#شرح_احادیث_اخلاقی_در_بیان_مقام_معظم_رهبری موضوع : 🔅راه‌های جلوگیری از تسلط شیطان🔅 بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم الحمدلله رب العالمین 📝متن و شرح: فی الفقیه، عن الصّادق (علیه‌السّلام) [حضرت امام جعفر صادق علیه‌السّلام فرمودند]: « مَنْ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَاعِظٌ مِنْ قَلْبِهِ وَ زَاجِرٌ مِنْ نَفْسِهِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ قَرِینٌ مُرْشِدٌ اسْتَمْکَنَ عَدُوَّهُ مِنْ عُنُقِه ». (1) اولین چیزی که موجب میشود که انسان بتواند در مقابل دشمنش - که مراد، شیطان است - ایستادگی کند و مانع بشود از تصرف دشمن و تسلط دشمن، [این است که: «واعظ من قلبه»؛ از قلب خود واعظی برای خود داشته باشد. قلب متذکر بیدار، انسان را نصیحت میکند، موعظه میکند. یکی از بهترین وسائلِ اینکه انسان قلب را وادار کند به موعظه‌ی خود و فعال کند در موعظه‌ی خود، همین دعاهاست، دعاهای مأثور - صحیفه‌ی سجادیه و سایر دعاها - و سحرخیزی؛ اینها دل انسان را به عنوان یک ناصح برای انسان قرار میدهد. اول این است: «واعظ من قلبه». [دوم اینکه: «و زاجر من نفسه»؛ از درونِ خود یک زجرکننده‌ای، منع‌کننده‌ای، هشداردهنده‌ای داشته باشد. اگر این دو تا نبود، «و لم یکن له قرین مرشد»، یک دوستی، همراهی که او را ارشاد کند، به او کمک کند، راهنمائی کند، این را هم نداشته باشد - که این، سومی است - که اگر چنانچه از درون، انسان نتوانست خودش را هدایت کند و مهار نفسِ خودش را در دست بگیرد، [باید] دوستی داشته باشد، همراهی داشته باشد، همینی که فرمودند: «من یذکّرکم اللَّه رؤیته»، که دیدار او شما را به یاد خدا بیندازد؛ اگر این هم نبود، «استمکن عدوّه من عنقه»؛ خود را در مقابل دشمنِ خود مطیع کرده است؛ دشمنِ خود را مسلط کرده است بر خود و بر گردن خود، که سوار بشود. که [منظور از] دشمن، همان شیطان است. اینها لازم است. از درون خود، انسان، خود را نصیحت کند. بهترین نصحیت کننده‌ی انسان، خود انسان است؛ چون از خودش انسان گله‌مند نمیشود. هر کسی انسان را نصیحت کند، اگر قدری لحن او تند باشد، انسان از او گله‌مند میشود؛ اما خود انسان، خودش را نصیحت کند؛ دشنام بدهد به خودش، ملامت کند، سرزنش کند خودش را؛ اینها خیلی مؤثر است. موعظه کند، زجر کند. در کنار اینها، یا به جای اینها اگر نبود، آن وقت دوست، رفیق، که دستگیری کند انسان را. (1)الشافی، صفحه‌ی 652 📌نشانی اینترنتی: http://farsi.khamenei.ir/hadis-content?id=10856 #پژوهشگاه_فرهنگ_و_معارف_اسلامی

#شرح_احادیث_اخلاقی_در_بیان_مقام_معظم_رهبری موضوع : 🔅 فرزندانی که برای والدین، عمل صالحند🔅 بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم الحمدلله رب العالمین 📝متن و شرح : عَن جابر بن یزید الجُعفی عَن ابی جعفرٍ محمدبن‌علیٍ الباقر علیه‌السلام قال مَن قَدَّمَ اَولَاداً یَحتَسِبُهُم عِندَالله حَجَبُوهُ مِنَ النَّارِ بِإِذنِ الله عَزَّوَجَل هر کس فرزندانی را تربیت کند که آنها را برای خدا به حساب بیاورد، این فرزندان، به اذن خداوند، او را از عذاب آتش مانع می‌شوند مَن قَدَّمَ اَولَاداً یَحتَسِبُهُم عِندَالله (۱) «یَحتَسِبُهُم عِندَالله» یعنی جوری این فرزندان را، این اولاد را بار بیاورد که بتواند آنها را به حساب خدا بگذارد. طبعاً فرزندی را انسان میتواند به حساب خدا بگذارد که او تربیت الهی پیدا کرده باشد؛ متدیّن باشد؛ اهل فسق و فجور و تضییع اوقات و اینها نباشد. این [فرزند] را انسان میتواند به حساب خدا بگذارد و الّا اگر یک فرزندی بود که انسان یا او را بد تربیت کرد -کمااینکه بعضیها فرزندان خودشان را بد تربیت میکنند؛ از اوّل این بچّه را اهل دنیا و اهل اشرافیگری و اهل شهوات و اینها بار می‌آورند. در محیط خانواده، پدر و مادر، مشیشان برای فرزند یک سرمشق است. اگر این سرمشق، سرمشق بدی باشد، بچّه بد بار می‌آید. فرض کنید پدر و مادر متقلّب [باشند]، دروغگو [باشند]، به همدیگر رحم نمیکنند، به همدیگر خیانت میکنند؛ اینها را هم بچّه میبیند جلوی چشمش؛ [پدر و مادر] به مسائل دینی اهمّیّت نمیدهند؛ به فرائض، به نماز، به روزه. بچّه [هم] همین‌جور بار می‌آید. این تربیت بد است- [یا] گاهی هست که انسان تربیت بد هم نمیکند بچّه را، لکن رها میکند، رها میکند؛ خیلی از ماها گرفتار این معنا هستیم؛ نه اینکه بچّه را بد تربیت کنیم، نه، اما رهایش میکنیم؛ احساس مسئولیّتی کَأنّه نسبت به او نداریم. گاهی اوقات برای درس خواندن و مشق نوشتنش صرف وقت میکنیم اما برای نماز خواندنش، برای آشنا شدنش با قرآن، با مسائل دینی، نه، هیچ انسان وقتی نمیگذارد. این رها کردن بچّه است. اینها را نمیشود انسان به حساب خدا بگذارد؛ یعنی بگوید خدایا این بچّه را من تربیت کردم برای تو، در حساب تو؛ نمیشود. آن فرزندی را میشود انسان به حساب خدا بگذارد که او را رها نکند و تربیت خوب هم بکند. البتّه توجّه داشته باشید و توجّه دارید که تربیت فرزندان این‌جور نیست که انسان هر یک‌یک بچّه‌ها را بخواهد [که] مثل یک شاگرد معیّنی جلو [بیایند]، دعوتشان کند، بهشان حرف بزند [و] تربیتشان کند؛ نه. بعضیها میگویند که شما میگویید فرزند زیاد [داشته باشید]، خب اگر [فرزندان] زیاد شدند در خانه، تربیتشان نمیتوانیم بکنیم؛ این حرف غلط است. تربیت فرزندان، تربیت تک‌تک فرزندان نیست، تربیت محیط خانواده است. محیط خانواده که خوب بود، چه بچّه یکی باشد چه پنج تا باشد، فرقی نمیکند، خوب تربیت میشوند. به‌طور طبیعی، به‌طور غالب خوب تربیت میشوند. پس بنابراین «یَحتَسِبُهُم عِندَالله» که در این حدیث شریف هست، معنایش این است که بچّه را جوری تربیت کند که بتواند او را پای خدا حساب کند. حالا، اگر «مَن قَدَّمَ اَولَاداً یَحتَسِبُهُم عِندَالله»، اگر [انسان] تقدیم کند اولادی را -تقدیم کند یعنی بار بیاورد، پرورش بدهد، ارائه بدهد فرزندانی را- که بتواند آنها را پای خدا حساب بکند، حَجَبُوهُ مِنَ النَّارِ بِإِذنِ الله عَزَّوَجَل این فرزندان، او را از آتش الهی، از عذاب الهی دور نگه میدارند، مانع میشوند. این یکی از این چیزهای مهم است. خدای متعال به ما میگوید که عمل صالح کنید تا پیش خدای متعال مأجور باشید، از عذاب الهی مأمون باشید؛ اما به این اکتفا نمیکند؛ میفرماید اگر چنانچه نسل بعد از خودتان را هم تربیت کردید، این هم یک حسنه‌ای است، یک عمل صالحی است که میتواند شما را حاجب از آتش باشد. ۱) الامالی شیخ صدوق، صفحه‌ی ۶۳۴ 📌نشانی اینترنتی: http://farsi.khamenei.ir/video-content?id=35267 #پژوهشگاه_فرهنگ_و_معارف_اسلامی

