سردار سرلشکر پاسدار شهید "احمد کاظمی"، در سال ۱۳۳۷ در "نجف‌آباد" اصفهان دیده به جهان گشود و همچون سایر جوانان، سرگرم تحصیل گردید. با پیدایش جرقه‌های انقلاب اسلامی به مبارزه با رژیم ستم شاهی پرداخت او دوران جوانی خود را با لذت حضور در جبهه‌های نبرد از کردستان گرفته تا جای جای جبهه‌های جنوب در صف مقدم مبارزه با متجاوزان بعثی در سِمت‌هایی چون: دو سال فرماندهی جبهه فیاضیه آبادان، شش سال فرماندهی لشکر ۸ نجف، یکسال فرماندهی لشکر ۱۴ امام حسین(ع)، هفت سال فرماندهی قرارگاه حمزه سیدالشهدا(ع) و قرارگاه رمضان و پنج سال فرماندهی نیروی هوایی سپاه را به‌عهده داشت. حضور مستقیم در خط مقدم جبهه و ارتباط صمیمانه با پاسداران و رزمندگان بسیجی تا بدانجا بود که از ناحیه پا، دست و کمر بارها مجروح گردید و یک‌بار نیز انگشتش قطع شد. در طی سال‌ها با استفاده از مجال‌هایی از عشق به تحصیل بهره‌جست و کارشناسی خود را در رشته جغرافیا و کارشناسی ارشد را در رشته مدیریت دفاعی گذراند و موفق شد دانشجوی دکتری در رشته دفاع ملی گردد. کفایت و شجاعت آن بزرگوار تا بدانجا بود که مقام معظم رهبری ۳ مدال فتح بر سینه پر عطش شهادت ایشان نصب نمودند. وی در اواسط سال ۸۴ از سوی فرمانده کل سپاه، به فرماندهی نیروی زمینی منصوب شد و توفیق خدمت را در سنگر دیگری یافت. این فرمانده قهرمان در آخرین دیدار خود با محبوب خویش، فرمانده معظم کل قوا، تقاضای دعا برای شهادت خویش را نمود  همیشه می‌گفت از حلقه یارانش جامانده؛ پیش از انقلاب سرباز انقلاب بود و پس از انقلاب هم سرباز انقلاب؛ همیشه همین بود. این در وجودش ثابت مانده بود و آن‌چه در وجودش تغییر کرده بود این‌که مدام خالص‌تر و محکم‌تر و با ایمان‌تر شده بود انگار. آن‌قدر خالص شده بود که وقتی جنگ تمام شده بود و درهای باغ شهادت را بسته بودند، برای او در را گشودند که برود و دیدار کند با آن گوهرها. سرانجام روز۱۹دی سال ۱۳۸۴ در پروازی دنیوی به پرواز اخروی شتافت، اوج گرفت و به ملکوت اعلی پیوست #زندگینامه #شهیدحاج‌احمد‌کاظمی 🕊#گلستان‌اصفهان 🌷کانال تخصصی شهدای اصفهان @golestaneshohada_com