⭕️ نتایج انتخابات ۱۴۰۳؛ آفساید نظرسنجی‌ها و مساله آرای نامزدها (بخش سوّم و پایانی)
🔹۵- صداوسیما در این دور زحمت بسیار کشید و حجم بالای برنامه‌ها انصافاً توان بالا، انگیزه بالا و تلاش بالا می‌خواهد؛ امّا هم حجم و هم فرم و محتوای برنامه‌ها و بخصوص مناظره‌ها را می‌توان گفت که تاحدودی ضد تحریک مشارکت بود! البته این به کاراکتر نامزدها هم برمی‌گشت و شاید اگر نامزدهایی با کاراکترهای سیاسی قوی‌تر هم در مناظره‌ها حضور داشتند، تا حدی اوضاع فرق می‌کرد؛ اما به هرحال صداوسیما باید متناسب با همین ها که در صحنه هستند برنامه‌ریزی کند؛ نه اینکه کلیشه‌ای از پیش وجود داشته باشد و هر انتخاباتی را به درون همان کلیشه‌ها، با کمی جابجایی البته، بریزیم.
🔹۶- بلاتکلیفی عجیب و کمپین رسانه‌ای غیرحرفه‌ای برخی هواداران هر دو نامزد اصلی جبهه انقلاب یعنی آقایان جلیلی و قالیباف، هم به سود رشد آرای پزشکیان بود وهم علیه مشارکت!
🔹ضربات هولناکی که برخی هواداران دوطرف –که البته می‌توان گفت در یک سمت بیشتر بود- علیه یکدیگر نثار می‌کردند، رمق اجتماعی را برای فعال شدن به نفع آنان می‌گرفت. بدتر اینکه در یک هفته نهایی، این دو کمپین، بیش از آنکه به فکر تاثیرگذاری‌های حیاتی روزهای پایانی بر آرای کل جامعه باشد، اخبار نالازم از اجماع بر سر این یا آن کاندیدا را منتشر می‌کرد! اخبار جلسات برای اجماع، حتی اگر واقعی بود، نیاز نبود که به این نحو عمومی شود؛ این جلسات معمولاً در پشت صحنه ها برگزار می‌شود و قصدش پیروز کردن یکی از آنهاست، نه اینکه جامعه از اخبار درست وبسیاری از اخباری هم که البته فیک بود، این چنین نتیجه‌گیری کند که اینها تکلیفشان با خودشان هم معلوم نیست.
🔹اعتقاد نگارنده بر این است که این چند روز پایانی و عملکرد آماتور موجب شد برخی اساساً از خیر رای دادن بگذرند و بعضی هم حس کنند که بهتر است به نامزد دیگری متمایل شوند که حداقل می‌دانند تا پایان در صحنه حضور دارد!
عضو کانال شوید🔻
@gofteman_ir
⭕️ این سؤال هميشه پرسيدنى است
حسن رحیم‌پور ازغدی در کتاب «حسین (ع) و عقل سرخ» آورده است:
🔹در سال شصت و یک هجرى، همه چيـز بـه ظـاهر درست و طبيعى بود و تـوده مـردم و افكـار عمـومى، اوضـاع را چنـدان غيرطبيعى نمی‌ديدند. همه چيز در دستگاه‌هاى تبليغاتى توجيه شـده بـود. در سال شصت و يک هجرى هم مثل قبل بر مأذنه‌ها شعار توحيد می‌دادند و مردم رو به قبله نماز می‌گزاردند؛ اما طعم اسلام تغيير كرده بود.
🔹شهر، شـهر اسـلام بود و نبود. مردم، مسلمان بودند و نبودند. حكومت، دينى بود و نبود. بـود به اين معنا كه در مجالس، حرف از دين و پيغمبر و قرآن بود؛ نبود، بـه اين معنا كه بيشتر احكام حكـومتى اسـلام و در رأس آن، اجـراى عـدالت اسلامى و اجراى بدون تبعيض حدود الهى و قوانين حكـومتى، تـرک شـده بود.
🔹در حاشيه همين شهرِ اسلامى بود كه گردن حسين بن على (ع) را زدند و دختران بنيانگذار و مؤسس مدينه دينى و جامعه اسلامى را بـه زنجير كشيدند. مسئله شما و ما اين است كه چه شد شـهر اسـلامى، جامعـه دينى و حكومت دينى تا اين حد منحط شد؟
🔹این سؤال هميشه پرسيدنى است كه در اين چند دهه به تدريج بر سر افكار عمومى چه آمد؛ چون محال بود كه كسى چون يزيـد بلافاصله بعد از پيامبر اكرم (ص) در رأس حكومت اسلامى بنـشيند.
🔹در سـه دهه‌اى كه چهار خليفه، حكومت می‌كنند و سه تن از خلفاى راشدين كـشته می‌شوند، در اين بيست و پنج سال، اتّفاق‌هاى به ظاهر كوچك قبلى، فجايع بزرگ بعدى را كم‌کم زمينه‌سازى و توجيه كردند و اين ساختارِ انحراف، آجر به آجر بالا آمد؛ ساختمان پيش ساخته‌اى نبود كه ناگهان نصب شده باشد و مردم صـبح از خواب بيدار شوند و ببينند كه حكومت صدر اسلام، بـه حكومـت يزيـد تبديل شده است.
