eitaa logo
حضرت آیت الله قاضی(ره)
2.1هزار دنبال‌کننده
513 عکس
33 ویدیو
28 فایل
عارفان که جام حق نوشیده‌اند رازها دانسته و پوشیده‌اند هر که را اسرار حق آموختند مهر کردند و دهانش دوختند تبادل،تبلیغ ⛔کپی مطالب با ذکر منبع جایز است
مشاهده در ایتا
دانلود
‍﷽ 🔷. مراقبه یعنی چه؟ 🔺مراقبه یعنی مواظب باشیم فعل، گفتار، افکار و خطورات ذهنی، موجب از بین رفتن استعداد ما نشود و توفیق از ما سلب نگردد. یعنی مثلا اگر قرار است در ساعت یازده و نیم یک رحمتی از ناحیه پروردگار برسد همین که یک سوء ظنی، فکر خلاف رضای حق و فکر گناهی که هنوز هم انجامش نداده ایم به ذهنمان می آوریم آن فیض و رحمت در ساعت یازده و نیم می پرد و به ما نمی رسد.🔻 🎙. آیة اللَه سیدمحمدمحسن حسینی طهرانی. 🔊. ، سنه 1438، جلسه 4. @ghazi_ir
﷽ 🔶. حالا لقاء خدا را فهمیدی؟ 🔹خداوند مرحوم آیةالله دستغیب را رحمت کند؛ بسیار مرد بزرگ، پارسا، زاهد و بی‌هوایی بود. ایشان از دوستان بسیار صمیمیِ مرحوم علامه طهرانی بود و بسیاربسیار ایشان را دوست داشت. 🔹در زمان شاه که ما از مکه به کربلا مشرّف شده بودیم، آقازادۀ مرحوم دستغیب به رحمت خدا رفته بود؛ که برخی می‌گفتند مرگ مشکوکی هم بوده است. از طرفی ایشان به کربلا مشرّف بودند و مرحوم علامه طهرانی مطلع شدند؛ مرحوم آقای حدّاد رضوان الله علیه نیز فرمودند: «برای تسلیت به نزد ایشان برویم.» حرکت کردیم و به محلّ سکونت ایشان رفتیم. مجلس بسیار عجیبی بود! 🔹در بین صحبت‌ها فرمودند: «ما هر وقت از شیراز به همدان نزد مرحوم آقای انصاری همدانی رضوان الله علیه می‌آمدیم، بسیار حال‌وهوای خوش و بانشاطی داشتیم؛ اصلاً متوجه نبودیم که روی زمین هستیم یا روی هوا! خلاصه حالمان دست خودمان نبود. در یکی از سفرهایی که خدمت مرحوم آقای انصاری رضوان الله علیه آمده بودیم، یک روز پیش از نماز ظهر ناگهان این فکر به ذهن من خطور کرد که: «لقاء خدا چیست؟! چرا برای ما که این همه نزد ایشان می‌آییم و می‌رویم، خبری از لقاء خدا نیست؟!» 🔹در همان موقع مرحوم آقای انصاری تکبیر گفتند و مشغول نماز شدند. وقتی ما هم به ایشان اقتدا نمودیم و شروع به نماز خواندن کردیم، چنان حال عجیبی برایمان پیدا شد که اصلاً به‌طورکلی تمام حالاتی که پیش از آن داشتیم و خیال می‌کردیم خوش هستیم، تحت‌الشعاع قرار گرفت! چنان حال خوش و نشاط عجیبی بود که اصلاً نمی‌فهمیدیم در چه وضعیتی هستیم و چه موقع به رکوع و سجود می‌رویم! بلکه فقط به تبعیت از آقای انصاری به رکوع و سجده می‌رفتیم. وقتی نماز ظهر تمام شد و آقای انصاری همدانی رضوان الله علیه تسبیحات را گفتند، رو به من فرمودند: "حالا لقاء خدا را در نماز فهمیدی؟!"» 🎙. حضرت آیت الله حاج سید محمد محسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🔈. 1435 جلسه 6، با ویرایش @ghazi_ir
