دلم ابری شد و ، باران نگرفت
غصه‌ی دوریِ تو ، بر دلم آسان نگرفت
سر به دیوارِ غم‌انگیز گرفت ، پیچکِ دل
هرچه پیچید ولی ، شانه‌ی لرزان نگرفت
دلِ خسته ، نفسِ تنگ ، نگاهی نگران
حسرت و آهِ دلم ، بعدِ تو درمان نگرفت
غربتم با تو شروع شد ، که شدم مَردِ سفر
وسعت تنگیِ دل ، کوه و بیابان نگرفت
بغضِ سنگینِ تو هرشب ، به دلم چنگی زد
قصه‌ام با تو شد آغاز ، که پایان نگرفت
نفسم رفت از این سینه و دل ، پرپر شد
قاصدی شعر مرا خواند ولی ، جان نگرفت
#فـــرزانه_بابایــی
@golchine_sher
آسمانِ دلم ابری شد و ، باران نگرفت
غصه‌ی دوریِ تو ، بر دلم آسان نگرفت
سر به دیوارِ غم‌انگیز گرفت ، پیچکِ دل
هرچه پیچید ولی ، شانه‌ی لرزان نگرفت
دلِ خسته ، نفسِ تنگ ، نگاهی نگران
حسرت و آهِ دلم ، بعدِ تو درمان نگرفت
غربتم با تو شروع شد ، که شدم مَردِ سفر
وسعت تنگیِ دل ، کوه و بیابان نگرفت
بغضِ سنگینِ تو هرشب ، به دلم چنگی زد
قصه‌ام با تو شد آغاز ، که پایان نگرفت
نفسم رفت از این سینه و دل ، پرپر شد
قاصدی شعر مرا خواند ولی ، جان نگرفت
#فـــرزانه_بابایــی
@golchine_sher
آسمانِ دلم ابری شد و ، باران نگرفت
غصه‌ی دوریِ تو ، بر دلم آسان نگرفت
سر به دیوارِ غم‌انگیز گرفت ، پیچکِ دل
هرچه پیچید ولی ، شانه‌ی لرزان نگرفت
دلِ خسته ، نفسِ تنگ ، نگاهی نگران
حسرت و آهِ دلم ، بعدِ تو درمان نگرفت
غربتم با تو شروع شد ، که شدم مَردِ سفر
وسعت تنگیِ دل ، کوه و بیابان نگرفت
بغضِ سنگینِ تو هرشب ، به دلم چنگی زد
قصه‌ام با تو شد آغاز ، که پایان نگرفت
نفسم رفت از این سینه و دل ، پرپر شد
قاصدی شعر مرا خواند ولی ، جان نگرفت
#فـــرزانه_بابایــی
@golchine_sher