#شرح_احادیث_اخلاقی_در_بیان_مقام_معظم_رهبری موضوع : 🔅 سلمانِ محمد (ص)🔅 بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم الحمدلله رب العالمین 📝 متن و شرح : «عَن مَنصورِ بنِ بَزرَج، قال: قُلتُ لِأَبی‌عَبدِاللّهِ الصّادِق علیه‌السلام: ما أَکثَرَ ما أَسمَعُ مِنکَ یا سَیِّدی ذِکرَ سَلمانَ الفارسی» راوی میگوید: چقدر من زیاد میشنوم از شما که نام سلمان را میبرید و از او یاد میکنید. معلوم میشود که حضرت [امام صادق علیه‌السّلام] مکرّر در مکرّر راجع به سلمان مطالبی را میفرموده‌اند. این شخص تعجّب میکند که چه چیز موجب شده است که شما این‌قدر به او توجّه دارید، یا شاید مثلاً به او محبّت دارید و از این قبیل. «فَقال: لاتَقُل «الفارسی» وَ لکِن قُل سلمانَ المحمّدی»، یعنی نسبتِ او، فراتر از نسبت قومی و میهنی است؛ نسبت دینی است. این البتّه به‌هیچ‌وجه طعن به قوم فارس نیست؛ پیغمبر اکرم و ائمّه علیهم‌السلام از فارس -مردم ایران- تمجید کردند، تعریف کردند؛ در اینکه تردیدی نیست. [حضرت] میخواهد بفرماید که این شخص، فراتر و بالاتر از این است که به نسبتِ قومی شناخته بشود؛ نسبتِ او، نسبتِ عقیده و دین و پیامبر است؛ او کأنّه -مثلاً- فرزند پیغمبر است. «أَ تَدری ما کَثرَةُ ذِکری لَه؟» «قُلتُ: لا. قال: ثَلاثِ خِصالٍ»، [حضرت فرمود] میدانی چرا؟ سه خصوصیّت در سلمان بود که این موجب میشود که من او را زیاد یاد کنم و نام او را ببرم -لابد مثلاً- اجلال کنم او را، تعظیم کنم او را یا محبّت به او بورزم. چیست آن سه خصلت؟ «أَحَدُها: ایثارُه هَوی أَمیرِالمؤمنین علیه‌السلام عَلی هَوی نَفسِه»، یکی‌اش این است: میل امیرالمؤمنین را بر میلِ خود غلبه میداد. از این معلوم میشود که بیش از یک بار چنین چیزی اتّفاق افتاده که حضرت چیزی را اراده کردند، سلمان چیز دیگری در دل خود و در ذهن خود میخواسته است ولیکن میل و هوای امیرالمؤمنین را -«هَوی» یعنی میل- بر میل خود ترجیح داده است. ببینید مقام امیرالمؤمنین را! حالا البتّه اینها که گوشه‌وکنارهای آن عظمت و آن جلالت الهی و ملکوتی و جبروتی است ولی خب، اینها همه، هرکدام یک نشانه است. «وَ الثّانیَة: حُبُّهُ لِلفُقَراء وَ اختیارُه اِیّاهُم عَلی أَهلِ الثّروةِ وَ العَدد»، [دوّم😏 فقرا را دوست میداشت. بعضی‌ها از طبقه‌ی مستضعف جامعه اصلاً بدشان می‌آید؛ حاضر نیستند طرف آنها بروند، نگاه بکنند به آنها! خودشان را برتر از آنها میدانند؛ او نه؛ فقرا را دوست میداشت، آنها را بر اهل ثروت ترجیح میداد. اگر فرض بفرمایید در یک جایی امر دایر بود بین یک سرمایه‌دارِ محترمِ خیلی پول‌داری یا یک فقیری، یا باید مثلاً خانه‌ی این برود یا خانه‌ی آن برود، یا باید به این سلام کند یا باید به آن سلام کند، این فقیر را بر آن غنی ترجیح میداد. اینها درس است. ما طلبه‌ها، ما جامعه‌ی روحانیّت و علمی، یکی از خصوصیّاتمان از اوّل همین بوده است که با ضعفا و طبقه‌ی ضِعاف نزدیک بوده‌ایم؛ این خیلی امتیاز بزرگی است. بله، گاهی پول‌دارها ممکن بود سراغ یک عالمی هم بیایند، او هم یک احترامی بکند امّا معاشرت روحانیّون ما، علمای ما، مراجع ما، ائمّه‌‌ی جماعت ما -علمایی که بودند با مردم- عمدتاً با مردم فقیر و زیر متوسّط بوده است؛ این خیلی چیز مهمّی است؛ این را باید نگه بداریم. حالا که علما و روحانیت، به یک موقعیّتی در عالم سیاست دست پیدا کرده‌اند، نباید آنچه را تاریخچه‌ی ما و سنّت کهن ما است از دست بدهیم. اینکه در یک شهری یک عالمی مثلاً باشد، [ولی] بین مردم معروف باشد که ایشان با تجّار و با پول‌دارها و با باغ‌دارها و مانند اینها [اُنس دارد] -مهمانی خانه‌ی این؛ مهمانی در باغ آن- امّا با فقرا نه، اُنسی ندارد؛ این چیز خوبی نیست. این هم یک خصوصیّت. «وَ الثّالِثَة: حُبُّهُ لِلعِلمِ وَ العُلَماء»، یکی هم این [سوّمی]: جناب سلمان علم را دوست میداشت، علما را دوست میداشت. این سه خصوصیّت در این بزرگوار، موجب میشود که امام صادقِ با آن جلالت و عظمت، نسبت به او گرایش پیدا کند، محبّت -یا تجلیل و تعظیم- نسبت به او بکند. «إِنَّ سَلمانَ کانَ عَبداً صالِحاً حَنیفاً مُسلِماً وَ ما کانَ مِنَ المُشرِکین»، [میفرمایند: سلمان بنده‌ی صالحِ حنیفِ مسلمان است و از مشرکین نیست. 📌نشانی اینترنتی: http://farsi.khamenei.ir/video-content?id=38834 #پژوهشگاه_فرهنگ_و_معارف_اسلامی