﷽ 🔵 میزان در راه خدا، عمل به وظیفه عقلانی و عبادی است نه مصلحت اندیشی احساسی! 🔸«صوفی ابن الوقت باشد ای رفیق»، یعنی باید حال فعلی و وظیفه کنونی را ببینی. کاری به فردا نداشته باشی. 1️⃣. امیرالمومنین در جنگ صفین در مواجهه با آن عملِ زشتِ عمرو عاص، می ‌توانست او را تکه تکه کند اما وظیفه کنونی، این است که باید بگذرد و طبق ظهور عزّت و رحمتِ حق عمل کند؛ حال دشمن باشد که باشد!! 2️⃣. لشکر حٌرّ در اولین برخورد با سیّدالشهداء، تشنه و خسته بودند و حضرت آنها را سیراب کرد. حضرت می‌ توانست بگوید اگر به اینها آب بدهم، قدرت پیدا می ‌کنند! اما حضرت وظیفۂ کنونیِ خود را لطف و رحمت می ‌داند حتی اگر آنها بعداً خودشان لطف نکنند. 3️⃣. ابوسفیان رأس فتنه بود و همه وقایعِ شعب ابی طالب، همه جنگ ها، همه سنگ زدن ها، و حتی تمامی مشکلات آینده، همگی زیر سرِ او بود اما در هنگام فتح مکه، حضرت به جای اینکه مثل ما او را تکه تکه کند خانۂ‌ او را محل امن قرار داد. 🔸پیغمبر ابنُ الوقت است و وظیفۂ الان را رحمت و لطف می‌داند. مقام عبودیّت نه به گذشته کار دارد نه به آینده. 🎙. آیة اللَه سیدمحمدمحسن حسینی طهرانی. 🔊. ، سنه 1438، جلسه 5، با تلخیص. @ghazi_ir
﷽ 🔳. او قلب خدا است! 🔹امام حسن علیه السلام از خیابان های مدینه رد می‌شوند و چند فقیر که در حال غذا خوردن هستند، حضرت را دعوت می‌کنند. ایشان از مرکب پیاده می شود و با آنها هم‌غذا می‌گردند. 🔹حضرت نمی‌خواهند تواضع کنند یا به آنها فخر بفروشند یا مثلا فردا در روزنامه بگویند که فلانی آمده با فقرا نشسته و بعد هم در تلویزیون نشان دهند! نه، امام حسن علیه السلام اهل این حرفا نیست. مردم بگویند یا نگویند؛ کسی ببیند یا نبیند، فرقی نمی‌کند! وقتی امام به این فقرا نگاه می‌کند، می‌بیند اینها با یک صفایی ایشان را دعوت به این طعام می‌کنند؛ حضرت در اینجا خود را با آن جمعیت، واحد می‌بیند بنابراین با آنها همراه می‌شوند. 🔹امام تواضع نمی‌کند! در ذهن امام خطور نمی‌کند که "من امام هستم؛ من حجّت خدا بر همۀ خلق هستم و حالا تواضع می‌کنم و ببینید الان با چهار تا رفیق دارم غذا می‌خورم!" شاید این در مخیّلۀ ما بیاید اما تا روز قیامت در فکر امام نخواهد آمد. 🔹. چون قلب امام، قلبُ اللَه شده است و خدا هم که فقیر و غنی برایش فرقی نمی‌کند لذا برای امام هم فرقی نمی‌کند. این اختلاف طبقاتی بین ما باعث می‌شود که در رفتار و اعمال ما اختلاف پیش بیاید. اما برای امام اختلاف طبقاتی مطرح نیست. غنی غنایش را از کجا آورده؟ آن فقیر که ندارد مگر گناهی کرده؟ 🔹قلب امام می شود مصدر تفکر و بصیرت و بینش نسبت به عالم وجود. در اینجا احساس وحدت حاکم می‌شود. یعنی من یک بندۀ خدا هستم اینها هم بندگان خدا هستند و نشسته‌اند غذا می‌خورند. حضرت هم به نحوی می‌نشیند و با آنها غذا می‌خورد که آنها احساس نکنند که حضرت خودش را به تکلّف انداخته و با حالتِ ثقل و سنگینی، با آنها هم غذا شده است. 🎙. حضرت آیة اللَه سید محمد محسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🔊. ، سنه 1428، جلسه 2. علیه السلام @ghazi_ir
﷽ 🔶 چه خون افتاد در دلها! 🔹شما دنبال اين مكتب هستيد. برای همین خيلى بايد قدر خودتان را بدانيد. اين مسأله، آسان به دست شما نرسیده است! 🔹خون دل‏ها خورده شده است؛ بزرگان به مَرَض‏ها افتاده ‏اند، به بيمارستان‏ها كشيده شده ‏اند، در بستر بيماری‏ها افتاده اند، با انواع ناراحتى ‏ها و ابتلائات دست و پنجه نرم كرده اند تا اين‏كه الآن اين مطلب به دست من و شما افتاده است‏. 🎙. آیت اللَه سید محمد محسن حسینی طهرانی حفظه اللَه 🔊. ، سنه 1424، جلسه 1. @ghazi_ir
