. #حضرت_رباب 🔸در کافی شریف آمده است: عده‌ای وارد خانه امام حسین علیه‌السلام شدند. دیدند که خانه آن حضرت، دارای فرش‌ها و پشتی‌های زیبایی است. گفتند ای پسر پیامبر! ما در منزل شما وسایلی دیدیم که در شأن شما نیست، امام فرمود: ما مِهر زنانمان را می‌دهیم تا هرچه دلشان بخواهد، بخرند. آن وسایل که دیدید، مال من نیست. [۱] 👈در واقع حضرت آنها را متوجه کرد که این اتاق من نیست؛ بلکه اتاق همسر من است و ما به حس زیبایی‌گرایی زنان اهمیت داده و اجازه خریدن وسایل زیبا (در حد متعارف) را به آنها می‌دهیم. 🔹در بعضی کتب دیگر این‌گونه آمده است که امام حسین (ع) در #شعری، علاقه و محبت خود را به رباب مادر علی اصغر (ع) نشان می‌دهد، که ترجمه آن چنین است: «من خانه‌ای که رباب و سکینه (دخترش) در آن باشند را دوست دارم.» [۲] ✨در زمینه این مهر و علاقه، دو بیت شعر از امام حسین (ع) درباره حضرت سکینه و رباب (ع) نقل شده، و در برخی از منابع، بیتی دیگر نیز به آن افزوده شده است. ~ لَعَمْرُک اِنِّنی لَاُحِبُّ دارا // تَحُلُّ بها سکینةُ و الربابُ ~ اُحبِّهما وَ اَبْدُلُ جُلَّ حالی // وَ لَیْسَ لِلاَئمی فیها عِتابُ به جان تو سوگند! من خانه‌ای را دوست دارم که سکینه و رباب در آن باشند. آنها را دوست دارم و تمامی دارایی‌ام را به پای آنها می‌ریزم و هیچ کس نباید دراین‌باره با من سخنی بگوید. [۳] 🔹نتیجه این عشق و محبت امام حسین (ع) همان می‌شود که ابن الاثير در تاريخ كامل می‌گويد: و كان مع الحسين امرأتُه الرباب بنتُ امرئ القيس، و هى أمُ ابنتِه سكينة، و حملَت الى الشام فيمن حُمل من أهله، ثم عادت الى المدينة ... و قيل: انها اقامت على قبره سنةً و عادت الى المدينة ... فماتت أسفا عليه. [۴] رباب به همراه امام حسین (ع) در کربلا بود، که او مادر سکینه بود، با اسرا به شام برده شد و بعد به مدینه برگشتند... اما گفته شده وقتی اربعین به کربلا رسیدند حضرت رباب یک سال در کربلا ماند و پس از آن به مدینه بازگشت و در آخر از شدت اندوه فوت نمود. 📚منابع: ۱ـ الكافي (ط - الإسلامية)؛ ج ‏۶؛ ص ۴۷۶. ۲ـ زندگانى حضرت امام حسين عليه السلام (ترجمه جلد ۴۵ بحار الأنوار)، ص ۷۰. ۳ـ انساب الاشراف، ج ۱، ص ۱۹۵ ـ ۱۹۶ ـ البدایه و النهایه، ج ۸، ص ۲۱۱. ۴ـ تاريخ ابن الاثير، ج ۴، ص ۸۸، ط بيروت. ۵ـ دعائم الاسلام، ج ۲، ص ۱۵۸. ۶ـ میزان الحکمه، ج ۴، ص ۲۸۷. .