#شرح_احادیث_اخلاقی_در_بیان_مقام_معظم_رهبری موضوع : 🔅 تبعات اخروی ریاست🔅 بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم الحمدلله رب العالمین 📝متن و شرح : عن النّبیّ صلَّى ‌اللَّه علیه و آله قال: لا یُؤَمَّرُ رَجُلٌ عَلىٰ عَشَرَةٍ فَما فَوقَهُم‌ اِلّا جِی‌ءَ بِهِ یَومَ القیامَةِ مَغلولَةً یَدُهُ اِلىٰ عُنُقِه فَاِن کانَ مُحسِناً فُکَّ عَنهُ وَ اِن کانَ مُسیئاً زیدَ غِلّاً اِلى غِلِّهِ. (۱) لا یُؤَمَّرُ رَجُلٌ عَلى عَشَرَةٍ فَما فَوقَهُم‌ اِلّا جِی‌ءَ بِهِ یَومَ القیامَةِ مَغلولَةً یَدُهُ اِلى عُنُقِه این حدیث درباره‌ی بنده و امثال بنده است؛ [رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله] فرمود که هیچ کس نیست که بر ده نفر یا بیشتر ریاست و امارت داشته باشد -هر کسی که بر ده نفر، نه حالا بر هشتاد میلیون نفر امارت و ریاست داشته باشد- «اِلّا جی‌ءَ بِهِ یَومَ القیامَةِ مَغلولَةً یَدُهُ اِلىٰ عُنُقِه‌»، [مگر اینکه] این آدمِ رئیس را که این‌قدر در دنیا محترم است و رئیس است و مدیر است، ‌چنین آدمی را در روز قیامت وقتی که می‌آورند، دست او را به گردنش بسته‌اند؛ یعنی دست‌بسته او را وارد محشر میکنند، آن هم به این شکل که دستش به گردنش بسته است. نفْس این مسئولیّت و آمریّت و ریاست، یک تبعاتی دارد که ایجاب میکند این را. در آن حوزه‌ی مأموریّت که ما آنجا رئیسیم، مدیریم، یک کاره‌ای هستیم، بعضی از کارها انجام میگیرد که ما میتوانستیم مانع آن بشویم و نشدیم؛ حالا یا غفلت کردیم [وارد] نشدیم، یا از روی تنبلی وارد نشدیم؛ این کار خلاف، زیر نظر ما و در پُست نگهبانی ما انجام گرفت -پُست نگهبانی ما است دیگر- یا بعضی از کارها باید انجام میگرفت در حوزه‌ی مأموریّت ما که انجام نگرفت؛ یا به‌خاطر اینکه ما نفهمیدیم، دقّت نکردیم، تعقیب نکردیم، مشورت نکردیم، پرس‌و‌جو نکردیم و ندانستیم، یا نه، دانستیم، تنبلی کردیم، امروز و فردا کردیم، [گفتیم] حالا ان‌شاءاللّه بعداً، فردا، و ضایع شد، فوت شد. اگر ماها عقل داشته باشیم، باید دنبال ریاست ندویم؛ واقعاً این‌جوری است. باید دنبال ریاست نرویم؛ ریاست این تبعات را دارد. بعضی میدوند دنبال ریاست، نمیفهمند که نفْس این آمریّت و ریاست، این خطرات را دارد که روز قیامت وقتی او را بیاورند، مغلولاً(۲) می‌آورند؛ این چیز خیلی مهمّی است. مغلولاً می‌آورند او را در پای محاسبه‌ی الهی. فَاِن کانَ مُحسِناً فُکَّ عَنه اگر چنانچه او آدم خوبی بود، درستکار بود، در آنچه انجام گرفته بود تقصیری و گناهی متوجّه او نبود، اینجا رها میکنند او را. بالاخره شارع مقدّس و پروردگار عالم موازینی دارد؛ یک جاهایی ممکن است که انسان مَعفوّ باشد به دلیلی؛ قصورش قصورِ عن‌تقصیرٍ نباشد -گاهی ما قاصریم، جاهلیم امّا جهلمان عن‌تقصیرٍ است، گاهی نه، واقعاً تلاش خودمان را کرده‌ایم، زحمتمان را کشیده‌ایم، آخرش این [نتیجه] درآمده- این [قصور]، اینجا مورد عفو الهی است. پس اگر «محسن» باشد این آمر و این رئیس، فُکَّ عَنه. وَ اِن کانَ مُسیئاً زیدَ غِلّاً اِلى غِلِّه امّا اگر نه، انسان نیکوکاری نبوده است در دنیا، خودش هم آدم بدکار و بدعملی بوده است -هرجور بدعملی‌ای که فرض کنید- اینجا آن گرفتاری و آن غل و زنجیری که به او بسته شده است، افزایش پیدا میکند. اینها را باید ما بفهمیم؛ اینها را باید بفهمیم. دنبال کرسی‌های ریاست [بودن] -چه ریاست اجرائی، چه ریاست تقنینی؛ می‌بینید برای نمایندگی مجلس بعضی خودشان را میکُشند، اگر چنانچه راه پیدا نکنند به هر دلیلی یا مثلاً فرض کنید صلاحیّتش را تأیید نکنند یا رأی نیاورد و غیره، خودش را به آب و آتش و در و دیوار میزند که چرا نشد- عقل نیست، تدبیر نیست. ملاحظه کردید؟ اگر چنانچه این ریاست، مایه‌ی یک چنین دغدغه‌ای است، خب انسان رها کند؛ مگر اینکه واقعاً متوجّه انسان بشود و واجب باشد برای انسان؛ آن[جا] بله [لازم است].↪️↪️

