یه دونه ایرانه یه امام رضا کل ایران توی صحنشه 🎙 #عبدالرضا_هلالی ✳️ #امام_رضا #️⃣ #مناجات_با_امام_رضا_ع #️⃣ #شهادت_امام_رضا #️⃣ #وداع_با_محرم_صفر #️⃣ #استودیویی #️⃣ #احساسی یه دونه ایرانه یه امام رضا کل ایران توی صحنشه خونه و زمین و آسمون که هیچ زندگیامون تو رهنشه پنجره خونه مادربزرگ جزو پنجره فولادشه حیاط قدیمی پدربزرگ ذیل صحن گوهرشادشه به یادشه اونی که به یادشه آمدم ای شاه پناهم بده من فقط میام و رفتنی ندارم از اینجا خط امانی به گناهم بده چون فقط برات گناهمو میارم ای آقا ای حرمت ملجأ درماندگان از همه رونده و مونده و درمونده منم دور مران از در و راهم بده از قضا مهمون ناخونده منم منم منم منم منم منم منو به خاک سیاه نشوند تویی تویی که لطف تو منو شبیه قطره ای به سمت دریای حوض گوهرشاد کشوند منم منم منم منم منم منو به خاک سیاه نشوند پلک به هم زدیم گذشت دو ماه با گریه و با خستگی شام غریبان و سکوت پنج صفر و هدیه طاولای اربعینی راه اومدم بگم آمدم ای شاه سفره را پهن کرد امام حسین سفره را جمع کرد امام رضا برد نزد فاطمه پرونده سینه زنیا و اشک ریختنامونو مستجاب کرد دعامونو ما با اشکامون دونه دونه مرأت شدیم ما مورد لطف مرحمت مادر سادات شدیم منم منم منم منم منم منو به خاک سیاه نشوند تویی تویی که لطف تو منو شبیه قطره ای به سمت دریای حوض گوهرشاد کشوند منم منم منم منم منم منو به خاک سیاه نشوند ............. سفره رو پهن کرد امام حسین سفره رو جمع کرد امام رضا .

#وداع_با_محرم_و_صفر #حسین_طاهری انگار دیگه تمومه، می بارم اشک نم نم صفر خدانگهدار، خداحافظ محرم تازه عادت کرده بودم ، شبا برات گریه کنم اشکِ ناقابلم رو ، به روضه هات هدیه کنم الوداع، پیرهن مشکی الوداع، شبای ماتم کاشکی می شُد، می مُردم من این شبا ، زیر پرچم خواب حرمت آقا ، شبا میاد سراغم ببین پُر از خواهشم، بیا نکن جوابم روضه ی تو بهشتِ دشتِ شقایق و اقاقیِ اشکام مثلِ فراتِ ، که چشم به راهِ ساقیِ اسمِ تو لبریزِ از ، غیرت و شور و احساس حک شده روی قلبم ، الدخیل قلبی یا عباس الوداع، پیرهن مشکی الوداع، شبای ماتم کاشکی می شُد، می مُردم من این شبا ، زیر پرچم علی ، علی، علی..... یا زهرا #وداع_با_محرم_صفر .

#روضه_امام_رضا و #وداع_با_محرم_صفر #حاج_علی_کرمی این روزها اگر که دلم غرق ماتم است دل تنگِ روزهایِ نخستِ محرم است چشمم هنوز خیره به اشعارِ پرچم است باز این چه شورش است که در خلقِ عالم است اشک آنقدر که باید و شاید نداشتم شرمنده ام برایِ غمش کم گذاشتم قطره بدونِ عشق به دریا نمیرود پایی که روضه آمده هرجا نمیرود هر کس پی غلامی این خانه میرود هرگز زِ یادِ حضرتِ زهرا نمی رود چشمانِ ما همین که زِ گریه نشان گرفت مثلِ همیشه فاطمه تحویلمان گرفت ای وای اگر که ماهِ محرم نداشتیم واللهِ بی حسین خدا هم نداشتیم داغش نبود اگر دلِ خُرَّم نداشتیم ای کاش غیرِ غصۀ او غم نداشتیم آیا نظیرش آمده در عالمین نه ما را گدا کنید ولی بی حسین نه تا خواندمش بدونِ کلامی قبول کرد دادم به هر طریق سلامی قبول کرد طعنه نزد به من تو کدامی قبول کرد بی امتحان مرا به غلامی قبول کرد سجده به خاکِ او عمل واجبِ من است ایرانی ام امام رضا صاحبِ من است بعد از وفات کاش محبت به من کنید جسم مرا محافظت از سوختن کنید با اشکِ روضه شستشویِ این بدن کنید بر من لباسِ نوکری ام را کفن کنید یک لحظه ام مباد زمان را هدر دهید پیش از همه امام رضا را خبر کنید هنگام مرگ سائلِ سلطان شدن خوش است چشم انتظارِ شاهِ خراسان شدن خوش است مثلِ خودش غریبُ و پریشان شدن خوش است در خاک غلت خوردن و گریان شدن خوش است از سوزِ زهر رنگِ رخِ او سفید شد آقا شبیه مار گزیده شهید شد بارها تا به دم حجره نشست و برخواست بود آغاز که میداد ز پایان خبرش دست مولا به دل دست غلامش بر سر چشم او بر وی و او چشم به راه پسرش صد شکر زخمِ تیر رویِ پیکرش نبود