eitaa logo
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
3.7هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
564 ویدیو
800 فایل
گریز زیارت عاشورا ، دعای کمیل و دعای توسل و جوشن کبیر https://eitaa.com/gorizhaayemaddahi
مشاهده در ایتا
دانلود
. حاج میگه: «امام صادق(ع) فرمود : هیچ چشمی اجازۀ گریه بر جد غریبم رو پیدا نمیکنه، مگر اینکه روح جدّم حسین(ع) میاد مقابلش مینشینه، تو چشماش نگاه میکنه می فرماید : حالا تو برا من گریه کن منم برا تو گریه می کنم!» #پ.ن: چنین روایتی از امام صادق وجود ندارد. سخنرانی : «امام صادق(ع) : کسی در عالَم میشه سلمان و به این مقام می رسه که نگاه عمو جانم عباس(ع)، او را سلمان می کنه!» #پ.ن: این روایت نیز جعلی است و کلام امام نیست. .... 8️⃣ میگه: «امام صادق(ع) فرمودند : هفت پرده مقابل چشم شیعیان ما آویخته است، که اگر این پرده ها بره کنار، گودالو بشنوی در جا می میری!» این هم شامل و است. .
. 👇 🎤 :《غالب اونهایی که دستشون آلوده شد به خون حسین بن علی و خون پسر فاطمه رو اونجا ریختند با وضو، به نیت تقرب به خدا، می زدن و می گفتن : (وجبت له الجنه) می زنیم که بهشتی بشیم، اینا بغض امام حسین رو نداشتند و فضای دلشان پر از محبت امام حسین بود! ابن عساکر تو کتابش می نویسد : بعضی از اینا (اجنَّ) یعنی محبت امام اینارو به جنون کشیده بود. عیار محبت اینا به حدی بود که ما یک دهم درصد محبت کسایی که روز عاشورا پا روی سینه امام حسین گذاشتند، نیست!》 ............................. ✍پاسخ : ما پیشتر در این کانال، در جواب سوال شماره ده در بخش درباره عوامل و انگیزه های قاتلین امام حسین(ع) و اینکه آنان چند دسته بودند، مطالبی مفصل نوشتیم. برای پاسخ، سخنان عباس صراف را می توان به دو بخش تقسیم کرد : ۱)قاتلین امام حسین(ع) محبّین ایشان بودند! ۲)قاتلین با کشتن امام حسین(ع) قصد تقرب به خدا را داشتند! 🔹مسلما بخش اول یعنی اینکه، قاتلین امام حسین(ع) هیچ بغضی نسبت به ایشان نداشتند و از شدت ذوب در محبت ایشان، مجنون وار او را به شهادت رساندند، حرفی است کاملا اشتباه و غلط و بی سند و مدرک! وی گاهی هم برای علمی کردن سخنانش عبارات کوتاه ادبی به زبان عربی که غالبا هم اشتباه و بی مضمون است، استفاده می کند. برعکس، ما دلایلی داریم که ثابت می کند قاتلین امام حسین(ع) نسبت به ایشان بغض و کینه داشتند. هنگامی که امام حسین(ع) خطاب به لشگر عمر بن سعد فرمود : چرا با من می جنگید؟ آنان با کمال وقاحت خطاب به امام(ع) گفتند :  《اِنّا نَقْتُلُکَ (نُحَارِبُکَ) بُغْضاً مِنَّا لاَِبِیکَ》 ما به خاطر کینه اى که از پدرت علی(ع) به دل داریم، با تو مى جنگیم و تو را مى کشیم.(۱) در جایی دیگر حضرت(ع) آنان را از شیعیان ابی سفیان خطاب می کند و می فرماید : 《وَيْحَكُمْ يا شيعَةَ آلِ أَبي سُفْيانَ! إِنْ لَمْ يَكُنْ لَكُمْ دينٌ، فَكُونُوا أَحْراراً في دُنْياكُمْ هذِهِ!》 