرَاکَ
[2] . در برخی نسخه ها: فَتَقَرَّ
┅───────────
🤲 اللّٰهم عجّل لولیّک الفرج
╭═══════๛- - - ┅┅╮
│📳 @Mabaheeth
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - - - -
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۸۵
『 #دعای صد و هشتاد و پنج – مناجات امیدواران 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش فراگیر و مهربانیاش همیشگی است
یَا مَنْ إِذَا سَأَلَهُ عَبْدٌ أَعْطَاهُ، وَ إِذَا أَمَّلَ مَا عِنْدَهُ بَلَّغَهُ مُنَاهُ، وَ إِذَا أَقْبَلَ عَلَیْهِ قَرَّبَهُ وَ أَدْنَاهُ، وَ إِذَا جَاهَرَهُ بِالْعِصْیَانِ سَتَرَ عَلَى ذَنْبِهِ وَ غَطَّاهُ، وَ إِذَا تَوَکَّلَ عَلَیْهِ أَحْسَبَهُ وَ کَفَاهُ.
ای کسی که هرگاه بندهای از تو درخواست کند، عطایش میکنی، و هرگاه به آنچه نزد توست امید ببندد، او را به آرزویش میرسانی! و هرگاه به سوی تو رو کند، او را میپذیری و مقرّبش میسازی! و هرگاه در گناه گستاخی و تظاهر کند، تو گناهش را میپوشانی و او را رسوا نمیکنی! و هرگاه به تو توکل کند، او را کفایت میکنی و بینیازش میسازی!
إِلَهِی مَنِ الَّذِی [۱] نَزَلَ بِکَ مُلْتَمِساً قِرَاکَ فَمَا قَرَیْتَهُ؟ وَ مَنِ الَّذِی أَنَاخَ بِبَابِکَ مُرْتَجِیاً نَدَاکَ [۲] فَمَا أَوْلَیْتَهُ؟
محبوب من! چه کسی به درگاهت آمد و ملتمسانه از تو مهماننوازی خواست؛ اما تو او را نپذیرفتی؟
چه کسی امیدوارانه بر در خانهات نشست و چشم امید به بخششت دوخت؛ اما تو او را بینصیب بازگرداندی؟
أَ یَحْسُنُ [۳] أَنْ أَرْجِعَ عَنْ بَابِکَ بِالْخَیْبَهِ مَصْرُوفاً، وَ لَسْتُ أَعْرِفُ سِوَاکَ مَوْلًى بِالْإِحْسَانِ مَوْصُوفاً؟! کَیْفَ أَرْجُو غَیْرَکَ وَ الْخَیْرُ کُلُّهُ بِیَدِکَ؟
آیا زیبنده است که از درگاهت ناامید بازگردم، در حالی که جز تو هیچ مولایی را نمیشناسم که به نیکی و احسان شناخته شده باشد؟ چگونه امیدم را به دیگری ببندم در حالی که تمام خیر در دستان توست؟
وَ کَیْفَ أُؤَمِّلُ سِوَاکَ وَ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ لَکَ؟ أَأَقْطَعُ رَجَائِی مِنْکَ وَ قَدْ أَوْلَیْتَنِی مَا لَمْ أَسْأَلْهُ مِنْ فَضْلِکَ؟ أَمْ تُفْقِرُنِی إِلَى مِثْلِی وَ أَنَا أَعْتَصِمُ بِحَبْلِکَ؟
چگونه جز تو را آرزو کنم درحالیکه آفرینش و فرمان ویژۀ تو است؟ آیا امیدم را از تو قطع کنم در حالی که تو از روی فضل خود نعمتهایی به من عطا کردهای که حتی از تو نخواسته بودم؟ آیا مرا نیازمند همانند خودم میکنی، در حالی که من به ریسمان لطف تو چنگ زدهام؟
یَا مَنْ سَعَدَ [4] بِرَحْمَتِهِ الْقَاصِدُونَ، وَ لَمْ یَشْقَ بِنِقْمَتِهِ [5] الْمُسْتَغْفِرُونَ، کَیْفَ أَنْسَاکَ وَ لَمْ تَزَلْ ذَاکِرِی؟ وَ کَیْفَ أَلْهُو عَنْکَ وَ أَنْتَ مُرَاقِبِی؟
ای کسی که جویندگان تو، سعادت را در سایه رحمت تو یافتهاند، و استغفارکنندگان، هرگز گرفتار عذاب و خشم تو نشدهاند! چگونه میتوانم تو را فراموش کنم در حالی که تو همیشه به یاد منی؟ چگونه از تو غافل شوم در حالی که تو همواره ناظر و مراقب منی؟
إِلَهِی بِذَیْلِ کَرَمِکَ أَعْلَقْتُ یَدِی [6]، وَ لِنَیْلِ عَطَایَاکَ بَسَطْتُ أَمَلِی، فَأَخْلِصْنِی بِخَالِصَهِ تَوْحِیدِکَ، وَ اجْعَلْنِی مِنْ صَفْوَهِ عَبِیدِکَ.
خدایا! دستانم را به دامان کرمت گره زدهام و به دریافت عطایای بیپایانت بسیار امیدوارم. پس مرا در زلالترین و خالصترین مرحلۀ توحیدت خالص گردان و در زمرهی بندگان برگزیدهات قرارم ده!
یَا مَنْ کُلُّ هَارِبٍ إِلَیْهِ یَلْتَجِئُ، وَ کُلُّ طَالِبٍ إِیَّاهُ یَرْتَجِی، یَا خَیْرَ مَرْجُوٍّ وَ یَا أَکْرَمَ مَدْعُوٍّ، وَ یَا مَنْ لَا یُرَدُّ [7] سَائِلُهُ وَ لَا یُخَیَّبُ [8] آمِلُهُ، [9]
ای کسی که هر گریزانی تنها به سوی تو پناه میآورد، و هر جویندهای تنها به تو امید دارد! ای بهترین امیدبخش و بزرگوارترین کسی که میتوان او را خواند! ای کسی که درخواستکننده از درگاهت را رد نمیکنی و کسی را که به تو امیدوار است را ناامید نمیسازی!