سلام الله علیکم 🌹💐
#سلسله_مباحث_روانشناسی_تلاوت
#پرورش_ذهن_قاری
✅ راهکارهای عملی برای تسلط بر هنر تلاوت چیست؟
🔴 تفاوت قاریان موفق با دیگر قراء در چیست؟
◼ برخی از قاریان عزیز به این مساله اعتقاد ندارند که عمده عدم پیشرفت آنها در هنر مقدس تلاوت به شیوه تفکر آنها در تلاوت بر می گردد.
☑ اگر مشکلاتی را که قاری از دیدگاه ذهنی با آنها مواجه است را شناسایی کرده و یک چارچوبی برای درک ماهیت و علت وجود این مشکلات ارائه دهد،در کمترین زمان ممکن بیشترین پیشرفتها را در هنر خود شاهد خواهد بود.
☑ بنده در این سلسله مباحث اثبات خواهم کرد که جمع آوری اطلاعات بیشتر و فراگیری تکنیک های پیچیده راه حل مشکلات در عدم کسب موفقیت های کاری قاری نیست.
☑در این سلسله مباحث قاریان عزیز را قانع خواهم کرد که رویکرد و حالتهای ذهنی آنهاست که میزان کسب موفقیت هایشان را رقم خواهد زد.
☑ ان شاء الله در این مباحث تمرینهایی برای پرورش ذهن و ساختار بندی ذهن حرفه ای قاریان بزرگوار تقدیم خواهد شد.
☑ به دلیل اهمیت این سلسله مباحث، می توان مطالب ارائه شده را در سایر امور زندگی هم بکار برد و نتایج آنها را به سرعت در ارتقاء سطح زندگی و کسب و کار خود نیز مشاهده کنید.
🌹 #ریاض_النغم
💐 #اصغر_اسکندری
سلام الله علیکم 🌹💐
#سلسله_مباحث_روانشناسی_تلاوت
#پرورش_ذهن_قاری
راهکارهای عملی برای تسلط بر هنر تلاوت قرآن کریم
-----------
بخش اول:
برتری ساختار ذهنی قاری
قسمت اول
----------
هر کسی که وارد هنر تلات می شود می تواند خود را قاری بداند ولی وقتی شما ویژگی های قاریان موفق را با سایرین مقایسه می کنید متوجه تفاوت های بزرگی خواهید شد.
چه چیزی باعث تمایز این دسته از قاریان می شود؟
آیا هوشمندی است؟
آیا سخت تر کار می کنند؟
آیا ویژگی بارز شخصیتی دارند که باعث می شود راحت تر با فشار و استرس تلاوت کنار بیایند؟
هوش و ذکاوت می توانند عوامل مناسبی برای رسیدن به موفقیت باشند اما عامل تعیین کننده دیگری، قاریان موفق را از سایرین جدا می کند. خب اگر مسئله هوش و ذکاوت نیست،پس چه چیزی می تواند باشد؟
با تجربه ای که طی سی و سه سال تلاوت قرآن و شاگردی نزد بهترین استادان قرآنی کشور کسب کرده ام، بدون هیچ شکی باید بگویم دلایل مشخصی وجود دارد که باعث می شود بهترین ها، عملکردی متفاوت نسبت به بقیه قاریان داشته باشند. کم نبوده اند قاریانی دارای تحصیلات عالیه و در امور روزمره خود افراد بسیار موفق، اما در هنر تلاوت بجایی نرسیده اند.
اگر بخواهم تمام دلایل را در یک جمله کوتاه خلاصه کنم باید بگویم: قاریان برتر متفاوت از سایر قاریان می اندیشند. ممکن است این جمله کمی گنگ و نامفهوم باشد اما اگر روی کلمه "متفاوت اندیشیدن" فکر کنید مساله برای شما روشن خواهد شد.
در نگاه اول، به نظر می رسد تمام قاریان قرآن درک و تفسیر یکسانی از هنر تلاوت داشته باشند اما این سخن تا زمانی معتبر است که شما با قاری دیگری در مورد نحوه تلاوت کردن بحث و گفتگو نکرده باشی. به جزء ویژگی های ظاهری و تشابهات جسمی، شیوه اندیشیدن انسانها بسیار متفاوت تر از ویژگی های ظاهرشان است. به نظر شما چه تفاوتی میان شیوه اندیشیدن قاریان برتر با سایرین وجود دارد؟
همانطور که جلسات،محافل و مسابقات قرآنی، مکانی برای پیشرفت و موقعیت های رشد تلقی می شوند، همزمان قاریان نیز خود را با موقعیت های روانشناختی متفاوتی روبرو می بینند. از بعضی جهات هر قاری مطالبی راجع به هنر تلاوت می آموزد اما یادگیری صرف هنر تلاوت به معنای کسب "ساختار فکری" در تلاوت نیست.
همین جا می توانم بگویم یکی از تفاوت های اساسی قاریان بزرگی مانند عبدالباسط محمد عبد الصمد،محمد صدیق منشاوی،مصطفی اسماعیل،عبدالفتاح شعشاعی،شحات محمد انور،محمد عبدالعزیز حصان،محمود علی البناء و برخی دیگر از مشاهیر جهان تلاوت، رسیدن به یک ساختار فکری منسجم در تلاوت است که اصطلاحا از آن به "سبک" یاد می شود.
ویژگی تعیین کننده ای که قاریان برتر را از سایرین جدا می کند این است که آنها به ساختاری منحصربفرد در تلاوت خویش دست یافته اند که باعث می شود منضبط،متمرکز،خلاق و مطمئن به نفس باقی بمانند.
هر کسی که وارد دنیای تلاوت می شود تقریبا هر آنچه که لازم باشد را فرا می گیرد و متحمل مشقات و رنج های زیادی در راه تعلیم هنر تلاوت می شود اما اندک قاریانی هستند که موفقیت های مستمری دارند. البته استثنائاتی در مورد کسانیکه قاری زاده باشند می تواند وجود داشته باشد. کسانیکه تحت نظر معلم و کسی که طبیعت تلاوت را می دانسته و صد البته او را خوب آموزش داده،قرار گرفته اند. برای مثال محمود شحات انور یکی از این استثنائات است و در کشور عزیزمان ایران نیز بعضا چنین مواردی را شاهد هستیم.
اینجا سئوال اساسی این است که چرا اکثر قاریان نمی توانند موفقیت های مستمر داشته و نیز دارای ساختار فکری مناسبی نیستند؟ پاسخ خیلی مشکل نیست. به هر دلیل چنین قاریانی شانس اینکه در آغاز تحت تعلیم یک استاد کار بلد و راهنمای خبره بوده باشند را نداشته اند.
----------
ادامه دارد
#ریاض_النغم
#اصغر_اسکندری
سلام الله علیکم 🌹💐
#سلسله_مباحث_روانشناسی_تلاوت
#پرورش_ذهن_قاری
راهکارهای عملی برای تسلط بر هنر تلاوت قرآن کریم
-----------
بخش اول:
برتری ساختار ذهنی قاری
قسمت دوم
----------
هنر تلاوت ذاتا یک عمل ریسکی است یعنی پر از استرس و مخاطرات روانی است و نیاز به دل بزرگی دارد و اصطلاحا قاری می بایست شجاع دل باشد. جائیکه قاری می بایست با ساختار شخصیتی منحصربفرد و انرژی سرشار و مثبت درونی خود، آیات نورانی قرآن را به گوش مستمعین رسانده و آنها را در حظ معنوی یاری نماید. طبق تجربه بنده هیچ مجلس تلاوتی وجود ندارد که فشار،اضطراب یا استرس های خاص خود را نداشته باشد. فشار از خطا نکردن و زیر سئوال نرفتن. استرس اینکه تحریرهای(قفله) پایانی هر فراز قرآنی چطور جمع خواهند شد.اضطراب بالا یا پائین نیفتادن صدا. سنگینی جو سالن و محل تلاوت کردن و آگاهی مستمعین از دقایق هنر تلاوت و مواردی از این دست.
در واقع و علی الظاهر به دلیل ریسکی بودن هنر تلاوت، تمام قاریان می بایست ریسک پذیر می بودند اما در واقعیت چنین نیست و ترس ناشی از ریسکی بودن تلاوت کردن، گربیان همه قاریان را می گیرد و حتی در برخی موارد بکلی مانع از پیشرفت و در نهایت انصراف و کناره گیری از این هنر آسمانی می شود. تقریبا هیچ قاری قرآنی وجود ندارد که از لرزیدن و استرس های روانی پشت تربیون و میکروفون خاطره نداشته باشد.
صرف گفتن زبانی چیزی، به معنای اعتقاد قلبی به آن نیست و در خصوص ریسک پذیر بودن قاری هم همین اصل صادق است. قاری باید عمیقا معتقد باشد که هیچ تضمینی برای گرفتن کارش در مجالس تلاوت وجود ندارد بلکه می بایست متکی به ساختار ذهنی خود ساخته و با توکل به خداوند تبارک و تعالی هنر خود را ارائه کند.
اکثر قاریان مفهوم واقعی ریسکی بودن تلاوت در مجالس و مسابقات را آن گونه که قاریان برتر دریافته اند، نمی دانند و درک نکرده اند. قاریان برتر نه تنها ریسک را پذیرفته اند بلکه با آغوش باز به استقبال آن می روند.