↩️↩️بنده دوره‌ی دوّم ریاست جمهوری، قطعاً عازم(۳) بودم به اینکه نامزد ریاست جمهوری نشوم -حالا دوره‌ی اوّل که تحمیل شد بر ما، هیچ- دوره‌ی دوّم دیگر یقیناً گفتم من قطعاً نامزد نمیشوم؛ امام به من فرمودند بر تو واجب عینی و تعیینی است -هر دو را گفتند- گفتند: هم واجب عینی است، هم واجب تعیینی است؛ خب بنده هم برخلاف میل خودم قبول کردم و رفتم. درست این است که اگر چنانچه تکلیفی وجود ندارد، واجب بر انسان نیست، انسان نرود به سراغش و دنبال نکند آن را. بله، اگر چنانچه ناچار شد، ناگزیر شد، به گردن انسان گذاشته شد، آنجا «خُذها بِقُوَّة»؛(۴) بایستی با قوّت انسان دنبال بکند. ۱۱) امالی طوسی، مجلس دهم، ص ۲۴۶؛ «پیامبر اکرم (ص) میفرماید: هیچ‌کس نیست که بر ده نفر یا بیشتر، ‌ریاست و امارت داشته باشد مگر اینکه او را روز قیامت در حالی می‌آورند که دستش به گردنش بسته است؛ پس اگر چنانچه آدم درستکاری بود و تقصیری متوجّه او نبود، او را رها میکنند و اگر چنانچه بدکار و گناهکار بود، غل و زنجیرش افزایش پیدا میکند.» ۲) دست‌بسته ۳)کسی که اراده‌ی قطعی به انجام کاری کند. ۴) سوره‌‌ى اعراف، بخشى از آیه‌ى ۱۴۵؛ «... آن را به جد و جهد بگیر ...» 📌نشانی اینترنتی: http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=41178 #پژوهشگاه_فرهنگ_و_معارف_اسلامی

#شرح_احادیث_اخلاقی_در_بیان_مقام_معظم_رهبری موضوع : 🔅 پرهیز از معصیت🔅 بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم الحمدلله رب العالمین 📝متن و شرح : فِی الکافی عَنِ الصَّادِقِ عَلیه‌ِالسَّلام کَتَبَ رَجُلٌ إِلَی أَبِی‌ذَرٍّ (۱) [حضرت امام صادق علیه‌السلام] می‌فرمایند: یک نفری در نامه‌ای به جناب ابی‌ذر نوشت: یَا أَبَاذَرٍّ أَطرِفنِی بِشَیءٍ مِّنَ العِلم از دانش و معرفتی که داری سخن طرفه و تازه‌ای برای ما بیان کن. فَکَتَبَ إِلَیه: إِنَّ العِلمَ کَثِیرٌ؛ إِن قَدَرتَ لَا تُسِیءَ إِلَی مَن تُحِبُّهُ، فَافعَل [جناب ابی‌ذر برای او نوشت: برای تو می‌گویم و آن این است: اگر بتوانی به کسی که او را دوست می‌داری بدی نکنی، این کار را بکن. یعنی سعی تو این باشد به کسی که او را دوست می‌داری بدی نکنی. قَال فَقَالَ لَهُ: وَ هَل رَأَیتَ أَحَداً یُسیءُ إِلَیٰ مَن یُحِبُّه؟ آن شخص به جناب ابی‌ذر گفت -لابد در نامه‌ی بعدی نوشته- که: جناب ابی‌ذر! این هم شد حرف!؟ که به کسی که دوست داری بدی نکن! آیا تا حالا دیدی کسی را که کسی را دوست بدارد در عین حال به او بدی بکند!؟ این چه حرفی است!؟ فَقَالَ لَه: نَعَم نَفسُکَ أَحَبُّ الأَنفُسَ إِلَیک فَإِن أَنتَ عَصَیتَ اللهَ تَعَالَیٰ فَقَد أَسَأتَ إِلَیهَا جناب ابی‌ذر در جواب او فرمود: بله، دیدیم؛ خود تو محبوب‌ترین موجودات و انسان‌های عالم پیش خودت هستی؛ خودت را خیلی دوست می‌داری؛ از همه بیشتر خودت را دوست می‌داری؛ وقتی معصیت می‌کنی، به این محبوب خودت که نفس خودت و شخص خودت است بدی کرده‌ای. پس ببین که می‌شود انسان چیزی را دوست بدارد و به آن بدی بکند که آن عبارت است از نفس انسان.کلمه‌ی سوم، ۱) الشافی، صفحه‌ی 867 📌نشانی اینترنتی: http://farsi.khamenei.ir/video-content?id=30016 #پژوهشگاه_فرهنگ_و_معارف_اسلامی

#شرح_احادیث_اخلاقی_در_بیان_مقام_معظم_رهبری موضوع : 🔅در این دنیا چیزی ماندنی نیست🔅 بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم الحمدلله رب العالمین 📝متن و شرح : اِجعَلِ الدُّنیا کَلِمَتَینْ (۱) این دنباله‌ی فرمایشات جناب ابی‌ذر در باب شئون دیگر زندگی -مثل حرف که ما می‌زنیم- است؛ می‌فرماید که این قدرت نطق را، این قدرت حرف زدن را، این توانایی عمل کردن را دو جور مصرف کن. کلمةً فی طلب الحلال و کلمةً للآخرة یک فصل باز کن برای اینکه دنبال حلال بگردی. حالا رزق حلال شامل خیلی چیزها است؛ در امر معیشت، در امر ازدواج، در امر تحصیل علم، اینها همه‌اش حلال‌های الهی است. یک بخش دیگر را هم برای آخرت [باز کن] و کلمةً للآخرة. حاصل اینکه مال دنیا را، امکانات دنیا را، یا برای آنچه که مسائل ضروری زندگی است و معیشت تو متوقف به آن است، یا صرف این چیزها بکن که خیر دنیایی او به تو برسد، یا صرف آخرت بکن که خیر خدایی و آخرتی او به تو برسد. بی‌جا مصرف نکن امکانات را. و الثالِثَةُ تُضِرُّ و لا تَنفَع لا تُرِدْها کلمه‌ی سوم، اقدام سوم، حرف سوم که نه برای طلب حلال است و نه برای آخرت است، این نفع ندارد، ضرر هم دارد. ۱) الشافی، صفحه‌ی 868 📌نشانی اینترنتی: http://farsi.khamenei.ir/video-content?id=30023 #پژوهشگاه_فرهنگ_و_معارف_اسلامی

