☕️ قضیه چای خور قهار در سامراء 🔹️ مرحوم حاج میرزا اسماعیل که اخ‌ الزوجه و پسرعموی میرزای شیرازی بود، یکی از علمای سامرا هم بوده است. یک نفر به‌ نام #ترک_قفقازی که مورد ظلم در منطقه خود قرار گرفته بود، شخص ظالمی که ادعای مهدویت می‌کرد و سنّی هم بوده است، در آن منطقه بسیار ظلم کرده و موجب شده بود که او به سامراء پناه ببرد؛ ایشان میهمان مرحوم حاج میرزا اسماعیل بود و عادت عجیبی به آشامیدن #چای داشت؟ به‌ حدی که چند قوری اختصاصاً برای ایشان آماده می‌شد! 🔹️در یک روز دم مغرب، ایشان به منزل مرحوم حاج میرزا اسماعیل می‌رود و اتفاقا چای حاضر نبوده است؛ مثل این‌ که پیشامدی شده بود و از این ترک غریب غفلت می‌شود، نه آقا و نه خانواده و نوکر در منزل نبوده است و به طبع چای هم آماده نبوده است... ترک قفقازی غریب اعیان منش که تمام روزه آن روز را در آن تابستان گرمای سامرا به امید چند جام چای بر خود هموار کرده بود در آن موقع که می‌بیند از چای خبری نیست حالت غشوه به او دست می‌دهد!! 🔹️ در همان عالم غشوه #سواری را می‌بیند که در همان عالم درک می‌کند که ایشان حضرت ابوالفضل العباس(ع) پسر امیرالمؤمنین(ع) است ایشان #جامی به این ترک می‌دهند، می‌گیرد و می آشامد و به هوش می‌آید و دیگر برای همیشه از چای سیر می‌شود.. ایشان می‌فرمود من دو حالت این ترک را دیده بودم که قبل‌ از این جریان چای خور قهاری بود که قهوه‌خانه منزل مرحوم میرزا درد را دوا نمی‌کرد، پس‌ از این جریان اصلاً لب به چای نمی‌زد، این از قضایای مسلم است. 📘 سر دلبران، ص۸۴ #بریده_کتاب