قاریان موفق بدون هیچ گونه کشمکش درونی وارد محافل تلاوت شده و به فرض بروز خطا و اشتباه فنی ،روحیه خود را از دست نمی دهند. به عبارت دیگر ریسک موجود در تلاوت کردن باعث نمی شود که انضباط،تمرکز،خلاقیت و اعتماد به نفس خود را از دست بدهند. یادم هست در یک جلسه ای قاری محترمی تلاوت می کرد و برای آنکه خطای فنی خود در بالا افتادن طبقه صوتی خویش را توجیه کند، دائما در حین تلاوت سرفه کرده و به استاد جلسه متذکر می شد که دچار عارضه و بیماری گلو شده است. احساس می کنم سرفه های زیاد او به نوعی ابزار پنهان برای سر پوش نهادن بر فشار،استرس و عدم تحمل جو جلسه بود و بدین شکل و از ای طریق او درصدد توجیه منطقی خطای فنی خویش برآمد.
اگر قاری، بدون ترس تلاوت کردن، در برابر جمع را نیاموخته باشد پس هنوز نیاموخته که ریسک پذیر باشد و این مشکل بزرگی برای قاری است چه بسا هیچ وقت حل و فصل نشود. زیرا هر اندازه ریسک را نپذیرفته باشد به همان اندازه از آن دوری می کند و اجتناب از چیزی که غیر قابل اجتناب است تاثیرات مخربی بر روی توانایی های قاری در هنر تلاوت می گذارد.
گمان نکنم از این ساده تر بتوان گفت که: قاریان موفق نمی ترسندو آنها نمی ترسند زیرا آن قدر ذهن خود را انعطاف پذیر کرده اند که بدون توجه به هیچ چیز دیگری فقط به اطلاعاتی که هنر تلاوت به او می دهد می اندیشند. دقیقا در همان لحظاتی که قاریان برتر بدون ترس عمل می کنند سایرین در ترس و استرس قرار دارند. زیاد این جمله را شنیده ایم " در لحظه زندگی کن" اما شاید بتوانم بگویم یکی از بهترین مصادیق این جمله معروف به لحظه بودن در حین تلاوت است. خواهش می کنم عمیقا راجع به این کلام فکر کنید. قاری عزیز در حین تلاوت کردن به لحظه باش.
به لحظه باش یعنی تمام تمرکزت بر روی تلاوت باشد. یعنی نباید در زمان تلاوت کردن دیگر به فکر اغلاط اعرابی و کلمه ای و یا اغلاط تجویدی و قس علی هذا باشید بلکه باید تمام تمرکزتان بر روی چگونه ارائه کردن آیات الهی بر قلوب مستمعین باشد تا در نهایت حظ معنوی لازم نصیب شنوندگان تلاوت شما گردد.
اگر قرار باشد تمام تمرکز شما بر روی تجوید،اعراب،کلمات،وقف و ابتداء و مسائلی از این دست باشد، پس کی به جلوه های هنری تلاوت کردن باید پرداخت؟ کی باید به حسن تلاوت پرداخت؟ کی باید به فکر مستمعین خود بود؟ کی باید به حظ معنوی مخاطب فکر کرد؟ کی باید به خلاقیت در تلاوت فکر کرد؟
به لحظه بودن یعنی می بایست تمام آموزشهای مربوطه را دیده و تمام اصول و فنون هنر تلاوت ملکه ذهن شما شده باشد و حالا که در جایگاه یک قاری پشت میکروفون هستید دیگر می بایست هنر نمایی کنید و باورهای اعتقادی خود را در قالب اصوات و الحان با محتوایی الهی آسمانی بنام آیات قرآن کریم مخلوط کرده و به خورد جان علاقمندان به تلاوت قرآن بدهید.
----------
ادامه دارد
#ریاض_النغم
#اصغر_اسکندری
سلام الله علیکم 🌹💐
#سلسله_مباحث_روانشناسی_تلاوت
#پرورش_ذهن_قاری
راهکارهای عملی برای تسلط بر هنر تلاوت قرآن کریم
-----------
بخش اول:
برتری ساختار ذهنی قاری
قسمت سوم
----------
ممکن است بگوئید همیشه فکر می کردم باید منطقی بود و معقول عمل کرد و کمی جانب احتیاط را نگه داشت. ممکنه این بیان در برخی امور مصداق داشته باشد اما به واضح در تلاوت کردن در برابر جمع این گونه نیست و ای چه بسا این ترس در حین تلاوت علیه شما عمل کرده بصورتیکه حتی گاهی اوقات صحفات قرآن در مقابل شما باز است و به آن نگاه هم می کنید اما باز اغلاط اعرابی ،کلمه ای و یا تجویدی دارید. یعنی بخاطر استرس، تمرکز شما از دست رفته است.یعنی ترس از اشتباه کردن شما را به اشتباه خواهد انداخت. ترس در تلاوت بطور طبیعی، حنجره قاری را خشک و مقدار نفسش را کم کرده و به صورت ذهنی هم موجب می شود قاری با تمرکز بر روی یک کلمه که آیا صحیح ادا شد یا خیر، از کلمات بعدی غافل شده و اغلاط کلمه ای یا اعرابی یا وقف و ابتدایی را مرتکب شود.
درک این مساله سخت است که منبع بسیاری از مشکلات ما تمایلات نامناسب ما می باشد. همین موضوع است که ترس را تا این حد جانکاه می کند. الگوهای فکری ناشی از شیوه طبیعی تفکری که با آن پرورش یافته ایم، تلاوت های ما را تحت تاثیر خود قرار می دهند. این افکار چنان با تار و پود ما تنیده شده اند که به سختی باور می کنیم مشکلاتی که در کار داریم ناشی از همین طرز تفکر است و به همین خاطر است که تمام سختی ها و سردرگمی ها و نارضایتی ها را نه از طرز فکر خود بلکه از جانب خارج از خود می دانیم. درک ارتباط بین عقاید و باورهای درونی ما و تمایلات و آرزوهای ما آن قدر مهم است که هر کسی می بایست ساعت ها در این خصوص آموزش ببیند تا بتواند بر ساختار درونی خود مسلط شود. یقینا قاری قرآنی که بتواند بر ساختار درونی خود تسلط پیدا کند در حین تلاوت هم اجازه نخواهد داد ترسها و ترمزهای روانی او مانع از ارائه تلاوت خوب شوند و در یک نمای کلی تر باعث سرعت در رشد و پیشرفت قاری قرآن خواهد شد.
ممکن است کسی تحلیل گر یا مدرس خوبی باشد اما قاری موفقی نباشد. به همین دلیل برخی گمان می کنند هر چقدر که اطلاعات و دانش خود را بیشتر کنند تلاوتشان هم رشد خواهد کرد در صورتیکه این چنین نیست. یادگیری اطلاعات فنی به تنهایی کافی نیست بلکه می بایست یاد بگیریم ریسک پذیر باشیم. وقتی ریسک پذیر شدیم دیگر برای عدم موفقیت خود دست به دلیل تراشی نمی زنیم و کار را به توجیه کردن نمی کشانیم و ابر و ماه و خورشید را مقصر نمی دانیم. اگر نتوان بخود اعتماد کرد و بار مسئولیت کار را بر عهده گرفت، نمی توان در کار پیشرفت و رشد داشت.
راه حل چیست؟ لازم است یاد بگیریم عقاید و رویکردهای خود را به نحوی تنظیم کنیم که بتوان بدون هیچ ترسی وارد کار تلاوت شد. البته حسابگر بودن با ریسک پذیر بودن منافاتی ندارد و نباید مرز میان این دو امر به هم بخورد. حسابگر بودن یعنی می بایست تمام اصول و فنون هنر تلاوت را به اندازه کافی تسلط داشت اما ریسک پذیر بودن یعنی اینکه می بایست به خدمت استادان مبرز رفت و هنر تلاوت خود را به آنها عرضه کرد تا اشکالات بر طرف شوند. مکرر دیده ام قاریانی که از نقد شدن تلاوتشان ترس داشته و با هزار و یک بهانه حاضر نشده اند در جلساتی که احتمال زیر سئوال بردن تکنیک های آنها می رفته است حضور یابند.
بی شک هدف شما از گام نهادن در این امر مقدس این است که رشد کنید و در آینده به یک قاری تاثیرگذار تبدیل شوید. رشد کردن به معنای توسعه،یادگیری و ایجاد راهی نو در تفسیر خودتان است. بنابراین از هر چیزی که به این رشد کمک کند می بایست استقبال کرد و با رویی باز با آن برخورد کرد.
بر هر قاری قرآنی لازم است که ذهن خود را تربیت کند و این مساله جدای تحصیلات،سطح هوش و موفقیت های او در سایر زمینه های زندگی است. تربیتی که از آن صحبت می کنم عبارتست از: شکل گیری یک ساختار ذهنی و درونی که برای قاریان بهترین پتانسیل لازم برای تحمل شکست های روحی را به وجود می آورد. بی شک ایجاد ساختار ذهنی جدید مشکل است به ویژه وقتی شما آن را با آنچه تا کنون داشته اید مغایر ببینید. برای شما که می خواهید ساختار ذهنی یک قاری حرفه ای را کسب کنید این سختی به دلیل مقاومت ذهنی تان در برابر مسائلی است که از ابتدای زندگی با آنها مواجه بوده اید و به علت ریشه دوانیدن در تمام ابعاد شخصیتی شما،اکنون حل و فصل آنها بسیار مشکل شده است.
