👈باید از مصداق به ریل، روال و زیرساخت رسید! یک مدل عدالتخواهی، مبارزه با مصادیق بزرگ و کوچک فساد است؛ اینکه در منطقه‌ای، در اداره و دستگاهی، در وزارتخانه ای یا در هر نقطه ای، فسادی شکل بگیرد و اشخاصی بصورت شبکه‌ای و سازماندهی شده اقدام به سوءاستفاده از بیت المال کنند و مجموعه‌های مردمی بصورت نامنظم و پارتیزانی اقدام به افشای این فساد کنند حتماً جزو با ارزش‌ترین کارهاست؛ در فضایی که مبارزه با فساد، سیستماتیک نیست و سیستم در مبارزه با فساد، خلاء‌های جدی دارد، این‌ مدل چریکی و پارتیزانی، حداقل‌ترین کارهاست و البته هر مجموعه و هر فرد یا مجموعه‌ای شجاعت ورود به این عرصه را ندارد. بالاخره هزینه بسیار دارد. مثال؛ در برخی واگذاری‌ها، دست‌اندرکاران به کمک طبقه سرمایه‌دار، کارخانه‌ای را به خود یا باندشان واگذار می‌کنند، معدنی را تصاحب می‌کنند، در خرید و فروش و واردات و صادرات یک محصول ویژه خواری می‌کنند. مثل ماجری #چای_دبش؛ #صندوق_ذخیره_فرهنگیان، #هفت_تپه، #گروه_ملی_اهواز و فساد سه هزار میلیاری، فولاد مبارکه سپاهان، فولاد خوزستان و... . این‌ها مصادیقی است که جز با حضور و پیگیری خصوصی و افشاگری جریانات مردمی و همکاری جریانات سالم درون دستگاه‌های نظارتی و امنیتی و قضایی به سرانجام نمی‌رسد. اینها مصادیقی هستند که وقتی کسی روی آنها تمرکز می کند به یکسری گلوگاه‌ها و روال‌های فسادبرانگیز پی می‌برد. بطور مثال، بعد از اینکه فساد در پروژه‌های خصوصی‌سازی، یک به یک افشا شد از هفت تپه تا هپکو و غیره، یا خصوصی‌سازی‌هایی که به دستگاه‌های حاکمیتی مثل ستاد اجرایی و آستان قدس و... واگذار شد، انسان به این نکته پی می‌برد که ریل و روال خصوصی‌سازی، فسادزاست. رهبر انقلاب سال قبل به این مسئله اشاره کردند که بیش از 50 درصد واگذاری‌ها فاسد بود. پس این روال مشکل دارد؛ این ریل فسادزا است. جدا از اینکه؛ اگر این خصوصی‌سازی‌ها سالم هم برگزار می‌شد باز از دیدگاه اسلام باید بررسی می‌شد که آیا اسلام موافقِ واگذاریِ انفال اعم از صنایع و کارخانجات مادر، معادن، زمین‌ها، منابع زیرزمینی و روزمینی به طبقه‌ی دارا و ثروتمند جامعه است یا نیست؟ جدا از اینکه مبنای خصوصی‌سازی قابل خدشه و قابل بحث است، باز همین روال هم فسادبرانگیز بوده تاکنون و نیاز به اصلاحات عمیق دارد. پس در این مدل، از نقد و افشای مصادیق متعدد فساد، ما باید به گلوگاه ها و روال‌های فسادبرانگیز برسیم. این مدل از عدالتخواهی، بسیار مهم‌تر و بااهمیت‌تر است که در مصادیق و بن‌بست پرونده‌ها، دچار انسداد نشویم بلکه باید پا را فراتر بگذاریم و روال و مکانیزم‌ها و گلوگاه‌ها را شناسایی کنیم. گلوگاه‌هایی که زیرساخت مفهومی فراتر از فساد یعنی تبعیض را در جامعه فراهم می‌کنند. یکی از این گلوگاه‌های اساسی فساد و تبعیض و افزایش فقر و فاصله طبقاتی در جامعه، #تورم است. یعنی زیرساخت‌های علمی و قانونی‌ای که زمینه افزایش تورم را فراهم می‌کنند، آن گلوگاه تبعیض است. چرا که تورم، تبعیض را جهشی می کند. دارایی طبقه دارا را چند برابر می کند و داشتن مسکن، خودرو و غیره را برای طبقات پائین دست نیافتنی می‌کند! اگر زیرساخت‌های علمی و قانونی که مایه شکل‌گیری تورم در اقتصاد هستند را شناسایی و برای اصلاح آنها اقدام به مبارزه کنیم، بسیار جدی‌تر از افشای چندفساد در ادارات و دستگاه‌هاست! چرا که اینجا ریشه‌ی فساد را می‌خشکانیم. البته سطح دعوا چون اینجا عمیق و علمی و نظری است هرکسی وارد این سطح نمی‌شود. اگرچه اهمیتش بالاتر است. از این جهت، معتقدم کاری که برادرانی چون سیدیاسر جبرائیلی و همت قلی‌زاده و سایرین، در بحث های علمی، دست جریان نئولیبرالیسم را رو کردند و با مستندات فراوان نشان دادند که ریشه تورم در ایران، جدا از نظام بانکی علی‌الخصوص بانک‌های خصوصی، دلارسازی اقتصاد و جهانی سازی قیمت‌هاست، جزو بالاترین عدالتخواهی‌هاست. این دوستان نشان دادند که نسخه‌های صندوق بین المللی پول، چگونه گام به گام در این مملکت اجرا شدند و منجر به این بی‌ثباتی و تبعیض طبقاتی شدند. ما باید از مصادیق استفاده کنیم برای رسیدن به روال‌ها و زیرساخت‌ها؛ برخورد در پرونده‌ها حتماً موضوعیت دارد اما مسئله مهم‌تر اصلاح زیرساخت‌هاست. #مدرسی‌یان #ققنوس_آتشین 🌐 @diba_313 🌐 @ghoghnuos13 ─┅═ঊঈ☘️🌼🍀 ঊঈ═┅─