﷽ 🔵. اگر خود را پایین تر از دیگران ببینیم.... 🔸این کلام از مرحوم علامه طهرانی قدّس سرّه تا آخر عمر ترك نشد: «كسى نزديك‏تر است كه خود را از همه‏ رفقا پايين‏ تر بداند!» 🔸باید روی این جمله فکر کرد. بعضی ها اینگونه هستند که: «ده سال آمده ايم، پانزده سال آمده ايم، پنجاه سال است هستيم، مجتهديم، راه رفته ايم.» نه! آن كسى نزديك‏تر است كه خود را از همه پايين‏ تر بداند؛ نه اينكه خودش را گول بزند؛ بلکه واقعاً خود را در این حال بداند. آن‏وقت حال او هم فرق می‏كند؛ نفسش در ارتباطات و مسائل تفاوت ‏میكند. آنگونه شخصی نزديك‏تر است. نه به ريش سفيد است و نه به عُمرِ زياد و نه به جار و جنجال‏هاىِ ظاهرى و نه به همين عناوين. و خودمان هم اين را مشاهده كرديم و ديديم و تجربه كرديم! 🔸اينجاست كه انسان خواهى نخواهى در ارتباط با نياز خود و بى‏ نيازى او، و در ارتباط با نقص خود و كمال او، و در ارتباط با فقر خود و غناى او، حال ابتهال(تضرّع و زاری) پيدا می‌کند. ديگر از روی زور کردن به خود نیست که بخواهد مثلاً در خودش حال گریه ایجاد کند؛ بلکه فرق می کند. خواهى نخواهى اين ابتهال در دل پيدا می‌شود؛ حال چه از چشم اشك بيايد يا نيايد؛ بعضى وقت‏ها نمی‌آید! و اين حال لازمۂ اين رجوع است. بدون اين حال ابتهال و نیاز و عجز، فایده ندارد و خداوند چیزی نمی‌دهد. هزار سال امتحان كنيد! ما امتحان كرديم و ديديم خبرى نيست! 📝. حضرت آیت اللَه سیدمحمدمحسن حسینی طهرانی، قدّس الله سرّه. 🔊. ، جلسه3، سنه 1423. @ghazi_ir
🔶 مطالبی که انسان با آن مواجه می‌شود، چند نوع است: 1️⃣ دستۀ اول: بعضی از نوشته‌ها و سخنرانی‌ها اصلاً چرت‌وپرت است و ارزش شنیدن و خواندن ندارد! انسان این‌ها را از همان اوّل، یکسره کنار می‌گذارد. 2️⃣ دستۀ دوم: حرف بزرگان و دانشمندان و افرادی است که به‌اصطلاح سرشان به تنشان می‌ارزد؛ این صحبت‌ها ارزش خواندن دارد. گرچه ممکن است مطالب خلاف در آن باشد، اما دلیلی ندارد انسان حرف خلاف را بپذیرد؛ بلکه مطلب را می‌شنود، اگر جای نقدی دارد نقد می‌کند و اگر مطلب قابل قبولی هست، می‌پذیرد. 3️⃣ دستۀ‌ سوم: مطالب و کلماتی است که از اولیای خدا و عرفاء و اهل معرفت سرمی‌زند و انسان می‌بیند اصلاً تفاوت می‌کند؛ امثال مرحوم علامۀ طهرانی، مرحوم حدّاد، مرحوم قاضی، مرحوم آخوند ملاحسین‌قلی همدانی و امثالهم رضوان الله علیهم. اینها افرادی هستند که انسان نمی‌تواند به مطالب آنها سرسری نگاه کند. 4️⃣ دستۀ چهارم: بالاتر از مراتب گذشته، کلامی است که مربوط به خودِ امام علیه السلام است، که دیگر حرفی در آن نیست، بلکه انسان با کلام امام علیه السلام باید زندگی کند! 🔹یعنی شما که صبح از خواب بیدار می‌شوید، تمام فقرات دعای ابوحمزه باید همین‌طور در ذهنتان برود و بیاید. انسان در هر لحظه با یک حادثه و پدیده روبرو می‌شود؛ در این‌گونه مواقع چه کند؟! باید بداند امام علیه السلام در‌این‌باره چه فرموده است. 🔹مثلاً شخصی از انسان تقاضایی می‌کند، اگر انسان بگوید بله، یک تبعاتی دارد، و اگر بگوید نه، یک تبعاتی دارد. در چنین مواقعی فوراً نگاه می‌کند به این فقرات، که امام علیه السلام در چنین موقعیتی چه تصمیمی می‌گیرد؟ 🔹البته فرد بر اساس فهم خودش به نتیجه می‌رسد؛ لازم نیست که انسان حتماً و صددرصد نسبت به مسائل مُصیب باشد؛ بلکه همین که این مطالب را به ذهن بیاورد که اگر امام علیه السلام در این موقعیت بود چه می‌کرد و چه حرکتی از او سر‌می‌زد، می‌بیند مسئله بسیار تفاوت می‌کند. 🎙. حضرت آیةالله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🔉. ، جلسۀ ٩، رمضان سال ١۴۳۵؛ با ویرایش @ghazi_ir
