eitaa logo
📚قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات
20.2هزار دنبال‌کننده
26هزار عکس
4.7هزار ویدیو
419 فایل
✳️جهت ارسال شبهات، انتقادات و پیشنهادات: 🤝 جهت تبادلات: جهت تبلیغ به لینک زیر مراجعه کنید: http://eitaa.com/joinchat/3871539209C854a9b5d53 آرشیو مطالب گذشته قرارگاه: https://eitaa.com/joinchat/342097931Cd6c0018429 .
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از 
شماره شبهه:2357 🔆متن شبهه: آیا حدیثى موجود است که بگوید اگر زنى بزند و مرد بوى او را استشمام کند، براى آن زن در حکم است؟ 🔆پاسخ شبهه: 1⃣روایاتی در نکوهش عطر زدن زن در برابر مرد نامحرم وجود دارد که در این زمینه می‌توانید به «وسائل الشیعة»، ج 20، ص 160 مراجعه کنید. @GhararGahShayeat 2⃣اما مبنی بر این‌که چنین عطر زدنی در حکم زنا است در منابع معتبر روایی شیعی وجود ندارد، اما در برخی کتب و برخی منابع ثانویه شیعی به نقل از آنها روایت ناظر به موضوع پرسش را می‌توان یافت. 3⃣در این منظور از عمل جنسی نیست بلکه در روایات برای هر عضو، زِنایی را در نظر گرفته است و به عنوان نمونه، چشم را نگاه حرام می‌داند. این روایت نیز ناظر به ارتکاب این نوع گناه می‌باشد، نه آن‌که عطر زدن، گناهی معادل با زنا و معروفی داشته باشد که انجام دهنده آن، مستحق حد شرعی است. 👈قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات👉 در تلگرام 👇 https://telegram.me/joinchat/A9RIwjvuaKGX3QS979_J_w در سروش 👇 http://sapp.ir/gharargahshayat در ایتا 👇 http://eitaa.com/joinchat/2775384064Ccbdd7dd634
شماره شبهه:2734 🔆متن شبهه: در اسلام بوجود آمدن رعد و برق و شلاق است!! که به دستور خدا به ابرها میزنند! در حدیث آمده که امام صادق به اصحاب گفت: رعد و برق صدای فرشته ها بر ابرهاست!؟ این خرافات را باور کنیم؟ 📚من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 525 🔆پاسخ شبهه: 1⃣نکته اول پیش از تحلیل و فهم هر جمله یا حدیث باید و اعتبار آن مورد بررسی قرار گیرد: در مُرسل چنین آمده است: ابوبصیر از امام صادق(ع) در مورد صداى رعد پرسید؟ آن‌حضرت فرمود: «آواى رعد همچون است که چوپانان و شتربانان براى راندن و بازداشتن شتران به صورت "‌هاى هاى" از گلو خارج می‌کنند»، ابوبصیر پرسید: فدایت گردم برق چه حالتى دارد؟ فرمود: «برق به منزله تسمه و دوال است که با آن ابرها را می‌زنند و می‌رانند به جایى که خداوند عزّ و جلّ مقدّر فرموده تا باران در آن‌جا فرو بارد». دیگری نیز شبیه این روایات به صورت «رُوِیَ» و مرفوع درباره صدای رعد و برق شده است. همچنین مشابه این روایات در منابع تفسیری و روایی از رسول خدا(ص) نیز نقل شده است. در نتیجه از روایی این حدیث محل بحث است. 📚الجامع لأحکام القرآن، ج 1، ص 217 @GhararGahShayeat 2⃣نکته دوم در صورتی که از مبحث سندی و روایی آن صرف نظر کنیم: در این‌گونه ، ظاهر آنچه گفته شد مراد نیست، بلکه تنها از باب مثال و تشبیه است. به عبارت دیگر، در جامعه آن روز که هیچ نسبت به عوامل و اسباب طبیعی و غیر طبیعی رعد و برق وجود نداشت، امامان(ع) با این تعابیر خواسته‌اند از نیروهای ناپیدا و ناشناخته خبر دهند و خدا را به رخ مردم بکشند.  3⃣نتیجه گیری: با این وجود، نسبت دادن بسیاری از امور به امور ماورائی، نافی عوامل طبیعی آن نیست؛ چنان‌که در احادیث فراوان از و فرشتگان شب و روز و فرشته و فرستادگانى که براى یارى رساندن به مؤمنان گسیل و سبب آرامش خاطر آنان می‌شوند، سخن رفته است. 👈قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات👉 در تلگرام 👇 https://telegram.me/joinchat/A9RIwjvuaKGX3QS979_J_w در سروش 👇 http://sapp.ir/gharargahshayat در ایتا 👇 http://eitaa.com/joinchat/2775384064Ccbdd7dd634
