به نام خدا
#مسمط_تضمینی
#اسارت_حضرت_زینب_سلام_الله_علیها
#شعراز_رقیه_سعیدی_کیمیا
#کانال_مداحی_گلواژه_های_اهل_بیت_ع
تضمین ازشعر شیخ اجلّ،سعدی شیرازی
◇◇◇◇🏴◇◇◇◇
می بینمش بالای نِی ، جانِ جهانم می رود
سیلاب غم در غربتش از دیدگانم می رود
با دیدن سرها به نِی ،تاب و توانم می رود
((ای ساربان آهسته ران ،کارام جانم می رود
وان دل که با خود داشتم با دل ستانم می رود))
(ساربان ساربان اهسته ران اهسته ران)
مانده به صحرا پیکرش ، اما سرش شد دور از او
می تابد از بالای نی ، بر آسمانها نور از او
افتاده در جان جهان در اشتیاقش شور از او
((من مانده ام مهجور از او ، درمانده و رنجور از او
گویی که نیشی دور از او در استخوانم می رود))
(ساربان ساربان اهسته ران اهسته ران)
از بس جسارت دیده ام از دشمن خوار و زبون
از کوفه تا شام بلا دردم شده از حد فزون
بر چشمه اشکم شده ، جاری زِ دل ، دریای خون
((گفتم به نیرنگ و فسون ، پنهان کنم ریش درون
پنهان نمی ماند که خون بر آستانم می رود))
منزل به منزل می روم همراه این دلخستگان
دیگر نمانده طاقتی بر جسم و جان کودکان
بر حال زار ما چرا ، رحمی ندارد ساربان؟
((محمل بدار ای ساربان ! تندی مکن با کاروان
کز عشق آن سرو روان،گویی روانم می رود))
درگلشن زینب دگر از گل نمانده یک نشان
با رفتن گلها شده ، باغ و بهار او ، خزان
هستم به دنبال سری ، افتان وخیزان،نیمه جان
((او می رود دامن کشان ،من زهر تنهایی چشان
دیگر مپرس از من نشان،کز دل نشانم می رود))
از کودکی کردم صبوری بر مصیبات و مِحَن
بی مادری ، داغ پدر، آه جگر سوز حسن
از پا نیفتادم مگر ، با دیدن صد پاره تن
((در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن
من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می رود))
این روزها بر هر زبان افتاده نام کربلا
آنجا که دارد تربتش ، بر دردها حکم شِفا
دست من و دامان تو ، لطفی نما یا زینبا!
امسال ، خود ،روزی نما یک اربعین بر "کیمیا"
هر دَم به یاد کربلا ، آه از نهانم می رود
رقیه سعیدی(کیمیا)
۱۴۰۰/۶/۱۴
http://eitaa.co/golvajhehaye_ahlbeyt
°°°♡🏴🏴🏴♡°°°
Voice 001.m4a
زمان:
حجم:
2.98M
به نام خدا
#مسمط_تضمینی
#اسارت_حضرت_زینب_س
#شاعر_رقیه_سعیدی_کیمیا
می بینمش بالای نی،جانِ جهانم می رود
سیلاب غم در غربتش از دیدگانم می رود
#سبک_مداح_عبادی_گیلان
از ذاکرین گرامی کانال
۱۴۰۰/۶/۱۵
@golvajhehaye_ahlbeyt
°°°♡🏴🏴🏴♡°°°
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
به نام خدا
#مسمط_تضمینی
#اسارت_حضرت_زینب_سلام_الله_علیها
#سروده_رقیه_سعیدی_کیمیا
#گلواژه_هاے_اهل_بیت_ع
✿࿐❁❈❁࿐✿࿐
«تضمین ازشعر شیخ اجلّ ، سعدے شیرازی»
مے بینمش بالاے نِے ، جانِ جهانم مے رود
سیلاب غم در غربتش از دیدگانم مے رود
با دیدن سرها به نِے ،تاب و توانم مے رود
((اے ساربان آهسته ران ، کارام جانم مے رود
وان دل که با خود داشتم با دل ستانم مے رود))
مانده به صحرا پیکرش ، اما سرش شد دور از او
مے تابد از بالاے نے ، بر آسمانها نور از او
افتاده در جان جهان در اشتیاقش شور از او
((من مانده ام مهجور از او ، درمانده و رنجور از او
گویے که نیشے دور از او در استخوانم مے رود))
از بس جسارت دیده ام از دشمن خوار و زبون
از کوفه تا شام بلا دردم شده از حد فزون
بر چشمه اشکم شده ، جارے زِ دل ، دریاے خون
((گفتم به نیرنگ و فسون ، پنهان کنم ریش درون
پنهان نمے ماند که خون بر آستانم مے رود))
منزل به منزل مے روم ، تا مقصدے بے آشیان
دیگر نمانده طاقتے بر جسم و جان کودکان
بر حال زار ما چرا ، رحمے ندارد ساربان؟