عضو کانال شوید🔻
@gofteman_ir
⭕️ ۳ خطای تیم رسانه‌ای پزشکیان در هفته نخست
محمد زعیم‌زاده سردبیر روزنامه فرهیختگان نوشت:
🔹رئیس‌جمهور منتخب با آغاز ماه محرم در جلسات عزاداری حضرت اباعبدالله حاضر شد، بازخوردهای مناسبی که در بخشی از افکار عمومی گرفته شد احتمالا تیم مشاوران او را به این نتیجه رساند که همین مسیر را ادامه دهد و پزشکیان به هفت یا هشت هیات دیگر هم رفت. در کنار این تصاویر اخباری از جلسات بررسی کابینه با ریاست جواد ظریف به گوش می‌رسید. از آنجایی که تصویر رئیس‌جمهور منتخب هنوز در ذه‍ن همه جامعه شکل نگرفته و می‌توان آن را اصلاح کرد، توجه به این نکات شاید بتواند کمک رسان دولت جدید باشد:
🔹۱.هیأت رفتن رئیس‌جمهور اقدام مناسبی است اما اگر کنارش این تصویر القا شود که از باقی امور برکنار است به ضد خود تبدیل می‌شود، مردم رئیس‌جمهور انتخاب کرده‌اند نه پیرغلام اهل بیت. غیبت رئيس‌جمهور در فرآیند انتخاب و اصل ۴۴ ای برخورد کردن با ماجرا اثر مطلوبی ندارد.
🔹۲.بازنمایی سازوکار انتخاب کابینه به نحوی است که شائبه‌ی اداره رئیس‌جمهور توسط تیمی دیگر را تشدید می‌کند، ارائه این تصویر به نفع رئیس‌جمهور منتخب نیست. علاوه بر اینکه تذکرات از جنس سخنان بهزاد نبوی شائبه‌ی سهم‌خواهی را در فرآیند تشدید کرده است.
🔹۳. آقای ظریف شب گذشته در صدا و سیما خود را طراح فرآیند انتخاب کابینه و معرفی کرد در عین حال اسامی وزارت‌خانه‌ها را به یاد نداشت و برخی وزارت‌خانه‌ها مثل علوم را با نام دهه هفتادی‌اش خطاب می‌کرد. این رویکرد بازنمایی تصویر ناآماده بودن آقای پزشکیان و تیمش برای اداره کشور را تشدید می‌کند.
عضو کانال شوید🔻
@gofteman_ir
⭕️ آقای پزشکیان! ریاست جمهوری را به ظریف اجاره داده‌اید؟!
حسین شریعتمداری مدیرمسئول روزنامه کیهان نوشت:
🔹۱ـ آقای ظریف که چهارشنبه شب، در اقدامی غیرمتعارف به صدا و سیما دعوت شده بود تا از جایگاه حزبی (و نه رسمی) رئیس شورای راهبری دولت چهاردهم درباره فرایند انتخاب وزرا سخن بگوید، به نکاتی اشاره کردند که اولاً، از سوی کسی که سال‌های متمادی در مسئولیت‌های بلند پایه نظام اسلامی بوده است، تعجب آور و تأسف‌آور بود و تأسف‌آور تر آنکه ایشان در حالی به نمایندگی از جانب آقای پزشکیان سخن می‌گفت، که اظهاراتش نه فقط با قانون اساسی و مبانی صریح اسلامی در تناقض بود بلکه با آنچه از رئیس‌جمهور منتخب به وضوح دیده و شنیده شده است نیز یکصد و هشتاد درجه تفاوت داشت. بخوانید!
🔹۲- آقای ظریف درباره معیارها و ملاک‌های مورد نظر برای گزینش اعضای کابینه می‌گوید: «از مذاهب و ادیان رسمی باشید امتیاز می‌گیرید، شیعه باشید امتیاز نمی‌گیرید»! باید از آقای ظریف پرسید؛
🔹الف: از کِی تا به حال «شیعه بودن» در جمهوری اسلامی خصوصیت و به اصطلاح، امتیاز منفی تلقی می شود؟!
🔹ب: می‌فرمایيد؛ «از مذاهب و ادیان رسمی باشید امتیاز می‌گیرید، شیعه باشید امتیاز نمی‌گیرید»! آیا منظورتان این است که شیعه جزو مذاهب و ادیان رسمی نیست؟!
🔹ج: در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، از مذهب شیعه به عنوان مذهب رسمی کشور یاد شده است. جنابعالی چه کاره‌اید و از کدام جایگاه، شیعه بودن را در گزینش اعضای کابینه، خصوصیت منفی تلقی کرده‌اید؟! چه کسی به شما چنین اجازه ای را داده است؟!
🔹د: آقای ظریف لطفا بدون سفسطه و از این شاخه به آن شاخه پریدن که عادت شناخته شده جنابعالی‌ست بفرمایيد که این دیدگاه شما درباره شیعه با آنچه که پیوسته و بی‌وقفه از سوی آمریکا و صهیونیست‌ها تبلیغ می‌شود چه تفاوتی دارد؟! حتما می‌دانید و بارها خوانده و شنیده‌اید که صهیونیست‌ها اصلی‌ترین مشکل خود را دیدگاه و گفتمان تشیع می‌دانند و بارها بر مقابله با آن به عنوان یک خط استراتژیک و غیرقابل تغییر تأکید ورزیده و می‌ورزند.
🔹۳ـ عجیب‌ترین و سؤال برانگیزترین نکته در اظهارات چهارشنبه‌شب ظریف، مغایرت و تناقض آشکار دیدگاه اعلام شده ایشان با دیدگاه رسماً اعلام شده و به وضوح دیده شده جناب دکتر پزشکیان، رئیس‌جمهور منتخب است. آقای پزشکیان در طول یک هفته اخیر بیشترین حضور را در مراسم عزاداری حضرت اباعبدالله‌الحسین علیه‌السلام داشته و در هیئت‌ها و مراسم مختلف حضور یافته و در سوگ امام حسین بر سینه و سر زده‌اند. اظهارات آقای ظریف علیه تشیع با ارادت رسماً و بارها اعلام گردیده و دیده شده جناب پزشکیان در تناقض و مخالفت آشکار است.
🔹۴- اصلی‌ترین سخن در این وجیزه پرسشی است که از رئیس‌جمهور محترم و منتخب در میان است و آن پرسش این که؛ آقای پزشکیان! آیا ریاست جمهوری را به آقای ظریف اجاره داده‌اید؟! پاسخ به یقین منفی است ولی اگر خدای نخواسته مثبت باشد! باید خاضعانه به جناب پزشکیان گفت: آقای ظریف مستأجر خوبی نیست. ریاست جمهوری را از ایشان پس بگیرید!
