eitaa logo
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
5.5هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
614 ویدیو
840 فایل
گریز زیارت عاشورا ، دعای کمیل و دعای توسل و جوشن کبیر https://eitaa.com/gorizhaayemaddahi
مشاهده در ایتا
دانلود
متن مجلس آماده زیارت عاشورا 2.pdf
2.39M
نمونه ای از متن مجالس آماده زیارت عاشورا با فرمت پی دی اف برای استفاده شما عزیزان در مجالس. البته این متن در کتابچه و نرم افزار نیامده است.
🕋 📖در دعای ماه رمضان می خوانیم : 📋《اَللّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضانَ الَّذى اَنْزَلْتَ فیهِ الْقُرْآنَ وَ افْتَرَضْتَ عَلى عِبادِکَ فیهِ الصِّیامَ》 ♦️ای پروردگار ماه رمضان که در آن قرآن را فرستادى و بر بندگان، روزه را در این ماه واجب کردى. 📋《وَاغْفِرْ لِى تِلْکَ الذُّنُوبَ الْعِظَامَ فَاِنَّهُ لا یَغْفِرُ هَا غَیْرُکَ یَا رَحْمنُ یَا عَلَّامُ》 ♦️و بیامرز برایم این گناهان بزرگ را که به راستى که آنها را جز تو نیامرزد، اى بخشاینده و اى بسیار دانا!(۱) 👤امام رضا(ع) راه بخشیده شدن گناهان بزرگ را در روایتی فرموده که؛ 📋《فَعَلَی مِثْلِ الْحُسَینِ(ع) فَلْیَبْکِ الْبَاکُونَ فَاِنَّ البُکاءَ عَلَیهِ یَحُطُّ الذُّنُوبَ الْعِظَامَ》 ♦️گريه كنندگان بايد بر كسي مثل حسين(ع) گريه كنند، چرا كه گريستن برای او، گناهان بزرگ را فرو می ريزد.(۲) 📝شعر : چون به عزا خانه اش، پا نِهی آهسته نِه! بال ملائک بود، فرش عزای حسین(ع) خنده کنان می رود، روز جزا در بهشت هرکه به دنیا کند، گریه برای حسین(ع) 👤شکوهی 📚منابع : ۱)مفاتيح الجنان محدث قمی، ص۲۹۳ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۴، ص۲۸۴ .
. 📜شرح بخشی از خطبه حضرت رسول اکرم(ص) در آستانه حلول ماه مبارک رمضان در بیان :👇 «أَیُّهَا النَّاسُ! إِنَّهُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَیکُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَکةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ‌» ای مردم! به درستی که ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش به شما رو کرده است. «شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُورِ وَ أَیامُهُ أَفْضَلُ الْأَیامِ وَ لَیالِیهِ أَفْضَلُ اللَّیالِی وَ سَاعَاتُهُ أَفْضَلُ السَّاعَاتِ» ماهی که نزد خدا بهترین ماهها، روزهایش بهترین روزها، شبهایش بهترین شب‌ها و ساعاتش بهترین ساعات است. «وَ هُوَ شَهْرٌ دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَی ضِیافَةِ اللَّهِ وَ جُعِلْتُمْ فِیهِ مِنْ أَهْلِ کرَامَةِ اللَّهِ» ماهی که در آن به ضیافت خدا خوانده شده اید و از اهل کرامت خدا قرار داده شده‌ اید.(۱) 📚منبع : ۱)أمالی شیخ صدوق،ص۹۳ .
. ✅مقام و منزلت حضرت خدیجه کبری(س) در طول تاریخ توسط حضرات معصومین(ع) بیان شده است و ایشان از وجود مبارک سرور بانوی بهشتیان ذکری به میان آورده اند. به طور مثال؛ 1⃣حضرت رسول اکرم(ص) روزی در مسجد و در حضور مردم، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) را چنین معرفی کردند : 📋《یَا أَیهَا النَّاسُ! أَ لَا أُخْبِرُکُمُ الْیوْمَ بِخَیرِ النَّاسِ‏ جَدّاً وَ جَدَّةً؟ قَالُوا : بَلَى! یا رَسُولَ اللَّهِ(ص)! قَالَ : عَلَیکُمْ بِالْحَسَنِ(ع) وَ الْحُسَینِ(ع) فَإِنَّ جَدَّهُمَا رَسُولُ اللَّهِ(ص) وَ جَدَّتَهُمَا خَدِیجَةُ(س) الْکُبْرَى بِنْتُ خُوَیلِدٍ سَیدَةُ نِسَاءِ الْجَنَّةِ》 ♦️ای مردم! آیا امروز به شما خبر ندهم بهترین مردم را از جهت جد و جده چه کسی است؟ پاسخ دادند : آری! ای رسول خدا(ص)! پیامبر اکرم(ص) فرمود : بر شما باد به حسن(ع) و حسین(ع)! چرا که جدّ آن دو رسول خدا(ص) و جده آنان خدیجه کبری(س) دختر خویلد و سرور زنان بهشت است.