هدایت شده از 
شبهه شماره:2632 🔆متن شبهه: در مورد عدم درایت لازم امام على ميتوان به كتب خود علماى شيعه استناد كرد که امام على را بدون شناخت و فقط بخاطر نام پدرش او را والى شيراز كرد بعد طرف اختلاس كرده و ميگريزد ( نهج البلاغه ) 🔆پاسخ شبهه: 🔮آنچه مورد سوال و اشکال قرار گرفته است قضیه ای است که مربوط می شود به منذر بن جارود عبدی که از طرف امام علی عليه السلام به فرماندارى بعضى از مناطق ايران منصوب شده بود و دليل انتخاب او افزون بر حسن ظاهر، سابقه بسيار خوب پدرش «جارود عبدى» بود كه از افراد بسيار با استقامت و مدافع اسلام در عصر و اعصار بعد بود؛ ولى «منذر» مانند بسيارى از افراد كه وقتى به مقامى مى رسند خود را گم مى كنند، از مسير حق خارج شد و به هوا و هوس پرداخت و از موقعيت خود غافل شد و اموال بيت المال را بى حساب و كتاب خرج مى كرد. هنگامى كه اين خبر به امام عليه السلام رسيد، نامه شديد اللحن مورد بحث را براى او فرستاد و او را به شدت توبيخ كرد و از مقامش عزل نمود. 1⃣امام علیه السلام در نامه اش به منذر چنین نوشت ؛ « اما بعد (از حمد و ثناى الهى) شايستگى پدرت، مرا درباره تو گرفتارِ خوشبينى ساخت و گمان كردم تو هم هدايت و سيره او هستى و راه و رسم او را دنبال مى كنى. ناگهان به من گزارش داده شد كه تو در پيروى از هواى نفست چيزى فروگذار نمى كنى و براى سراى ديگرت ذخيره اى باقى نمى گذارى، با ويرانى آخرتت دنيايت را آباد مى سازى و به بهاى رابطه با دينت با خويشاوندانت پيوند برقرار مى سازى (و به گمان خود صله رحم مى كنى) اگر آنچه از تو به من رسيده است درست باشد شتر (باركش) خانواده ات و بند كفشت از تو بهتر است و كسى كه داراى صفات تو باشد نه شايستگى اين را دارد كه حفظ مرزى را به او بسپارند و نه كار مهمى به وسيله او اجرا شود، نه قدر او را بالا ببرند، نه در حفظ امانت شريكش سازند و نه در جمع آورى حقوق بيت المال به او اعتماد كنند. به محض رسيدن اين نامه به سوى من حركت كن 📚نهج البلاغه نامه 71 2⃣چنان که بارها توضیح داده ایم امامان وظیفه داشتند تا در زندگی اجتماعی خود همانند انسان های رفتار کنند وجز در موارد محدودی از علم باطنی خود استفاده نکنند و به زندگی عادی با مردم بپردازند تا نظام اجتماعی بر هم نخورد، چنان که پیامبر وامامان منافقان را به خوبی می شناختند ومی دانستند که ایمان واقعی ندارند ولی هرگز از علم غیب خود درباره آنان استفاده نکردند ودر معاشرت، ازدواج ودیگر احکام با آنان مانند سایر مسلمانان رفتار می کردند 3⃣پیامبر فرمود: «من بین شما با بینات و قسم حکم می کنم ( و از طریق علم غیب حکم نمی کنم) .ممکن است برخی شما در بینه آوردن زیرک تر از دیگری باشد و من به نفعش در مال برادرش حکم کنم اما او بداند که آن مال ناحق برای او قطعه ای از جهنم خواهد بود» 📚الکافی ج7 ص414 _ معانی الاخبار ص279 @GhararGahShayeat 4⃣در آمده است: « زمانی که امام علی ، ابوموسی اشعری را برای حکمیت در جنگ صفین می فرستاد به او گفت :به کتاب خدا حکم کن واز آن تجاوز نکن .