ایتا - گلزار ادبیات #حکایت‌بایزید

گلزار ادبیات

حکایت بایزید بسطامی

 از بوستان سعدی

شنیدم که وقتی، سحرگاه عید
ز گرماوِه* آمد برون، بایزید

یکی طشت خاکسترش، بی‌خبر 
فرو ریختند از سرایی* به سر

همی‌گفت شولیده* دَستار* و موی
کفِ دست، شُکرانه مالان به روی،

که: ای نفس، من درخورِ* آتشم
به خاکستری، روی در هم کشم؟

لغات:
گرماوه: گرمابه، حمام.
سرا: خانه.
شولیده: ژولیده، درهم و پریشان.
دستار: شال سر.
درخور: سزاوار.

کلیات سعدی، بوستان، باب چهارم: در تواضع، ص ۲۹۸.
#حکایت‌بایزید
#بوستان‌سعدی
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

1.6هزار مشاهده04:21

پرسش‌ها

قوانین

داغ‌ترین‌ها

چندسکویی