همگی ما به نوعی در یک ساختار اجتماعی متولد شده ایم. یک محیط اجتماعی مانند خانواده،شهر و....که دلالت بر یک ساختار دارد. ساختارهای اجتماعی شامل قوانین،مرزبندی ها و مجموعه قواعدی می شود که تبدیل به یک کد رفتاری در ما شده اند و راه های ارتباط شخص با جامعه را تعیین می کنند. به آسانی می توان متوجه شد که در خیلی از اوقات نیاز جامعه به ایجاد ساختار با نیاز فرد برای ابراز و
سلام الله علیکم 🌹💐
#سلسله_مباحث_روانشناسی_تلاوت
#پرورش_ذهن_قاری
✅ راهکارهای عملی برای تسلط بر هنر تلاوت چیست؟
🔴 تفاوت قاریان موفق با دیگر قراء در چیست؟
◼ برخی از قاریان عزیز به این مساله اعتقاد ندارند که عمده عدم پیشرفت آنها در هنر مقدس تلاوت به شیوه تفکر آنها در تلاوت بر می گردد.
☑ اگر مشکلاتی را که قاری از دیدگاه ذهنی با آنها مواجه است را شناسایی کرده و یک چارچوبی برای درک ماهیت و علت وجود این مشکلات ارائه دهد،در کمترین زمان ممکن بیشترین پیشرفتها را در هنر خود شاهد خواهد بود.
☑ بنده در این سلسله مباحث اثبات خواهم کرد که جمع آوری اطلاعات بیشتر و فراگیری تکنیک های پیچیده راه حل مشکلات در عدم کسب موفقیت های کاری قاری نیست.
☑در این سلسله مباحث قاریان عزیز را قانع خواهم کرد که رویکرد و حالتهای ذهنی آنهاست که میزان کسب موفقیت هایشان را رقم خواهد زد.
☑ ان شاء الله در این مباحث تمرینهایی برای پرورش ذهن و ساختار بندی ذهن حرفه ای قاریان بزرگوار تقدیم خواهد شد.
☑ به دلیل اهمیت این سلسله مباحث، می توان مطالب ارائه شده را در سایر امور زندگی هم بکار برد و نتایج آنها را به سرعت در ارتقاء سطح زندگی و کسب و کار خود نیز مشاهده کنید.
💐 #اصغر_اسکندری
سلام الله علیکم 🌹💐
#سلسله_مباحث_روانشناسی_تلاوت
#پرورش_ذهن_قاری
راهکارهای عملی برای تسلط بر هنر تلاوت قرآن کریم
-----------
بخش اول:
برتری ساختار ذهنی قاری
قسمت اول
----------
هر کسی که وارد هنر تلات می شود می تواند خود را قاری بداند ولی وقتی شما ویژگی های قاریان موفق را با سایرین مقایسه می کنید متوجه تفاوت های بزرگی خواهید شد.
چه چیزی باعث تمایز این دسته از قاریان می شود؟
آیا هوشمندی است؟
آیا سخت تر کار می کنند؟
آیا ویژگی بارز شخصیتی دارند که باعث می شود راحت تر با فشار و استرس تلاوت کنار بیایند؟
هوش و ذکاوت می توانند عوامل مناسبی برای رسیدن به موفقیت باشند اما عامل تعیین کننده دیگری، قاریان موفق را از سایرین جدا می کند. خب اگر مسئله هوش و ذکاوت نیست،پس چه چیزی می تواند باشد؟
با تجربه ای که طی سی و سه سال تلاوت قرآن و شاگردی نزد بهترین استادان قرآنی کشور کسب کرده ام، بدون هیچ شکی باید بگویم دلایل مشخصی وجود دارد که باعث می شود بهترین ها، عملکردی متفاوت نسبت به بقیه قاریان داشته باشند. کم نبوده اند قاریانی دارای تحصیلات عالیه و در امور روزمره خود افراد بسیار موفق، اما در هنر تلاوت بجایی نرسیده اند.
اگر بخواهم تمام دلایل را در یک جمله کوتاه خلاصه کنم باید بگویم: قاریان برتر متفاوت از سایر قاریان می اندیشند. ممکن است این جمله کمی گنگ و نامفهوم باشد اما اگر روی کلمه "متفاوت اندیشیدن" فکر کنید مساله برای شما روشن خواهد شد.
در نگاه اول، به نظر می رسد تمام قاریان قرآن درک و تفسیر یکسانی از هنر تلاوت داشته باشند اما این سخن تا زمانی معتبر است که شما با قاری دیگری در مورد نحوه تلاوت کردن بحث و گفتگو نکرده باشی. به جزء ویژگی های ظاهری و تشابهات جسمی، شیوه اندیشیدن انسانها بسیار متفاوت تر از ویژگی های ظاهرشان است. به نظر شما چه تفاوتی میان شیوه اندیشیدن قاریان برتر با سایرین وجود دارد؟
همانطور که جلسات،محافل و مسابقات قرآنی، مکانی برای پیشرفت و موقعیت های رشد تلقی می شوند، همزمان قاریان نیز خود را با موقعیت های روانشناختی متفاوتی روبرو می بینند. از بعضی جهات هر قاری مطالبی راجع به هنر تلاوت می آموزد اما یادگیری صرف هنر تلاوت به معنای کسب "ساختار فکری" در تلاوت نیست.
همین جا می توانم بگویم یکی از تفاوت های اساسی قاریان بزرگی مانند عبدالباسط محمد عبد الصمد،محمد صدیق منشاوی،مصطفی اسماعیل،عبدالفتاح شعشاعی،شحات محمد انور،محمد عبدالعزیز حصان،محمود علی البناء و برخی دیگر از مشاهیر جهان تلاوت، رسیدن به یک ساختار فکری منسجم در تلاوت است که اصطلاحا از آن به "سبک" یاد می شود.
ویژگی تعیین کننده ای که قاریان برتر را از سایرین جدا می کند این است که آنها به ساختاری منحصربفرد در تلاوت خویش دست یافته اند که باعث می شود منضبط،متمرکز،خلاق و مطمئن به نفس باقی بمانند.
هر کسی که وارد دنیای تلاوت می شود تقریبا هر آنچه که لازم باشد را فرا می گیرد و متحمل مشقات و رنج های زیادی در راه تعلیم هنر تلاوت می شود اما اندک قاریانی هستند که موفقیت های مستمری دارند. البته استثنائاتی در مورد کسانیکه قاری زاده باشند می تواند وجود داشته باشد. کسانیکه تحت نظر معلم و کسی که طبیعت تلاوت را می دانسته و صد البته او را خوب آموزش داده،قرار گرفته اند. برای مثال محمود شحات انور یکی از این استثنائات است و در کشور عزیزمان ایران نیز بعضا چنین مواردی را شاهد هستیم.
اینجا سئوال اساسی این است که چرا اکثر قاریان نمی توانند موفقیت های مستمر داشته و نیز دارای ساختار فکری مناسبی نیستند؟ پاسخ خیلی مشکل نیست. به هر دلیل چنین قاریانی شانس اینکه در آغاز تحت تعلیم یک استاد کار بلد و راهنمای خبره بوده باشند را نداشته اند.
----------
ادامه دارد
#اصغر_اسکندری
سلام الله علیکم 🌹💐
#سلسله_مباحث_روانشناسی_تلاوت
#پرورش_ذهن_قاری
راهکارهای عملی برای تسلط بر هنر تلاوت قرآن کریم
-----------
بخش اول:
برتری ساختار ذهنی قاری
قسمت دوم
----------
هنر تلاوت ذاتا یک عمل ریسکی است یعنی پر از استرس و مخاطرات روانی است و نیاز به دل بزرگی دارد و اصطلاحا قاری می بایست شجاع دل باشد. جائیکه قاری می بایست با ساختار شخصیتی منحصربفرد و انرژی سرشار و مثبت درونی خود، آیات نورانی قرآن را به گوش مستمعین رسانده و آنها را در حظ معنوی یاری نماید. طبق تجربه بنده هیچ مجلس تلاوتی وجود ندارد که فشار،اضطراب یا استرس های خاص خود را نداشته باشد. فشار از خطا نکردن و زیر سئوال نرفتن. استرس اینکه تحریرهای(قفله) پایانی هر فراز قرآنی چطور جمع خواهند شد.اضطراب بالا یا پائین نیفتادن صدا. سنگینی جو سالن و محل تلاوت کردن و آگاهی مستمعین از دقایق هنر تلاوت و مواردی از این دست.
در واقع و علی الظاهر به دلیل ریسکی بودن هنر تلاوت، تمام قاریان می بایست ریسک پذیر می بودند اما در واقعیت چنین نیست و ترس ناشی از ریسکی بودن تلاوت کردن، گربیان همه قاریان را می گیرد و حتی در برخی موارد بکلی مانع از پیشرفت و در نهایت انصراف و کناره گیری از این هنر آسمانی می شود. تقریبا هیچ قاری قرآنی وجود ندارد که از لرزیدن و استرس های روانی پشت تربیون و میکروفون خاطره نداشته باشد.
صرف گفتن زبانی چیزی، به معنای اعتقاد قلبی به آن نیست و در خصوص ریسک پذیر بودن قاری هم همین اصل صادق است. قاری باید عمیقا معتقد باشد که هیچ تضمینی برای گرفتن کارش در مجالس تلاوت وجود ندارد بلکه می بایست متکی به ساختار ذهنی خود ساخته و با توکل به خداوند تبارک و تعالی هنر خود را ارائه کند.
اکثر قاریان مفهوم واقعی ریسکی بودن تلاوت در مجالس و مسابقات را آن گونه که قاریان برتر دریافته اند، نمی دانند و درک نکرده اند. قاریان برتر نه تنها ریسک را پذیرفته اند بلکه با آغوش باز به استقبال آن می روند.
قاریان موفق بدون هیچ گونه کشمکش درونی وارد محافل تلاوت شده و به فرض بروز خطا و اشتباه فنی ،روحیه خود را از دست نمی دهند. به عبارت دیگر ریسک موجود در تلاوت کردن باعث نمی شود که انضباط،تمرکز،خلاقیت و اعتماد به نفس خود را از دست بدهند. یادم هست در یک جلسه ای قاری محترمی تلاوت می کرد و برای آنکه خطای فنی خود در بالا افتادن طبقه صوتی خویش را توجیه کند، دائما در حین تلاوت سرفه کرده و به استاد جلسه متذکر می شد که دچار عارضه و بیماری گلو شده است. احساس می کنم سرفه های زیاد او به نوعی ابزار پنهان برای سر پوش نهادن بر فشار،استرس و عدم تحمل جو جلسه بود و بدین شکل و از ای طریق او درصدد توجیه منطقی خطای فنی خویش برآمد.
اگر قاری، بدون ترس تلاوت کردن، در برابر جمع را نیاموخته باشد پس هنوز نیاموخته که ریسک پذیر باشد و این مشکل بزرگی برای قاری است چه بسا هیچ وقت حل و فصل نشود. زیرا هر اندازه ریسک را نپذیرفته باشد به همان اندازه از آن دوری می کند و اجتناب از چیزی که غیر قابل اجتناب است تاثیرات مخربی بر روی توانایی های قاری در هنر تلاوت می گذارد.
گمان نکنم از این ساده تر بتوان گفت که: قاریان موفق نمی ترسندو آنها نمی ترسند زیرا آن قدر ذهن خود را انعطاف پذیر کرده اند که بدون توجه به هیچ چیز دیگری فقط به اطلاعاتی که هنر تلاوت به او می دهد می اندیشند. دقیقا در همان لحظاتی که قاریان برتر بدون ترس عمل می کنند سایرین در ترس و استرس قرار دارند. زیاد این جمله را شنیده ایم " در لحظه زندگی کن" اما شاید بتوانم بگویم یکی از بهترین مصادیق این جمله معروف به لحظه بودن در حین تلاوت است. خواهش می کنم عمیقا راجع به این کلام فکر کنید. قاری عزیز در حین تلاوت کردن به لحظه باش.
به لحظه باش یعنی تمام تمرکزت بر روی تلاوت باشد. یعنی نباید در زمان تلاوت کردن دیگر به فکر اغلاط اعرابی و کلمه ای و یا اغلاط تجویدی و قس علی هذا باشید بلکه باید تمام تمرکزتان بر روی چگونه ارائه کردن آیات الهی بر قلوب مستمعین باشد تا در نهایت حظ معنوی لازم نصیب شنوندگان تلاوت شما گردد.
اگر قرار باشد تمام تمرکز شما بر روی تجوید،اعراب،کلمات،وقف و ابتداء و مسائلی از این دست باشد، پس کی به جلوه های هنری تلاوت کردن باید پرداخت؟ کی باید به حسن تلاوت پرداخت؟ کی باید به فکر مستمعین خود بود؟ کی باید به حظ معنوی مخاطب فکر کرد؟ کی باید به خلاقیت در تلاوت فکر کرد؟
به لحظه بودن یعنی می بایست تمام آموزشهای مربوطه را دیده و تمام اصول و فنون هنر تلاوت ملکه ذهن شما شده باشد و حالا که در جایگاه یک قاری پشت میکروفون هستید دیگر می بایست هنر نمایی کنید و باورهای اعتقادی خود را در قالب اصوات و الحان با محتوایی الهی آسمانی بنام آیات قرآن کریم مخلوط کرده و به خورد جان علاقمندان به تلاوت قرآن بدهید.
----------
ادامه دارد
#اصغر_اسکندری
🍃🆔@gooorrrran
سلام الله علیکم 🌹💐
#سلسله_مباحث_روانشناسی_تلاوت
#پرورش_ذهن_قاری
راهکارهای عملی برای تسلط بر هنر تلاوت قرآن کریم
-----------
بخش اول:
برتری ساختار ذهنی قاری
قسمت سوم
----------
ممکن است بگوئید همیشه فکر می کردم باید منطقی بود و معقول عمل کرد و کمی جانب احتیاط را نگه داشت. ممکنه این بیان در برخی امور مصداق داشته باشد اما به واضح در تلاوت کردن در برابر جمع این گونه نیست و ای چه بسا این ترس در حین تلاوت علیه شما عمل کرده بصورتیکه حتی گاهی اوقات صحفات قرآن در مقابل شما باز است و به آن نگاه هم می کنید اما باز اغلاط اعرابی ،کلمه ای و یا تجویدی دارید. یعنی بخاطر استرس، تمرکز شما از دست رفته است.یعنی ترس از اشتباه کردن شما را به اشتباه خواهد انداخت. ترس در تلاوت بطور طبیعی، حنجره قاری را خشک و مقدار نفسش را کم کرده و به صورت ذهنی هم موجب می شود قاری با تمرکز بر روی یک کلمه که آیا صحیح ادا شد یا خیر، از کلمات بعدی غافل شده و اغلاط کلمه ای یا اعرابی یا وقف و ابتدایی را مرتکب شود.
درک این مساله سخت است که منبع بسیاری از مشکلات ما تمایلات نامناسب ما می باشد. همین موضوع است که ترس را تا این حد جانکاه می کند. الگوهای فکری ناشی از شیوه طبیعی تفکری که با آن پرورش یافته ایم، تلاوت های ما را تحت تاثیر خود قرار می دهند. این افکار چنان با تار و پود ما تنیده شده اند که به سختی باور می کنیم مشکلاتی که در کار داریم ناشی از همین طرز تفکر است و به همین خاطر است که تمام سختی ها و سردرگمی ها و نارضایتی ها را نه از طرز فکر خود بلکه از جانب خارج از خود می دانیم. درک ارتباط بین عقاید و باورهای درونی ما و تمایلات و آرزوهای ما آن قدر مهم است که هر کسی می بایست ساعت ها در این خصوص آموزش ببیند تا بتواند بر ساختار درونی خود مسلط شود. یقینا قاری قرآنی که بتواند بر ساختار درونی خود تسلط پیدا کند در حین تلاوت هم اجازه نخواهد داد ترسها و ترمزهای روانی او مانع از ارائه تلاوت خوب شوند و در یک نمای کلی تر باعث سرعت در رشد و پیشرفت قاری قرآن خواهد شد.
ممکن است کسی تحلیل گر یا مدرس خوبی باشد اما قاری موفقی نباشد. به همین دلیل برخی گمان می کنند هر چقدر که اطلاعات و دانش خود را بیشتر کنند تلاوتشان هم رشد خواهد کرد در صورتیکه این چنین نیست. یادگیری اطلاعات فنی به تنهایی کافی نیست بلکه می بایست یاد بگیریم ریسک پذیر باشیم. وقتی ریسک پذیر شدیم دیگر برای عدم موفقیت خود دست به دلیل تراشی نمی زنیم و کار را به توجیه کردن نمی کشانیم و ابر و ماه و خورشید را مقصر نمی دانیم. اگر نتوان بخود اعتماد کرد و بار مسئولیت کار را بر عهده گرفت، نمی توان در کار پیشرفت و رشد داشت.
راه حل چیست؟ لازم است یاد بگیریم عقاید و رویکردهای خود را به نحوی تنظیم کنیم که بتوان بدون هیچ ترسی وارد کار تلاوت شد. البته حسابگر بودن با ریسک پذیر بودن منافاتی ندارد و نباید مرز میان این دو امر به هم بخورد. حسابگر بودن یعنی می بایست تمام اصول و فنون هنر تلاوت را به اندازه کافی تسلط داشت اما ریسک پذیر بودن یعنی اینکه می بایست به خدمت استادان مبرز رفت و هنر تلاوت خود را به آنها عرضه کرد تا اشکالات بر طرف شوند. مکرر دیده ام قاریانی که از نقد شدن تلاوتشان ترس داشته و با هزار و یک بهانه حاضر نشده اند در جلساتی که احتمال زیر سئوال بردن تکنیک های آنها می رفته است حضور یابند.
بی شک هدف شما از گام نهادن در این امر مقدس این است که رشد کنید و در آینده به یک قاری تاثیرگذار تبدیل شوید. رشد کردن به معنای توسعه،یادگیری و ایجاد راهی نو در تفسیر خودتان است. بنابراین از هر چیزی که به این رشد کمک کند می بایست استقبال کرد و با رویی باز با آن برخورد کرد.
بر هر قاری قرآنی لازم است که ذهن خود را تربیت کند و این مساله جدای تحصیلات،سطح هوش و موفقیت های او در سایر زمینه های زندگی است. تربیتی که از آن صحبت می کنم عبارتست از: شکل گیری یک ساختار ذهنی و درونی که برای قاریان بهترین پتانسیل لازم برای تحمل شکست های روحی را به وجود می آورد. بی شک ایجاد ساختار ذهنی جدید مشکل است به ویژه وقتی شما آن را با آنچه تا کنون داشته اید مغایر ببینید. برای شما که می خواهید ساختار ذهنی یک قاری حرفه ای را کسب کنید این سختی به دلیل مقاومت ذهنی تان در برابر مسائلی است که از ابتدای زندگی با آنها مواجه بوده اید و به علت ریشه دوانیدن در تمام ابعاد شخصیتی شما،اکنون حل و فصل آنها بسیار مشکل شده است.
همگی ما به نوعی در یک ساختار اجتماعی متولد شده ایم. یک محیط اجتماعی مانند خانواده،شهر و....که دلالت بر یک ساختار دارد. ساختارهای اجتماعی شامل قوانین،مرزبندی ها و مجموعه قواعدی می شود که تبدیل به یک کد رفتاری در ما شده اند و راه های ارتباط شخص با جامعه را تعیین می کنند. به آسانی می توان متوجه شد که در خیلی از اوقات نیاز جامعه به ایجاد ساختار با نیاز فرد برای ابراز و
سلام الله علیکم 🌹💐
#سلسله_مباحث_روانشناسی_تلاوت
#پرورش_ذهن_قاری
راهکارهای عملی برای تسلط بر هنر تلاوت قرآن کریم
-----------
بخش دوم
#منطقه_امن_ذهنی_قاری
قسمت اول
----------
"منطقه امن ذهنی" که به نام های "دایره راحتی" و "حاشیه امن" هم شناخته می شود در واقع یک حالت رفتاری است که در آن، عملکرد فرد طی یک روال ساده و الگوی همیشگی انجام می شود و فرد سعی می کند که با عدم فعالیت و ریسک پذیری، استرس و خطر را به حداقل رسانده و امنیت روانی پایداری برای خویش فراهم کند. در نگاه اول این تعریف بد نیست اما مشکل از زمانی شروع می شود که شما بخواهید وارد جاده پر فراز و نشیب رشد و تعالی شده و به بخشی از آرزوهای خود برسید. در اینجاست که "دایره راحتی" و حاشیه امن ذهنی شما مشکل ساز شده و شدیدترین مقاومت ها را در برابر این رشد خواهی از خود نشان خواهد داد.
ما انسان ها برای رسیدن به موفقیت های بزرگ به حالت اضطراب نسبی نیاز داریم (فضایی که سطح استرس ما را کمی بالاتر از حد طبیعی ببرد) به این فضا "اضطراب بهینه" گفته می شود که دقیقا خارج از "منطقه امن ذهنی" ما می باشد. همه ما می دانیم که وقتی واقعا خودمان را به چالش بکشیم، نتایج شگفت انگیزی را به دست می آوریم. البته نباید فراموش کنید که فشار بیش از حد در واقع می تواند نتایج منفی نیز ایجاد کند و باعث افزایش استرس و اضطراب غیر بهینه شده و این احساس را تقویت کند؛ اینکه خود را به چالش کشیدید یک ایده بد و غیر منطقی است.
این تمایل طبیعی ذهن ما برای بازگشت به وضعیتی بی طرف و بدون اضطراب است. منطقه امن ذهن را نمی توان مطلقا چیز خوب یا بدی به حساب آورد، این یک وضعیت طبیعی است که اکثر مردم به سمت آن گرایش دارند و ترک آن به معنای افزایش خطر و اضطراب است که می تواند نتایج مثبت یا منفی داشته باشد.
با مثالی می خواهم "منطقه امن ذهنی" را ملموس تر کنم. تصور کنید شغل جدیدی به شما پیشنهاد شده است که شرایط ویژهای دارد اما شما به دلایلی از جمله موارد زیر از آن طفره میروید:
- ترس از محیطها و شرایط جدید.
- ترس از نتوانستن ها و ترس از شکست.
- پیشگیری از ایجاد اضطراب.
- حفظ امنیتِ کذاییِ خود.
- حفظِ احساس آسایش و راحتی خود.
- عزت نفس یا اعتماد به نفس آسیب خورده.
- محیط سالمی نیست.
- با سلیقه من جور نیست.
- راهش خیلی دوره.
- آخه چه ضرورتی داره این خودم را به زحمت بیندازم.
- من اهل دنیا نیستم.
- پول برام ارزشی نداره.
خب حالا چه اتفاقی رخ میدهد؟ شما آرام، راحت و بی هیچ تلاش یا تغییر خاصی به زندگیتان ادامه میدهید و هیچگاه آموزش های جدید، موقعیتهای عالی، فرصتهای بهتر، ارتقا، رضایت شخصی و زندگی پویا را تجربه نخواهید کرد. "منطقه امن ذهنی" باعث شده است که هرگز خود را در معرض اوضاعی جدید که نیاز به تلاش، کشف، اندکی ناراحتی و… دارد قرار ندهید. برای رشد، برای دیدن دنیا و برای دست یافتن به آرزوهایتان باید خروج از "منطقه امن ذهنی" را بیاموزید.
به این چند جمله دقت کنید:
- وقتی در منطقه راحتی و امن هستیم، هیچ موفقیت بزرگی به دست نخواهد آمد. بارها از مردم شنیده ام که میگویند نگران امنیت خود هستند اما فراموش نکنید که امنیت به این مفهوم برای افراد دلمرده است.
- زندگی زمانی آغاز میشود که منطقه امنی را که برای خود ساخته ایم، رها کنیم.
- منطقه امن هر کس جای بسیار زیبایی میباشد اما هیچ چیزی در این منطقه رشد نمیکند؛ پس از منطقه امن خود بیرون بیایید و شروع کنید به تلاش کردن.
- اگر می خواهید در محضر قرآن و اهل البیت علیهم السلام سر بلند باشید باید پر کار و پر تلاش باشید لکن "منطقه امن ذهنی" مخالف تحرک و پویایی است.
- زمانیکه از "منطقه امن ذهنی" خود خارج شوید، زندگی تازه جریان پیدا می کند.
راهپیمایی ایام اربعین کربلای معلی یکی از مصادیق بارز خارج شدن محب حضرت سیدالشهداء علیه السلام از "منطقه امن ذهنی" خویش است. چون زائر برای نیل به این سعادت بی همتا، تلاش بسیار و سختی های فراوانی را متحمل می شود.
اساسا هیچگاه برای عاشق و عشقش "منطقه امن ذهنی" وجود ندارد.
در طریق عشق بازی امن و آسایش بلاست / ریش باد آن دل که با درد تو خواهد مرهمی (حافظ علیه الرحمة)
از شما خواننده بزرگوار این سطور، خواهش می کنم یکبار دیگر این آیه نورانی قرآن را با لحاظ "منطقه امن ذهنی" و توضیحات بیان شده مد نظر قرار بدهید:
« وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ »
"و قطعاً شما را با چيزى از ترس، گرسنگى، زيان مالى و جانى و كمبود محصولات، آزمايش مىكنيم و صابران را بشارت بده." ( سوره مبارکه بقره / آیه نورانی 155 )
حضرت ابالاحرار مولانا سیدنا المظلوم اباعبدالله الحسین روحی فداه در کشاکش واقعه کربلا و میانه کار زار، زمانیکه در اوج مشقت و سختی است چنین کلمات سراسر امید بخش
سلام الله علیکم 🌹💐
#سلسله_مباحث_روانشناسی_تلاوت
#پرورش_ذهن_قاری
راهکارهای عملی برای تسلط بر هنر تلاوت قرآن کریم
-----------
بخش دوم
#منطقه_امن_ذهنی_قاری
قسمت دوم
----------
مزایا و نتایج خارج شدن از منطقه امن ذهنی چیست؟
ماندن در "منطقه امن ذهن" باعث کاهش بهره وری می شود و انگیزه شخص را برای انجام کار های بیشتر و یادگیری چیز های جدیدتر از بین می برد. تحت فشار قرار دادن مرزهای شخصی می تواند به شما کمک کند که زودتر قدم بردارید، موفقیت های بیشتری کسب کنید و روش های دقیق تری برای کار پیدا کنید. با ریسک کردن به روشی کنترل شده و به چالش کشیدن خودتان در مورد کارهایی که معمولا انجام نمی دهید، می توانید بخشی از عدم اطمینان به شخصیت تان را در یک محیط کنترل شده تجربه کنید. یادگیری زندگی در خارج از منطقه امن ذهنی، هنگام تصمیم گیری می تواند شما را برای رو برویی با تغییرات جدید زندگی آماده کند. البته هنگامی که از منطقه امن ذهنی خود خارج می شوید، این کار با گذشت زمان آسان تر می شود چون در واقع به آن حالت "اضطراب بهینه" عادت می کنید.
یکی از بهترین مزایای خارج شدن از "منطقه امن ذهن" این است که به دنبال تجربیات جدید، یادگیری مهارت های نو پیدا کردن ایده های تازه می روید. زمانیکه تصمیم بگیرید کار جدیدی را انجام دهید که قبل از این انجام نمی دادید باعث می شود که به دنبال کسب اطلاعات جدید رفته و با انرژی بیشتر با چالش های پیش رو برخورد کنید.
بهر حال ماندن در منطقه امن ذهنی نتایج زیر را در بر خواهد داشت:
- شما را از اهدافتان دور میکند.
- ظرفیت های وجودی شما را دست نخورده نگاه میدارد.
- باعث میشود هرگز ریسک نکنید و یک زندگی معمولی داشته باشید.اگر جسارت نباشد منظورم زندگی فقیرانه هست.
- سطح رضایت درونی شما را پایین می آورد.
عبارتی است منصوب به "کارل گوستاو یونگ" روانشناس مشهور سوئیسی که مایلم با شما در میان بگذارم. او می گوید: رنج نباید تو را غمگین کند. این همان جایی است که اغلب مردم اشتباه میکنند. رنج قرار است تو را هوشیارتر کند به اینکه زندگیات نیاز به تغییر دارد. چون انسانها زمانی هوشیارتر میشوند که زخمی شوند، رنج نباید بیچارگی را بیشتر کند. رنجت را تحمل نکن، رنجت را درک کن! این فرصتی است برای بیداری، وقتی آگاه شوی، بیچارگیات تمام میشود.
-----------
ادامه دارد
#اصغر_اسکندری
🍃🆔@gooorrrran
هدایت شده از کانال آموزش قرآن کریم _علیرضازارع
سلام الله علیکم 🌹💐
#سلسله_مباحث_روانشناسی_تلاوت
#پرورش_ذهن_قاری
راهکارهای عملی برای تسلط بر هنر تلاوت قرآن کریم
-----------
بخش دوم
#منطقه_امن_ذهنی_قاری
قسمت سوم
-----------
چگونه از منطقه امن ذهن خود خارج شویم؟
خارج شدن از منطقه امن می تواند خوب باشد اما یادآوری این نکته مهم است که بین نوع اضطراب کنترل شده ای که ما در مورد آن بحث می کنیم و اضطرابی که روزانه بسیاری از افراد با آن دست و پنجه نرم می کنند، تفاوت وجود دارد.
در اینجا یازده راهکار عملی برای خروج از "منطقه امن ذهن" معرفی می گردد:
- کارهای کوچک روزمره را به شیوه ای جدید انجام دهید: مثلا: از مسیر جدیدی به خانه، آموزشگاه، مدرسه یا محل کار خود بروید. مسائل تکراری و امور عادی زندگیتان را متفاوت انجام دهید.
- به سمت ترسهای خود حمله کنید: آنچه بیشترین ترس را از انجامش دارید، بزرگترین نیاز شما در زندگیست، دقیقا همان که زندگیتان را زیر و رو میکند!
- کنترل کردن را رها کنید: مثلا اگر رئیس هستید از دیگران کمک بگیرید؛ کارهایی را به دیگران واگذار کنید و نگران نباشید. از منطقه امن ذهنی خود خارج شوید و اجازه دهید دنیا غافلگیرتان کند.
- بروید در دلِ آنچه برایتان اضطراب آور است: از یک ترس به ترس بعدی و از یک اضطراب به اضطراب بعدی بروید تا منطقه امن ذهنی از بین برود.
- با افراد جدیدی گفتگو کنید: صحبت با راننده تاکسی و… راهی عالی برای غلبه بر شرم و یادگیری چیزهای جدید و شگفت انگیز از جهان و افراد است.
- با چیزی که معمولا امتناع شما را در پی دارد، موافقت کنید: گاهی به کارهایی که کمتر انجام می دهید بله ای بگویید و خود را متعجب کنید، آنگاه تجربه های نابی در انتظار شماست.
- لیستی از اهداف رشد هفتگی یا روزانه داشته باشید و هر روز به سمت هدفی هر چند کوچک و جدید گام بردارید.
- انگیزهی خود را مدام با کارهایی بالا ببرید: جملات انگیزشی بخوانید.. رؤیا پردازی کنید، موفقیت و پیروزی خود را مجسم کنید، فیلمهای انگیزشی ببینید و…
- هر روز دربارهی شغل، کارها و اهداف خود بخوانید، هر روز کمی بر مهارت و اطلاعات خود در زمینهی فعالیتتان بیفزایید؛ افزایش مهارت، شما را مشتاق به عمل بیشتر، پیشروی و خروج از منطقه امن ذهنی خواهد کرد.
- لازم نیست به سراغ کارهای بزرگ بروید: از کارهای ساده تر آغاز کنید و اعتماد به نفس خود را پله پله بسازید. موفقیت، جمع کارهای کوچکی است که نادیده گرفته میشوند.
- خیلی فکر نکنید: فکر بیش از حد و واگویه های ذهنی، شما را از تصمیم و عمل دور میکند. تصمیماتتان را سریع تر عملی کنید.. مثلا اگر میخواهید پیاده روی در مکان جدیدی را آغاز کنید، پس از برنامه ریزی لازم همین لحظه در را باز کنید و خارج شوید.
خارج شدن از دایره امن ذهن، در آغوش گرفتن تجربیات جدید و رسیدن به آن حالت "اضطراب بهینه" با روشی کنترل شده است. برای تجربیات خود وقت بگذارید تا بتوانید از مزایای آن ها استفاده کرده و آن ها را در فعالیت های روزانه خود به کار ببرید. اضطراب کنترل شده و در حد معقول برای داشتن تلاشی عالی، شاداب نگاه داشتن ذهن، یورش به سمت اهداف و گرفتن نتیجه، ضروری است و در واقع مانند یک موتور محرکه عمل میکند. سعی کنید این را به یک عادت تبدیل کرده و هر هفته یا هر ماه چیز جدیدی را امتحان کنید. هدف این است که می خواهیم یاد بگیریم واقعا چه کارهایی می توانیم انجام دهیم و مهم است که گاهی به حالت راحتی برگردید و فقط استراحت کنید.
حال بر گردیم به بحث خودمان یعنی هنر تلاوت قرآن کریم و قاری قرآنی که با ریسک پذیری معقول و منطقی، در حال خارج شدن از "منطقه امن ذهن" خویش است. فکرش را بکنید کسی که تا دیروز و علی رغم آشنایی کامل با اصول و فنون تلاوت قرآن، جرات نمی کرد در جلسات سطح بالا شرکت کند، امروز به راحتی در این گونه محافل دست به تلاوت می زند. کسی که تا دیروز مثل بید پشت میکروفون تلاوت می لرزید، امروز با اعتماد به بنفس خاصی تلاوت می کند. قاری که تا دیروز از شدت استرس گاهی حتی کلمات قرآنی را هم به چشمش نمی دید، الان در حال خلاقیت و ابداع لحنی است. فکرش را بکنید قاری قرآنی که تا دیروز سکون برایش لذت بخش بود، امروز برای رشد و ترقی، آرام و قرار ندارد.تصور کنید قاری قرآنی که تا دیروز در حین تلاوت شُرشُر عرق می ریخت(بخصوص در فصل زمستان!!) حالا دیگر در زمان تلاوت، حتی در فصل تابستان، یک قطره عرق بر پیشانی او نقش نمی بندد. بارها دیده ام قاری قرآنی که هنوز یاد نگرفته ریسک پذیر باشد و داشته های خود را در مقابل دیگران عرضه کند،صوتش دچار چنان استرسی شده که اگر جسارت به ساحت قاریان محترم و بزرگوار نباشد، می توان گفت حتی خنده دار هم شده است.لکن همین فرد پس از خود اتکایی و خروج از "منطقه امن ذهن" خویش به راحتی دست به تلاوت زده است.
البته هرگز نباید فراموش کرد که چون "منطقه امن ذهن" ساخته و پرداخته خود فرد است لذا خروج از آن ه
کانال بین المللی آموزش قرآن کریم:
سلام الله علیکم 🌹💐
#سلسله_مباحث_روانشناسی_تلاوت
#پرورش_ذهن_قاری
راهکارهای عملی برای تسلط بر هنر تلاوت قرآن کریم
-----------
بخش دوم
#منطقه_امن_ذهنی_قاری
قسمت سوم
-----------
چگونه از منطقه امن ذهن خود خارج شویم؟
خارج شدن از منطقه امن می تواند خوب باشد اما یادآوری این نکته مهم است که بین نوع اضطراب کنترل شده ای که ما در مورد آن بحث می کنیم و اضطرابی که روزانه بسیاری از افراد با آن دست و پنجه نرم می کنند، تفاوت وجود دارد.
در اینجا یازده راهکار عملی برای خروج از "منطقه امن ذهن" معرفی می گردد:
- کارهای کوچک روزمره را به شیوه ای جدید انجام دهید: مثلا: از مسیر جدیدی به خانه، آموزشگاه، مدرسه یا محل کار خود بروید. مسائل تکراری و امور عادی زندگیتان را متفاوت انجام دهید.
- به سمت ترسهای خود حمله کنید: آنچه بیشترین ترس را از انجامش دارید، بزرگترین نیاز شما در زندگیست، دقیقا همان که زندگیتان را زیر و رو میکند!
- کنترل کردن را رها کنید: مثلا اگر رئیس هستید از دیگران کمک بگیرید؛ کارهایی را به دیگران واگذار کنید و نگران نباشید. از منطقه امن ذهنی خود خارج شوید و اجازه دهید دنیا غافلگیرتان کند.
- بروید در دلِ آنچه برایتان اضطراب آور است: از یک ترس به ترس بعدی و از یک اضطراب به اضطراب بعدی بروید تا منطقه امن ذهنی از بین برود.
- با افراد جدیدی گفتگو کنید: صحبت با راننده تاکسی و… راهی عالی برای غلبه بر شرم و یادگیری چیزهای جدید و شگفت انگیز از جهان و افراد است.
- با چیزی که معمولا امتناع شما را در پی دارد، موافقت کنید: گاهی به کارهایی که کمتر انجام می دهید بله ای بگویید و خود را متعجب کنید، آنگاه تجربه های نابی در انتظار شماست.
- لیستی از اهداف رشد هفتگی یا روزانه داشته باشید و هر روز به سمت هدفی هر چند کوچک و جدید گام بردارید.