🔹۵- و بالاخره سخنی نیز با دست‌اندرکاران برنامه در صدا و سیما در میان است. اظهارات ضدشیعی ظریف (چه عامدانه و چه ناآگاهانه) بسیار صریح بود و از مجری برنامه و سردبیر پشت گوشی مجری در برنامه انتظار می‌رفت که سخنان سخیف آقای ظریف را بی‌پاسخ نگذارند و در حالی که هنوز یک روز بیشتر از عاشورای حسینی علیه‌السلام نگذشته بود از کنار این اهانت بی‌تفاوت عبور نکنند.
عضو کانال شوید🔻
@gofteman_ir
⭕️ درباره دولت وفاق یا وحدت ملی
پرویز امینی جامعه‌شناس و دانشگاه نوشت:
🔹نهادهای یک سازمان حکمرانی به یک اعتبار به دو بخش نهادهای "رقابت‌پذیر" و نهادهای "اجماعی" تقسیم می‌شوند. نهادهای رقابت‌پذیر در معرض چالش و اختلاف و نمایندگی گروه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی‌اند مثل نهاهایی که از دل رقابت‌های انتخاباتی مثل قوه مجریه یا پارلمان یا شوراهای محلی شکل می‌گیرند و نهادهای اجماعی، نهادهایی‌اند که کلیت اجتماعی و سیاسی سازمان حکمرانی در بخش‌های مختلف را نمایتدگی می‌کنند و نباید در معرض جانبداری از گرایش‌های متفاوت گروه‌های سیاسی و اجتماعی باشند و خاصیت اجماعی داشته باشند مثل دستگاه قضایی.
🔹بنابراین شعار وفاق یا دولت ملی که ماهیت اجماعی دارد تناسبی با ماهیت و کارکرد قوه مجریه ندارد که نهادی رقابت‌پذیر و محل چالش و اختلاف بین بخش‌های مختلف اجتماعی و سیاسی است.
🔹شعار دولت وفاق ملی یا دولت وحدت ملی در شرایطی به میدان اجتماعی و سیاسی فراخوانده می‌شود که جامعه دستخوش نزاع‌های عمیق مذهبی یا قومی یا سیاسی باشد که کلیت و یکپارچگی آن در معرض از دست رفتن باشد و یا در آستانه جنگ داخلی یا در حال تجربه جنگ داخلی باشد. به این معنا که با این شعار مسئله در فوریت و اولویت وحدت و وفاق ملی باشد و همه این منازعات را به حالت تعلیق دربیاورد.
🔹این وضعیت در برخی کشورها که چه به لحاظ اجتماعی و یا به لحاظ ساختار حقوقی چند پاره‌اند و موقعیت‌های سیاسی بر اساس مذهب یا قومیت تقسیم شده باشد(عراق و لبنان)، محل اعتناست و تناسبی با سختار حقوقی و وضعیت اجتماعی و سیاسی ایران ندارد. و طرح این شعار حتی باوجود برخی اختلاف سیاسی یا برخی شکاف‌های اجتماعی در ایران از ناحیه قوه مجریه بی‌معناست.
🔹به رغم خطای مفهومی و معنایی انتخاب شعار وحدت ملی از سوی جریان پیروز انتخابات، این شعار با رویه انتخاباتی این جریان ناسازگار و در تضاد است، بخش مهمی از آرا کسب شده فرد پیروز در انتخابات از موضع نه به دیگری(جلیلی) به دست آمده است و طرف مقابل تا سرحد طالبان و تحجر و مفاهیم و مصادیق منفور دیگر معرفی شده است.
🔹تکلیف شعار وفاق ملی با این بخش و تفاوت‌ها و تضادهای طرف پیروز با آنها چه می‌شود؟ آیا بناست این بخش تفاوت‌ها و تضادهایش به نفع طرف پیروز کنار بگذارد یا طرف پیروز دست از دعاوی و اختلافاتش با آنها کوتاه بیاید؟
🔹حتی در دوران پساانتخابات نیز این شعار مصداقی پیدا نکرد (اگر فرض بگیریم که می‌توانست مصداقی پیدا کند) و در مجموعه سازوکار مشورت‌دهی به رئیس‌جمهور برای انتخاب وزرا، گرایش‌ها و گروه‌ها و افراد متفاوت با طرف پیروز نه تنها در تناسب با آرا کسب شده موضوعیتی نداشتند بلکه جایگاه صفر یا نزدیک به صفر داشتند.
🔹با این توضیحات مشخص است که شعار دولت وفاق یا وحدت ملی به لحاظ معنایی و مصداقی حرف مشت پرکن و محصلی نیست اگر نگوییم گزاره‌ای توخالی است. اما اگر بخواهیم به شکلی این گزاره را تا حدی معنادار کنیم، می‌توان شعار دولت وحدت ملی را به شعار "دولت فراگیر" (کم و بیش شبیه دولت اول هاشمی) یا دولت "ائتلافی" (کم و بیش شبیه دولت اول خاتمی و روحانی) تفسیر کنیم که این دو نیز البته با هم متفاوت‌اند.
🔹اما هر دو یک مشکل مشترک دارند. مشکل این است که دولت فراگیر و ائتلافی که می‌خواهد از گروه‌های متفاوت و حتی متعارض سیاسی شکل گیرد به شرطی می‌تواند کارکرد پیدا کند که حول و حوش یک ایده مرکزی سامان بخش قوه مجریه، صورت‌بندی شود و به تناسب ایده مرکزی از نیروهای سیاسی متفاوت استفاده کرد و تعارض‌ها و تفاوت‌ها در چارچوب وحدت ایده مرکزی به همکاری تبدیل گردد.
🔹مشکل اینجاست که رئیس‌جمهور و جریان پیروز چه در طول انتخابات و چه پس از آن فاقد این ایده مرکزی در اداره قوه مجریه‌اند و بنابراین تفسیر دولت فراگیر یا ائتلافی از شعار دولت وحدت ملی نیز چندان بکار نمی‌آید و احتمالا به مناقشات مضاعفی در درون و بیرون قوه مجریه چهاردهم منجر خواهد شد.
عضو کانال شوید🔻
@gofteman_ir
⭕️ حمایت رهبر انقلاب آیت‌الله خامنه‌ای از ورزش زنان در سه دهه
علیرضا زادبر کارشناس تاریخ معاصر نوشت:
🔹پیش از انقلاب زیرساخت و امکانات برای ورود دختران به ورزش حرفه‌ای و قهرمانی وجود نداشت. ضمن اینکه حکومت به ورزش زنان نمی‌پرداخت، در خانواده‌ها و جامعه سنتی ایران یک مانع عرفی برای ورود دختران به ورزش وجود داشت. شاید بتوان گفت طبیعی بود و جامعه برنمی‌تافت.
🔹پس از انقلاب، از ابتدا دهه هفتاد دو اتفاق شکل گرفت: آغاز ساخت زیرساخت‌ها و فراهم نمودن امکانات برای حضور زنان در ورزش حرفه‌ای و قهرمانی. بسیاری از فدراسیون‌ها و تیم‌های ورزشی دختران در سنین مختلف شکل گرفت.
🔹اما مانع دوم کماکان پابرجا بود. هم از جهت قانونی و هم از لحاظ عرف سنتی فضا برای ورود زنان به ورزش قهرمانی فراهم نبود. عده‌ای تا تکفیر و رد حضور زنان در ورزش پیش رفتند. باید فضای فرهنگی تغییر پیدا می‌کرد، مقدمه آماده‌سازی فضا برای ورود زنان در ورزش حرفه‌ای نیازمند حمایت فرهنگی بود. دیگر مسأله فقط ساختن سالن ورزشی یا امکانات نبود. دولت‌ها می‌خواستند اما فضا پیش نمی‌رفت. این سد را آیت‌الله خامنه‌ای شکست.
🔹شاید دختران امروزی که در عرصه‌های بین‌المللی مسابقه می‌دهند، مدال و قهرمانی می‌آورند اطلاع نداشته باشند که در اواخر دهه هفتاد چه فضا و فشاری وجود داشت و چگونه هر سال آیت‌الله خامنه‌ای با برگزاری دیدار ورزشکاران خانم، تمجید از زنان ورزشکار و مدل‌آوری آنان، ارسال پیام برای قهرمانی زنان، جامعه و حکومت را به سمت حمایت از حضور زنان سوق داد.
🔹تصویری که از آیت‌الله خامنه‌ای برای نسل امروز ساخته‌اند این نکات را دربر ندارد. این دختران جوان هم دختران ایرانند.
عضو کانال شوید🔻
@gofteman_ir
⭕️ واقعیت رفتن کیمیا علیزاده از ایران چه بود؟
جواد موگویی مستندساز و پژوهشگر تاریخ نوشت:
همه‌چیز از فرودین۹۵ شروع شد؛ کیمیا قهرمان تکواندوی آسیا شد و با تقدیم مدالش به شهدای مدافع حرم، راهی المپیک۲۰۱۶ شد. مدال برنز المپیک را گرفت اما چون اولین مدال زنان در المپیک بود به او پاداش مدال طلا دادند:
۳۰۰سکه+۱۰هزاردلار+یک‌آپارتمان+۵۰میلیون+پژو پارس
کیمیایِ ۱۸ساله قهرمان ملی شده بود. اردیبهشت۹۶ او همه را به شرکت در انتخابات ریاست‌جمهوری دعوت کرد. دوماه بعد نقره جهانی را هم گرفت تا در جلسه تحلیف روحانی در کنار دختر رئیس‌جمهور در بیت‌رهبری باشد. به خندوانه هم که رفت به رامبد جوان گفت: «پیام رهبر معظم‌انقلاب را که شنیدم یکی از بهترین لحظات زندگی‌ام بود»
همه‌چیز برای کیمیا مهیاست که ناگهان تابستان۹۶ خبری بد به ورزش ایران رسید:
«کیمیا علیزاده باید ۳عمل جراحی کند.»
او به سندرمی نادر در دسته‌‌بیماری‌های تحلیل‌رونده عضلانی «گیلن‌باره» نیز مبتلا شده بود؛ سندرم فلج‌کننده و نادر.
وزیر بهداشت شخصا دوبار به عیادت کیمیایِ ایرانی در بیمارستان رفت. فدراسیون تکواندو نیز در بیمارستان برایش جشن تولد گرفت. همه بدنبال بازگشت دوباره او به میادین بودند. حتی در بهمن‌ماه که سرپا شد، برایش در خیابانهای تهران بیلبوردهایِ آرزوی سلامتی زدند. فدراسیون هم او را بصورت ویژه به اردوی تیم‌ملی دانشجویان برد تا زودتر برای بازیهای آسیایی جاکارتا آماده شود.
کمیته المپیک او را بعنوان پرچمدار کاروان ایران در جاکارتا هم انتخاب کرد تا دختر ایرانی روحیه بگیرد.
اما یکماه بعد کیمیا در تورنمت کره‌جنوبی شکست خورد. مصدومیتها او را ناآماده کرده بود. بااینحال به تیم‌ملی دعوت شد. ولی این‌بار در مردادماه، رباط‌صلیبی پاره کرد تا پرچمداری کاروان ایران در جاکارتا را از دست بدهد.
آذرماه ۹۷ مسابقات جهانی انگلیس را هم از دست داد.. دیگر برخی از پایان عمر تکواندوی او می‌گفتند. چندماه بیشتر به المپیک۲۰۲۰ نمانده بود که مصدومیتها او را از انتخابی تیم‌ملی هم محروم کرد تا ناهید کیانی در دی‌ماه۹۸ جای او را در تیم‌ملی بگیرد.
