رد می‌شویم از کوچه‌های شهر با حسرت
وقتی که در هر گوشه‌ای پروانه می‌میرد
یک گل کنار پنجره جان می‌دهد هر روز
بلبل به شوق آسمان مستانه می‌میرد
با آتش آهی که در هر سینه می‌سوزد
دل در پی دلدار خود جانانه می‌میرد
حتی برای یک نفس اینجا هوایی نیست
یک حنجره با شانه‌ی مردانه می‌میرد
در ازدحام هر خیابانی نشانی هست
از ردپای عابری، بی‌خانه می‌میرد..
#الهه_نودهی#عضوکانال@golchine_sher