#شرح_احادیث_اخلاقی_در_بیان_مقام_معظم_رهبری موضوع : 🔅در این دنیا چیزی ماندنی نیست🔅 بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم الحمدلله رب العالمین 📝متن و شرح : فِی الکافِی عَن الباقِر علیه‌السلام یُنادِی مُنادیٍ فِی کُلِّ یَوم اِبنَ آدَم لِدْ لِلْموت (۱) [حضرت امام محمد باقر علیه‌السلام فرمودند: هر روز منادی‌ای ندا می‌دهد که ای فرزند آدم!] متولد شو برای مردن. یک حقیقت آشکاری که اغلب عقول مردم و اذهان مردم از آن غافل است؛ [اینکه] هر ولادتی برای فنا و نابودی است در نهایت. وَ اجمَع لِلفَناء گرد بیاور و جمع کن، پول را، مال را، اشیاء را، کتاب را، وسایل مطلوب زندگی را از جهات مادی، عینی، قدرت و چه و چه، همه‌ی اینها را زحمت بکش جمع بیاور، لِلفَناء، برای اینکه از بین برود. همه‌اش از بین خواهد رفت. هر آنچه که ما جمع می‌کنیم نابود خواهد شد. یک چند صباحی او مهمان ما است یا ما مهمان او هستیم، گاهی هم او هست ما می‌رویم، او هم خواهد رفت بعد از ما. وَ ابنِ لِلخَراب بساز برای ویران شدن و خراب شدن این توجه دادن ما است به طبیعت این عالم، عالم فناء و عالم ماده، که همه چیز در این دنیا برای آمدن و رفتن است؛ هیچ چیزی بقاء ندارد. این را انسان توجه کند و درک کند. به یاد عاقبت کار در هنگام آغاز کار باشد. این عبرتی است برای ما. دلبستگی‌ها را کم می‌کند؛ هم دلبستگی به اشیاء را، به چیزهایی که متعلق به ما است و هم دلبستگی به نفس را. ۱) الشافی، صفحه‌ی 876 📌نشانی اینترنتی: http://farsi.khamenei.ir/video-content?id=30025 #پژوهشگاه_فرهنگ_و_معارف_اسلامی

#شرح_احادیث_اخلاقی_در_بیان_مقام_معظم_رهبری موضوع : 🔅 آثار سخن نیکو🔅 متن و شرح : بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم الحمدلله رب العالمین متن و شرح : حَدَّثَنا أَبُوحَمزَة الثُّمالِی عَن عَلِیِّ بنِ الحسین علیه‌السلام: القولُ الحَسَنُ یُثرِی المالَ [ابوحمزه‌ی ثمالی از حضرت امام سجاد علیه‌السلام روایت می‌کند که] حضرت فرمود: سخن نیکو مال دنیا را برای انسان زیاد می‌کند. و یُنَمِّی الرّزقَ رزق انسان را زیاد می‌کند و نماء می‌دهد. و ُینسِئُ فی الأجل اجل انسان را به تأخیر می‌اندازد. و یُحَبِّبُ إلى الأهل انسان را در میان اهل خود و خانواده‌ی خود محبوب می‌کند. اینها همه آثار دنیایی سخن نیکو و قول حسن است؛ یعنی سخنی که هم با موازین شرع منطبق است [مانند] اسم خدا و پیغمبر و قیامت و دنیا و حدیث و زندگی دینی و سعادتمندانه و ضمناً با روی خوش [بیان شود]؛ قول حسن طبعاً لازمه‌اش این است که با روی خوش و با زبان خوش ادا بشود. آثار دنیوی‌اش اینها است. و ُیدخِلُ الجَنّة این هم اثر اخروی‌اش است که انسان را به بهشت می‌کشاند. ۱) الامالی شیخ صدوق، صفحه‌ی 50 📌نشانی اینترنتی: http://farsi.khamenei.ir/video-content?id=30032 #پژوهشگاه_فرهنگ_و_معارف_اسلامیـقم

#شرح_احادیث_اخلاقی_در_بیان_مقام_معظم_رهبری موضوع : 🔅دو قسم از افرادی که به آخرت سفر می کنند🔅 بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم الحمدلله رب العالمین 🔰متن و شرح : فی الکافی عن النَّبیِّ صلی‌الله‌علیه‌وآله مُسْتَرِیحٌ وَ مُسْتَراحٌ مِنْه [1] [پیامبر گرامی اسلامی حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم فرمودند: از این مرز بین دنیا و آخرت همه عبور می‌کنند و دو قسمند: یک عده‌ای خودشان با این عبور به راحت می‌رسند و از رنج نجات پیدا می‌کنند؛ یک عده هم کسانی هستند که وقتی عبور می‌کنند، دیگران از دست آنها راحت می‌شوند. أَمَّا الْمُسْتَرِیحُ آن کسی که خودش با عبور از دروازه‌ی مرگ به راحت می‌رسد فَالْعَبْدُ الصَّالِحُ بنده‌ی صالح است که راحت می‌شود اِسْتراحَ مِنْ غَمِّ الدُّنْیا پس عبد صالح [از غم دنیا آسوده می‌شود.] یکی این [آسایش است] وَ ما کانَ فِیهِ مِنَ الْعِبادَةِ [و از رنج تکلیف و بندگی آسوده می‌شود] خب یک ریاضت‌هایی بر عهده‌ی بنده‌ی مؤمن هست. عبد صالح در دنیا ریاضت‌هایی باید بکشد؛ کارهایی باید بکند؛ تقیداتی دارد. مثلاً فرض کنید روزه‌ی ماه رمضان در هوای گرم یا برخاستن در نیمه‌ی شب از خواب راحت برای عبادت. اینها خب یک رنج‌هایی است دیگر؛ رنج‌های جسمانی است. اگرچه حالا آن بندگانی که به مراتب بالا برسند، این رنج‌ها برایشان راحت است و لذت می‌برند اما متعارف ماها اگر چنانچه خودمان را دچار کنیم به این‌جور عبادات و واقعاً تقید داشته باشیم بالاخره یک پابندی و سختی است، از آن هم راحت می‌شود. إِلى‌ الرَّاحَةِ وَ نَعِیمِ الآخِرَةِ [راحت شدن از اینها به سوی آسایش ابدی و بهشت آخرت] این آن قسم اول است. أَمَّا المُسْتَراحٌ مِنْهُ فَالْفاجِرُ [اما آن کسی که دیگران از دست او آسوده می‌شوند، او انسان فاجر است.] چه کسی از دست او راحت می‌شود؟ یَسْتَرِیحُ مِنْهُ الْمَلَکانِ اول [کسانی که از دست او راحت می‌شوند] این دو ملک الهی که مأمور نوشتن اعمال او هستند؛ آنها از دست او راحت می‌شوند. [آنها] که هی می‌دیدند او گناه می‌کند، خطا می‌کند، معصیت الهی می‌کند، خب اینها ملک بودند، رنج می‌بردند لابد از او، آنها از دستش راحت می‌شوند. اللَّذانِ یَحْفَظانِ عَلَیْهِ آن کسانی که یحفظونهُ مِن اَمرِالله یعنی به دستور خدای متعال حفاظت می‌کنند وَ خادِمُهُ آن کسانی که در دنیا خدمت او را می‌کنند از دستش راحت می‌شوند. وَ أَهْلُهُ [و خانواده‌ی او از دستش راحت می‌شوند] وَ الْأَرْضُ الَّتى‌ کانَ یَمْشى‌ عَلَیْها همین زمینی که انسان فاجر بر روی او عبور می‌کند، این زمین هم از دست او راحت می‌شود. ما نمی‌فهمیم که چه دارد می‌گذرد در این عالم وجود و در این عالم کون. با این چشم ظاهری چیزهایی را نمی‌شود فهمید اما این واقعیت دارد؛ آن زمین هم از دست او راحت می‌شود. ۱) الشافی، صفحه‌ی ۸۸۲ 📌نشانی اینترنتی: http://farsi.khamenei.ir/video-content?id=30445 #پژوهشگاه_فرهنگ_و_معارف_اسلامیـقم