سه‌هفته بعد ناگهان کیمیا از ایران خارج شد و از آلمان درخواست پناهندگی کرد:
«من یکی از میلیون‌ها زن سرکوب شده در ایران هستم که سالهاست هرطور که خواستند بازی‌ام دادند...»
کیمیا از آلمان، هلند و کانادا درخواست کرد با پرچم آنها در انتخابیهای المپیک۲۰۲۰ شرکت کند. همه عزم او شرکت در المپیک بود:
«فکر می‌کنم در اینجا(آلمان) بتوانم به مدال المپیک و جهانی برسم»
اما هیچیک از این کشورها نپذیرفتند جای ورزشکار خود را به کیمیا بدهند. تا او بناچار بعنوان عضو تیم «پناهندگان فدراسیون‌جهانی تکواندو» در رقابت‌های انتخابی اروپا شرکت کند. در ادامه، فروردین۹۹ در آخرین انتخابی المپیک در بلغارستان هم شکست خورد و به المپیک نرسید. کرونا المپیک را یکسال عقب انداخت. (شاید اگر او در ایران می‌ماند، این یکسال تعویق المپیک، مصدومیت او را رفع می‌کرد و به انتخابی تیم‌ملی می‌رسید.)
ناگهان اما کمیته بین‌المللی المپیک اعلام کرد برای کیمیای پناهنده سهمیه‌ویژه درنظر گرفته و به او جواز شرکت در المپیک۲۰۲۰ می‌دهد! امری بیسابقه در تاریخ المپیک!
عجبا که قرعه اتفاقی! هم او را به ناهید کیانی رساند! سناریو کامل شد: «دختران ایرانی در برابر هم»
در ایران نیز همه به‌جان هم‌افتادند؛ برخی کیمیا را قربانی عدم‌آزادی و سرکوب زنان در ایران خواندند. اما بنا به آنچه که در این ۵سال بر کیمیا گذشت، او کانون توجه معنوی و مادی حاکمیت ایران بوده است و هیچ‌گاه موضعی منتقدانه به فضای سیاسی اجتماعی حاکمیت نداشته بلکه همراه آن نیز بوده؛ مدالهایش را به شهدای مدافع‌حرم تقدیم کرده، پیام‌رهبری را بهترین لحظه عمرش خوانده و مردم را به انتخابات دعوت کرده.
حتی یک خط موضع‌گیری سیاسی از کیمیا تا پیش از پناهندگی‌اش دیده نمی‌شود. همه زندگی او تکواندو بوده و بس.
همه آنچه که او را به پناهندگی واداشت، رفتن به المپیک و رسیدن به مدال دوم بود.
مصدومیت‌های پی‌در‌پی نام او را از تیم‌ملی ایران خط زد و او برای رسیدن به هدفش دنبال پناهندگی رفت. و برای پناهندگی نیز بایستی از سرکوب زنان در ایران می‌گفت.
کسب سهمیه‌ویژه، پاداش همین سخنان بود. وگرنه او در انتخابیهای فدراسیون جهانی هم باخته بود.
او شاید اگر می‌دانست کرونا، المپیک۲۰۲۰ را به ۲۰۲۱ می‌رساند، پس از رفع مصدومیت شانسش را در انتخابی تیم‌ملی ایران امتحان می‌کرد و اصلا به کشوری دیگر پناهنده نمیشد.
سناریوی دوقطبی‌سازی کیمیا و کاشتن تخم دوپارگی همچنان با محوریت ورزش ادامه دارد. بایستی این را زدود. راه را باید برای کیمیای بازگذاشت. اما نباید پشت‌کردن به وطن را کاری قهرمانانه و امری عادی جا زد. او درحق مردم کشورش بی‌معرفتی کرد، اما شاید این اشتباه قابل گذشت است. اگر خودش پیش‌قدم شود.
@gofteman_ir
⭕️ نه به رادیکالیسم؛ در جست و‌جوی ایده
محمد زعیم‌زاده سردبیر روزنامه فرهیختگان نوشت:
🔹برداشت اول از فهرست کابینه پزشکیان این است که با رادیکالیسم حاد روبه‌رو نیستیم و افرادی که قرار است دولت را تشکیل دهند عموما تکنوکرات‌ها و بروکرات‌های حوزه خود هستند، بعضا افراد وزینی که می‌توان در آن حوزه‌ها به آنها اعتماد کرد و شاید بخش مهمی از آنها در دولت‌های دیگر هم مورد استفاده قرار می‌گرفتند. پیش‌بینی اولیه از رفتار مجلس این است که با ائتلاف حامیان پزشکیان و قالیباف در بهارستان احتمالا برخورد نامتعارفی با کابینه صورت نمی‌گیرد و جز دو یا سه‌نفر که در همه ادوار رد شدن‌شان عرف است بقیه از سد استصواب مجلس عبور می‌کنند.
🔹با اعلام خبر معرفی کابینه برخی اصلاح‌طلبان تشکیلاتی شروع به نقد جدی پزشکیان کرده‌اند. به نظر می‌رسد غیر از معرفی یک کابینه رادیکال هر اتفاقی می‌افتاد این طیف، نقد دولت را شروع می‌کردند. درواقع برای این طیف اصل نقد موضوعیت دارد نه محتوای آن، مرزبندی با پزشکیان برای آنها یک استراتژی است که خیلی زود شروع کرده‌اند.