⭕️ کان کس که طلب دارد، او کانِ ذَهَب بیند 🔹 اگر انسان قصد جدّی داشته باشد تا فکر، ذهن، گوش، چشم و حواسش را در همان مسیرِ رضای خدا قرار دهد، تمامی شرائط و جریاناتی که حول و حوشِ او به وجود می‌آید، در راهِ رسیدن به همان هدف و مقصد، شکل می‌گیرد؛ بدون اینکه خودِ انسان اختیار کند، و در آن تأثیر داشته باشد. 🎙. حضرت آیة الله حاج سید محمد محسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🔈. 1435 جلسه 1 @ghazi_ir
﷽ 🔶 جدّیّت در مبانی و اصول مکتب! 🔹فرض کنید شما دردی جسمانی پیدا کرده‌اید و دردتان ناشناخته است؛ به پزشک مراجعه می‌کنید؛ یک پزشک، دو پزشک، سه‌ پزشک، تا اینکه متوجه می‌شوید مسئله جدی است؛ دکتر می‌گوید: «این غذاها برای شما خطر دارد.» 🔹به منزل رفیقتان می‌روید و می‌بینید از همان غذا درست کرده‌اند؛ آیا غذا را می‌خورید؟ یا اینکه نه، هر قدر اصرار کنند هم قبول نمی‌کنید؟ (شاید بنا هم نداشته باشید که از بیماری خود اسمی ببرید، فقط می‌گویید میل ندارم) اگر او بگوید «آقا من از دستت ناراحت می‌شوم، تو را به خدا حالا چند لقمه بخور!» شما نمی‌خورید؛ زیرا یقین دارید اگر این غذا را بخورید، بیماریِ شما خطرناک خواهد شد. 🔹🔻پس چگونه ما نسبت به مبانی این‌قدر سست هستیم؟!🔺 خاله ناراحت می‌شود، پس به مجلسش بروم؛ عمه و عمو ناراحت می‌شوند، پس مسئله را رها کنم؛ همسایه از ما توقع دارد، پس مطلب را ترک کنم؛ چرا؟! چون مبانی را باور نداریم! آن مرض را باور داریم، چون مربوط به جان است! 🔹چرا آنجا که دکتر می‌گوید «آقا این غذا برایت ضرر دارد» دیگر به فکر عمه و خاله و همسایه و رفیق نیستی؟! چرا آنجا به‌خاطر آنها چند لقمه نمی‌خوری و به هر نحو و بهانه و وسیله‌ای از خوردن آن غذا امتناع می‌کنی و از انجام عمل سر باز می‌زنی؟! 🔻چون مسئله برای شما جدی است!🔺 متوجه شدید؟! مسئله همین است! 🎙. حضرت آیةالله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🔉. ، جلسۀ ٩، رمضان سال ١۴۳۵ (با ویرایش) @ghazi_ir
🔶 کز خیالی عاقلی مجنون شود! 🔹بارها خدمت رفقا عرض کرده‌ام: «هرچه ذهن از خبر خالی‌تر باشد، توجهش بیشتر است.» غیر از مسائل ضروری‌ای که انسان بر حسب موقعیت اجتماعیِ خود و امثال‌ ذلک باید در جریان باشد، برخی چیزها بی‌فایده و غیرضروری و بی‌نتیجه‌ است و غیر از اینکه حرص و جوش انسان را درآورده و اعصاب انسان را خرد کند، ثمره‌ای ندارد، و کاری از دست آدم برنمی‌آید؛ مانند اینکه «فلان‌جا دروغ گفتند، فلان‌جا راست گفتند؛ فلانی فلان‌کار را انجام داده؛ فلان‌جا خلاف شد، فلان‌جا درست شد و...» (خُب شد که شد!) 🔹این مسائل مرتّباً فقط قوای متخیّلۀ انسان را در انسان ایجاد و اضافه و تشدید می‌کند. 🔹نگویید: «ما می‌توانیم بر این افکار غلبه کنیم!» - خیر اینگونه نیست؛ نمی‌توانیم غلبه کنیم! والله نمی‌توانیم غلبه کنیم! هیچ‌کدام از ما نمی‌توانیم بر آن اثری که در نفس ما می‌گذارد و حالت امنیّت و استقرار نفس را مختل می‌کند، غلبه کنیم. حال که این‌طور است، هرچه این مسائل کمتر باشد بهتر است! 🔹دلیلی ندارد که انسان گوش به هر خبری بسپارد. 🎙. حضرت آیةالله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🔉. برگرفته از ، جلسۀ ٩، رمضان سال ١۴۳۵ @ghazi_ir