(۱) 2⃣امام علی(ع) در ابیاتی از حضرت خدیجه(س) به نیکی یاد کرده و در فراق ایشان و از دست دادن پدر گرامیشان، حضرت ابوطالب(ع) این ابیات را سروده اند : 📋《أَعَینَی جُودَا بَارَکَ اللَّهُ فِیکُمَا، عَلَى هَالِکَینِ لَا تَرَى لَهُمَا مِثْلًا، عَلَى سَیدِ الْبَطْحَاءِ وَ ابْنِ رَئِیسِهَا، وَ سَیدَةِ النِّسْوَانِ أَوَّلِ مَنْ صَلَّى‏》 ♦️هان ای دو چشم من! باران اشک از آسمان دیدگانم فرو بارید. خدا این باران اشک را در سوگ دو از دست رفته، بر شما مبارک گرداند؛ چرا که آن دو به راستی بی نظیر بودند. هان ای دو چشم من! در سوگ غمبار سالار مکه و فرزند رئیس آن (ابوطالب) و در رحلت جانگداز سرور بانوان، اولین زنی که به همراه رسول خدا(ص) نماز گزارد.(۲) 3⃣امام حسن(ع)، در برابر ناسزاگویی معاویه به امام علی(ع)، چنین پاسخ داد : 📋《أَیهَا الذَّاکِرُ عَلِیاً(ع)! أَنَا الْحَسَنُ(ع) وَ أَبِی عَلِی(ع) وَ أَنْتَ مُعَاوِیةُ وَ أَبُوکَ صَخْرٌ وَ أُمِّی فَاطِمَةُ(س) وَ أُمُّکَ هِنْدٌ وَ جَدِّی رَسُولُ اللَّهِ(ص) وَ جَدُّکَ حَرْبٌ وَ جَدَّتِی خَدِیجَةُ(س) وَ جَدَّتُکَ قُتَیلَةُ》 ♦️ای کسی که به پدرم علی(ع) دشنام می دهی، من حسنم و پدرم علی(ع) است و تو معاویه ای و پدرت صخر است. مادر من فاطمه(س) است مادر تو هند است. نیای من پیامبر اکرم(ص) است و نیای تو عتبه بن ربیعه است و مادربزرگ من خدیجه(س) و مادربزرگ تو قُتیله است.(۳) 4⃣امام حسین(ع) در صحرای نینوا در فراز خطبه ای هنگام معرفی خویش به دشمنان فرمود : 📋《هَلْ تَعْلَمُونَ أَنَّ جَدَّتِی خَدِیجَةُ(س) بِنْتُ خُوَیلِدٍ أَوَّلُ نِسَاءِ هَذِهِ الْأُمَّةِ إِسْلَاماً》 ♦️آیا می دانید که جدّه من خدیجه(س) دختر خویلد است، اول بانو در این امت که اسلام آورد؟(۴) 5⃣امام سجاد(ع) در خطبه ای در شام فرمود : 📋《أَنَا ابْنُ خَدِیجَةِ الکُبرَی(س)!》 ♦️من فرزند خدیجه کبری(س) هستم.(۵) 6⃣حضرت زینب(س) در روز یازدهم محرم پس از آنکه از کنار جنازه مطهر شهدا عبور می کرد، خطاب به خداوند چنین گفت : 📋《بِأَبِی مُحَمَّدٌ الْمُصْطَفَى(ص) بِأَبِی‏ خَدِیجَةُ الْکُبْرَى‏(س)》 ♦️پدرم به فدای محمد مصطفی(ص)، به فدای خدیجه کبری(س) باد.(۶) 📚منابع: ۱)بشارة المصطفى عمادالدین طبری، ص۱۱۵ ۲)دیوان أمیرالمؤمنین(ع) میبدی، ص۳۵۹ ۳)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۵ ۴)اللهوف ابن طاووس، ص۸۶ ۵)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۱۳۹ ۶)اللهوف ابن طاووس، ص۱۳۴ https://eitaa.com/gorizhaayemaddahi/4396
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
. #حضرت_خدیجه ✅مقام و منزلت حضرت خدیجه کبری(س) در طول تاریخ توسط حضرات معصومین(ع) بیان شده است و ایش
. به ✅به سند کتب اهل تسنن آمده است که؛ عایشه خود می گوید : 📋《مَا غِرْتُ عَلَى اِمْرَأَةٍ لِرَسُولِ اللهِ(ص) كَمَا غِرْتُ عَلَى خَدِيجَةَ(س) لِكَثْرَةِ ذِكْرِ رَسُولِ اللهِ(ص) إِيَّاهَا وَ ثَنَائِهِ عَلَيهَا》 ♦️آن قدر که بر خدیجه(س) حسادت می کردم، بر هیچ یک از همسران رسول خدا(س) حسادت نمی کردم، زيرا آن حضرت(ص) از ایشان بسيار یاد می کرد و از او تمجید می نمود.(۱) 👤در جایی دیگر نیز عایشه گفته است : 📋《کَانَ النَّبِیُّ(ص) إِذَا ذَکَرَ خَدِیجَةَ(س) أَثْنَى عَلَیْهَا، فَأَحْسَنَ الثَّنَاءَ! فَغِرْتُ یَوْمًا، فَقُلْتُ : مَا أَکْثَرَ مَا تَذْکُرُهَا حَمْرَاءَ الشِّدْقِ، قَدْ أَبْدَلَکَ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ بِهَا خَیْرًا مِنْهَا؟!!》 ♦️رسول خدا(ص) هرگاه به یاد خدیجه(س) می‌افتاد از او به نیکی یاد می‌کرد. روزی حسادت بر من چیره شد و گفتم : چه زیاد از آن پیر زن بی ‌دندان یاد مى‏ کنید؟!! حضرت رسول اکرم(ص) فرمود : 📋《[خَدِیجَةُ وَ أَینَ‏ مِثْلُ‏ خَدِیجَةَ؟] مَا أَبْدَلَنِی اللهُ عَزَّ وَجَلَّ خَیْرًا مِنْهَا، قَدْ آمَنَتْ بِی إِذْ کَفَرَ بِی النَّاسُ، وَصَدَّقَتْنِی إِذْ کَذَّبَنِی النَّاسُ، وَوَاسَتْنِی بِمَالِهَا إِذْ حَرَمَنِی النَّاسُ، وَرَزَقَنِی اللهُ عَزَّوَجَلَّ وَلَدَهَا إِذْ حَرَمَنِی أَوْلَادَ النِّسَاءِ》 ♦️خدیجه و کجاست مانند خدیجه؟! مرا  همانا خداوند بهتر از او نصیب شما فرموده است، زیرا هنگامى که همه مردم مرا تکذیب مى‏ کردند، او مرا تصدیق مى‏ کرد و هنگامى که مردم مرا محروم مى‏ داشتند، او با اموال خود من را یاری مى‏ کرد و خداوند فرزندان مرا، از او به من عنایت فرمود و حال آنکه از غیر او فرزندى به من عنایت نفرمود.(۲) 📚منابع: ۱)صحيح بخاری، ج۳، ص۱۳۸۹، ح۳۶۶۰ ۲)مُسند احمد بن حنبل، ج۴۱، ص۳۵۶ .