- انگیزهی خود را مدام با کارهایی بالا ببرید: جملات انگیزشی بخوانید.. رؤیا پردازی کنید، موفقیت و پیروزی خود را مجسم کنید، فیلمهای انگیزشی ببینید و…
- هر روز دربارهی شغل، کارها و اهداف خود بخوانید، هر روز کمی بر مهارت و اطلاعات خود در زمینهی فعالیتتان بیفزایید؛ افزایش مهارت، شما را مشتاق به عمل بیشتر، پیشروی و خروج از منطقه امن ذهنی خواهد کرد.
- لازم نیست به سراغ کارهای بزرگ بروید: از کارهای ساده تر آغاز کنید و اعتماد به نفس خود را پله پله بسازید. موفقیت، جمع کارهای کوچکی است که نادیده گرفته میشوند.
- خیلی فکر نکنید: فکر بیش از حد و واگویه های ذهنی، شما را از تصمیم و عمل دور میکند. تصمیماتتان را سریع تر عملی کنید.. مثلا اگر میخواهید پیاده روی در مکان جدیدی را آغاز کنید، پس از برنامه ریزی لازم همین لحظه در را باز کنید و خارج شوید.
خارج شدن از دایره امن ذهن، در آغوش گرفتن تجربیات جدید و رسیدن به آن حالت "اضطراب بهینه" با روشی کنترل شده است. برای تجربیات خود وقت بگذارید تا بتوانید از مزایای آن ها استفاده کرده و آن ها را در فعالیت های روزانه خود به کار ببرید. اضطراب کنترل شده و در حد معقول برای داشتن تلاشی عالی، شاداب نگاه داشتن ذهن، یورش به سمت اهداف و گرفتن نتیجه، ضروری است و در واقع مانند یک موتور محرکه عمل میکند. سعی کنید این را به یک عادت تبدیل کرده و هر هفته یا هر ماه چیز جدیدی را امتحان کنید. هدف این است که می خواهیم یاد بگیریم واقعا چه کارهایی می توانیم انجام دهیم و مهم است که گاهی به حالت راحتی برگردید و فقط استراحت کنید.
حال بر گردیم به بحث خودمان یعنی هنر تلاوت قرآن کریم و قاری قرآنی که با ریسک پذیری معقول و منطقی، در حال خارج شدن از "منطقه امن ذهن" خویش است. فکرش را بکنید کسی که تا دیروز و علی رغم آشنایی کامل با اصول و فنون تلاوت قرآن، جرات نمی کرد در جلسات سطح بالا شرکت کند، امروز به راحتی در این گونه محافل دست به تلاوت می زند. کسی که تا دیروز مثل بید پشت میکروفون تلاوت می لرزید، امروز با اعتماد به بنفس خاصی تلاوت می کند. قاری که تا دیروز از شدت استرس گاهی حتی کلمات قرآنی را هم به چشمش نمی دید، الان در حال خلاقیت و ابداع لحنی است. فکرش را بکنید قاری قرآنی که تا دیروز سکون برایش لذت بخش بود، امروز برای رشد و ترقی، آرام و قرار ندارد.تصور کنید قاری قرآنی که تا دیروز در حین تلاوت شُرشُر عرق می ریخت(بخصوص در فصل زمستان!!) حالا دیگر در زمان تلاوت، حتی در فصل تابستان، یک قطره عرق بر پیشانی او نقش نمی بندد. بارها دیده ام قاری قرآنی که هنوز یاد نگرفته ریسک پذیر باشد و داشته های خود را در مقابل دیگران عرضه کند،صوتش دچار چنان استرسی شده که اگر جسارت به ساحت قاریان محترم و بزرگوار نباشد، می توان گفت حتی خنده دار هم شده است.لکن همین فرد پس از خود اتکایی و خروج از "منطقه امن ذهن" خویش به راحتی دست به تلاوت زده است.
البته هرگز نباید فراموش کرد که چون "منطقه امن ذهن" ساخته و پر
سلام الله علیکم 🌹💐
#سلسله_مباحث_روانشناسی_تلاوت
#پرورش_ذهن_قاری
راهکارهای عملی برای تسلط بر هنر تلاوت قرآن کریم
-----------
بخش سوم
#ترس_و_ریسک_پذیری
قسمت اول
-----------
معنایی که در فرهنگ لغات برای ترس پیدا خواهید کرد، این معنا خواهد بود: " احساس ناخوشایندی که در رویارویی با خطر، همراه با درد، ایجاد میشود." لازم است متذکر شوم در علم روانشناسی تفات هایی بین "ترس" و "هراس" وجود دارد که ما در اینجا هر دو را یکی تعریف می کنیم.
ترس شاید فلج کنندهترین احساس دنیا باشد اما آیا راهی برای غلبه بر آن و توقف زندگی توام با ترس وجود دارد؟ دلیل ترس تنها این است که انسان با جریان زندگی، زندگی نمیکند، بلکه در ذهن خود زندگی میکند. ترس انسان همواره از این است که در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد. این بدان معناست که ترس همیشه از چیزهایی است که وجود ندارد. مردم همیشه در حال رنج بردن از چیزهایی هستند که دیروز اتفاق افتاده یا ممکن است فردا اتفاق بیفتد. بنابراین همیشه از چیزی رنج میبرند که وجود ندارد. بطور ساده این بدان دلیل است که ریشه تمام آنها در ذهن انسان است.
شما در خیالاتتان گم میشوید و این ریشه ترسهایتان است. اگر ریشه در واقعیت داشته باشید، دیگر ترسی وجود نخواهد نداشت. کاری که ترس با ما انجام میدهد این است که حد و مرزهایی برایمان قرار میدهد. ترسی که برای خود ساختهاید همیشه در حال مرز گذاری است. اگر برای خود مرز بگذارید و زندگیتان را محدود به آن مرزها کنید، ممکن است احساس امنیت نمایید اما مشکل اینجاست که حمایت زندگی را از خود دور کردهاید. در حالیکه زندگی، خود حامی شماست و این حمایت، حمایت واقعی است. طبعا برای شما خواننده محترم نیاز به تذکر نیست که منظور از مرز و حدود،چارچوب هایی که شرع مقدس تعیین کرده نیستند.
ترس چیزی نیست جز یک احساس و هیجان که آن را در ذهن خود میپرورانیم و مشکل از آنجا شروع میشود که این احساسات و هیجانها بر زندگی ما اثر نامطلوب میگذارند. ترس، احساسی است که هر انسانی آن را میشناسد. انسانها از آن به عنوان احساسی ناخوشایند یاد و از آن دوری میکنند، چرا که این احساس بنا بر طبیعت خود زمانی ظاهر میشود که خطری درونی یا بیرونی فرد را تهدید میکند. این احساس به شکل علایم مختلف جسمی و روانی ظاهر میشود، مانند تپش قلب، تنگی نفس، احساس گُرگرفتگی، سرخ شدن صورت، ترشح زیاد عرق و غیره. هراس از دندان پزشکی ، خون هراسی ، عنکبوت هراسی ، سگ هراسی ، مار هراسی ، هراس از تاریکی را نیز می توان به موارد قبلی اضافه کرد.
ترس، موذی است، چرا که پوششهای مختلفی دارد و تغییر قیافه میدهد. شما فکر میکنید ترس چه شکلی است؟ آیا ترس از عدم پذیرش است؟ ترس از تحقیر است؟ ترس از عصبانیت است؟ ترس از عدم رضایت است؟ ترس از تنهایی است؟
اما بزرگترین ترس، خودمان هستیم! ترس به طور خاص، کنار آمدن با تواناییهایمان، است. بسیاری از ترسهای نا بجا از آن جا ناشی میشود که احساس میکنیم به اندازه کافی، خوب نیستیم. یکی از دلایل کمبود عزت نفس و اعتماد به نفس، این است که توانمان را پرورش نمیدهیم. تا زمانی که خودمان را در شرایطی خاص قرار نداده و تواناییهایمان را پرورش ندهیم، سست و شل و ول در برابر ترسی که باز دارنده است، باقی خواهیم ماند.
------------
ادامه دارد
#اصغر_اسکندری
سلام الله علیکم
#سلسله_مباحث_روانشناسی_تلاوت
#پرورش_ذهن_قاری
راهکارهای عملی برای تسلط بر هنر تلاوت قرآن کریم
-----------
بخش سوم
#ترس_و_ریسک_پذیری
قسمت دوم
-----------
شما فکر میکنید که ترس را درونتان، محبوس کردهاید! ترس بدین معنا است که با آن بزرگ شدهاید. و باید یاد بگیرید که چگونه از ترس استفاده کنید. خصوصا” بعد از این که ترسهایتان را شناختید و روش هایی را برای مبارزه با آنها، پیدا کردید. یک بار که ترسی را در خودتان از بین بردید، به روش دیگری هم آن را امتحان کنید.
چگونه میتوانیم بر ترسمان چیره شویم. در این جا دو روش ارائه می گردد:
الف) ریسکپذیر باشید
من نمیگویم که خودتان را در شرایط خطرناک بالقوه قرار دهید. فقط به یک کمی ریسک فکر کنید و شرایط آن را بررسی کنید. به تدریج با افزایش عزت نفس و اعتماد به نفس، ریسکپذیریتان نیز افزایش مییابد. ریسک پذیری یا همان خطر کردن به شما کمک میکند که گاهیاوقات درخشانتر و شجاعانهتر با چالشها رو به رو شوید. اما اگر به رفتاری خارج از کنترل بدل شود، ارزشهای خود را از دست خواهد داد.
