#داستانضربالمثلها
#فکر نان کن که خربزه آب است
در روزگاران قديم دو دوست بودند که کارشان خشتمالي بود .
از صبح تا شب براي ديگران خشت درست مي کردند و اجرت بخور و نميري مي گرفتند.
آنها هر روز مقدار زيادي خاک را با آب مخلوط مي کردند تا گل درست کنند ، بعد به کمک قالبي چوبي، از گل آماده شده خشت مي زدند.
يک روز ظهر که هر دو خيلي خسته و گرسنه بودند ، يکي از آنها گفت :
" هرچه کار مي کنيم ، باز هم به جايي نمي رسيم . حتي آن قدر پول نداريم که غذايي بخريم و بخوريم.
پولمان فقط به خريدن نان مي رسد. بهتر است تو بروي کمي نان بخري و بياوري و من هم کمي بيشتر کار کنم تا چند تا خشت بيشتر بزنم .
"دوستش با پولي که داشتند ، رفت تا نان بخرد . به بازار که رسيد ، ديد يکجا کباب مي فروشند و يکجا آش، دلش از ديدن غذاهاي گوناگون ضعف رفت . اما چه مي توانست بکند ، پولش بسيار کم بود .
به سختي توانست جلوي خودش را بگيرد و به طرف کباب و آش و غذاهاي متنوع ديگر نرود.
وقتي كه به سوي نانوايي مي رفت ، از جلوي يک ميوه فروشي گذشت. ميوه فروش چه خربزه هايي داشت! مدتها بودکه خربزه نخورده بود.
ديگر حتي قدرت آن را نداشت که قدم از قدم بردارد.
با خود گفت :
کاش کمي بيشتر پول داشتيم و امروز ناهار نان و خربزه مي خورديم . حيف که نداريم .
تصميم گرفت از خربزه چشم پوشي كند و به طرف نانوايي برود.
اما نتوانست. اين بار با خود گفت:
اصلا ً چه طور است به جاي نان، خربزه بخرم. خربزه هم بد نيست، آدم را سير مي کند. با اين فکر ، هرچه پول داشت، به ميوه فروش داد و خربزه اي خريد و به محل کار ، برگشت.
در راه در اين فكر بود كه آيا دوستش از او تشکر خواهد کرد؟
فکر مي کرد کار مهمي کرده که توانسته به جاي نان، خربزه بخرد.
وقتي به دوستش رسيد ، او هنوز مشغول کار بود . عرق از سر و صورتش مي ريخت و از حالش معلوم بود که خيلي گرسنه است .
او درحالي که خربزه را پشت خودش پنهان کرده بود ، به دوستش گفت :
" اگر گفتي چي خريده ام؟
"دوستش گفت :
" نان را بياور بخوريم که خيلي گرسنه ام . مگر با پولي که داشتيم ،چيزي جز نان هم مي توانستي بخري؟
زود باش . تا من دستهايم را بشويم، سفره را باز کن.
"مرد وقتي اين حرفها را شنيد ، کمي نگران شد و با خود گفت:
" نکند خربزه سيرمان نکند. " دوستش که برگشت ، ديد که او زانوي غم بغل گرفته و به جاي نان ، خربزه اي در کنار اوست.
در همان نگاه اول همه چيز را فهميد . جلوي عصبانيت خودش را گرفت و گفت:"
پس خربزه دلت را برد؟
حتما ً انتظار داري با خوردن خربزه بتوانيم تا شب گل لگد کنيم و خشت بزنيم ، نه جان من ، نان قوت ديگري دارد.
خربزه هر چقدر هم شيرين باشد ، فقط آب است.
"آن روز دو دوست خشتمال به جاي ناهار ، خربزه خوردند و تا عصر با قار و قور شکم و گرسنگي به کارشان ادامه دادند.
از آن پس ، هر وقت بخواهند از اهميت چيزي و در مقابل ،بي اهميت بودن چيز ديگري حرف بزنند ، مي گويند :
" فکر نان کن که خربزه آب است .