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
. #حضرت_خدیجه ✅مقام و منزلت حضرت خدیجه کبری(س) در طول تاریخ توسط حضرات معصومین(ع) بیان شده است و ایش
. ✅ اولین زن مسلمان :👇 👤امام علی(ع) در خطبه «قاصعه» می فرماید : 📋«وَلَمْ یَجْمَعْ بَیْتٌ وَاحِدٌ یَوْمَئِذٍ فِی الْاِسْلاَمِ غَیْرَ رَسُولِ اللّه(ص) وَخَدِیجَةَ(س) وَاَنَا ثَالِثُهُمَا! اَرَی نُورَ الْوَحْیِ وَالرِّسَالَةِ وَ اَشُمُّ رِیحَ النَّبُوَّةِ» ♦️در آن روز در هیچ خانه ای، اسلام راه نیافت، جز خانه حضرت رسول اکرم(ص) و خدیجه کبری(س)! و من سوّمین آنان بودم، من نور وحی و رسالت را می دیدم و بوی نبّوت را استشمام می کردم.(۱) 👤حذیفه بن یمان می گوید : حضرت رسول اکرم(ص) همواره می فرمود : 📋«خَدِيجَةُ(س) بِنْتُ خُوَيْلِدٍ سَابِقَةُ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ إِلَى الْإِيمَانِ بِاللَّهِ وَ بِمُحَمَّدٍ(ص)» ♦️خدیجه دختر خویلد از سابقین در ایمان به خدا و به محمد(ص) است.(۲) 👤همچنین حضرت رسول اکرم(ص) مکرّر می فرمود : 📋«أَيْ خَدِيجَةُ! وَاللهِ لَا أَعْبُدُ اللَّاتَ وَاللهِ لَا أَعْبُدُ الْعُزَّى أَبَدًا» ♦️به خدا قسم که خدیجه(س) هیچ گاه «لات» و «عُزّی» را نپرستید.(۳) 📚منابع : ۱)نهج البلاغه سید رضی، خطبه۱۹۲ ۲)المستدرك حاکم نیشابوری، ج۳، ص۲۰۳ ۳)مسند أحمد بن حنبل، ج۲۹، ص۴۶۷ .
. 🔸🔶《اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یَا اُمَّ الْمُؤْمِنِینَ، یَا زَوْجَةَ سَیِّدِ الْمُرْسَلِینِ، یَا اُمَّ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَیِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یَا خَدِیجَةَ الکُبرَی(س) سَیدَةَ نِسَاءِ الْجَنَّةِ》🔶🔸 ✅نقل است که؛ حضرت رسول اکرم(ص) خطاب به حضرت خديجه(س) فرمودند : 📋《أَمَا عَلِمْتِ أَنَّ اللَّهَ قَدْ زَوَّجَنِی مَعَکِ فِی الْجَنَّةِ؟》 ♦️آيا مي دانی كه خداوند تو را در بهشت نيز همسر من ساخته است؟!(۱) حضرت خدیجه(س) در آخرین لحظات حیات خود، وصایایى به شرح زیر به حضرت رسول اکرم(ص) نمود : ۱)براى او دعاى خیر کند. ۲)او را با دست خود در خاک قرار دهد. ۳)پیش از دفن در قبر او وارد شود. ۴)عبایى را که به هنگام نزول وحى بردوش داشت، روى کفن او قرار دهد.(۲) حضرت خدیجه که همه اموالش را به رسول خدا(ص) بخشیده بود، در مقابل فقط یک عبا مطالبه نمود و آن را مستقیماً طلب نکرد، بلکه به وسیله حضرت فاطمه(س) تقاضا کرد. تاریخ می نویسد : 📋《وَ تُوُفِّيَت خَدِيجَةُ(س) بَعدَ أَبِي طَالِبِِ(ع) بِثَلَاثَةِ أَيَّامِِ》 ♦️حضرت خدیجه(س) سه روز بعد از وفات ابوطالب(ع)، وفات نمود.(۳) ام ایمن وام الفضل (همسر عباس) پیکر مطهر حضرت خدیجه(س) را شستشو دادند و براى آخرین بار وداع کردند. در این هنگام؛ جبرئیل درحالی که کفنی از بهشت همراه داشت، نازل شد و عرض کرد : 📋《یَا رَسُولَ‏ اللَّهِ(ص)! اَلْعَلِىُّ الْأَعْلى یُقْرِئُکَ السَّلامَ وَ یَخُصُّکَ بَالتَّحِیَّةِ وَ الْإِکرامِ، وَ يَقُولُ لَكَ : يَا مُحَمَّدُ(ص)! إنَّ كَفَنَ خَدِيجَةَ(س) وَ هُوَ مِن الْجَنَّةِ أَهدَى اللهُ إِلَيهَا فَكَفَّنَهَا رَسُولُ اللهِ(ص) بِرِدَائِهِ الشَّرِيفِ أَوَّلاً، وَ بِمَا جَاءَ بِهِ جِبرَائِيلُ ثَانِيَاً، فَكَانَ لَهَا كَفَنَانِ : كَفَنُ مِن اللهِ، وَ كَفَنُ مِن رَسُولِ اللهِ(ص)!》 ♦️ای رسول خدا(ص)! خداوند متعال به تو سلام می رساند و می فرماید : ای محمد(ص)! همانا این کفن خدیجه(س) می باشد و آن کفن بهشتی است که اهدائی است از جانب خداوند متعال! پس حضرت رسول اکرم(ص) ابتدا خدیجه(س) را با آن رداء مبارک خود، کفن کرد و سپس با آن کفنی که جبرائیل آورده بود، نیز کفن نمود. پس برای خدیجه(س) دو کفن بود! کفنی از جانب خدا و کفنی از جانب رسول خدا(ص)!(۴) سپس حضرت(ص) شخصاً درون قبر رفت، و سپس خدیجه(س) را در خاك نهاد و آنگاه سنگ لحد را در جای خویش قرار داد. حضرت(ص) بر خدیجه(س) همواره اشك می ریخت، دعا می كرد و برایش آمرزش می طلبید. نقل شده است که؛ 📋《لَمَّا تُوُفِّیتْ خَدِیجَةُ(س) جَعَلَتْ فَاطِمَةُ(س) تَلُوذُ بِرَسُولِ اللَّهِ(ص) وَتَدُورُ حَوْلَهُ وَ تَقُولُ : یَا أَبَتِ! أَینَ أُمِّی؟》 ♦️وقتی حضرت خدیجه(س) را به خاک سپردند، حضرت فاطمه(س) دامن پیغمبر اکرم(ص) را گرفته بود، و اطراف ایشان می‌گشت و می‌پرسید : ای پدر! مادرم کجاست؟! 📋《فَنَزَلَ جَبْرَئِیلُ فَقَالَ لَهُ : رَبُّک یأْمُرُک أَنْ تُقْرِئَ فَاطِمَةَ(س) السَّلَامَ وَ تَقُولَ لَهَا : إِنَّ أُمَّک فِی بَیتٍ مِنْقَصَبٍ، کعَابُهُ مِنْ ذَهَبٍ، وَ عُمُدُهُ یاقُوتٌ أَحْمَرُ، بَینَ آسِیةَ وَ مَرْیمَ بِنْتِ عِمْرَانَ》 ♦️پس در این هنگام؛ جبرئیل نازل شد و به پیغمبر اکرم(ص) فرمود : خداوند به تو سلام می‌رساند و به تو امر می‌کند که به فاطمه(س) بگویی که مادرش در خانه‌ای از طلا و یاقوت سرخ، در کنار آسیه و مریم دختر عمران است.(۵) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : ایثار در راهِ خدا دینِ خدیجه است چشمانِ عالم محوِ آیینِ خدیجه است سجاده ی ذکرِ شبانه عاشقِ اوست محراب هم مشتاقِ آمینِ خدیجه است از مکه تا بیتُ العتیقِ روشنِ عرش خیلِ ملک سرگرمِ تحسینِ خدیجه است گر قامتِ نخلِ نبوت استوار است از برکتِ خشتِ نخستینِ خدیجه است او همسرِ خورشید هست و مادرِ ماه عطرِ وجودِ هر دو تسکینِ خدیجه است از سوی حق بر او سلام آورده جبریل از باغِ معراجی که آذینِ خدیجه است عنوانِ امّ المومنین دارد اگر او این یک از آن صدها عناوینِ خدیجه است از بس که دستانش سخاوت دارد آری عالم فقیر و عبد و مسکینِ خدیجه است امشب که از داغش جهان را غم گرفته  قلبِ پیمبر نیز غمگینِ خدیجه است! 👤محرابی 📚منابع : ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۱۹، ص۲۰ ۲)پند تاريخ خسروی، ج۲، ص۲۲ ۳)بحارالانوار مجلسی، ج۱۶، ص۳ ۴)المجالس العاشوريّة آل درويش، ج۱، ص۴۷۹ ۵)امالی شیخ طوسی، ص۱۷۵ .
. 🔹🔷《السَّلامُ عَلَيْكِ يَا اُمَّ الاَئِمَّةِ النُجَبَاءِ، السَّلاَمُ عَلَيْکِ يَا فَاطِمَةَ الزَّهرَاءِ(س)》🔷🔹 ✅امام صادق(علیه السلام) می فرماید : 📋《فَلَمَّا حَمَلَتْ [خَدِیجَةُ(س)] بِفَاطِمَةَ(س)، کَانَتْ فَاطِمَةُ(س) تُحَدِّثُهَا مِنْ بَطْنِهَا وَ تُصَبِّرُهَا وَ کَانَتْ تَکْتُمُ ذَلِکَ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ(ص)》 ♦️هنگامی که خدیجه کبری(س) به حضرت فاطمه(س) حامله بود، فاطمه‌(س) در رحم مادر با مادر گفتگو می‌کرد و او را امر به صبر می‌نمود. ولی خدیجه‌(س) این موضوع را از رسول اکرم(ص) پنهان می‌داشت تا اینکه یک روز حضرت(ص)، نزد خدیجه‌(س) آمد و شنید که آن بانو با کسی سخن می‌گوید. پس فرمود : 📋《یَا خَدِیجَةُ(س)! مَنْ تُحَدِّثِینَ؟》 ♦️ای خدیجه(س)! با که سخن می‌گویی؟! حضرت خدیجه(س) گفت : 📋《الْجَنِینُ الَّذِی فِی بَطْنِی یُحَدِّثُنِی وَ یُؤْنِسُنِی!》 ♦️این بچّه‌ای که در رحم من است، با من سخن می‌گوید و مونس من است. حضرت رسول اکرم(ص) فرمود : 📋《یَا خَدِیجَةُ(س)! هَذَا جَبْرَئِیلُ یُبَشِّرُنیِ یُخْبِرُنِی أَنَّهَا أُنْثَی وَ أَنَّهَا النَّسْلَةُ الطَّاهِرَةُ الْمَیْمُونَةُ وَ أَنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی سَیَجْعَلُ نَسْلِی مِنْهَا وَ سَیَجْعَلُ مِنْ نَسْلِهَا أَئِمَّةً وَ یَجْعَلُهُمْ خُلَفَاءَهُ فِی أَرْضِهِ بَعْدَ انْقِضَاءِ وَحْیِهِ》 ♦️ای خدیجه(س)! آری این جبرئیل است که به من بشارت می‌دهد و می‌گوید این فرزند دختر من است، این فرزند از نسلی ست طیّب و طاهر و مبارک. خداوند نسل مرا از این دختر برقرار و پایدار خواهد نمود. به زودی امامان را از این دختر به وجود می‌آورد و آنان را پس از اینکه وحی پروردگار قطع شود در زمین خلیفه‌ خویشتن قرار خواهد داد.(۱) سپس خدیجه کبری(س) به این وعده الهی خشنود شد و خداوند را شکر گذاری کرد. اما مادر دیگری هم هست که وقتی حضرت رسول اکرم(ص) نوید تولد فرزندش را داد، غم و اندوه او را فرا گرفت. مرحوم مجلسی می نویسد : 📋《لَمَّا أَخْبَرَ اَلنَّبِيُّ(ص) اِبْنَتَهُ فَاطِمَةَ(س) بِقَتْلِ وَلَدِهَا اَلْحُسَيْنِ(ع) وَ مَا يَجْرِي عَلَيْهِ مِنَ اَلْمِحَنِ》 ♦️هنگامی که رسول خدا(ص) خبر شهادت امام حسین(ع) را به دختر گرامیش حضرت فاطمه(س) داد، و محنت های پیش روی را برای او شرح نمود. 