می‌خواهمت که خواستنی تر زِ هر کسی
کو واژه‌ای که ساده‌تر از این بیان کنم؟!
#سیمین_بهبهانی
@golchine_sher
زندگی را ورق بزن
زندگی را باید زندگی کرد
آنطور که دل می‌گوید!
مبادا زندگی را دست نخورده
برای مرگ بگذاری...!
#سیمین_بهبهانی
@golchine_sher
روزی آید که دلم هیچ تمنا نکند
دیده‌ام غنچه به دیدار کسی وا نکند
#سیمین_بهبهانی
@golchine_sher
دلم گرفته ای دوست، هوای گریه با من
گر از قفس گریزم، کجا روم، کجا من؟
کجا روم؟ که راهی به گلشنی ندارم
که دیده بر گشودم به کنج تنگنا من
نه بسته‌ام به کس دل، نه بسته دل به من کس
چو تخته پاره بر موج، رها… رها… رها… من
ز من هرآن که او دور، چو دل به سینه نزدیک
به من هر آن که نزدیک، از او جدا جدا من
نه چشم دل به سویی، نه باده در سبویی
که تر کنم گلویی، به یاد آشنا من
ز بودنم چه افزون؟ نبودنم چه کاهد؟
که گویدم به پاسخ که زنده‌ام چرا من؟
ستاره‌ها نهفتم، در آسمان ابری
دلم گرفته‌ای دوست ، هوای گریه با من
#سیمین_بهبهانی
@golchine_sher
شوریده‌ی آزرده‌دلِ بی سر و پا من
در شهر شما عاشق انگشت‌نما من
دیوانه‌تر از مردم دیوانه اگر هست
جانا، به خدا من... به خدا من... به خدا من
شاهِ همه خوبان سخنگوی غزل‌ساز
اما به در خانه‌ی عشق تو گدا من
یک دم، نه به یاد من و رنجوریِ من تو
یک عمر، گرفتار به زنجیر وفا من
ای شیر شکاران سیه موی سیه چشم!
آهوی گرفتار به زندان شما من
آن روح پریشان سفرجوی جهانگرد
همراه به هر قافله چون بانگ درا، من
تا بیشتر از غم، دل دیوانه بسوزد
برداشته شب تا به سحر دست دعا من
سیمین! طلب یاریم از دوست خطا بود:
ای بی‌دل آشفته! کجا دوست؟ کجا من؟
#سیمین_بهبهانی
@golchine_sher
ستاره دیده فروبست و آرمید، بیا
شراب نور به رگ‌های شب دوید، بیا
ز بس به دامن شب اشک انتظارم ریخت
گل سپیده شگفت و سحر دمید، بیا
شهاب یاد تو در آسمان خاطر من
پیاپی از همه سو خطّ زر كشید، بیا
ز بس نشستم و با شب حدیث غم گفتم
ز غصّه رنگ من و رنگ شب پرید، بیا
به وقت مرگم اگر تازه می‌كنی دیدار
بهوش باش كه هنگام آن رسید، بیا
به گام‌های كسان می‌برم گمان كه تویی
دلم ز سینه برون شد ز بس تپید، بیا
نیامدی كه فلک خوشه خوشه پروین داشت
كنون كه دست سحر دانه دانه چید، بیا
امید خاطر سیمین دل شكسته تویی
مرا مخواه از این بیش ناامید، بیا
#سیمین_بهبهانی
@golchine_sher
می‌خواهمت، که خواستنی‌تر ز هر کسی
کو واژه‌ای که ساده‌تر از این بیان کنم؟
#سیمین_بهبهانی
@golchine_sher
دوستت می‌دارم و بیهوده پنهان می‌کنم
خلق می‌دانند و من انکار ایشان می‌کنم
عشق بی‌هنگام من تا از گریبان سرکشید
از غم رسوا شدن سر درگریبان می‌کنم
دست عشقت بند زرین زد به پایم این زمان
کاین سیه‌کاری به موی نقره افشان می‌کنم
سینه پر حسرت و سیمای خندانم ببین