﷽ 🔵. نعمتِ لغزش ! 🔸لغزش و خطایی که از انسان سر می‌زند باید آن را نعمتی از جانب پروردگار بداند؛ که خدا می‌ خواهد به انسان بفهماند که تو این هستی؛ اعتراف کن به عجز و فقر و لغزش و خطای خود، من هم با غفّاریت و رحمانیّت جلو می‌آیم. 🔸اینجاست که همه ی انبیا و اولیا در تعامل با خداوند، محوریتِ اصلی را این می‌ گذارند که ما گناهکاریم وخطاکاریم، و تو کریم و غفور و ستّاری. 🔸یعنی سالک باید سنگ بنای سلوکش را عبودیت، استکانت و سرشکستگی قرار دهد. 🎙. آیة اللَه سید محمد محسن حسینی طهرانی، قدّس الله سرّه. 🔊. ، سنه 1438، جلسه 6. @ghazi_ir
﷽ 💠 اسم اعظم و شب 17 ماه رمضان! 🔸جنگ بدر، مسئله خیلی سختی بود. قوای مشرکین از نظر عِدّه و عُدّه بسیار زیاد بودند. شب جنگ بدر از آن شبهایی بود که به قول مرحوم علامه طهرانی، پیغمبر دامن خدا را سفت چسبید! شب جنگ بدر از آن شبها بود! 🔸شبی بود که امیرالمومنین علیه السلام خوابی دید و محتوای آن را به پیغمبر عرض کرد. حضرت فرمودند: «عُلِّمتَ الإسمَ الأعظَم: خداوند اسم اعظم را به تو تعلیم داده است و حقیقت اسم اعظم را در وجودت قرار داده است.» 🔸این نکتۀ دقیقی است. نه اینکه خداوند اسم اعظم را مانند یاد دادن اسامی افراد مثل حسن و حسین و تقی به امام یاد بدهد بلکه حضرت می‌فرماید: «آن حقیقتِ اسم اعظم را در وجود تو کاشت و قرارداد، که به واسطۀ آن حقیقت، بر مشرکین غلبه خواهی کرد.» 🎙. حضرت آیة الله حاج سید محمد محسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🔉. ، سال 1430، جلسه 16 علیه السلام @ghazi_ir
﷽ 🔹گاهی شما شعر حافظ یا مولانا را خودتان همین‌طوری می‌خوانید، نه اینکه اثر ندارد، این هم اثر دارد، اما یک‌وقت این شعر را یک نفر برایتان با صدای خوش یا آواز می‌خوانَد؛ آن یک اثر دیگری دارد. می‌بینید عجب! تکان خوردید! با خود می‌گویید من همین را خوانده‌ام، پس چرا این‌طور نشده‌ام؟! انگار تا حالا اصلاً این شعر را نشنیده‌اید! در حالی که فرض کنید خودتان ده‌بیست بار هم آن را خوانده‌اید! 🔹یا اینکه شما مطلبی را از روی کتاب امام‌شناسی، معادشناسی و الله‌شناسی می‌خوانید، و یک‌وقت همان مطلب را با صدای مرحوم علامۀ طهرانی رضوان الله علیه گوش می‌دهید؛ می‌بینید وقتی صدای خود ایشان باشد، حال دیگری برایتان پیدا شد و چیز دیگری بود. 🔹این برای تأثیری است که آن صدا دارد؛ گرچه همان مطلب است، ولی آن صدا چون از یک نفس قدسی و طاهر و مطهّر بیرون می‌آید، می‌بینید عجب! این صدا عجیب است! 🔹خدا گوش را برای این قرار داده؛ چشم و زبان و سایر اعضا را هم همین‌طور. حالا ما اینها را صرف چه می‌کنیم؟! مزخرفات! 🔹چشم را باز می‌کنیم و پیچ تلویزیون را فشار می‌دهیم و دو ساعت به‌دنبال توپ می‌گردانیم تا ببینیم این می‌رود آن‌طرف و آن برود این‌طرف و توپ برود بالا! این می‌شود نتیجه‌ای که از این چشم گرفتیم! 🔹گوشمان را هم به مزخرفاتِ ساز و آوازهای کذا و کذا، اخبار بیخود، و حکایات و قصه‌ها و افسانه‌هایی می‌سپاریم که تمام اینها می‌آید و تخیلات را در انسان ایجاد می‌کند. 🎙. حضرت آیةالله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🔉. ، جلسۀ ١، رمضان سال ١۴۳۵، با ویرایش @ghazi_ir