📋《بَکَتْ فَاطِمَةُ(س) بُکَاءً شَدِیداً》 ♦️آن حضرت(س) به شدت گریست. و عرضه داشت : 📋《یَا أَبَهْ! مَتَى یَکُونُ ذَلِکَ؟》 ♦️پدر جان! یک چنین مصائبى در چه موقع رخ می‌‌دهد؟ حضرت رسول(ص) فرمود : 📋《فِی زَمَانٍ خَالٍ مِنِّی وَ مِنْکِ وَ مِنْ عَلِیٍّ(ع)》 ♦️زمانى که من و تو و على(ع) در دنیا نباشیم. 📋《فَاشتَدَّ بُکاؤُهَا》 ♦️سپس گریه های حضرت(س) شدت یافت.(۲) تا جایی فاطمه(س) عرضه داشت : 📋《یَا أَبَهْ! يَا لَيْتَنِي لَمْ أَلِدْهُ!》 ♦️پدر جان! ای كاش می شد حسین(ع) را به دنيا نياورم.(۳) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : راس تو را به روی نی، هرچه نظاره می کنم سیر نمی شود دلم، نگه دو باره می کنم ز اشک و آه سینه ام، میان آب و آتشم چو با توام، از این میان کجا کناره می کنم گمان کنند دشمنان، نیست به کام من زبان ز دور بسکه با سرت، به سر اشاره می کنم به دختران خود بگو که گوشواره ها چه شد گریه به گوشواره نی، به گوش پاره می کنم هم سر تو بر سر نی، هم سر اکبرت ز پی گاه نگاه نگاه سوی مه، گه به ستاره می کنم رخت به خون که رنگ زد؟ آینه را که سنگ زد خنده ز آه خویشتن به سنگ خاره می کند 👤علی انسانی 📚منابع : ۱)امالی شیخ صدوق، ص۵۹۳ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۴، ص۲۹۳ ۳)کمال الدین شیخ صدوق، ج‏۱، ص۲۸۳ .
. 🔹لقب ایشان مجتبی(برگزیده) و سَیِّد(سرور) و زَکیّ(پاکیزه) و کریم اهل بیت(ع) است. 🔹کُنیه ایشان ابامحمد و ابوالقاسم است. 🔹زادروز : روز پانزدهم ماه رمضان المبارک سال سوم هجری قمری. 🔹زادگاه :مدینه 🔹مدت امامت:۱۰ سال(از سال۴۰ تا ۵۰) قمری ♦️شهادت:۲۸ صفر سال ۵۰ قمری، در سن ۴۷ سالگی 🔹مدفن:قبرستان بقیع، مدینه ✨🔸✨🔸✨🔸✨🔸✨🔸✨🔸✨ 🔹امام حسن(ع) امام دوم شیعیان و چهارمین معصوم می باشد. 🔹پدر ایشان امام علی(ع) امام اول شیعیان و مادر گرامی ایشان حضرت فاطمه زهرا(س) است. 📜تقسیم بندی ادوار عمر شریف امام حسن مجتبی(علیه السلام) :👇 1⃣از زمان ولادت امام حسن(ع) تا رحلت حضرت رسول اکرم(ص) : (از سال ۳ تا ۱۰ هجری= ۷ سال)👇 ایشان کمتر از هشت سال از عمرش را در دوران حیات حضرت رسول اکرم(ص) سپری کرد. در روایتی از امام سجاد(ع) درباره ولادت حضرت(ع) آمده است که؛ 📋《لَمَّا وَلَدَتْ فَاطِمَةُ(س) اَلْحَسَنَ(ع) قَالَتْ لِعَلِيٍّ(ع) : سَمِّهِ! فَقَالَ : مَا كُنْتُ لِأَسْبِقَ بِاسْمِهِ رَسُولَ اَللَّهِ(ص) فَجَاءَهُ رَسُولُ اَللَّهِ(ص) فَأَخرَجَ اِليَهِ فِي خِرقَةِِ صَفرَاءَ، فَقَالَ : أَلَم أَنهَاكُم أَن تُلَفِّوهُ فِي خِرقَةِِ صَفرَاءَ؟!! ثُمَّ رَمَي بِهَا وَ أَخَذَ خِرقَةِِ بَيضَاءَ فَلَفَّهُ فِيهَا، ثُمَّ قَالَ لِعَلِيٍّ(ع) : هَلْ سَمَّيْتَهُ؟ فَقَالَ : مَا كُنْتُ لِأَسْبِقَكَ بِاسْمِهِ فَقَالَ : وَ مَا كُنْتُ لِأَسْبِقَ بِاسْمِهِ رَبِّي!》 ♦️وقتی حضرت فاطمه(س) امام حسن(ع) را به دنيا آورد، به امام علی(ع) گفت : برايش نامی برگزين! امام علی(ع) فرمود : من در نام گذاری او از رسول خدا(ص) پيشی نمی گيرم. تا اين كه حضرت رسول اکرم(ص) تشریف آوردند و طفل را در پارچه زرد رنگی به نزد ایشان بردند و رسول اكرم(ص) فرمود : مگر من به شما نگفته بودم، كه بچه را با پارچه زرد نپيچيد؟! سپس آن پارچه را كناری نهاد و طفل را با پارچه اي سپيد پوشانيد، سپس خطاب به امام علی(ع) فرمودند : آیا او را نامگذاری کرده اید؟ امام علی(ع) عرضه داشت : من در نام گذاری او از شما پيشی نمی گيرم. و رسول اکرم(ص) فرمود : من نیز در نام گذاری او از پروردگارم پيشی نمی گيرم. در این هنگام؛ 📋《فَأَوْحَى اَللَّهُ تَعَالَى إِلَى جَبْرَئِيلَ أَنَّهُ قَدْ وُلِدَ لِمُحَمَّدٍ(ص) اِبْنٌ فَاِهْبِطْ إِلَيْهِ فَأَقْرِئْهُ اَلسَّلاَمَ وَ هَنِّئْهُ وَ قُلْ لَهُ : إِنَّ عَلِيّاً(ع) مِنْكَ بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى فَسَمِّهِ بِاسْمِ اِبْنِ هَارُونَ، فَهَبَطَ جَبْرَئِيلُ فَهَنَّأَهُ ثُمَّ قَالَ : إِنَّ اَللَّهَ أَمَرَكَ أَنْ تُسَمِّيَهُ بِاسْمِ اِبْنِ هَارُونَ! قَالَ : وَ مَا كَانَ اِسْمُهُ؟ قَالَ : شَبَّرَ! قَالَ: لِسَانِي عَرَبِيٌّ! قَالَ: سَمِّهِ اَلْحَسَنَ، فَسَمَّاهُ اَلْحَسَنَ(ع)!》 ♦️خداوند متعال به جبرئيل وحي كرد که برای محمد(ص) پسری متولد شده است، پس فرود بیا و او را سلام برسان و او را شادباش بگو و به او بگو : علی(ع) براي تو همانند هارون(ع) برای موسي(ع) است، پس پسرش را به اسم پسر هارون نامگذاری! جبرئيل فرود آمد و از جانب خداوند متعال پيامبر اکرم(ص) را تهنيت و تبریک گفت. سپس عرضه داشت : خداوند عزيز و جليل تو را مي فرمايد كه نوزاد را به اسم پسر هارون نام گذاری کن. حضرت رسول اکرم(ص) پرسيد نام او چه بود؟ جبرئيل گفت : شُبّر! حضرت رسول اکرم(ص) فرمود : زبان من، عربي است. جبرئيل گفت : او را حسن بنام! پس او را حسن ناميد.(۱) 👤ابن عباس نقل می کند : حضرت رسول اکرم(ص) می فرمود : 📋《اَلْحَسَنُ(ع) وَ اَلْحُسَيْنُ(ع) سَيِّدَا شَبَابِ أَهْلِ اَلْجَنَّةِ》 ♦️حسن(ع) و حسين(ع) سرور جوانان اهل بهشتند.(۲) و ایشان در روایتی دیگر فرمودند : 📋《إِنَّ ابْنِی هَذَا سَیِّدٌ》 ♦️فرزندم حسن(ع) سیّد و بزرگوار است.(۳) 👤انس بن مالک روایت می کند : وقتی از پیامبر اکرم(ص) پرسیدند؛ کدامیک از اهل بیت خود را بیشتر دوست می داری؟ حضرت(ص) فرمود : حسن(ع) و حسین(ع) را! بارها رسول اکرم(ص) حسن(ع) و حسین(ع) را به سینه می فشرد و آنان را می بویید و می بوسید.(۴) 👤ابو هریره که از مزدوران معاویه و از دشمنان خاندان امامت است در عین حال، اعتراف می کند که؛ رسول اکرم(ص) را دیدم که حسن(ع) و حسین(ع) را بر شانه های خویش نشانده بود و به سوی ما می آمد، وقتی به ما رسید فرمود : هر کس این دو فرزندم را دوست بدارد مرا دوست داشته است و هر که با آنان دشمنی ورزد با من دشمنی نموده است.(۵) ادامه مطالب :👇
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
. #میلاد_امام_حسن #زندگینامه_اهل_بیت_علیهم_السلام 🔹لقب ایشان مجتبی(برگزیده) و سَیِّد(سرور) و زَکیّ(
. 👤ابن مسعود نقل می کند : 📋《حَمَلَ رَسُولُ اللهِ(ص) الحَسَنَ(ع) وَ الحُسَینَ(ع) عَلَی ظَهرِهِ، الحَسَنُ عَلَی اَضلَاعِهِ الیُمنَی وَ الحُسَینُ عَلَی اَضلَاعِهِ الیُسرَی ثُمَّ مَشَی..》 ♦️حضرت رسول اکرم(ص) حسنین(ع) را بر پشت مبارکشان سوار می کرد، درحالی که حسن(ع) را بر دوش راست خود و حسین(ع) را بر دوش چپ خود، حمل می کرد.(۶) و در روایتی دیگر آمده است که؛ حضرت رسول اکرم(ص) خطاب به اصحاب می فرمود : 📋《إِنَّ اَلْحَسَنَ وَ اَلْحُسَيْنَ(عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ) رَيْحَانَتِي مِنَ اَلدُّنْيَا》 ♦️حسن(ع) و حسین(ع) دو گل من در دنيا هستند.(۷) 👤ابوبرزه اسلمی می گوید : 📋《أَشْهَدُ لَقَدْ رَأَيْتُ النَّبِيَّ(ص) يَرْشُفُ‏ ثَنَايَاهُ‏ وَ ثَنَايَا أَخِيهِ الْحَسَنِ(ع) وَ يَقُولُ أَنْتُمَا سَيِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَقَتَلَ اللَّهُ قَاتِلَكُمَا وَ لَعَنَهُ وَ أَعَدَّ لَهُ جَهَنَّمَ‏ وَ ساءَتْ مَصِيرَاً》 ♦️با چشمان خودم دیدم که رسول اکرم(ص) دندانهای حسین(ع) و برادرش حسن(ع) را می‌ مکید و می‌بوسید و به ایشان می فرمود : شما دو فرزندم، آقای جوانان اهل بهشت هستید، خداوند لعنت کند و بکشد قاتل هر دوی شما را و جهنم را برای او آماده کند و جهنم چه بد منزلگاهی است؟!(۸) 👤غزالی می‌نویسد : حضرت رسول اکرم(ص) به امام حسن(ع) می فرمود : 📋《إِنَّكَ أَشْبَهْتَ خَلْقِي وَ خُلُقِي》 ♦️تو شبیه من هستی، در خلقت ظاهر و در اخلاق!