#شرح_احادیث_اخلاقی_در_بیان_مقام_معظم_رهبری موضوع : 🔅امید به رحمت الهی🔅 بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم الحمدلله رب العالمین 🔰متن و شرح : عَن أَبِی حَمزَةِ الثِّمالِی قالْ قالَ الصّادِقُ جَعفَرُ بنُ محمدٍ علیهماالسلام أُرْجُ اللهَ رَجاءً لَا یُجَرِّئُکَ عَلَی مَعَاصِیه (۱) [به خداوند امید داشته باش؛ امیدی که تو را بر نافرمانی خداوند جرئت نبخشد.] پس اولاً رجاء لازم است. امید به رحمت الهی، به مغفرت الهی، به عون الهی، اینها لازم است؛ تا جایی که یکی از گناهان کبیره را «یأس عن روح الله» (۲) دانسته‌اند. پس رجاء را باید همیشه داشت؛ یعنی این ارتباط بین دل شما و خدای شما همیشه باید برقرار باشد؛ بدانید که می‌توانید از او جلب رحمت کنید، جلب تفضل کنید، این باید باشد. منتها این رجاء و امید به‌نحوی نباشد که ما را گستاخ کند بر انجام معصیت. وَ خَفِ اللهَ خَوْفاً لَا یُؤْیِسُکَ مِنْ رَحمَتِه [و از خداوند بیم داشته باش، بیمی که تو را از رحمت خداوند ناامید نگرداند.] از آن طرف هم خوف لازم است. خوف از خدای متعال لازم است، که این خوف لازمه‌ی معرفت است. کسی که معرفت [به خداوند] داشته باشد، خوف [از او هم] پیدا می‌کند. هر چه معرفت انسان بیشتر باشد، خوف او بیشتر است. ۱) الامالی شیخ صدوق، صفحه‌ی ۶۵ ۲) «ناامید شدن از مشمول رحمت الهی قرار گرفتن» که از گناهان کبیره است و در آیه‌ی ۸۷ از سوره‌ی مبارکه‌ی یوسف تأکید شده است که: یَا بَنِیَّ اذْهَبُواْ فَتَحَسَّسُواْ مِن یُوسُفَ وَ أَخِیهِ وَ لاَ تَیْأَسُواْ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِنَّهُ لاَ یَیْأَسُ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْکَافِرُونَ اى پسران من! بروید و از یوسف و برادرش جست‌وجو کنید و از رحمت خدا نومید نشوید، که از رحمت خداوند جز کافران نومید نمی‌شوند. 📌نشانی اینترنتی: http://farsi.khamenei.ir/video-content?id=30404 #پژوهشگاه_فرهنگ_و_معارف_اسلامی_قم

#شرح_احادیث_اخلاقی_در_بیان_مقام_معظم_رهبری موضوع : 🔅 سروران دنیا و آخرت🔅 بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم الحمدلله رب العالمین 🔰متن و شرح : عَن زیدِ بنِ علیٍّ علیه‌السلام عن اَبیه عن جده عن علیٍّ علیهماالسلام قالْ سادَةُ النّاس فِی الدُّنیا اَلأَسخیاء (۱) انسان سخی یعنی آن کسی که به دیگران پول می‌دهد، به دیگران کمک می‌کند از جمله کمک مالی می‌کند، این [افراد] در دنیا سرورانند؛ اینها برای اهل دنیا رئیس و مُطاعند. اما در آخرت چه؟ در آخرت که بحث پول و رشوه و این حرف‌ها دیگر وجود ندارد. این روایت این را می‌خواهد بگوید. در این جمله‌ی سادَةُ النّاس فِی الدُّنیا اَلأَسخیاء جنبه‌ی ارزشی مورد لحاظ نیست؛ طبیعت امر را بیان می‌کند؛ این [جمله] معنی‌اش این نیست که این سخاوت بد است یا خوب است؛ بله، اگر این سخاوت در جهت اهداف خوب مثل تقرب الی الله، کمک به فقیر و مستمند و کمک به مؤمن انجام بگیرد، کار خوبی است. اگر هدفِ دادن پول، تحقق یک مقصود مکرّم و قابل قبولی باشد البته خوب است. اگر نه، هدف از این [سخاوت] اهداف مادی است، اهداف دنیایی است، اهداف خبیث است، برای رسیدن به مقاصد سوء است، خب بله، [این سخاوت] بد است. بنابراین در این جمله نگاه ارزشی نشده است به سخاوت؛ طبیعت امر را می‌خواهد بگوید. سادَةُ النّاس فِی الدُّنیا اَلأَسخیاء؛ اما در آخرت چه؟ و فِی الآخِرَةِ اَلأَتقِیاء در آخرت، سروران مردم، بزرگان مردم، کسانی که در چشم خلائق عظمت پیدا می‌کنند، انسان‌های باتقوا و پرهیزگار هستند. آنها هستند که میزان آنها میزان ثقیلی است، میزان سنگینی است. ۱ ) الامالی شیخ صدوق، صفحه‌ی 84 📌نشانی اینترنتی: http://farsi.khamenei.ir/video-content?id=30425 #پژوهشگاه_فرهنگ_و_معارف_اسلامی_قم

#شرح_احادیث_اخلاقی_در_بیان_مقام_معظم_رهبری موضوع : 🔅 غافل‌ترین مردم کیست؟ بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم🔅 الحمدلله رب العالمین 🔰متن و شرح : قالْ وَ أَغفَلُ النّاس مَن لَم یَتَّعِظ بِتَغَیُّرِ الدُّنیا مِن حالٍ إِلی حال (۱) غافل‌ترین مردم آن کسی است که از این تغییرات و تبدّلاتی که در عالم وجود و در میان انسان‌ها بالخصوص به وجود می‌آید موعظه نگیرد، پند نگیرد، این [شخص] غافل است. چون پُر است این دنیا از موجبات پند. وَ سَکَنتُم فی مَسَاکِنِ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَنفُسَهُم(۲) این آیات کریمه‌ی قرآن به کسانی که به دولت و مقامی رسیدند تذکر می‌دهد که اینجایی که شما امروز نشسته‌اید، قبل از شما یک عده‌ی دیگری نشسته بودند، آنها رفتند، شما آمدید. این تبدّل حالات است. انسان باید از این تغییر مسیر تاریخ بشر، بالا رفتن‌ها و پایین آمدن‌ها در عالم پند بگیرد. پند هم انواع و اقسامی دارد؛ یعنی فقط این نیست که انسان احساس کند که این نعمت زوال‌پذیر است -این یکی از پندها است- اگر من و شما امروز نعمتی داریم، دیگرانی هم قبل از ما بودند که این نعمت را داشتند و از آنها گرفته شد. در سطح دنیا هم همین‌جور است؛ از من و شما هم این نعمت ممکن است گرفته بشود؛ تصور نکنیم [این نعمت] ابدی است، تصور نکنیم امضاشده و تضمین‌شده و قطعی است؛ این نعمت را بایستی با شکر الهی و ادای وظیفه‌ی نعمت حفظ کرد. ۱) الامالی شیخ صدوق، صفحه‌ی ۷۲ ۲) بخشی از آیه‌ی ۴۵ سوره‌ی مبارکه‌ی ابراهیم و در خانه‌‌هاى کسانى که بر خود ستم کردند ساکن شدید؛ و براى شما روشن گردید که با آنها چگونه معامله کردیم؛ و مثل‌‌ها براى شما زدیم؛ [باز هم بیدار نشدید.] 📌نشانی اینترنتی: http://farsi.khamenei.ir/video-content?id=30421 #پژوهشگاه_فرهنگ_و_معارف_اسلامی_قم