﷽ 🔹نظام عالم نظام تربیت است، و تربیت به‌دست شماست! خداوند می‌گوید "شما به چه راهی می‌خواهی تربیت شوی؟ من نیز برای تو همان نسخه را می‌پیچم و به دستت می‌دهم!" 🔹اگر دلت پاک باشد و در نیّتت این است که به‌سوی من تربیت شوی و به راه من بیایی، آن کسی که از مخالفین است تا می‌خواهد به تو تلفن کند، زنگ خانه‌اش به صدا درمی‌آید و می‌رود در را باز کند و می‌بیند رفیقش آمده و یک ساعت را به صحبت‌ با او می‌گذراند و اصلاً به‌طور کلی از اینکه با شما تماس بگیرد، منصرف می‌شود. 🔹اما اگر می‌خواهی به‌سمت دیگر متمایل شوی، یک‌دفعه زنگ تلفنت به‌صدا درمی‌آید و می‌بینی فلانی است: «آقا مدتی است می‌خواهم بیایم ببینمت...» تو هم می‌گویی «بفرمایید!» تمام شد؛ دَخلَت درآمد! 🔹نظام عالم، نظام تربیت است و تربیت به‌دست خود انسان است؛ به کدام طرف می‌خواهی تربیت شوی؟ تکلیف خودت را مشخص کن! 🔹قرآن تصریح کرده است که: «کلّاً نُمِدُّ هؤلاء و هؤلاءِ مِن عطاءِ ربِّک.» (الإسراء، 20) یعنی خداوند به ما می‌گوید: هم این‌طرفی‌ها را ما آماده می‌کنیم، و هم آن‌طرفی‌ها را؛ ما به هر دو خوراک می‌دهیم و بستر و زمینه را برایشان آماده می‌کنیم؛ تو می‌خواهی کدام را اختیار کنی؟ این را به من بگو و روشن کن! هرکدام را بخواهی در اختیارت قرار می‌دهم. 🎙. حضرت آیةالله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🔉. ، جلسۀ ١، رمضان سال ١۴۳۵ @ghazi_ir
🔶. از ما همه بیچارگی و عجز و نیاز است 🔹. نباید سالک هیچ‌گاه دست از طلب بردارد. همیشه باید آن طلب را داشته باشد و در عین حال نگاه به قصور خودش کند. این یادتان نرود که مبادا انسان نگاه به قوّت خودش کند! بلکه همیشه نگاه به قصور خود کند. اگر نگاه به قوّت خود کند، خدا می‌گوید: "هان! قوی هستی!؟ پس خودت می‌توانی این راه را بروی!! باشد! بگَرد تا بگَردیم!" 🔹. همیشه نگاه به قصور و ضعف خویش کند که این طرز تفکر، سرمایۀ حرکت این راه است. اگر این طرز تفکر از بین برود، بنزین سالک برای رفتنِ راه تمام است و دیگر بنزین ندارد. 🔹سوخت برای حرکت در این راه: یکی معرفت پروردگار است به رحمانیّتِ مطلقه و عفوِ مطلق، دوّم نگرش به عبودیّت خود است به عنوان ذلّت و فقر و فلاکت و تهی‌دستی. 🎙. حضرت آیة الله حاج سید محمد محسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🔉. ، سال ۱۴۳۴، جلسه ۱۴ @ghazi_ir
🔸اين عبارت هميشه بر زبان مرحوم علامه طهرانی بود كه می‌فرمودند: «حالاتى كه براى سالك پيش می‌آيد، ميهمان سالك است؛ انسان بايد از اين ميهمان، پذيرايى كند.» 🔸یعنى با اموری مواجه نشود که در تضاد با آن حالات قرار دارد؛ کاری انجام ندهد که موجب بیرون رفتن آن حال شود؛ به مطالبی نپردازد که باعث شود آن ربط، سست و گسسته شود. اين معنا، معناى پذيرايى است. 🎙. حضرت آیة الله حاج سید محمد‌محسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🔈. ، جلسه ١٠، رمضان ١۴٣۵ @ghazi_ir