(۹) امام حسن(ع) در زمان حیات پیامبر اکرم(ص) در کنار دیگر اصحاب کساء در ماجرای مباهله حضور داشت و در هنگام رحلت پیامبر(ص)، هشت ساله بود؛ از این رو او را در زمره واپسین طبقهٔ صحابه برشمرده‌اند. 2⃣از زمان رحلت رسول اکرم(ص) تا مرگ عثمان : (از سال ۱۰ تا ۳۵ هجری = ۲۵ سال)👇 بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص)، ۲۵ سال از عمر شریف امام حسن(ع) در دوران خلفای سه گانه سپری شد. ۱)خلیفه اول(از سال ۱۱ تا ۱۳ هجری) : ۲ سال ۲)خلیفه دوم(از سال ۱۳ تا ۲۳ هجری) : ۱۰ سال ۳)خلیفه سوم(از سال ۲۳ تا ۳۵ هجری) : ۱۳ سال امام حسن(ع) بعد از اتمام حکومت این سه خلیفه، جوانی بود ۳۳ ساله! از جزئیات زندگی امام دوم شیعیان در این دوران خبر چندانی در دست نیست که شاید علت آن، انزوای سیاسی امام علی(ع) و فرزندانش باشد. 3⃣از مرگ عثمان تا شهادت امام علی(ع) : (از سال ۳۵ تا ۴۰ هجری = ۵ سال)👇 امام حسن(ع) در دوران حکومت امام علی(ع) در سه جنگ جمل و صفین و نهروان شرکت کرد.(۱۰) در روز جمل فرماندهی جناحی از سپاه امام علی(ع) را بر عهده داشت. امام حسن(ع) در این جنگ، از سوی پدر مامور شد به همراه عمار بن یاسر و قیس بن سعد مردم کوفه را برای پیوستن به سپاه امام علی(ع) بسیج کند. پس ایشان در کوفه برای مردم خطبه‌ای خواند و پس از بیان فضایل و جایگاه امام علی(ع) و پیمان‌ شکنی طلحه‌ و زبیر، آنان را به یاری امام علی(ع) فراخواند.(۱۱) در مسیر بازگشت از جنگ صفین، امام علی(ع) نامه‌ای با محتوای اخلاقی، تربیتی خطاب به فرزندش امام حسن(ع) نوشته است، که درنهج البلاغه غالبا به عنوان نامه ۳۱ آمده است. امام حسن(ع) در زمان شهادت امام علی(ع) کنار ایشان بود و در مراسم تجهیز و خاکسپاری ایشان حضور داشت و به عنوان وصیّ ایشان انتخاب شد.(۱۲) 4⃣از شهادت امام علی(ع) تا شهادت امام حسن(ع) : (از سال ۴۰ تا ۵۰ هجری = ۱۰ سال)👇 امام حسن(ع) از ۲۱ رمضان سال ۴۰ق به مدت ۶ الی ۸ ماه خلیفه مسلمانان بود. خلافت او با بیعت مردم عراق و همراهی سایر سرزمین‌های اطراف آغاز شد. اهالی شام به رهبری معاویه با این خلافت مخالفت کردند. معاویه با همراهی سپاهیانی از شام به جنگ اهل عراق آمد. این جنگ در نهایت به صلح و واگذاری خلافت به معاویه، نخستین خلیفه اموی انجامید.(۱۳) بعد از صلح، امام(ع) از کوفه به مدینه رفت، اما معاویه او را همچنان خطری بزرگ برای حکومت خود می دانست. معاویه تصمیم گرفت، حضرت(ع) را به واسطه همسرش جعده بنت اشعث بن قیس کندی به قتل برساند. معاویه برای جَعده پیغام فرستاد که؛ 📋《أَنِّی مُزَوِّجُکِ یَزِیدَ ابْنِی‏ عَلَى أَنْ تَسُمِّیَ الْحَسَنَ(ع)》 ♦️من تو را به ازدواج پسرم یزید در می آورم به شرط آنکه حسن بن علی(ع) را مسموم کنی و او را به قتل رسانی و هزار درهم نیز برای او فرستاد. جعده نیز با وساطت و پافشاری پدرش، این امر پذیرفت و امام حسن(ع) را به شهادت رساند.(۱۴) 📚منابع : ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۴۳، ص۲۳۸ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۲۵، ص۳۶۰ ۳)الإصابة ابن حجر عسقلانی، ج۲، ص۶۳ ۴)ذخائر العقبى محب الدین طبری، ص۱۲۲ ۵)الاصابه ابن حجر عسقلانی، ج۱۱، ص۳۰ ۶)احقاق الحق شوشتری، ج۱۰، ص۷۲۰ ۷)بحارالانوار مجلسی، ج۴۳، ص۲۶۲ ۸)مقتل الحسین(ع) خوارزمی، ج۲، ص۵۷ ۹)احیاء علوم الدین غزالی، ج۶، ص۱۹۷ ۱۰)انساب‌ الاشراف بلاذری، ج۲، ص۲۱۳ ۱۱)الجمل شیخ مفید، ص۳۴۸ ۱۲)الارشاد شیخ مفید، ج۱، ص۲۵ ۱۳)حیات فکرى و سیاسى ائمه(ع) جعفریان، ص۱۴۸ ۱۴)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۹
. 1⃣جابر بن عبدالله انصاری نقل می کند که؛ حضرت رسول اکرم(ص) فرمود : 📋《سُمِّيَ اَلْحَسَنُ(ع) حَسَناً لِأَنَّ بِإِحْسَانِ اَللَّهِ قَامَتِ اَلسَّمَاوَاتُ وَ اَلْأَرْضُ وَ اَلْحَسَنُ مُشْتَقٌّ مِنَ اَلْإِحْسَانِ وَ عَلِيٌّ(ع) وَ اَلْحَسَنُ اِسْمَانِ [مُشْتَقَّانِ] مِنْ أَسْمَاءِ اَللَّهِ تَعَالَى وَ اَلْحُسَيْنُ(ع) تَصْغِيرُ اَلْحَسَنِ》 ♦️حسن(ع) را حسن نامیدند برای اینکه با احسان خداوند آسمان ها و زمین ها برپا شد و حسین(ع) از احسان مشتق شد، و علی(ع) و حسن(ع) دو اسم از اسم های خداوند متعال هستند و حسین(ع) تصغیر حسن(ع) است.