((محمل بدار اے ساربان ! تندے مکن با کاروان
کز عشق آن سرو روان ، گویے روانم مے رود))
درگلشن زینب دگر از گل نمانده یڪ نشان
با رفتن گلها شده ، باغ و بهار او ، خزان
هستم به دنبال سرے ، افتان وخیزان،نیمه جان
((او مے رود دامن کشان ،من زهر تنهایے چشان
دیگر مپرس از من نشان ، کز دل نشانم مے رود))
دیدم به صحراے جنون ، هر دَم ، مصیبات و مِـحَـن
گشتم اسیر موجِ غم ، در غربتے دور از وطن
وقت وداعِ پیکرت ، دیگر درآمد جان زِ تن
((در رفتن جان از بدن گویند هر نوعے سخن
من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم مے رود))
این روزها بر هر زبان افتاده نام کربلا
آنجا که دارد تربتش ، بر دردها حکم شِفا
دستم به دامان تو و دریاے لطفت ، زینبا!
برگ برات کربلا ، روزے نما بر "کیمیا"
هر دَم به یاد کربلا ، آه از نهانم مے رود
📝اثراز :شاعر گرانقدر رقیه سعیدی(کیمیا)
۱۴۰۰/۶/۱۴
http://eitaa.com/goollvajhehay_ahlbeyt12
✿࿐❁❈❁࿐✿࿐
📌 نشر اشعار بروز از شعراے فرهیخته
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
─┅══༅࿇༅ ❃﷽ ❃ ༅࿇༅══┅─
به نام خدا
#مسمط_تضمینی
#اسارت_حضرت_زینب_سلام_الله_علیها
#سروده_رقیه_سعیدی_کیمیا
تضمین ازشعر شیخ اجلّ ، سعدی شیرازی
𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═══┅─
می بینمش بالای نِـی ، جـــانِ جــــهانم می رود
سیلاب غـــم در غـــربـتــش از دیدگانم می رود
با دیدن ســـرها به نِــی ،تاب و تـــوانم می رود
((ای ساربان آهــسته ران ،کارام جــانم می رود
وان دل که با خودداشتم بادل سـتانم می رود))
𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═══┅─
مانده به صحرا پیـکرش،اماسرش شـد دور از او
می تابـد از بالای نــی ، بر آســــمـانها نور از او
افتاده در جــان جـــهان در اشتیاقـش شور از او
((من مانده ام مهجوراز او،درمانده ورنجور ازاو
گویی که نیشی دور از او دراستخوانم می رود))
𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═══┅─
از بس جســـارت دیده ام از دشمن خوار و زبون
از کوفـــه تا شـــام بلا دردم شـــده از حد فزون
بر چشمه اشکم شده ، جـاری زِ دل ، دریای خون
((گفتم به نیرنگ و فسون ،پنهان کنم ریش درون
پنهان نمــــی ماند که خــون بر آستانم می رود))
𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═══┅─
منزل به منـزل می روم ، تا مقصـــدی بی آشیان
دیگر نمـانده طاقتـــی بر جســم و جان کودکان
بر حال زار ما چـرا ، رحمـــی ندارد ســــاربان؟
((محمل بدار ای ساربان ! تــندی مکن با کاروان
کز عشق آن سرو روان ، گویــی روانم می رود))
𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═══┅─
درگلشن زینـــب دگــــر از گل نمانـــده یک نـشان
با رفتــن گلها شــــده ، باغ و بهـــار او ، خـزان
هستم به دنــبال سری ، افتان وخیزان،نیمه جان
((او می رود دامن کشان ،من زهر تنهایی چشان
دیگر مپرس از من نشان ،کز دل نشانم می رود))
𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═══┅─
دیدم به صحرای جنون،هر دَم،مصیبات ومِـحَن
گشتم اسیر موجِ غم ، در غـــربتی دور از وطن
وقت وداعِ پیکــرت ، دیگــــر درآمــد جان زِ تن
((در رفـتن جـان از بدن گویند هر نوعی سخن
من خودبه چشم خویشتن دیدم که جانم می رود))
𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═══┅─
این روزها بـر هـــر زبـان افــــتاده نام کـــربلا
آنجــا که دارد تـربتــش ، بر دردهـا حکــــم شِـفا
دسـتــم به دامــــان تو و دریای لــطـفت ، زینبا!
