داستان‌نویسان بزرگ🌹🌹🌹 هوشنگ گلشیری او که نامدارترین داستان‌نویس اصفهانی است، در سال ۱۳۲۲ شمسی، در اصفهان به دنیا آمد. سالها معلمی کرد. کار ادبی را با نشریات دهه‌ی چهل آغاز نمود و علاوه بر داستان، شعر و ادبیات عامیانه‌ی مناطق اطراف اصفهان را نیز به چاپ رساند؛ اما بعدها این دو را رها کرد. با این حال، آن چه فعالیت اصلی قلمی اوست، داستان است. نخستین مجموعه‌ی داستان گلشیری، به نام مثل همیشه در سال ۱۳۴۷ منتشر شد و خیلی زود، نام او را در ردیف داستان‌نویسان صاحب سبک قرار داد. رمان کوتاه یا داستان بلند شازده احتجاب، یک‌باره گلشیری را صاحب‌نام کرد. او در این اثر، زندگی چهار نسل از شازده‌های قاجار را در سبکی بدیع و موجز که در ادبیات معاصر ما بی‌سابقه بود، بیان می‌کند. این اثر، نمونه‌ی برجسته‌ی داستان روان‌شناختی به حساب می‌آید. برخی از آثار دیگر وی عبارتند از: نمازخانه‌ی کوچک من، بره‌ی گمشده‌ی راعی، آینه‌های دردار، جُبّه‌خانه، پنج گنج، نیمه‌ی تاریک ماه، جن‌نامه و... . او در سال ۱۳۷۹ در تهران درگذشت. با تلخیص از داستان نویسان معاصر ایران، محمد قاسم‌زاده، ص ۳۳۳ - ۳۳۶. #داستان‌نویسان‌بزرگ #هوشنگ‌گلشیری https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

داستان‌نویسان بزرگ🌹🌹🌹 هوشنگ گلشیری او که نامدارترین داستان‌نویس اصفهانی است، در سال ۱۳۲۲ شمسی، در اصفهان به دنیا آمد. سال‌ها معلمی کرد. کار ادبی را با نشریات دهه‌ی چهل آغاز نمود و علاوه بر داستان، شعر و ادبیات عامیانه‌ی مناطق اطراف اصفهان را نیز به چاپ رساند؛ اما بعدها این دو را رها کرد. با این حال، آن چه فعالیت اصلی قلمی اوست، داستان است. نخستین مجموعه‌ی داستان گلشیری، به نام مثل همیشه در سال ۱۳۴۷ منتشر شد و خیلی زود، نام او را در ردیف داستان‌نویسان صاحب سبک قرار داد. رمان کوتاه یا داستان بلند شازده احتجاب، یک‌باره گلشیری را صاحب‌نام کرد. او در این اثر، زندگی چهار نسل از شازده‌های قاجار را در سبکی بدیع و موجز که در ادبیات معاصر ما بی‌سابقه بود، بیان می‌کند. این اثر، نمونه‌ی برجسته‌ی داستان روان‌شناختی به حساب می‌آید. برخی از آثار دیگر وی عبارتند از: نمازخانه‌ی کوچک من، بره‌ی گمشده‌ی راعی، آینه‌های دردار، جُبّه‌خانه، پنج گنج، نیمه‌ی تاریک ماه، جن‌نامه و... . او در سال ۱۳۷۹ در تهران درگذشت. با تلخیص از داستان نویسان معاصر ایران، محمد قاسم‌زاده، ص ۳۳۳ - ۳۳۶. #داستان‌نویسان‌بزرگ #هوشنگ‌گلشیری #بازنشر https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

داستان‌نویسان بزرگ🌹🌹🌹 جمالزاده (به مناسبت ۱۷ آبان، سالروز درگذشت وی) آغاز داستان‌نویسی به شیوه‌ی نوین را می‌توان از سال ۱۳۰۰ دانست که جمالزاده، مجموعه‌ی داستان کوتاه خود را به نام "یکی بود یکی نبود" منتشر کرد. با نشر این کتاب، سبک نویسندگیِ واقع‌گرا در ایران آغاز گشت. سید محمدعلی جمالزاده، در۲۳ دی سال ۱۲۷۰ شمسی در اصفهان زاده شد. تحصیلات مقدماتی را در تهران گذراند. سپس به بیروت رفت و دو سال بعد، عازم پاریس شد و در فرانسه، به دریافت لیسانس حقوق نایل گشت. در همان سال آغاز جنگ جهانی، به برلن رفت و در کنار آزادی‌خواهان ایران قرار گرفت. مدتی بعد، همکاری قلمی خود را با روزنامه‌ی کاوه آغاز کرد. نخستین داستانش "فارسی شکر است" را ابتدا در همین روزنامه منتشر کرد و بعد در مجموعه‌ی یکی بود یکی نبود. این مجموعه، شامل شش داستان است: فارسی شکر است، رَجُل سیاسی، دوستی خاله خرسه، درد دل ملا قربانعلی، بیله دیگ بیله چغندر و ویلان‌الدوله که همه به زبان ساده و تا حدی عامیانه نوشته شده است. جمالزاده با وجود سال‌ها در خارج از وطن به سر بردن، در آثار خود بر زبان و فرهنگ و سنت‌های خاص ایرانی تأکید داشت. با این همه، اقامت طولانی او در خارج، وی را از سیر تحولات زبان و فرهنگ ایرانی، بی‌خبر نگه داشته، در نتیجه، آثار بعدی او، نتوانسته است از اصالت موجود در آثار دیگر نویسندگان ایرانی و رنگِ زمانه برخوردار باشد. وی در ۱۷ آبان سال ۱۳۷۶ در ۱۰۵ سالگی، در یک آسایشگاه سالمندان در ژنو سوئیس در گذشت و در همان جا مدفون شد. مهمترین آثار بعدی او عبارتند از: دارالمجانین، سر و ته یک کرباس، راه‌آب‌نامه، تلخ و شیرین، شاهکار، هفت کشور، شورآباد، قصه‌های کوتاه برای بچه‌های ریشدار و قصه‌ی ما به سر رسید. با تلخیص از چون سبوی تشنه، دکتر یاحقّی، ص ۱۹۲ - ۱۹۴. #داستان‌نویسان‌بزرگ #جمالزاده https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303