‌آدمیزاد اگر عاشق باشد همه‌اش را فدای معشوق می‌کند... اگر غیر از این بود یا عاشق نیست و یا چیزی از آن سر در نمی‌آورد.. نمی‌شود صبح تا به شب قربان صدقه‌ی معشوق بروی و به هنگامِ اثبات آن محبت، شانه خالی کنی! نمی‌شود ابراز دوست داشتن کنی اما پشیبان و تکیه‌گاهِ او نباشی... مرزِ بین ایمان و کفر هم در همین نوع ابراز و اثبات عشق است! آنان که به حق‌اند، پای حقیقتشان و اعتقادشان، تا پای جان می‌ایستند. حتی اگر دستشان را، پایشان را قطع کنند. زبان به دروغ یا نفی مبانی فکری و باورشان باز نمی‌کنند. می‌شوند شهدای گرانقدری که در اوایل پیروزی انقلاب اسلامی توسط منافقین به شهادت رسیدند! عاشق اگر شیفته‌ی محبوب باشد؛ جز او را نمی‌بیند و غیر را حذف می‌کند. از همه چیز عبور می‌کند و چشم می‌پوشاند تا بلکه زودتر به دلدار برسد. می‌شود قاسم سلیمانی، مردی که سی سال خواب آسوده نداشت و یک عمر در حال مجاهدت بود. سرداری که ماجرای حیاتش سرمشقی‌ست برای تمام آن آدمهایی که بعد از او ماندند و خواستند عاشقی کنند. شرح حیاتِ سید حسن نصرالله و ابراهیم هنیه و یحیی سنوار هم عاشقیست ... تکلیف روشن است. مسیر دشوار و پر پیچ و خم و سهمگین است.‌ برای آنان که عاشقند عاقبتی جز شهادت و بخشیدن جان به معشوق وجود ندارد و تکلیف دیگران که بویی از عاشقی نبرده‌اند مشخص است. بروند و بیایند و به روزمرگی‌هایشان بچسبند که تکلیف جهاد بر گردنشان نیست. مجاهدت اختصاص دارد به مجنون‌های زمانه تا حبیبانه به پای حسین (ع) زمانشان بمانند و سربازی کنند. بقیه‌ی آدم‌ها بروند پول روی پول بگذارند و خانه‌شان را آباد کنند‌ . و چه زیبا فرمودند رهبر معظم این انقلاب: کسی چون او که عمری را به مبارزه با دشمنِ غاصب و ظالم گذرانده است،سرانجامی جز شهادتِ شایسته‌ ی او نیست. فقدان او برای جبهه‌ ی مقاومت البتّه دردناک است، ولی این جبهه با شهادت برجستگانی چون شیخ احمد یاسین، فتحی شقاقی، رنتیسی و اسماعیل هنیّه از پیشروی باز نماند، و با شهادت سنوار هم کمترین توقّفی نخواهد داشت؛ باذن الله. حماس زنده است و زنده خواهد ماند... که باید از تو بگویم، تویی که غم داری تویی که پشت سرت زخمِ تهمت هم داری... فسون آن همه افسانه با تو باطل شد به چوب دستیِ خُردت، حماسه کامل شد... #سخن_از_عشق_میگوییم #جهاد_اسم_رمز_شهادت #شهید_السنوار #ماعاشقان_جنگ_باصهیون #یاحیدر