💠 ما که‌ایم اندر جهانِ پیچ‌پیچ؟! چون الف، کو خود ندارد هیچ‌هیچ! 🔹این عِلم‌ها از کجاست؟! مرحوم سید بهبهانی در آخر عمر بر بالای منبر رفت و گفت: «آقایان! من ادلّه را فراموش کرده‌ام و تقلید از من جایز نیست؛ لذا به شاگردم سید بحرالعلوم مراجعه کنید.» یعنی همه‌چیز تمام شد. 🔹مرحوم شیخ انصاری دربارۀ میرزا حبیب‌الله رشتی می‌گفت: «من برای سه نفر درس می‌دهم که یکی از آنها حاج میرزا حبیب‌الله است.» واقعاً مرجعیّت در نجف به او اختصاص داشت. [آن‌چنان در مباحث دقت به‌خرج می‌داد که به‌عنوان نمونه] بحث می‌کرد که: «مقدِّمه درست است یا مقدَّمه؟» 🔹همین میرزا حبیب‌الله رشتی با آن یدِ بیضایی که داشت، وضعش به صورتی شده بود که آدرس خانه‌اش از یادش رفت! برای همین، سر کوچه علامت می‌زد تا راه را پیدا کند؛ پس از آن به حرم امیرالمؤمنین علیه السلام می‌رفت، اما وقت برگشت آن‌قدر تشکیک می‌کرد که: «این علامت من است یا علامتِ دیگری؟!» که راه را پیدا نمی‌کرد. کارش به اینجا رسید! 🔹اینها همه قدرت خداست. «مِن أینَ لِیَ الخیرُ و لا یوجَدُ إلّا مِن عِندِک [؛ کجا برای من خیر و رحمتی به‌وجود آید، در حالی که آن خیر و رحمت، اختصاص به کان و کانونِ موجود در نزد تو دارد].» 🔹چون 🔻ما همه مَظهَر هستیم و مَظهَر از خودش چیزی و بودی ندارد. مَظهَر فقط «نما» دارد، و اصالت و حقیقت به او برنمی‌گردد.🔺 🎙. حضرت آیةالله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🔉. ، جلسۀ ١، رمضان سال ١۴۳۵؛ با ویرایش @ghazi_ir
4_5803140578044543231.mp3
694.1K
💠. استقبال از امام رضا علیه السلام 🔹. اهمیت 🎙. آیة اللَه سید محمد محسن حسینی طهرانی، قدّس الله سرّه 🔊. ، سنه 1430، جلسه 19، دقیقه 77:11. علیه السلام @ghazi_ir
34.53M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠. تفاوت زیارت رفتن اولیای الهی با دیگران 💠. سرّ ثواب عظمای زیارت امام رضا علیه السلام 📼. حضرت آیة الله حاج سید محمد محسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🎞. ، سنه 1435، جلسه 5، دقیقه 45:21 علیه السلام @ghazi_ir
⭕در جریان عاشورا باید به جانبازیِ سیّدالشهداء و حضرت ابالفضل و حضرت علی‌اکبر علیهم السلام و اصحاب رضوان الله علیه نگاه کنیم. به نیّات و حالات و وضعیتشان نگاه کنیم. و با این نگاه کردن و توجه نمودن، مرتّب جلو برویم تا خود را در آن محیط احساس کنیم. 🔹اگر مدام بیاییم یک نگاه به امام حسین کنیم و یک نگاه به شمر که او چه کرد و از آن طرف عمر سعد چه کرد و دیگری چه کرد و مدام توجهِ ما به این مسائل باشد، آنوقت نصیب ما کم خواهد بود. 🔹نمی‌خواهم بگویم که انسان نباید جنبۀ تبرّی داشته باشد. یکی از فروعات و لوازم و مبانی تشیع، جنبۀ تبری است و انسان با جنبۀ تبری می‌تواند راه را پیدا کند. شیعه هر دو جنبۀ تبری و تولی را دارد. 🔹اما آن جنبه تبری باید جنبۀ باطن باشد. لذا تبری دیگر در باطن ما هست ولی دیگر نفسِ انسان نباید به آن توجه کند. نباید مرتّب یکی یکی وقت بگذارد که این چه کرد و آن چه کرد و دیگری چه گفت و دیگری چه جواب داد؟! این جواب و سوال‌ها تا قیامت ادامه دارد! 