#شرح_احادیث_اخلاقی_در_بیان_مقام_معظم_رهبری موضوع : 🔅عادل‌ترین و بهره‌مندترین مردم چه کسانی هستند؟🔅 بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم الحمدلله رب العالمین 🔰متن و شرح : پیامبر گرامی اسلامی (ص) : ... وَ أَعدَلُ النَّاس مَن رَضِیَ لِلنَّاسِ ما یَرضَیٰ لِنَفسِه (۱) می‌فرماید عادل‌ترین مردم آن کسی است که برای مردم همان چیزی را بخواهد که برای خود می‌خواهد. وَ کَرِهَ لَهُم ما یَکرِهُ لِنَفسِه هر آن چیزی را که برای خود خوش نمی‌دارد و راضی نمی‌شود، برای مردم هم آن را خوش ندارد و راضی نشود. وَ أَکیَسُ النَّاس مَن کانَ أَشَدَّ ذِکراً لِلمَوْتُ این زیرک‌ترین مردم است؛ آن کسی که بیشتر به یاد مرگ باشد این زیرک است. آن کسی که از یاد مرگ غافل می‌شود، این ناهوشیار است، ناهوشمند است؛ این زیرکی نیست. وَ أَغبَطُ النّاس مَن کانَ تَحتَ التُّرابِ قَد أَمِنَ العِقاب وَ یَرجُو الثَّوَاب بهره‌مندترین مردم کیست؟ بهره‌مندترین مردم آن کسی نیست که از امتیازات مادی و دنیایی برخوردار است؛ [پس] کیست؟ آن کسی که در زیر خاک، آنجایی که همه ناگزیر سر و کارمان بدون تردید به آنجا خواهد افتاد، در آنجا «قَد أَمِنَ العِقاب» از عذاب الهی ایمن باشد «وَ یَرجُو الثَّوَاب» امید پاداش الهی و لطف الهی را داشته باشد. ۱) الامالی شیخ صدوق، صفحه‌ی ۷۲ 📌نشانی اینترنتی: http://farsi.khamenei.ir/video-content?id=30418 #پژوهشگاه_فرهنگ_و_معارف_اسلامیـقم

#شرح_احادیث_اخلاقی_در_بیان_مقام_معظم_رهبری موضوع : 🔅ضرورت توجه به صدقه و تربیت فرزند صالح🔅 بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم الحمدلله رب العالمین 🔰متن و شرح : عنِ الصّادقِ جعفرِ بنِ محمدٍ علیهِماالسّلام قالْ لَیسَ یَتْبَعُ الرَّجُلَ بعدَ موتِهِ مِنَ الاَجر اِلّا ثَلاثَ خِصال (۱) وقتی که دست ما از این دنیا که دار عمل است کوتاه شد، هیچ اجری نمی‌توانیم برای خودمان دست‌وپا کنیم و تدارک ببینیم مگر از سه ناحیه؛ که این هم البته مربوط می‌شود به قبل [از مرگ]، باز به همین نشئه‌ی دنیایی؛ لکن خب اجری است که جریان دارد؛ این روایت معروفی است؛ «الا ثلاث خصال» مگر از سه کار، از سه خصلت، از سه امر، که اجر از اینها می‌رسد به انسان بعد از مرگ. صَدَقَةٌ أجْراها فى حَیاتِه فَهِىَ تَجرى بَعدِ موتِه [اول] صدقه‌ی جاریه؛ [صدقه‌ای که در زمان حیات به جریان انداخته و پس از مرگش نیز در جریان باشد.] یک وقت شما پولی را به کسی می‌دهید، خب این صدقه است. یک وقت پولی را مثلاً فرض کنید صرف ایجاد یک بنیادی، یک نهادی می‌کنید که پی در پی و پشت سر هم سود می‌دهد، سود آن متوقف نیست و منقطع نمی‌شود. این صدقه‌ی جاریه است. و سُنَّةُ هُدًى سَنَّها دوم، سنت هدایتی که آن را پایه‌گذاری کند و بنا بگذارد. فَهِیَ یُعمَلُ بِها بَعد موتِه که این [سنت] مورد عمل است بعد از مرگ او. یک کار خوبی را باب کنید در جامعه. این سنتی است که هر کسی بعد از شما به آن سنت عمل کند اجر و ثوابش به شما به صورت نو به نو می‌رسد. وَ وَلَدٌ صالِحٌ یَسْتَغْفِرُ لَه و سوم، فرزند صالحی تربیت بکنید که برای شما طلب مغفرت بکند از خدای متعال بعد از رفتن شما. بعضی از بچه‌ها هستند که پدرها، مادرها جانشان را هستی‌شان را آبرویشان را مالشان را صرف این بچه‌ها می‌کنند، بعد از اینکه پدر از دنیا رفت یک فاتحه هم برای پدر نمی‌خوانند؛ یک طلب مغفرت هم برای پدر نمی‌کنند؛ اصلاً یادشان نمی‌آید؛ یادشان هم بیاید قضایا نقل می‌کنند نه اینکه از خدای متعال برای او طلب مغفرت کنند. آن بیچاره آن چیزی که احتیاج دارد این است که شما از خدا برای او طلب مغفرت بکنید، طلب رحمت بکنید. به این احتیاج دارد. پدر و مادرهایتان را فراموش نکنید. یعنی یکی از چیزهایی که حتماً مقید باشید [این باشد]. در دعای شریف صحیفه‌ی سجادیه درباره‌ی والدین یکی از چیزهایی که حضرت از خدای متعال طلب می‌کنند این است که «توفیق بده من بعد از هر نمازی آنها را دعا کنم.» یعنی این یکی از توفیقات الهی است. ۱ ) الامالی شیخ صدوق، صفحه‌ی 87 📌نشانی اینترنتی: http://farsi.khamenei.ir/video-content?id=30427 #پژوهشگاه_فرهنگ_و_معارف_اسلامیـقم

