eitaa logo
گلزار ادبیات
7.8هزار دنبال‌کننده
4.8هزار عکس
175 ویدیو
5 فایل
توسط دبیر بازنشسته‌: ع. ک. (بانو خالقی) ایجاد کانال: ۹ بهمن ۱۴۰۱ استفاده از مطالب، با ذکر نام یا لینک کانال مجاز است. تبلیغ و تبادل نداریم. کانال دوم‌ما #گلستان‌ادبیات https://eitaa.com/golestaneadabiyat
مشاهده در ایتا
دانلود
بیتهای گلچین‌شده🌹🌹🌹 پای بر جا گر که خواهی اعتبار خویشتن روی دوش این و آن، مگذار بار خویشتن (عباس بدیعی) ☘☘☘ صائب، بهشت نسیه‌ی خود را نمود نقد امروز هر که جا به مقام رضا کند (صائب تبریزی) ☘☘☘ ذرّه ذرّه هر چه بود از من گرفت دیر دانستم که گیتی رهزن است (پروین اعتصامی) دو قدم مانده به گل، ص ۲۶، ۷۲ و ۱۰۳. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
داستانهای جوامع‌ الحکایات عوفی📚📚 پاسخ عالی به پرسش غلط‌انداز و فریبنده مردی غلط‌انداز، به حضور اَیاس قاضی آمد و چنین پرسید: ای قاضی مسلمانان، آیا اگر مقداری خرما بخورم، به دینم آسیب می‌رسد؟ قاضی گفت: نه. غلط‌انداز: اگر قدری، سیاه‌دانه با آن بخورم، چه طور؟ قاضی: اشکال ندارد. غلط‌انداز: اگر پس از آن، مقداری آب بنوشم، چه طور؟ قاضی: اشکال ندارد. غلط‌انداز: شراب خرما، جز آمیخته‌ای از این سه چیز نیست؛ پس چرا حرام است؟ قاضی: ای مرد، اگر قدری خاک بر سر تو بریزم، سرت می‌شکند؟ غلط‌انداز: نه. قاضی: اگر اندکی آب بر سرت بریزم، سرت می‌شکند؟ غلط‌انداز: نه. قاضی: اگر این آب و خاک را با هم بیامیزم و خشتی درست کنم و بر سرت بزنم، سرت را می‌شکند؟ غلط‌انداز: آری، سرم می‌شکند. قاضی: همان گونه که در این مورد سرت بشکند، در آن مورد (شراب خرما) نیز دینت می‌شکند. غلط‌انداز از پاسخ، درمانده و شرمگین شد و رفت. داستانهای جوامع الحکایات، عوفی، بازنویسی محمدی اشتهاردی، ص ۱۴۵ و ۱۴۶. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
صحبتِ ناجنس، آتش را به فریاد آورد آب در روغن چو باشد، می‌کند شیوَن چراغ (صائب تبریزی) دو قدم مانده به گل، ص ۱۰۵. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
امام علی - علیه السلام - فرمودند: خدا را به دل و دست و زبانت یاری کن؛ زیرا که خداوند سبحان، ضامن است یاری‌کننده‌اش را یاری کند. غرر الحکم، ج ۱، ص ۱۱۸. (ع) https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
آرایه‌های ادبی💐💐💐 تجرید(خطاب به نفس) تجرید در لغت، تنهایی گزیدن و برهنه کردن است و در اصطلاح بدیع، آن است که شاعر، خطاب به نفس خود، چنان سخن گوید که پنداری مخاطب او شخص دیگری است. به عبارت دیگر، از خود کسی دیگر را انتزاع کرده، شخصی مستقل از خود فرض می‌کند. در این حالت"من" یعنی خود شاعر، "تو" یا "او" می‌شود. تجرید معمولاً در بیت یا بیتهای آخر شعر آورده می‌شود. سعدیا، مرد نکونام نمیرد هرگز مُرده آن است که نامش به نکویی نبرند (سعدی) خاقانیا، خسان که طریق تو می‌روند زاغند و زاغ را صفت بلبل آرزوست بس طفل کآرزوی ترازوی زر کند نارنج از آن کند که ترازو کند ز پوست (خاقانی) بدیع در شعر فارسی، دکتر عَقدایی، ص ۱۲۳. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
نیکویی 🌹🌹🌹 از شاهنامه‌ی فردوسی بیا تا جهان را به بد نسپَریم به کوشش همه دست نیکی بریم نباشد همی نیک و بد پایدار همان بِه که نیکی بُوَد یادگار همان گنج دینار و کاخ بلند نخواهد بُدَن مر تو را سودمند سخن مانَد از تو همی یادگار سخن را چنین خوارمایه مدار فریدون فرّخ، فرشته نبود به مُشک و به عنبر، سرشته نبود به داد و دهش یافت آن نیکویی تو داد و دهش کن، فرشته تویی سپَردن: گذراندن، طی کردن. نگاهی به تاریخ و ادبیات ایران، دکتر سید محمد ترابی، انتشارات ققنوس، ۱۳۸۲، ص ۱۵۱. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
کاخهای رو‌به‌رو🦋🦋🦋 از سید ضیاءالدین شفیعی امروز شاید، باید از خون گلو خورد نان شرف، از سفره‌های آرزو خورد بوی ریا، پُر کرده ذهن دستها را ای کاش می‌شد جرعه‌ای بی رنگ و بو خورد خشکیده چاه زمزم اما وحشتی نیست گر تشنه باشی، می‌شود از آبرو خورد خون‌لخته‌های گریه را، مردی خدایی در سالهای سخت، با آب وضو خورد او کهکشانی بود همزاد علی، آه امروز باید غبطه بر احوال او خورد شاید تمام حرفم این باشد: جماعت حقّ شما را کاخهای رو‌به‌رو خورد دادخواست، ص ۱۳۸. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا