عسلخانهی جهان
از مولوی
آمد بهار ای دوستان، منزل سوی بُستان کنیم
گِرد غریبان چمن، خیزید تا جولان کنیم
امروز چون زنبورها، پَرّان شویم از گل به گل
تا در عسلخانهی جهان، شش گوشه آبادان کنیم
آمد رسولی از چمن، کاین طبل را پنهان مزن
ما طبلخانهی عشق را، از نعرهها ویران کنیم...
انسانم آرزوست، برگزیده و شرح غزلیات مولانا، بهاءالدین خرّمشاهی، غزل ۳۴۴، ص ۵۲۳.
#زنبوروگل
#عسلخانهیجهان
#مولوی
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303