#شرح_احادیث_اخلاقی_در_بیان_مقام_معظم_رهبری موضوع : 🔅تضمین بهشت با شش شرط🔅 بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم الحمدلله رب العالمین 🔰متن و شرح : عَن انسِ بنِ مالک قالْ قالَ رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله تَقَبَّلُوا لِی بِسِتٍّ أَتَقَبَّلُ لَکُمْ بِالْجَنَّةِ (۱) [پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: این شش چیز را شما قبول کنید، ما هم در مقابل بهشت را برای شما قبول می‌کنیم؛ یعنی قول می‌دهیم. إِذَا حَدَّثْتُمْ فَلَا تَکْذِبُوا [هرگاه سخن گفتید،] دروغ [مگویید.] وَ إِذَا وَعَدْتُمْ فَلَا تُخْلِفُوا [هر گاه وعده دادید، خُلف وعده نکنید.] وَ إِذَا ائْتُمِنْتُمْ فَلَا تَخُونُوا [هرگاه امین‌تان دانستند، خیانت نکنید. در] امانت مالی، امانت موقعیت و مسئولیت، امانت سخن و حرف و خبر خیانت نشود. وَ غُضُّوا أَبْصَارَکُمْ [چشمانتان را] از چیزهایی که خلاف محارم الهی است [فرو بندید.] وَ احْفَظُوا فُرُوجَکُمْ شهوت خودتان را نگه دارید. وَ کُفُّوا أَیْدِیَکُمْ وَ أَلْسِنَتَکُمْ زبان و دست خودتان را نگه دارید؛ یعنی در اختیار داشته باشید. ۱) الامالی شیخ صدوق، صفحه‌ی 150 📌نشانی اینترنتی:http://farsi.khamenei.ir/video-content?id=30437 #پژوهشگاه_فرهنگ_و_معارف_اسلامی_قم

🎥فضائل بسیار حضرت امام علی علیه السلام در قرآن به اعتراف بزرگان اهل سنت استاد #توحیدی #پرسمان_مذاهب 💐🌷🍃💐🌷🍃

🎥نماهنگ بسیار زیبا🌺👌👌 یا علی : به نام تو خدا،صفا به زندگیم داده است... #حیدر حيدر حيدر 🌺🌱🌺🌱🌺🌱🌺🌱

#شهدایی 📚خاطراتی از سردار لشگر شهید مهدی زین الدین ⛔️کپی برداری از محتوای کانال شرعا جایز نمی باشد. کانال اسلام پی دی اف 💠@islam_pdf https://eitaa.com/joinchat/3032285232C44166387ad

🔴بایدن: ترامپ یک احمق است ♦️نامزد احتمالی دموکرات ها در انتخابات ریاست جمهوری 2020 آمریکا در مصاحبه با سی ان ان: او یک احمق است. او یک احمق کامل است که این گونه صحبت می کند. ♦️همه پزشکان پیشرو در جهان می گویند ما زمانی که در میان جمعیت ظاهر می شویم باید ماسک بزنیم, به ویژه که می دانیم در جایگاهی قرار داریم که ممکن است کسی به ما نزدیک تر شود. ما باید فاصله 12 فوتی از دیگران را رعایت کنیم. ♦️حدود 100 هزار آمریکایی در اثر ابتلا به کرونا کشته شده اند. می شد جلوی نیمی از این مرگ و میرها را گرفت اما ترامپ به این موضوع توجهی نکرد. این کار به قیمت جان مردم تمام می شود. تاکنون حدود 100 هزار نفر در این کشور جان باخته اند، 100 هزار نفر 🌍 eitaa.com/ebratha_ir ایتا 🌍 sapp.ir/ebratha.org سروش

✅گل باش! ✍به گل آب بدهی گلاب می دهد؛ یعنی همان چیز، بهترش را به شما برمی گرداند. خدا دوست دارد مثل گل باشیم. یعنی هرکس به ما محبتی کرد با محبت بیشتر پاسخ بدهیم وَ اِذا حُیِّیتُم بِتَحیَةٍ فَحَیُّوا بِاَحسَنَ مِنها؛ هنگامی که شما را احترام کردند شما زیباتر احترام کنید. ┄┅┅❅💠❅┅┅┄ ➥ @Qaraati313_ir

💐قسیم النار و الجنه💐 💐تو هستی ساقی کوثر💐 #مدح_مولا_امیرالمومنین از زبان مداح ۴ساله🍃 ۱ دقیقه 🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷

🎬نماهنگ رضوی تقدیم به عاشقان امام رضا علیه السلام که این روزها دلتنگ زیارت حضرتش هستند 💐 چهارشنبه های امام رضایی #کانال_حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها👇 http://eitaa.com/joinchat/2359754752C98f03ca37a

🔰به مناسبت بازگشایی حرم عَلیُّ بْنُ موسَی الرِّضا 🎥شاهِ مشهد سلام 🎤امیر #برومند #زمینه #کانال_حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها👇 http://eitaa.com/joinchat/2359754752C98f03ca37a

#یک_جرعه_معرفت_ازکلام_وحی 🔰اللَّهُ الَّذي جَعَلَ لَکُمُ اللَّيْلَ لِتَسْکُنُوا فيهِ وَ النَّهارَ مُبْصِراً إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَي النَّاسِ وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا يَشْکُرُونَ 💠خداست آن که شب تار را برای آسایش و استراحت شما قرار داده و روز را (برای کسب و کار شما به چراغ خورشید) روشن گردانید، که خدا را در حق مردمان فضل و احسان است و لیکن اکثر مردم شکر (نعمتش) به جا نمی آرند. 📗سوره غافر/آیه ی61 🆔 @avaye_towheed ┈••✾•🍃🌺🍃•✾••┈

🎥 روایتی که حجت را بر همه تمام می‌کند وقتی ضربه‌ها بر بدن شهید، از آب خنک در گرمای تابستان هم گواراتر می‌شوند مستند #ابوتراب درباره مجاهدانی است که گروه و دسته و رسته و لشکر برایشان مهم نیست، فقط یک هدف دارند و برای همان هدف می‌جنگند ⏯ ویدئوی #کامل مستند ابوتراب

📚 عنوان : نرم افزار مجموعه آثار استاد میر باقری 📖موضوع نرم افزار : مجموعه آثار #نرم_افزار #مجموعه_آثار 💢 به کتابخانه عمومی ایتا ( کتابیتا ) بپیوندید : 🆔 http://eitaa.com/joinchat/839057428Cbb18df1b3c

⭕️ #حدیث_روز 🔸 امام جعفرصادق (ع): 🔹 دوستى ما را دست‏‌كم نگيريد، كه از باقياتِ صالحات [كارهاى خير ماندگار] است. 🆔 @YjcNewsChannel