🔹حتی اگر با اصول جوانمردی، منافع ملی و... هم کاری نداشته باشیم، از منظر درون‌تشکیلاتی این رویکرد یک خطای بزرگ در بدنه این جریان است. با این رویکرد بدنه حق دارد از آنها سوال کند چطور گزینه‌ای را که چندماه قبل با رای بالا معرفی کرده‌اید و در همه کارگروه‌هایش عضو بوده‌اید هنوز سروشکل پیدا نکرده این‌طور نقد می‌کنید؟
🔹این طیف از همین الان نگران عملکرد دولت هستند و به‌نظر می‌رسد خیلی به موفقیت آن باور ندارند که این یک اشتباه تشکیلاتی راهبردی دیگری است. شما حتی اگر تخم‌مرغ شانسی هم می‌خرید بهتر است کمی صبر کنید، شاید خوش‌شانس بودید.
عضو کانال شوید🔻
@gofteman_ir
هدایت شده از همهمه
⭕️ جواد ظریف، "ممد بوقی" عرصه سیاست!
پرویز امینی استاد دانشگاه و جامعه‌شناس سیاسی:
🔹استعفای ظریف اقدامی بیسابقه بود و ضربه جدی به دولت پزشکیان وارد کرد. اینکه کسی که بیشترین حمایت را از رئیس‌جمهور کرده، همین ابتدای کار و در شرایطی که هنوز کابینه از مجلس رأی اعتماد نگرفته، زیر پای دولت را خالی کند اقدامی بیسابقه و ویرانگر برای دولت است.
🔹ظریف موجب اعتماد‌زدایی و ناامیدسازی از رئیس‌جمهور شد و این اقدام او کار مخالفان دولت و رئیس‌جمهور را چه در داخل و چه در خارج تسهیل کرد. هاشمی و خاتمی هم از همه‌ی کابینه روحانی راضی نبودند اما اینگونه برخورد نکردند. این در حالی است که اصلا وزن سیاسی ظریف قابل قیاس با هاشمی نیست.
🔹ظریف تقریبا هر ورودی در سیاست داخلی داشته، علی‌الاغلب به تنش و مناقشه و بعد هم پوزش‌پذیری از طرف او منجر شده است! وی خیلی هیجانی و احساساتی است و خیلی عجولانه وارد سیاست می‌شود و تجربه و شناختی از سیاست داخلی ندارد.
🔹زمان انتخابات هم او بدون حساب و کتاب و حد و مرز وارد حمایت از آقای پزشکیان شد و عملا به "ممد بوقی" استادیوم‌های فوتبال تبدیل شده بود که این نشانه‌ی نشناختن فضای سیاسی است.
🔹جواد ظریف به رسانه زیاد علاقه دارد و این به نظرم پاشنه آشیل او است. او در سیاست داخلی وارد نیست و تجربه‌ای در این زمینه ندارد. در کتابی که خودش منتشر کرده در دولت روحانی ۵ بار استعفا داده، اولین استعفایش هم مربوط به سال ۹۲ یعنی دو سه ماه بعد از تشکیل دولت است.
🔹مثلا در سطح بین‌المللی وقتی بشار اسد به ایران آمد، ظریف در قامت یک مقام رسمی در حد وزیر خارجه، وسط آن میدانی که همه دارند نگاه می‌کنند استعفا می‌دهد که این رفتار خیلی کودکانه و از نظر منطق سیاسی غیرقابل فهم است.
🔹ظریف هر موقع که اقدامی می‌کند بعدش هم با تفسیر و پوزش همراه است و من ندیدم او در مسائل داخلی ایران اظهارنظری کند و بعد به مناقشه و منازعه و درگیری منجر نشود! در واقع کلمات در اختیارش نیست، بطوری که حتی وقتی در تلويزيون حاضر شد تا گزارشی از شورای راهبری بدهد طوری مسائل را طرح کرد که به مناقشه منجر شد!
🔹تعداد زیادی از چهره‌های مطرح اصلاح‌طلب جمع‌بندی از ظریف دارند و آن، این است که وی را آدم خیلی خودشیفته‌ای می‌دانند و آنها معتقدند که جواد ظریف آدم خودشیفته‌ای است.
🔹خود ظریف اذعان می‌کند که نیمی از اعضای کابینه همان کسانی بودند که در شورای راهبردی معرفی شده بودند، خب دیگر چه می‌خواهد؟! افرادی مانند عراقچی، همتی و صالحی در فهرست معرفی شده کابینه هستند که جز چهره‌های اصلی مدنظر ظریف و رفقایش محسوب می‌شوند. این در حالی است که طیب‌نیا مشاور عالی رئیس‌جمهور است و معاون امور زنان نیز مورد اقبال این جریان است.
🔹از یک طرف شعار وفاق ملی می‌دهند و از آن طرف نسبت به حضور چند وزیر فرعی که از دولت قبل در دولت جدید هستند مانند وزیر دادگستری که اصلا وزیر مؤثری در کابینه نیست و یا وزیر نیرو که وزیر خدماتی است و حضورش در چشم‌انداز هویتی کابینه معنادار نیست، اعتراض می‌کنند!
با همهمه همراه شوید🔻
@hamhamee
⭕️ آقای جواد هاشمی! تو اندوه چشم ما از ریاکاری‌ات را ندیدی؟
تسنیم نوشت:
🔹جواد هاشمی بازیگر سینما و تلویزیون اخیراً با اشاره به تصویر برهنه‌ای که چند سال پیش گلشیفته فراهانی از خود منتشر کرده بود، گفته که آنها که اندوه چشمان او را ندیدند ولی تن لختش را در عکس دیدند خیلی لجن هستند!
🔹این گفته‌ی وی با واکنش‌های انتقادی متعددی مواجه شد. جواد هاشمی غالباً با نقشی که به عنوان یک فرد مذهبی و دارای اصول و چارچوب بازی می‌کند، شناخته شده است و اساساً هویت او را همین کاراکترسازی از خودش تشکیل می‌دهد.
🔹اما حالا او تصور کرده نقش‌هایی که فقط فیلم‌اش را بازی می‌کند به وی چنین جایگاهی داده که دیگران را از چنان موضع ریاکارانه و حق به جانبی موعظه کند.
