از لحظه‌یِ زاییده شدن، گرمِ نَبَردیم
بیهوده نپرسید چرا ساکت و سردیم...!
موجیم که سیلابِ حوادث هنرِ ماست!
بازنده‌یِ همواره‌یِ این بازی نَردیم...
هر روز غمِ تازه‌تری آمد و نگذاشت
دنبالِ غمِ کهنه‌یِ دیروز بگردیم...!
ما حنجره‌در حنجره‌در حنجره بُغضیم
ما آینه در آینه در آینه دردیم...
گفتند برو زندگیت را بکن ای‌مرد!
این زندگیِ ماست؛که یک‌روز نکردیم...!
#امید_صباغ‌نو@golchine_sher
بگذار که آتش بزنم حاشیه‌ام را
تا پر کنم از عطر وجودت ریه‌ام را
کارم شده تلقین بکنم غصه ندارم
افسردگی مطلق هر ثانیه‌ام را
زیباتر از آنی که به تشبیه بگنجی
نظم تن تو ریخت به هم قافیه‌ام را
من مرد عمودی زمین بودم و امروز
از مرحمت عشق ببین زاویه‌ام را
در هندسه‌ی گیج جهان آنچه مهم است
اسم تو سند خورده دل عاریه‌ام را
توجیه من این است دلم مال خودم نیست
با قاعده‌ی عشق بخوان فرضیه‌ام را
#امید_صباغ‌نو@golchine_sher
