شعری تقدیم به حضرت رقیه سلام الله علیها
ومن که تنها نشسته ام
در سکوت سرد شبی زخم خورده
تکیه بر سرو صاعقه زده
و خاطره ای که آزار میدهد
رویای شیرین کودکیم را.
خط مهربانی را دنبال می کنم
و می رسم به نگاه نوازشگر و گرمی آغوشت
ومن که ساکن شهر عاطفه ام
چگونه فقدان این مهر را تحمل کنم
پیش بیا ای گرم رود روان
و شستشو بده گونه های سرخ طوفان زده ی مرا
و آنگاه که دژخیم کور پلیدی
مرا مهمان چشمان خاموش و لبخند خشکیده تو میکند
سفیر نفس آرام میگیرد
ضرب آهنگ قلبم به خاموشی میگراید
و مهر در سینه ام مدفون می شود
تا همیشه
#معصومه_میر_معینی
#عضوکانال
@golchine_sher