🔹هاشمی تلویحاً آن بازیگری که خودش لخت شده را حمایت می‌کند اما مردمی که خواسته یا ناخواسته تصویر مبتذل او را دیده‌اند محکوم می‌کند؛ همین‌قدر بی‌منطق؛ همین‌قدر ریاکارانه و همین‌قدر نابخردانه.
🔹برخی کاربران فضای مجازی در قالب‌های طنز و جدی به هاشمی یادآور شده‌اند که تصویر منتشر شده از گلشیفته فراهانی کار پاپاراتزی‌ها و هکرها نبوده یا کسی آن را دزدکی منتشر نکرده است؛ فراهانی خودش آن تصویر را منتشر کرده و پولش را هم گرفته است!
🔹این برهنگی گلشیفته فراهانی یکی دو سال پیش با واکنش شدیداللحن فردی همچون عبدالکریم سروش که هیچ میانه‌ای هم با جمهوری اسلامی ندارد قرار گرفت. اما حالا جواد هاشمی از موضعی سخیف و سطحی، خواسته به دیگران نصیحت اخلاقی کند!
🔹برخی به آقای جواد هاشمی یادآور شده اند که ایشان بهتر است همان فیلمش را بازی کند و با خزیدن در برخی شمایل و کاراکترها، نان نقش‌هایش را بخورد. اما اینکه هم از این نقش‌ها نان بخورد و هم ریاکارانه مردم را فیلم کند، خیلی منصفانه و نجیبانه نیست!
عضو کانال شوید🔻
@gofteman_ir
⭕️ سفر سودمند پزشکیان و میراث تاریخی ۳ شهید
محمد ایمانی عضو تحريريه کيهان نوشت:
🔹سفر آقای پزشکیان به عراق، حواشی از آن جنس که بتوان انتقاد یا ایرادگیری کرد، کم نداشت.داز اظهارات خود وی در فرودگاه که گفت "ما را به دیپلماسی وادار می‌کنند که بلد نیستیم" و "خیلی خراب نکردم که؟!"، تا حضور فرزند و داماد وی در دیدارهای رسمی؛ و از برخی جزئیات مهم و قابل نقد سفر، تا رویکرد متناقض برخی رسانه‌ها که در گذشته روابط با عراق را تخطئه می کردند، اما اکنون صرفا به اعتبار حمایت از پزشکیان، به تمجید از این سفر می‌پرداختند. اما این حواشی -بعضا قابل توجه و تأمل- به اعتبار اینکه اولویت با مصالح کلان و منافع ملی است، نمی‌تواند، جای متن را بگیرد.
🔹عراق، جزو بزرگترین شرکای فرهنگی، سیاسی، امنیتی و اقتصادی ایران، و عمق راهبردی ماست. مبادله سالانه میلیون‌ها زائر و گردشگر، دور زدن تحریم‌های آمریکا، پشتیبانی جبهه مقاومت در سوریه و لبنان از مسیر کریدوری عراق، و تأمین ثبات و امنیت منطقه از مسیر درست همسایگی، بخشی از دستاوردهای مهم رابطه عمیق میان دو کشور است و این در حالی است که قدرت‌های خبیث غربی در طول ده‌های متمادی، دو کشور را دشمن درگیر با هم تعریف کرده بودند.
🔹تبدیل آن خصومت مهندسی شده به اخوت و همکاری راهبردی، حاصل مسیر مبارکی است که خون شهیدان والامقام دفاع مقدس و دفاع از حرم و مبارزه با تروریسم (به ویژه شهید سلیمانی) هموار کرد. روابط عمیق فعلی، در دولت شهید رئیسی و وزارت شهید امیر عبداللهیان، و با همپوشانی میدان و دیپلماسی ریل‌گذاری شد.
🔹اهتمام آقای پزشکیان برای تداوم شراکت راهبردی دو همسایه، آن هم در اولین سفر خارجی، اقدام درستی است که باید از آن پشتیبانی کرد.
🔹طبعیتا پیگیری اجرای توافقات قبلی در موضوعاتی مانند راه آهن شلمچه - بصره، تسهیل انتقال درآمدهای صادراتی، اخراج گروه‌های نروریستی ضد ایران از کردستان عراق و... می‌تواند بر ارزش و سودمندی روابط میان دو کشور بیفزاید.
🔹تجارت میان ایران و عراق در سال‌های اخیر به ۱۲ میلیارد دلار رسیده و این در حالی است که کارشناسان می‌گویند مبادلات تجاری، قابلیت افزایش به ۳۰ میلیارد دلار را دارد. عراق پس از چین، دومین شریک تجاری بزرگ ایران است.
🔹روزنامه آمریکایی وال استریت جورنال چند روز قبل در گزارشی نوشت: "بانک‌های عراقی با سوء استفاده از یک سیستم مالی طراحی‌شده توسط آمریکا، تحریم‌ها را نقض، و میلیاردها دلار به ایران منتقل کرده‌اند". این، یکی از علل کارشکنی و جنجال غربگدایان علیه روابط تهران- بغداد بوده است.
🔹روابط عمیق و سودمند و سازنده با عراق، بر خلاف کج‌فهمی کسانی مثل ظریف که میدان و دیپلماسی را در تعارض هم وانمود می‌کردند، نشانگر درستی و سودمندی "همپوشانی میدان و دیپلماسی" در خنثی کردن شیطنت‌های چند لایه غرب است.
عضو کانال شوید🔻
@gofteman_ir
⭕️ جمعه؛ آغاز پیروزیِ «رعب شهادت‌طلبانه» بر «جنون تکنولوژیک»
حجت‌الاسلام محسن قنبریان نوشت:
🔹طوفان‌الاقصی به تعبیر رهبری، جبهه مقاومت و جبهه استکبار را وارد وضعیت «مرگ و زندگی» کرد. «عملیات شهادت‌طلبانه‌ی زمینی» بود که حیثیت نظامی و اطلاعاتی صهیونیست‌ها را بر باد داد. اسرائیل تلاش کرد با کشتار مردم غزه از هوا و جنگ با حماس در زمین، به زندگی برگردد اما کافی نبود.