پس از آن که او رفت امام فرمود:« دارم می بینم که چگونه به من خیانت می کند» ‌ ❗️یکی از اصحاب گفت چرا او را می فرستید درحالی که می دانید خیانت می کند❓ 🔮امام پاسخ داد: «اگر خداوند به علم خودش با رفتار می کرد دیگر نیازی به ارسال رسل نبود» 📚مناقب ابن شهر آشوب ج2 ص261 @GhararGahShayeat 🔮امام با این عمل نشان داد که او مامور است بر طبق علل و عوامل طبیعی عمل کند و مجاز به عمل کردن موافق علم نمی باشد 📚مفاهیم القرآن ،سبحانی ،ج3 ص455 👌امام فرمود: «خداوند به پیامبرش وحی کرد که تو موظفی بر طبق بینات حکم کنی» 📚وسائل الشیعه ج27 ص229 @GhararGahShayeat 5⃣به يقين امام علی عليه السلام نیز در امور مربوط به زندگى مأمور به ظاهر است و بر طبق آن عمل مى كند و به هنگام انتخاب «» براى اين مقام، قراين خلافى وجود نداشت؛ هم او ظاهرالصلاح بود و بدون سوء سابقه و هم جزو خانواده اى معروف به صلاح و درستكارى و اين مقدار براى انتخاب او كافى بود؛ ولى همانگونه كه گفته شد افرادى هستند كه در حال عادى ظاهرا صالح و درستكارند؛ اما هنگامى كه به مال و برسند خود را گم مى كنند و گاه مسير زندگيشان به طور كامل دگرگون مىشود و «منذر» از اين افراد بود. 📚پیام امام امیر المومنین ج11 ص 375 ⚜👈قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات👉 ⚜در تلگرام 👇 https://telegram.me/joinchat/A9RIwjvuaKGX3QS979_J_w ⚜در ایتا 👇 https://eitaa.com/gharargahshayeat ⚜در سروش http://sapp.ir/gharargahshayat
شماره شبهه:2645 🔆متن شبهه: برخی شبهه می کنند که از عقاید شیعه تقیه کردن است .بر این اساس تمام امامان در برابر حکام جور تقیه کردند و جان خود را به خطر نینداختند .چگونه امام حسین بر خلاف آیات و روایات را ترک کرد و بر خلاف سیره سایر امامان تن به قیام و شهادت داد. 🔆پاسخ شبهه: 1⃣ما معتقديم كه در بعضى از موارد تقيّه كردن حرام است و آن در جايى است كه اساس دين و اسلام و قرآن، يا نظامهاى اسلامى به خطر بيفتد، در چنين مواردى بايد عقايد را اظهار نمود هر چند انسان اظهار عقيده ا ش شود، و معتقديم قيام امام حسين عليه السلام در عاشورا و كربلا، درست در راستاى همين هدف بود، چرا كه حكّام بنى اميّه اساس اسلام را به خطر افكنده بودند، و قيام امام حسين عليه السلام پرده از كار آنها برداشت، و جلو را گرفت. 📚اعتقاد ما ص 104 2⃣به بیان دیگر در بعضى از موارد تقيّه حرام است، و آن زمانى است كه اگر فرد يا گروهى راه تقيّه را پيش گيرند و عقيده خود را پنهان دارند، اصل اسلام به خطر افتد يا ضربه شديدى بر كيان مسلمين وارد گردد، در اين گونه موارد بايد عقيده واقعى خود را ظاهر كنند، هر چند خطر يا ضررى براى آنها داشته باشد. و از اينجا روشن مى شود كه قيام امام حسين بن على بن أبي طالب (عليهم السلام) در برابر يزيد، يك وظيفه قطعى دينى بوده، و امام حاضر نشد حتّى به عنوان تقيّه با يزيديان و بنى اميّه خلافت اسلامى كنار بيايد، زيرا مى دانست ضربه شديدى به كيان اسلام خواهد خورد و قيام و شهادت او مايه بيدارى مسلمين و نجات اسلام از چنگال تفاله هاى جاهليّت است. 📚شیعه پاسخ می گوید ص 45 3⃣این که مثلا بقیه امامان یا امام صادق از قیام کردن امتناع کردند ، ابا و امتناع آنها تنها به اين نبود كه مى دانستند حکام جور مانع آنها خواهند شد و آن حضرات را شهيد خواهند كرد. آنها اگر مى دانستند كه شهادتشان براى اسلام و مسلمين اثر بهترى دارد را انتخاب مى كردند همان طورى كه امام حسين عليه السلام به همين دليل شهادت را انتخاب كرد. . 4⃣در عصر سایر امامان خصوصا امام صادق علیهم السلام آن چيزى كه بهتر و مفيدتر بود رهبرى يك نهضت و فكرى و تربيتى بود كه اثر آن تا امروز هست؛ همان طورى كه در عصر امام حسين آن نهضت قیام ضرورت داشت و آن نيز آنطور بجا و مناسب بود كه اثرش هنوز باقى است. 5⃣جان مطلب همين جاست كه در همه اين كارها، از قيام و جهاد و امر به معروف و نهى از منكرها و از و تقيه ها، بايد به اثر و نتيجه آنها در آن موقع توجه كرد. 6⃣اينها امورى نيست كه به شكل يك امر تعبدى از قبيل وضو و غسل و نماز و روزه صورت بگيرد. اثر اين كارها در مواقع مختلف و زمانهاى مختلف و اوضاع و شرايط مختلف فرق مى كند. گاهى اثر قيام و براى اسلام نافعتر است و گاهى اثر سكوت و تقيه. گاهى شكل و صورت قيام فرق مى کند. همه اينها بستگى دارد به خصوصيت عصر و زمان و اوضاع و احوال روز، و يك تشخيص عميق در اين مورد ضرورت دارد؛ اشتباه تشخيص دادن زيانها به اسلام مى رساند. 