زیر چتر نسترن آتش فروزان می‌کنم
دیده بر هم می‌نهم تا بسته ماند سر عشق
این حباب ساده را سرپوش طوفان می‌کنم
#سیمین_بهبهانی
@golchine_sher
دلم گرفته ای دوست، هوای گریه با من
گر از قفس گریزم، کجا روم، کجا من؟
کجا روم؟ که راهی به گلشنی ندارم
که دیده بر گشودم به کنج تنگنا من
نه بسته‌ام به کس دل، نه بسته دل به من کس
چو تخته پاره بر موج، رها… رها… رها… من
ز من هرآن که او دور، چو دل به سینه نزدیک
به من هر آن که نزدیک، از او جدا جدا من
نه چشم دل به سویی، نه باده در سبویی
که تر کنم گلویی، به یاد آشنا من
ز بودنم چه افزون؟ نبودنم چه کاهد؟
که گویدم به پاسخ که زنده‌ام چرا من؟
ستاره‌ها نهفتم، در آسمان ابری
دلم گرفته‌ای دوست ، هوای گریه با من
#سیمین_بهبهانی
@golchine_sher
دلم گرفته ای دوست، هوای گریه با من
گر از قفس گریزم، کجا روم، کجا من؟
کجا روم؟ که راهی به گلشنی ندارم
که دیده بر گشودم به کنج تنگنا من
نه بسته‌ام به کس دل، نه بسته دل به من کس
چو تخته پاره بر موج، رها… رها… رها… من
ز من هرآن که او دور، چو دل به سینه نزدیک
به من هر آن که نزدیک، از او جدا جدا من
نه چشم دل به سویی، نه باده در سبویی
که تر کنم گلویی، به یاد آشنا من
ز بودنم چه افزون؟ نبودنم چه کاهد؟
که گویدم به پاسخ که زنده‌ام چرا من؟
ستاره‌ها نهفتم، در آسمان ابری
دلم گرفته‌ای دوست ، هوای گریه با من
#سیمین_بهبهانی
@golchine_sher
6.5M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
دلم گرفته ای دوست، هوای گریه با من
گر از قفس گریزم، کجا روم، کجا من؟
کجا روم؟ که راهی به گلشنی ندارم
که دیده بر گشودم به کنج تنگنا من
نه بسته‌ام به کس دل، نه بسته کس به من دل
چو تخته پاره بر موج،رها…رها…رها…من
ز من هرآنکه او دور،چو دل به سینه نزدیک
به من هر آن که نزدیک،از او جدا جدا من
نه چشم دل به سویی، نه باده در سبویی
که تر کنم گلویی، به یاد آشنا من
ز بودنم چه افزون؟ نبودنم چه کاهد؟
که گویدم به پاسخ که زنده‌ام چرا من؟
ستاره‌ها نهفتم، در آسمان ابری
دلم گرفته‌ای دوست ، هوای گریه با من
#سیمین_بهبهانی
#همایون_شجریان
#آوا_سمیه_پرویزی
#عضو_کانال
@golchine_sher
دلم گرفته ای دوست، هوای گریه با من
گر از قفس گریزم، کجا روم، کجا من؟
کجا روم؟ که راهی به گلشنی ندارم
که دیده بر گشودم به کنج تنگنا من
نه بسته‌ام به کس دل، نه بسته دل به من کس
چو تخته پاره بر موج، رها… رها… رها… من
ز من هرآن که او دور، چو دل به سینه نزدیک
به من هر آن که نزدیک، از او جدا جدا من
نه چشم دل به سویی، نه باده در سبویی
که تر کنم گلویی، به یاد آشنا من
ز بودنم چه افزون؟ نبودنم چه کاهد؟
که گویدم به پاسخ که زنده‌ام چرا من؟
ستاره‌ها نهفتم، در آسمان ابری
دلم گرفته ای دوست، هوای گریه با من
#سیمین_بهبهانی
@golchine_sher