🔺به سؤال و جوابِ سیدالشهداء و حضرت ابالفضل علیهما‌السلام باید نگاه کرد. اگر انسان این جنبه را در خودش تقویت کند، نصیب و نفعش بیشتر می‌شود. 🎙حضرت آیة‌‌الله حاج سید محمد‌محسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🔈 سنه 1422 جلسه 7 علیه السلام @ghazi_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔳. سرّ دلبران ۵ 🔘 دیدگاه اولیای الهی راجع به حضرت علی اصغر علیه‌السلام 📼. حضرت آیة الله حاج سید محمد محسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🎞. ، سال 1430، مجلس 8، دقیقه 80:57. علیه السلام @ghazi_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔳. سرّ دلبران ۶ 🔘 اولیای الهی دست گدایی به سوی حَرَمش دراز می‌کنند! 📼. حضرت آیة الله حاج سید محمد محسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🎞. ، سال 1430، مجلس 10، دقیقه 76:50. علیه‌السلام قدّس سرّه @ghazi_ir
🔶 آنهایی که رسیدند با همین مشکلات دنیا رسیدند! 🔹در زمان سابق، از مسجد با مرحوم علامه طهرانی قدّس سرّه به سمت منزل می‌آمدیم. یکی از رفقا که با ما می‌آمد، با ایشان صحبت می‌کرد که: «اشتغالات و گرفتاریها باعث می‌شود که آنطور که باید و شاید به عبادات و اوراد و اذکارمان نرسیم؛ نمی‌دانیم چکار کنیم؟!» 🔹مرحوم علامه رو کردند به او و فرمودند: «چطور این اشتغالات، مانع از رفتن شما به مغازهٔ خود نمی‌شود اما حال که موقع ذکر و ورد که شد، اشتغالات وسط می‌آید و همه کاسه کوزه ها را بر سرِ این عبادات و ذکر و ورد خراب می‌کنید؟!» 🔹بعد فرمودند: «حرف آخر اینکه: اگر بنشینید که یک روزی بیاید که هیچ کار و اشتغالی نداشته باشید و بخواهید در آن روز به عبادات و اذکار و سلوکِ خود بپردازید، این فکر را باید با خود به گور ببرید. 🔺اینجا جای راحت بودن و بدون زخم و مانع نیست. آنهایی که رسیدند با همین مزاحمتها و موانع و مرض و شدّت و احتیاج رسیدند. 🎙 حضرت آیت الله حاج سید محمد محسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🔈 ۱۴۳۷، جلسه ۶ @ghazi_ir
⭕️ عمل خلاف به بهانۀ رفاقت 🔹بدانید هر عمل خلافی که به عنوان صمیمیت، نزدیکی و رفاقت انجام شود، موجب از دست رفتن و سقوطِ انسان است. 🔹کسی تصوّر نکند که اینگونه اعمال در عالَمِ رفاقت اشکال ندارد؛ خیر! 🔺این کارها اثراتی در نفْس می‌گذارد که بعدها کار دستِ انسان می‌دهد. 🎙 حضرت آیة‌الله حاج سید محمد‌محسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🔈 1436 جلسه 2 @ghazi_ir
🌕 هنگام تنگدستی، در عیشْ کوش و مستی کیـن کیـمیـای هستـی، قـارون کــنَـد گـدا را 🔹مؤمن همیشه باید بَشّاش باشد و بخندد. باید گرفتاری‌هایش در قلبش باشد. ما یک بار هم نشد مرحوم آقای حدّاد ـ رضوان‌الله‌علیه ـ را ملاقات کنیم و از ایشان خبرِ بد بشنویم. 🔹مثلاً بگویند «درد دارم!» یا «قرض و گرفتاری دارم!» در حالی که سر تا پایِ ایشان در گرفتاری و مشقّت بود. امّا وقتی خدمت ایشان می‌رسیدیم می‌خندیدند؛ انگار نه انگار که در این دنیا هستند. 🔺 و اینها برای ما درس است. 🎙. حضرت آیةالله سید محمد محسن حسینی طهرانی قدس الله سرّه 🔉. ، مجلس ٨، سنه ١۴٣٢ @ghazi_ir