🔹پس به توانمندی‌های تکنولوژیک خودش و امریکا و ناتو تکیه کرد و موج وحشت در لبنان به راه انداخت. از انفجار پیجرها و زخمی‌کردن چند هزار افسر حزب‌الله در یک روز تا زدن نوک‌نیزه و رأس‌الحربه‌ی مقاومت سید حسن نصرالله با ۸۵ بمب سنگرشکن در چند دقیقه. مسئول اسرائیلی گفت: پیام این عملیات آن است که اسرائیل دیوانه شده. اسم عملیاتش را «نظم جدید» اعلام کرد تا بگوید با این دیوانگیِ فناورانه می‌خواهد کل وضعیت را تغییر دهد.
🔹جبهه دشمن می‌خواست «جنون تکنولوژیک» خودش را به رخ بکشد و ورق را برگرداند و روحیه غاصبان را زنده کند و اراده مقاومت را بشکند. کار به جایی رسید که بالاخره بعد از مدتها، نتانیاهو به صدر نظرسنجی‌ها در اسرائیل برگشت و رهبر مخالفان سیاسی‌ش، از او حمایت کرد.
🔹ایران، وعده‌ی صادق۲ را در چشم اسرائیل فرو کرد تا سرمستی دشمن، به هشیاری تبدیل شود اما این ضربه، همه‌ی راه‌حل نیست. به کار بردن امکانات عادی و مادّی در برابر دشمنی که اگر امکاناتی بیش از ما نداشته باشد، قطعاً از ما کمتر ندارد، نمی‌تواند او را در «جنگ اراده‌ها» متوقف کند و دیوانه را به زنجیر بکشد.
🔹مادی‌گرایان فقط موقعی دست از وحشی‌گری می‌کشند که خطر قطع ارتباط با معشوق‌شان یعنی «دنیا» را حس کنند و در معرض مرگ قرار بگیرند. «شهادت‌طلبی» و آمادگی درافتادن با دشمن تا سرحدّ مرگ، وقتی از یک حالت فردی به یک خصلت جمعی و سازمانی تبدیل شود، بدجور ترمز اهل‌دنیا را می‌کشد.
🔹پس درست در شرایطی که امکان افزایش چندپله‌ایِ تنش در قلب تهران می‌رفت و نیم‌نگاه اسرائیل به عملیات در انتهای «خیابان کشوردوست» در بیانیه‌های رسمی‌شان هم دیده می‌شد، سیّد علی خامنه‌ای با سینه‌ای ستبر، دیدار رسمی برگزار کرد و خود را در معرض قرار داد.
🔹درست مثل پیامی که پس از پذیرش قطعنامه در ۶۷/۵/۲ و در مقابله با تجاوز صدام نوشت و به سوی جبهه‌ها رهسپار شد: «اینجانب با درک عمیق از اهمّیّت زمان... تن و جان ناقابل خود را به جبهه‌ی حق برده، در معرض تکلیف و قضای الهی میگذارم و از شما [ائمه جمعه‌ی سراسر کشور] نیز همراهی و همگامی میطلبم. من کان فی الله باذلا مهجته و موطنا علی لقاء الله نفسه فلیرحل و یلحق.» و موجی از حضور ائمه جمعه و مردم در جبهه را به راه انداخت که مسئولین حتی به فکر ردّ قطعنامه و ادامه جنگ افتادند.
🔹امروز هم سیّد علی خامنه‌ای کارزار نمازجمعه را به راه انداخته و خودش جلو افتاده و مردم را دعوت کرده تا شجاعت چهارشنبه‌اش، این بار در قد و قواره‌ی «یک ملّت» و در مقیاس چندمیلیونی به نمایش گذاشته شود و «رعب شهادت‌طلبانه» در برابر «جنون تکنولوژیک» به حداکثر برسد و معلوم شود کدام طرف دعوا زودتر کنار می‌کشد.
🔹صاحب «بحارالانوار» در تفسیر «ساُلقی فی قلوب الذین کفرو الرعب» می‌گوید رعب و ترسی که خدا در دل کفار می‌اندازد، همان «وحشت از اولیاء الهی» است. جمعه هر شخص و گروهی که برای رعب دشمن، پا به میدان «ابراز شهادت‌طلبیِ دسته‌جمعی» بگذارد و به مصلای تهران برود، می‌تواند از «اولیاء الهی» قرار بگیرد.
🔹از همین لحظه، هر مسجد فعال و هر هیأت پرمخاطب و هر عالِم مردمی و هر عنصر پرطرفدار ورزشی و هنری و صنفی و... می‌تواند سردسته‌ی یک جمع شود و به سمت تهران حرکت کند و مصلّای آن را میلیونی در آغوش بگیرد و حتی بعد از نماز، راهپیمایی و زنجیره انسانی تا بیت رهبری ایجاد کند.
🔹خوب گوش کنید! صدای رجزهای علی است که می‌آید: «هوشیار باشید که شیطان حزبش را گرد آورده، و سوار و پیاده اش را فرا خوانده [ولی] بصیرتم همراه من است. نه اشتباه می‌کنم و نه کسی مرا به اشتباه انداخته. به خدا قسم حوضی از جنگ برایشان پُر کنم که آبکِش آن جز خودم نباشد، نه بتوانند از آن بیرون بیایند و نه بتوانند به آن برگردند.. کوهها فرو می‌ریزند اما تو پابرجا باش. دندان بر دندان بفشار. سر خود را به خداوند بسپار. قدم‌هایت را بر زمین میخ‌کوب کن. دیده به آخر لشگر دشمن بینداز. به وقت حمله چشم فروگیر و یقین کن که پیـروزی از جانب خدای سـبحان است.»
عضو کانال شوید🔻
@gofteman_ir