📚مجموعه آثار شهید مطهری ج 18 ص 46 7⃣بنابراین روشن می شود که هدف ازقیام امام حسین نجات اسلام از چنگال ضلالت و از بین رفتن بوده است که در اینجا دیگر کردن جایز نمی باشد . به بیان تفصیلی تر ؛ 8⃣در جاى جاى قرآن كريم از قتال «فى سبيل اللَّه» سخن به ميان آمده است و به مجاهدان راه خدا بشارتها داده و از آنان شده است. 🔸آل عمران، آيه 195؛ نساء، آيات 74، 95- 96؛ توبه، آيات 20- 22، 111 و آيات فراوان ديگر 9⃣در واقع قدر مشترك اين آيات، تجليل از جهادى است كه هدف آن، تقويت دين خدا و اعلاى كلمه باشد «وَكَلِمَةُ اللَّهِ هِىَ الْعُلْيَا». ( توبه 40) 🔟آرى؛ آنجا كه آيين خدا به خطر افتد و خطر سلطه شرك و كفر و ظلم و الحاد بر جامعه اسلامى احساس شود، تقديم جان و مال و مقام، كارى است والا و پر ارزش. در واقع، آيين خدا كه راهگشاى انسانها به سوى سعادت جاويدان است به قدرى مهم است كه مردانى همچون امام حسين عليه السلام و ياران با ايمانش براى نجات آن از سلطه منافقان و دشمنان حق، هستى خويش را مخلصانه تقديم مى كنند. 1⃣1⃣به تعبير امام خمينى قدس سره: «اسلام آن قدر عزيز است كه فرزندان پيغمبر، جان خودشان را فداى اسلام كردند. حضرت الشهداء عليه السلام با آن جوانها، با آن اصحاب، براى اسلام جنگيدند و جان دادند و اسلام را احيا كردند». 📚صحیفه امام ج 8 ص 151 2⃣1⃣اميرمؤمنان على عليه السلام در مى فرمايد ؛ «هنگامى كه حادثه اى پيش آمد (كه دين يا جان شما را تهديد مى كند) جان خويش را فدا كنيد، نه دينتان را». 📚الکافی ج 2 ص 216 🔆ادامه در پست بعدی👇 @GhararGahShayeat
هدایت شده از 
💢آیا دعای آخرین ماه صفر که برای دوری از و در بین مردم مشهور است، صحت و سندیت دارد؟ این مطلب هیچ گونه سندیتی نداشته و در منابع روایی ما وجود ندارد 👇 ✅ یادتان باشد در چهارشنبه آخر ماه صفر برای گشایش کارها و رزق و روزی فراوان و حلال سوره های(انشراح،التین،نصر، اخلاص،) هرکدام ۷ مرتبه تا قبل از غروب آفتاب بخوانید و عزیزانتان را هم مطلع کنید التماس دعا امروزآخرين چهارشنبه ازماه صفراست. ✅علامه مجلسی درباره نحوست آخرین چهارشنبه ماه صفر که میان عوام مردم مشهور است می‌گوید: ما به که بر آن دلالت کند، نیافتیم. مگر روایاتی که به صورت عمومی بر نحوست آخرین چهارشنبه از هر ماه دارند که از این جهت شامل ماه صفر می‌شوند. 📚مجلسی، محمد باقر، زاد المعاد، محقق ص 250، 📡 قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات @GhararGahShayeat
💢مخفی بودن علی(ع) ✅با شناختی که از صفات داریم، شاید جای تعجب داشته باشد که تا زمان امام صادق(ع) به دلیل شدت بغض و کینه از علی(ع) قبر او مخفی بود!! جامعه به کجا میرسد که حتی مزار علی(ع) را هم ندارد؟ ✅در نقل شده که آن‌حضرت فرمود پس از دفنشان، قبر در چهار مکان حفر کند؛ مسجد کوفه، رحبه، نجف و در خانه جَعده بن هُبَیره. 📚فرحة الغری، ص 32. اما چرا؟ دو دلیل داشت: بغض بنی امیه و خوارج علی(ع) به این دو گروه امان نمیداد هرچند خوارج را از بنی امیه پایین تر میدانست، اما برخورد قاطع و سخت او با این دو کاری کرد که رسما در نماز جمعه ها و منبرها علی(ع) را کنند و ثواب ببرند. ✅چون علی(ع) در اجرای دین اهل تعارف نبود. 🔵«من چشم فتنه را درآوردم که جز من کسى جرئت آن‌را نداشت». 📚الإستنفار و الغارات، ج ‏1، ص 5 👥💬🗣 رسانه باشید و این مطلب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید. 📡 @GhararGahShayeat