ب) از خودتان سؤال کنید
این روش به طرز شگفتانگیزی ساده و مؤثر است. زمانی که دارید به این موضوع فکر میکنید که: «من نمیتوانم آن کار را انجام دهم». نمیتوانم آن جا بروم». و سایر مواردی که واقعا میخواهید انجام دهید ولی ترس مانع آن میشود، در مقابل از خودتان بپرسید: «چگونه میتوانم…؟»، «چگونه میتوانستم…؟». برای مثال: چگونه میتوانستم قدرت و توانایی تلاوت کردن در جمع را پرورش دهم؟ چگونه می توانم فرازهای بالای چهل ثانیه تلاوت کنم؟
بارها و بارها این کلام نورانی امیر کلام حضرت علی روحی فداه را با خود مرور کرده ام: "ترس" و "نا امیدی" بزرگترین گناهان انسان هستند!! طبعا در مرام چنین شخصیتی که فرمود:«اگر تمامی عرب با من طرف شوند من به آنان پشت نخواهم کرد» ترس از نبرد و ترک دفاع از حق،گناهی بزرگ به حساب میآید. اما خوف از خداوند؛ نه تنها ترس نیست بلکه عین ثواب است. حضرت می فرمایند:
إذَا هِبْتَ أَمْراً فَقَعْ فِیهِ، فَإِنَّ شِدَّةَ تَوَقِّیهِ أَعْظَمُ مِمَّا تَخَافُ مِنْهُ(نهج البلاغه، حکمت 166) یعنی هنگامی که از چیزی می ترسی ،خود را در آن بیفکن،زیرا گاهی ترسیدن از چیزی ،از خود آن سخت تر است. به تعبیر دیگر قاری قرآن وقتی از تلاوت کردن در مقابل اهل فن ترس دارد، می بایست حتما جلسات استادان اهل فن رفته و به تلاوت بپردازد تا اعتماد به نفسش افزایش یابد. یا اینکه در مقابل قاریان اسم و رسم دار تلاوت نماید تا مقهور نام و نشان اشخاص نباشد. یا اینکه از استاد جلسه بخواهد در مقابل دیگران اغلاط و اشکالات تلاوت او را تذکر داده تا این احساس اشتباه که شخصیتش در مقابل دیگران خُرد می شود از بین برود.
بنده به خوبی بیاد دارم در سالهای 1367 تا 1370 زمانیکه در جلسات استاد مرحوم حاج علی اربابی در محله لویزان شهر تهران شرکت می کردم دچار ترس و استرس هایی بودم که قبلا توضیح دادم. خصوصا یادم هست به خاطر حضور شاگردان قرآنی خودم در جلسه استاد اربابی و اینکه ایشان در مقابل آنها اشکالات مرا متذکر می شدند،دیگر در آن جلسه شرکت نکرده و به تعبیر بهتر، از نقد شدن تلاوتم در مقابل شاگردانم فرار کردم. اما سالها بعد، زمانیکه در جلسات آموزش قرآن استاد حاج محسن عربی در تهران خیابان شریعتی شرکت می کردم،علی رغم حضور شاگردان قرآنی خودم در جلسه،از ایشان خواهش می کردم تمامی ضعف ها و اشکالاتم را در برابر جمع و خصوصا شاگردن قرآنی خودم که در جلسه ایشان حضور پیدا می کردند، بیان نمایند و هر زمانیکه آن ایام را در ذهنم مرور می کنم، به واقع آن را از بهترین ایام عمر قرآنی خودم محسوب می کنم و افسوس می خورم چرا در سالهای گذشته تر، این چنین رفتاری از من بروز نکرد. در واقع با پیدایش چنین نگرشی و بالا بردن مقدار ریسک پذیریم، چند هدف را پیگیر بودم. اولا اینکه باید بپذیرم که اشکالاتی دارم و حقیقت را نباید لاپوشی کنم. ثانیا به خود نهیب می زدم که می بایست اینجا و در مقابل شاگردان خودم خُرد شوم تا ظرفیت تحمل شکست های بزرگتر را پیدا کنم. ثالثا با این عمل به خودم ثابت می کردم که نباید اسیر اسم و رسم بود. رابعا با این کار میزان ریسک پذیری خود را بالا می بردم و در واقع ترس را از خودم دور می کردم. خامسا این رفتار می توانست الگویی برای قاریانی باشد که دچار شرم و حیای کاذب و بی مورد هستند و سادسا با این عمل از منطقه امن ذهنی خودم خارج می شدم.
سعدى در گلستان خود داستان زيبايى در اين زمينه نقل مى كند. مى گويد: پادشاهى با غلامى عجمى در كشتى نشست، و غلام هرگز دريا نديده بود و محنت كشتى نيازموده. گريه و زارى در نهاد و لرزه بر اندامش افتاد. چندان كه ملاطفت كردند آرام نمى گرفت و عيش مَلِك از او منغّص(مکدر و تیره) بود چاره ندانستند. حكيمى در آن كشتى بود مَلِك را گفت: اگر فرمان دهى من او
سلام الله علیکم
#سلسله_مباحث_روانشناسی_تلاوت
#پرورش_ذهن_قاری
راهکارهای عملی برای تسلط بر هنر تلاوت قرآن کریم
-----------
بخش سوم
#ترس_و_ریسک_پذیری
قسمت سوم
-----------
شاید مهمترین راه غلبه بر ترس ریسک پذیری است. به نظر شما ریسک چیست و چه کسی ریسک پذیر است؟ ریسک پذیری در زندگی تعاریف زیادی دارد و از نظر افراد، این تعریف می تواند مختلف باشد، ولی به صورت کلی ریسک یعنی شجاعت و جسور بودن در انجام تصمیمات مهم در زندگی که می تواند باعث موفقیت شود. ریسک کردن نوعی عمل شجاعانه و جسورانه می باشد که فرد دست به آن می زند اما ممکن است با این تعریف بعضی ریسک پذیری را با تصمیمات غیر عقلانی اشتباه بگیرند.
تغییر هم یکی از جوانب مهم در ریسک پذیری است و در تعریف ریسک اشارات مهمی به آن شده است. ایجاد تغییر در زندگی برای هر فردی کاری آسان نمی باشد. بسیاری از افراد ممکن است در یک مسیر عادی از زندگی خود باشند و همان مسیری را ادامه دهند که همه اطرافیان به سمت آن می روند. در حالی که افراد ریسک پذیر و موفق، از تغییر کردن و ایجاد تغییر در زندگی نمی ترسند و بیشتر آنها با تغییر نگرش خود به زندگی، مسیر موفقیت را طی کرده اند. تغییر از آن جهت یک ریسک می باشد که ممکن است فرد، مسیری ناشناخته را در زندگی انتخاب کند و چیزی که ناشناخته باشد، می تواند در خیلی از افراد ترس آور باشد. ولی مهمترین نقطه برای ریسک پذیری، آگاهی و شناخت در مسیر می باشد و به عبارتی دیگر افرادی که ریسک را با حماقت اشتباه می گیرند، بدون آگاهی و شناخت دست به انجام کاری می زنند. افراد ریسک پذیر کسانی هستند که با شناخت و آگاهی توانسته اند به موفقیت دست پیدا کنند و فقط شجاعانه، در مسیری که می دانند سخت و دشوار است، قدم بر می دارند.
بررسی و مطالعه ریسک پذیری در روانشناسی نشان میدهد که فرهنگ جاری در خون یک جامعه برای پذیرش ریسک مهم است. یعنی فرهنگ حاکم بر جامعه، میتواند نقش مهمی در رفتار ریسکپذیری افراد داشته باشد. مثلا در جوامعی که به کار گروهی اهمیت داده میشود و افراد گروه در تعامل خوبی با یکدیگر همکاری و همراهی میکنند، معمولا پذیرش ریسک هم بیشتر صورت میگیرد. در واقع، به نظر میرسد نوعی یکدلی در میان آنها وجود دارد که امر پذیرش خطرهای تازه را به پشتوانه حضور یکدیگر سادهتر میکند. پس فرهنگ و نگاه جوامع به اعضا و هنجارها و عرفی که دارند هم در پذیرش ریسک اثرگذار است. یعنی علاوه بر اینکه مقوله پذیرش ریسک در روانشناسی نیاز به بررسی دارد، باید برای شناخت ابعاد مختلف رفتار ریسک پذیری به مطالعه بخشهای گوناگون جوامع هم پرداخته شود.
قاری قرآنی که با مقوله ریسک پذیری بیگانه است، به یقین در طی نمودن مدارج ترقی و تعالی در هنر تلاوت دچار مشکلات و موانعی خواهد شد. ریسک پذیری در ذات هنر تلاوت نهفته است و قاری نیاز به ریسک های کوچک و بزرگ دارد. طبعا در اینجا مقصود ما ریسک مفید و قابل ارزیابی است. بلا شک هرگونه ریسک مفید در هنر تلاوت، ارزشمند تلقی شده و امید هست که قاری قرآن با قبول آن، سرعت پیشرفت و رشد خود را چندین برابرِ قبل کند. در واقع قاری قرآنی که ریسک پذیر نباشد به نوعی به خود سانسوری دست زده است و خود سانسوری یعنی ندیدن ضعف ها و در منطقه امن ذهنی باقی ماندن. برای مثال از حفظ، تلاوت کردن آیات قرآن از بهترین راهکارهای ریسک پذیر کردن قاری قرآن است و یقینا از حفظ تلاوت کردن آیات قرآن از برتری های بی چون و چرای مشاهیر جهان تلاوت است.
-------------
ادامه دارد
#اصغر_اسکندری
🍃🆔@gooorrrran