eitaa logo
نهج البلاغه و نکات ناب
1.1هزار دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
1.3هزار ویدیو
149 فایل
این کانال سعی دارد معارف نهج البلاغه و احادیث اهل بیت ع را به زبان کاملا ساده و عامیانه و با توضیحاتی کوتاه به مخاطبین ارائه دهد. ان شاءالله لطفا انتقادات، پیشنهادات و حتی سوالات و شبهات مرتبط با نهج البلاغه را با ما در میان بگذارید @bagherabadi
مشاهده در ایتا
دانلود
که امام فرمود برای مردم بخوانند و 💠 اما كار عثمان؛ گويى از قرنهاى نخستين، كار او معلوم بود. علم آن در كتاب، نزد پروردگار من است كه نه خطا مى‏كند نه فراموشى دارد. ، او را بى‏پناه رها كردند و ، او را به قتل رساندند. به خدا سوگند❗️ من، نه امر به کشتن او كردم نه نهى نمودم كه اگر امر كرده بودم، همانا قاتل بودم و اگر نهى كرده بودم، يارى دهنده محسوب‏ مى‏شدم. ومساله به گونه ای بود كه نه ديدن آن را سودى بود و نه خبر آن، گوارا بود؛ جز اينكه آن كس كه او را يارى كرد نمى‏تواند بگويد من بهتر از كسانى هستم كه او را بى‏پناه رها كردند و آن كس كه او را بى‏پناه رها كرد نمى‏تواند بگويد آن كس كه به او يارى كرد بهتر از من است. شرح كار او به طور كامل و جامع اينست كه او خودسرانه عمل کرد و بد تصمیمی گرفت و شما برآشفتید كه آن نيز بد بود. خداوند ميان شما و او حكم فرمايد. به خدا سوگند❗️ در خون عثمان اتّهامى ندارم. من مسلمانى از مهاجران در خانه خود بودم. وقتى او را كشتيد نزد من آمديد تا با من بيعت كنيد. من از قبول آن كردم، و شما امتناع مرا نپذيرفتيد؛ ولی شما گرفتيد و كشيديد ، آنگاه به من آورديد مانند هجوم شتران تشنه كه به آبشخور خود هجوم برند. [ازدحام، چنان بالا گرفت كه] احساس کردم کمر به قتل من بسته اید و بعضى از شما قاتل دیگری است. از شدّت هجوم، بند نعلينم پاره شد و عبا از دوشم افتاد. ناتوانان پايمال شدند و به اندازه‏اى براى بيعت با من شادى مى‏كردند كه را بر دوش گرفتند تا بتوانند بيعت كنند و با پاى لرزان براى بيعت كردن شتاب مى‏كردند و را بر دوش مى‏كشيدند و پاها از خستگى واماند. آنگاه گفتند: به روش ابوبكر و عمر با ما بيعت كن و ما جز تو كسى را نداريم و جز به تو خرسند نيستيم. بيعت ما را بپذير تا پراكنده نگرديم و اختلاف نكنيم. آنگاه من به كتاب خدا و سنت‏ پیامبرش (ص) با شما بيعت كردم و مردم را به بيعت دعوت كردم. پس هر كس با رضا و رغبت بيعت كرد پذيرفتم و هر كس از بيعت خوددارى كرد او را رها كردم. نخستين بيعت‏كنندگان، طلحه و زبير بودند و گفتند: با تو بيعت مى‏كنيم به شرط آنكه در كار خلافت، شريك تو باشيم. گفتم: نه، اما در قوّت و نيروى كار با من شريك باشيد و در حال ناتوانى يار و مددكار من. به اين شرط بيعت كردند و اگر خوددارى مى‏كردند [و با من بیعت نمی کردند] وادارشان نمى‏كردم همچنان كه هيچ كس ديگر را وادار به بيعت نكردم. اميد داشت به حكومت برسد و به حكومت ، هنگامى كه دانستند به آنان حكومت نخواهم داد به بهانه عمره، اجازه سفر خواستند، اما در حقيقت، قصدشان نيرنگ و حيله‏گرى بود. سپس به عايشه پيوستند و او را كه دل از دشمنى من انباشته بود به جنگ با من برانگيختند. بى‏ترديد زنان از نظر ايمان، عقل و بهره‏ورى در كاستى‏اند. امّا كاستىِ آنان در ايمان، بدان جهت است كه در «ايّام عادت» از نماز و روزه بركنارند؛ و امّا كاستى در عقل، بدان سبب كه شهادت دو زن همسنگ شهادت يك مرد است؛ و امّا كاستى در بهره‏ها، بدان دليل كه ميراث آنان نيمِ مردان است. عبد اللَّه بن عامر آن دو را به بصره كشانيد و تعهد كرد كه مال و مرد جنگجو در اختيارشان بگذارد. در آن زمان که عایشه را به طرف خود می کشاندند عايشه نیز آنها را به طرف خود مى‏كشاند. عايشه را پناهگاه خود قرار داده و در رکاب او به جنگ پرداختند. چه گناهى سهمگين تر از آنچه آن دو مرتکب شدند. همسر رسول خدا (ص) را از خانه بيرون كشيدند و حجابی را كه خداى تعالى بر او پوشانده است برداشتند ولی زنان خود را در خانه محفوظ نگاه داشتند. نسبت به خدا و رسولش به انصاف رفتار نکردند. منبع: کتاب سرگذشتنامه امام علی(ع) ┄┄┅═✧❁🌼💐🌸❁✧═┅┄ @golestannahj ┄┄┅═✧❁🌼💐🌸❁✧═┅┄