⭕در جریان عاشورا باید به جانبازیِ سیّدالشهداء و حضرت ابالفضل و حضرت علی‌اکبر علیهم السلام و اصحاب رضوان الله علیه نگاه کنیم. به نیّات و حالات و وضعیتشان نگاه کنیم. و با این نگاه کردن و توجه نمودن، مرتّب جلو برویم تا خود را در آن محیط احساس کنیم. 🔹اگر مدام بیاییم یک نگاه به امام حسین کنیم و یک نگاه به شمر که او چه کرد و از آن طرف عمر سعد چه کرد و دیگری چه کرد و مدام توجهِ ما به این مسائل باشد، آنوقت نصیب ما کم خواهد بود. 🔹نمی‌خواهم بگویم که انسان نباید جنبۀ تبرّی داشته باشد. یکی از فروعات و لوازم و مبانی تشیع، جنبۀ تبری است و انسان با جنبۀ تبری می‌تواند راه را پیدا کند. شیعه هر دو جنبۀ تبری و تولی را دارد. 🔹اما آن جنبه تبری باید جنبۀ باطن باشد. لذا تبری دیگر در باطن ما هست ولی دیگر نفسِ انسان نباید به آن توجه کند. نباید مرتّب یکی یکی وقت بگذارد که این چه کرد و آن چه کرد و دیگری چه گفت و دیگری چه جواب داد؟! این جواب و سوال‌ها تا قیامت ادامه دارد! 🔺به سؤال و جوابِ سیدالشهداء و حضرت ابالفضل علیهما‌السلام باید نگاه کرد. اگر انسان این جنبه را در خودش تقویت کند، نصیب و نفعش بیشتر می‌شود. 🎙حضرت آیة‌‌الله حاج سید محمد‌محسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🔈 #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی سنه 1422 جلسه 7 #سیدالشهداء علیه السلام #معارف_عاشورا #مراقبه #عرفان_عاشورا #ولایت #هدایت #تولی #تبری @ghazi_ir

🔳 وقتی حرّ با آن حالِ پشیمانی خدمت سیّدالشهداء علیه السلام می‌رسد، آن چنان حضرت با او برخورد می‌کنند که انگار نه انگار اتفاقی افتاده است! اصلاً حرّ یادش می‌رود که چه کرده و چه قضایایی را که زیر سرِ خودش بوده، بوجود آورده است. 🔹اگر ما بودیم چه می‌کردیم! می‌گفتیم: «غلط کردی که توبه کردی!! الان وقت توبه کردن است!؟ آمدی این بساط را درست کردی آنوقت توبه هم می‌کنی؟! برو پیِ کارَت! بی‌خود کردی توبه کردی!!» خب ما همین هستیم و درد ما هم همین است. ولی طوری حضرت با حرّ برخورد می‌کنند که اصلاً حرّ‌ یادش می‌رود که چنین کاری کرده و چنین جریانی برایش اتفاق افتاده است. 🔹این برخورد سیّدالشهداء علیه السلام با حرّ، همانی است که رسول خدا در فتح مکه انجام داد. این همان ظهور رحمتِ واسعۀ پروردگار است که در جریان فتح مکه، در نفسِ رسول خدا نیز تجلّی می‌کند که همۀ افراد را می‌بخشد و منزل ابوسفیان،‌ اوّل دشمن خود را،‌ محلّ أمن قرار می‌دهد که هر کس به این منزل بیاید، جان و مالش در امان است. یعنی رسول خدا اصلاً به فرد، چهرۀ او، ظاهرِ او، کاری که کرده و رفتاری که داشته،‌ نگاه نمی‌کند! 🔹رسول خدا نگاه می‌کند که این شخص، یک بنده‌ای از بندگان خداست که الان هیچ کاری از او برنمی‌آید؛ لذا آن رحمت می‌آید و حتی همین ابوسفیان را هم در برمی‌‌گیرد و منزلِ او را محلّ أمن و ملجأ قرار می‌دهد. آیا این مسئله بر حال‌و‌هوایِ ما و در رفتار ما با دیگران تأثیر نمی‌گذارد، که چگونه با افراد و با قضایا برخورد کنیم؟! قطعاً تأثیر دارد! 🔹حال یکبار می‌آییم فقط این جریان را نقل می‌کنیم و می‌گوییم: «رسول خدا چه اخلاق خوبی داشت که گذشت کرد و منزل ابوسفیان را مأمن قرار داد!» همین را می‌‌گوییم و خداحافظ تمام شد! یکبار هم می‌آییم و روی این قضیه فکر می‌کنیم و مطلب را در خود پیاده می‌‌کنیم. 🔺اینکه بزرگان می‌فرمودند که: «انسان نباید واقعۀ عاشورا را فقط از جهتِ مصیبت نگاه کند!» برای این جهت بوده است. 🎙حضرت آیة الله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🔈 #مجلس_شرح_حدیث_عنوان_بصری جلسه 228؛ با ویرایش محتوایی #سیدالشهداء علیه السلام #هدایت #تبلیغ_دین #ولایت #اخلاق #عرفان_عاشورا #مراقبه #معارف_عاشورا @ghazi_ir