(۱) 2⃣در روایتی آمده است که؛ 📋《لَقَد حَجَّ اَلْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ(عَلَيْهِما السَّلاَمُ) خَمْساً وَ عِشْرِينَ حِجَّةً مَاشِياً وَ اِنَّ النَجَائِبَ لَتُقَادَ مَعَهُ》 ♦️همانا حسن بن علی(عليهما السّلام) بیست و پنج سفر پیاده به حج رفت و مرکب هاى راهوار او را بدون سوار همراهش مى کشیدند.(۲) 3⃣در روایتی دیگر نقل شده است که؛ 📋《أَنَّ اَلْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ(عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ) خَرَجَ مِنْ مَالِهِ مَرَّتَيْنِ وَ قَاسَمَ اَللَّهَ تَعَالَى مَالَهُ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ وَ تَصَدَّقَ بِهِ》 ♦️همانا حسن بن علی(عليهما السّلام) دو نوبت همه مال خود را در راه خداوند بخشید و سه بار هم مال خود را با خداوند متعال تقسيم كرد(نصف براى خود و نصف در راه خدا) و آن را به فقراء صدقه داد.(۳) 4⃣ابن صباغ مالکی می‌ نویسد : 📋《الكَرَمُ وَ الجُودُ غَرِيزَةُ مَغرُوسَةُ فِيهِ[حَسَنِ بْنُ عَلِیٍّ(علیهما السلام)]》 ♦️کرَم و جُود، غریزه‌ای بود که در حسن بن علی(عليهما السّلام) کاشته شده بود.(۴) 5⃣سیوطی می‌نویسد : 📋《وَ كَانَ الحَسَنُ(رَضِي اللهُ عَنهُ) لَهُ مَنَاقِبَ كَثِيرَةََ، سَيِّدَاً، حَلِيمَاً، ذَا سَكِينَةِِ وَ وَقَارِِ وَ حِشمَةِِ، جَوَادَاً، مَمدُوحَاً》 ♦️حسن بن علی(علیهما السلام) دارای امتیازات اخلاقی و فضائل انسانی فراوانی بود؛ او شخصیتی بزرگوار، بردبار، باوقار، متین، سخی و بخشنده، و مورد ستایش مردم بود.(۵) 6⃣واصل بن عطا می‌گوید : 📋《کَانَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ(علیهما السلام) عَلَیْهِ سِیمَاءُ الْأَنْبِیَاءِ وَ بَهَاءُ الْمُلُوکِ》 ♦️حسن بن علی(علیهما السلام) دارای سیمای پیامبران و هیبت پادشاهان بود.(۶) 📚منابع : ۱)بحار الانوار مجلسی، ج ۴۳، ص۲۵۲ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۴، ص۱۵۴ ۳)کشف الغمة اربلی، ج۱، ص۵۵۵ ۴)الفصول المهمة ابن الصباغ، ج۲، ص۷۰۷ ۵)تاريخ الخلفاء سيوطی، ج۱، ص۱۴۵ ۶)بحارالانوار مجلسی، ج۴۳، ص۳۳۸
. ✅در بین اهل بیت(علیهم السلام) فقط یک امام به [کریم اهل بیت(ع)] ملقب است و آن هم امام حسن مجتبی(علیه السلام) است. ✍اما کریم کیست؟! کریم؛ ۱)کسی است که قبل از اینکه سائل درخواستش را بکند، شروع به بخشش می کند. (الِابْتِدَاءُ بِالْعَطِيَّةِ قَبْلَ الْمَسْأَلَةِ) ۲)کسی است که بی منّت و بدون هیچ چشم داشتی می بخشد، برخلاف (واهب) که در قبال بخشش، توقع چیزی را دارد. ۳)کسی است که برای خودش چیزی را نگه نمی دارد و همه را به دیگران مى‌بخشد، برخلاف (سخیّ) که هم برای خودش نگه می دارد و هم به دیگران می بخشد! ۴)کسی است که همه چیزش را می بخشد و چیزی برای خودش نگه نمی داره، برخلاف (جواد) که می بخشد، اما برای خودش چیزی را هم نگه می دارد! ۵)کسی است که وقتی سائل از نزدش بازگردد، دیگر نیازمند محسوب نمی شود، برخلاف (باذل) که فقط به اندازه رفع نیاز سائل، به او می بخشد! ۶)کسی است که بخشش او هیچگاه تمام نمی‌شود، و کرامتش همیشگی است، برخلاف (منعم) که عطای او گاهی به خاطر مصلحت قطع می گردد. ۷)کسی است که به همه می بخشد و میان سائلان فرقی نمی گذارد، برخلاف (محسن) که سائلان را گلچین می کند. ۸)کسی است که بیشتر از آنچه که خداوند بر او واجب نموده، پرداخت می نمايد، برخلاف (جواد) که (يُؤَدِّي مَا افْتَرَضَ اللَّهُ عَلَيْهِ) به همان میزان که خداوند بر او واجب نموده، پرداخت می نمايد. . 👤در روایتی نقل شده است که؛ 📋«أَنَّ اَلْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ(ع) خَرَجَ مِنْ مَالِهِ مَرَّتَيْنِ وَ تَصَدَّقَ بِهِ» ♦️همانا امام حسن(ع) دو نوبت همه مال خود را در راه خداوند بخشید و آن را به فقراء صدقه داد.(۱) 👤ابن صباغ مالکی عالم اهل سنت می‌ نویسد : 📋«الكَرَمُ وَ الجُودُ غَرِيزَةُ مَغرُوسَةُ فِيهِ» ♦️کرم و جود، غریزه‌ای بود که در امام حسن(ع) کاشته شده بود.(۲) 📝باید که برای تو کـــرَم خانه بسازند از بس که زیاد است، گدایی که تو داری! 📚منابع : ۱)کشف الغمة اربلی، ج۱، ص۵۵۵ ۲)الفصول المهمة ابن الصباغ، ج۲، ص۷۰۷ .