برگ بـــرات کـــــربلا ، روزی نمــــا بر "کیمـــــیا"
هــــر دَم به یاد کــــربلا ، آه از نـهانـــم می رود
شعر:رقیه سعیدی(کیمیا)
۱۴۰۰/۶/۱۴
𝐉𝐨𝐢𝐧: http://eitaa.com/goollvajhehay_ahlbeyt12
𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═══┅─
📌«نشر مطالب کانال بدون ذکر منبع ونام شاعرجایز نمیباشد.»
|↲گلواژههاے اهلبیت (ع)
─┅═༅࿇༅࿇༅ ❃༅࿇༅❃ ༅࿇༅࿇༅═┅─
─┅══༅࿇༅ ❃﷽ ❃ ༅࿇༅══┅─
به نام خدا
#مسمط_تضمینی
#اسارت_حضرت_زینب_سلام_الله_علیها
#سروده_رقیه_سعیدی_کیمیا
تضمین ازشعر شیخ اجلّ ، سعدی شیرازی
𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═══┅─
می بینمش بالای نِـی ، جـــانِ جــــهانم می رود
سیلاب غـــم در غـــربـتــش از دیدگانم می رود
با دیدن ســـرها به نِــی ،تاب و تـــوانم می رود
((ای ساربان آهــسته ران ،کارام جــانم می رود
وان دل که با خودداشتم بادل سـتانم می رود))
𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═══┅─
مانده به صحرا پیـکرش،اماسرش شـد دور از او
می تابـد از بالای نــی ، بر آســــمـانها نور از او
افتاده در جــان جـــهان در اشتیاقـش شور از او
((من مانده ام مهجوراز او،درمانده ورنجور ازاو
گویی که نیشی دور از او دراستخوانم می رود))
𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═══┅─
از بس جســـارت دیده ام از دشمن خوار و زبون
از کوفـــه تا شـــام بلا دردم شـــده از حد فزون
بر چشمه اشکم شده ، جـاری زِ دل ، دریای خون
((گفتم به نیرنگ و فسون ،پنهان کنم ریش درون
پنهان نمــــی ماند که خــون بر آستانم می رود))
𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═══┅─
منزل به منـزل می روم ، تا مقصـــدی بی آشیان
دیگر نمـانده طاقتـــی بر جســم و جان کودکان
بر حال زار ما چـرا ، رحمـــی ندارد ســــاربان؟
((محمل بدار ای ساربان ! تــندی مکن با کاروان
کز عشق آن سرو روان ، گویــی روانم می رود))
𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═══┅─
درگلشن زینـــب دگــــر از گل نمانـــده یک نـشان
با رفتــن گلها شــــده ، باغ و بهـــار او ، خـزان
هستم به دنــبال سری ، افتان وخیزان،نیمه جان
((او می رود دامن کشان ،من زهر تنهایی چشان
دیگر مپرس از من نشان ،کز دل نشانم می رود))
𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═══┅─
دیدم به صحرای جنون،هر دَم،مصیبات ومِـحَن
گشتم اسیر موجِ غم ، در غـــربتی دور از وطن
وقت وداعِ پیکــرت ، دیگــــر درآمــد جان زِ تن
((در رفـتن جـان از بدن گویند هر نوعی سخن
من خودبه چشم خویشتن دیدم که جانم می رود))
𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═══┅─
این روزها بـر هـــر زبـان افــــتاده نام کـــربلا
آنجــا که دارد تـربتــش ، بر دردهـا حکــــم شِـفا
دسـتــم به دامــــان تو و دریای لــطـفت ، زینبا!
برگ بـــرات کـــــربلا ، روزی نمــــا بر "کیمـــــیا"
هــــر دَم به یاد کــــربلا ، آه از نـهانـــم می رود
شعر:رقیه سعیدی(کیمیا)
۱۴۰۰/۶/۱۴
𝐉𝐨𝐢𝐧: http://eitaa.com/goollvajhehay_ahlbeyt12
𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═══┅─
📌«نشر مطالب کانال بدون ذکر منبع ونام شاعرجایز نمیباشد.»
|↲گلواژههاے اهلبیت (ع)
─┅═༅࿇༅࿇༅ ❃༅࿇༅❃ ༅࿇༅࿇༅═┅─
❀﷽❀
#مسمط_تضمینی
#اسارت_حضرت_زینب_سلام_الله_علیها
#سروده_رقیه_سعیدی_کیمیا
تضمین ازشعر شیخ اجلّ ، سعدی شیرازی
─━⊰••❃❀❃••═⊱━─
می بینمش بالای نِی ، جانِ جهانم می رود
سیلاب غم در غربتش از دیدگانم می رود
با دیدن سرها به نِی ،تاب و توانم می رود
((ای ساربان آهسته ران ، کارام جانم می رود
وان دل که با خود داشتم با دل ستانم می رود))
مانده به صحرا پیکرش ، اما سرش شد دور از او
می تابد از بالای نی ، بر آسمانها نور از او
افتاده در جان جهان در اشتیاقش شور از او
((من مانده ام مهجور از او ، درمانده و رنجور از او
گویی که نیشی دور از او در استخوانم می رود))
از بس جسارت دیده ام از دشمن خوار و زبون
از کوفه تا شام بلا دردم شده از حد فزون
بر چشمه اشکم شده ، جاری زِ دل ، دریای خون
((گفتم به نیرنگ و فسون ، پنهان کنم ریش درون
پنهان نمی ماند که خون بر آستانم می رود))
منزل به منزل می روم ، تا مقصدی بی آشیان
دیگر نمانده طاقتی بر جسم و جان کودکان
بر حال زار ما چرا ، رحمی ندارد ساربان؟
((محمل بدار ای ساربان ! تندی مکن با کاروان
کز عشق آن سرو روان ، گویی روانم می رود))
درگلشن زینب دگر از گل نمانده یک نشان
با رفتن گلها شده ، باغ و بهار او ، خزان
هستم به دنبال سری ، افتان وخیزان،نیمه جان
((او می رود دامن کشان ،من زهر تنهایی چشان
دیگر مپرس از من نشان ، کز دل نشانم می رود))
دیدم به صحرای جنون ، هر دَم ، مصیبات و مِـحَـن
گشتم اسیر موجِ غم ، در غربتی دور از وطن
وقت وداعِ پیکرت ، دیگر درآمد جان زِ تن
((در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن
من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می رود))
این روزها بر هر زبان افتاده نام کربلا
آنجا که دارد تربتش ، بر دردها حکم شِفا
دستم به دامان تو و دریای لطفت ، زینبا!
برگ برات کربلا ، روزی نما بر "کیمیا"
هر دَم به یاد کربلا ، آه از نهانم می رود
─━⊰••❃❀❃••═⊱━─
رقیه سعیدی(کیمیا)
۱۴۰۰/۶/۱۴
لینک کانال اشعار در ایتا👇
https://eitaa.com/joinchat/1259143275Ce3f7c12047
─━⊰••❃❀❃••═⊱━─