🔆ادامه پاسخ به شبهه:2645👇
3⃣1⃣تاريخ به خوبى گوياى اين حقيقت است كه از عصر استيلاى بنى اميّه بر بلاد اسلامى، زحمات رسول خدا و تلاش #مجاهدان صدر اسلام در نشر آيين خدا به تاراج رفت؛ ارزشهاى اسلامى زير پا گذاشته شد؛ بدعت و فسق و فجور رايج گشت.
سخن از محو نام رسول اللَّه به ميان آمد و تبعيض و بى عدالتى، ستم و بيدادگرى، شكنجه و آزار مؤمنان، شاخصه اين حاكميّت بود . خطّ انحراف از اسلام ناب كه از ماجراى #سقيفه آغاز شد، در عصر استيلاى معاويه شدّت گرفت، ولى تلاش معاويه بر آن بود كه با حفظ ظواهر دينى و در پس پرده نفاق، به مقاصد خويش برسد. هر چند، هر قدر سلطه او قوى تر مى شد، جسارت و عقده گشايى هاى وى نيز، آشكارتر مى گشت؛ ولى با اين حال، همچنان عناوينى همچون «خال المؤمنين»، «صحابى رسول اللَّه» و «كاتب وحى» را يدك مى كشيد، تا آنجا كه در نظر بسيارى از مردم عامى، امام #حسين عليه السلام و معاويه هر دو صحابى پيامبر بودند و اختلاف اين دو با يكديگر- به اصطلاح- مربوط به اختلاف در قرائت از دين و درگيرى دو صحابى در نحوه برداشت از قرآن و سنّت بود .
4⃣1⃣پس از مرگ معاويه شرايط #تغيير كرد؛ چرا كه از سويى، يزيد به فسق و فجور و بى دينى شهره بود و از انجام هيچ گناهى حتّى به صورت علنى پروا نمى كرد، و از سوى ديگر، يزيد هيچ سابقه اى (هر چند به صورت ظاهر) در اسلام نداشت؛ جوانى خام، ناپخته و هوسران بود؛ به همين دليل، ميان صحابه و فرزندان آنان نيز داراى هيچگونه امتياز و مقبوليّتى نبود و از سوى سوم، گروه زيادى از مردم كوفه براى همراهى با امام عليه السلام اعلام #آمادگى كرده بودند.
امام عليه السلام مى ديد اگر از اين فرصت براى افشاى چهره واقعى بنی اميّه و يارى دين خدا استفاده نكند، ديگر #نامى از اسلام و قرآن و رسول خدا باقى نخواهد ماند.
5⃣1⃣امام حسين عليه السلام با هدف احياى دين خدا قيام و حركت خويش را آغاز كرد؛ در مرحله نخست- اگر ممكن است- با تشكيل حكومت اسلامى و در غير اين صورت، با شهادت خود و يارانش به مقصود بزرگ خود برسد.
به هر حال، مى بايست دين از دست رفته و سنّت فراموش شده رسول خدا را زنده كرد و چه كسى سزاوارتر از فرزند رسول خداست كه پيش گام چنين حركتى شود.امام حسين عليه السلام نخست با اين جمله ؛ « زمانى كه امّت اسلامى گرفتار زمامدارى مثل يزيد شود، بايد #فاتحه اسلام را خواند».
📚لهوف ص 99_ بحار الانوار ج 44 ص 326
6⃣1⃣تصريح كرد كه با وجود خليفه اى همچو يزيد، فاتحه اسلام خوانده است و ديگر اميدى به بقاى دين خدا در حكومت يزيد نمى رود. همچنين در نامه اى به جمعى از بزرگان بصره به بدعتهاى موجود در جامعه اشاره كرده، و هدفش را از قيام بر ضدّ حكومت #يزيد، احياى سنّت و مبارزه با بدعتها معرّفى مى كند. مى فرمايد:
« من شما را به كتاب خدا و سنّت پيامبرش فرا مى خوانم؛ چرا كه (اين گروه) سنّت پيامبر را از بين برده و بدعت (در دين) را احيا كردند. اگر سخنانم را بشنويد و فرمانم را اطاعت كنيد، شما را به راه راست #هدايت مى كنم».
📚تاریخ طبری ج 4 ص 266
7⃣1⃣بنابراين، روشن است كه يكى از اهداف مهمّ قيام امام حسين عليه السلام احياى دين خدا، مبارزه با بدعتها و مفاسد دستگاه بنى اميّه و رهايى اسلام از چنگال منافقان و دشمنان خدا بود و در اين راه موفّقيّت بزرگى نصيب آن حضرت شد، هر چند آن حضرت و ياران باوفايش به #شهادت رسيدند، ولى تكانى به افكار خفته مسلمين دادند و لرزه بر اندام حكومت جبّاران افكندند، در نتيجه اسلام را زنده ساختند و از اضمحلال دستاوردهاى نهضت نبوى جلوگيرى كردند و مسلمانان را از حيرت و گمراهى نجات دادند.
در زيارت معروف اربعين مى خوانيم ؛
«او (حسين) خون پاكش را در راه تو نثار كرد، تا بندگانت را از #جهالت و حيرت گمراهى نجات دهد».
👌همچنين در روايتى از امام صادق عليه السلام آمده است پس از شهادت امام حسين عليه السلام وقتى كه ابراهيم بن طلحة بن عبيداللَّه، خطاب به امام سجاد عليه السلام گفت ؛ « اى على بن الحسين! چه كسى (در اين مبارزه) پيروز شد؟!»
امام عليه السلام فرمود ؛ « اگر مى خواهى بدانى چه كسى (يزيد يا امام حسين عليه السلام) پيروز شده است، هنگامى كه وقت نماز فرا رسيد، اذان و اقامه #بگو (آنگاه ببين چه كسانى ماندند و چه كسانى رفتند)».
📚بحار الانوار ج 45 ص 177
7⃣1⃣امام چهارم عليه السلام مى خواهد بگويد، هدف حكومت يزيد محو نام رسول خدا بود، ولى امام حسين عليه السلام با #شهادتش از اين كار جلوگيرى كرد، به هنگام اذان و اقامه همچنان نام محمد كه نشانه بقاى مكتب اوست برده مى شود (و هر قدر زمان مى گذرد اين حقيقت آشكارتر مى شود).
📚عاشوراء ...، مکارم شیرازی ، ص 235
قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات
@GhararGahShayeat