واى بر شما! اى پيروان آل ابى سفيان! اگر دين نداريد، لااقل در دنياى خود آزاده باشيد.(۲) آیا اینان شیعیان و محبان امام حسین(ع) بودند؟!! حتی در زیارت عاشورا می خوانیم : 《اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا يَوْمٌ تَبَرَّكَتْ بِهِ بَنُو أُمَيَّةَ وَ ابْنُ آكِلَةِ الْأَكْبَادِ وَ هَذَا يَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِيَادٍ وَ آلُ مَرْوَانَ بِقَتْلِهِمُ الْحُسَيْنَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ》 خدایا این روز روزی است که بنی امیه و پسر جگرخوار به آن تبرّک جستند، و روزی است که آل زیاد و آل مروان در این روز خوشال و فرح ناک شدند.(۳) امام زمان(ع) در زیارت می فرماید : 《أَلسَّلامُ عَلي قَتِيلِ الاَْدْعِيآءِ》 سلام بر کشته شده ی دشمنان!(۴) آیا شیعیان و محبین امام حسین(ع) او را کشتند و خانواده او را به اسارت گرفتند و به مجلس شراب بردند و در کوفه و محل یهودی ها و شام و چرخاندند؟!! چه کسی این حرف را می پذیرد که از روی محبت و عشق و علاقه پا به روی سینه مبارک امام بگذارند و سر از تن او جدا کنند؟ این چه عشقی است که سر به جنون می کشد و از روی عشق کاری می کند که حتی انسان از روی عناد و دشمنی هم آن کار را نمی کند؟! امام علی(ع) می فرماید : 《وَ اَللَّهِ لَوْ ضَرَبْتُ خَيْشُومَ مُحِبِّينَا بِالسَّيْفِ مَا أَبْغَضُونَا وَ وَ اَللَّهِ لَوْ أَدْنَيْتُ إِلَى مُبْغِضِينَا وَ حَثَوْتُ لَهُمْ مِنَ اَلْمَالِ مَا أَحَبُّونَا》 به خدا قسم اگر بینی محبین خود را به بِبُرّم، با ما اهل بیت دشمن نمی شوند و اگر به دشمنان خود نزدیک شوم و مال زیادی به پای آنان بریزم، ما را دوست نخواهند داشت.(۵) 🔹اما بخش دوم(یعنی تقرب به خدا) تا حدودی صحیح می باشد، ولی این تقرب نیز به خاطر بغض به امام حسین(ع) بوده نه از روی محبت و عشق و علاقه ی به ایشان! صرّاف این دو را خلط می کند و چنین دچار حرّافی می شود! امام سجاد(ع) در این باره می فرماید : 《وَ لا يَومَ كَيَومِ الحُسَينِ(ع) اِزدَلَفَ إلَيهِ ثَلاثونَ ألفَ رَجُلٍ يَزعُمونَ أنَّهُم مِن هذِهِ الاُمَّةِ، كُلٌّ يَتَقَرَّبُ إلَى اللّه بِدَمِهِ》 و هيچ روزى مانند روز حسين(ع) نبود! سى هزار مرد كه همگى ادّعا مى كردند از اين امّت اند، به سوى او حمله بُردند و همگى، با ريختن خون او، قصد تقرّب به خدا را داشتند.(۶) و این تقرب به خدا با کشتن امام حسین(ع) نیز ناشی از جهالت و غفلت مردم و تحت تاثیر تبلیغ سوء بنی امیه و دشمنان بوده که برخی آنان دچار این غفلت و بدبختی شدند. 📚منابع : ۱)ینابیع الموده قندوزی، ج۳، ص۸۰ ۲)مقتل الحسین خوارزمی، ج۲، ص۳۳ ۳)المصباح کفهمی، ص۴۸۴ ۴)المزار الکبیر ابن مشهدی، ص۵۰۴ ۵)الکافی شیخ کلینی، ج۸، ص۲۶۸ ۶)امالی شیخ صدوق، ص۴۶۲ .