eitaa logo
هادیان بصیر
102 دنبال‌کننده
284 عکس
105 ویدیو
0 فایل
ارتباط با ادمین کانال👇 @AMIR1945
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔴 نانسی پلوسی: ساختار وجودی ما است 📌رئیس مجلس نمایندگان آمریکا و عضو حزب : 🔹اگر روزی کل ساختار سرمایه‌داری ما با خاک یکسان شود، فقط یک چیز باقی می‌ماند و آن تعهد ما به کمک به اسرائیل است. این موضوع «ساختار وجودی» ما را شکل می‌دهد! @hadianbasir
جنگ سرد و پس از ناکامی آمریکا در جلوگیری از صادرات نفت و تجارت ایران، اسرائیل با همکاری سازمان‌های امنیتی کشورهای دیگر و همچنین عوامل داخلی در ایران، آغازگر بُعد جدیدی از جنگ اطلاعاتی-امنیتی در تقابل با ایران شده است. جنگ اطلاعاتی-امنیتی پیش از این در جریان جنگ سرد آمریکا و شوروی، اوایل انقلاب اسلامی و اتفاقات دهه هشتاد (بمب‌گذاری‌های سیستان و بلوچستان، فتنه ۸۸ و…) ایران، سالهای اول جنگ سوریه و… جریان داشته است. خودداری ایران از خروج نظامی از سوریه، اقدامات اسرائیل (از تطمیع گروه‌های تروریستی تا حملات جنگنده‌های اسرائیلی) را بدون نتیجه گذاشته است و علیرغم بی پاسخ ماندن حملات اسرائیل، خروج ایران و گروه‌های مقاومت از سوریه محقق نشده است. این موضوع در دو سال اخیر پس از شکست طرح جلوگیری از صادرات و به نوعی صفر کردن فروش نفت ایران که اوج این تقابل در ارسال نفتکش‌های ایرانی به ونزوئلا صورت گرفت، منجر به فعال کردن مجدد جنگ اطلاعاتی-امنیتی علیه ایران شده است و تفاوت آن با سالهای قبل اینست که حملات نظامی اسرائیل با این جنگ اطلاعاتی همزمان صورت می‌گیرد. لیست اقدامات دشمن (اسرائیل، سازمان‌های امنیتی خارجی، منافقین داخلی و…) بعد از عملیات ترور شهید حاج قاسم سلیمانی در تبدیل جنگ نظامی به جنگ اطلاعاتی به شرح ذیل می‌باشد: ۱- حمله به نفتکش ایرانی به نام “سابیتی” در ۱۸ مهر ۹۸ در دریای سرخ و ۶۰ مایلی سواحل بندر جده. ۲- انفجار در سالن مونتاژ سانتریفیوژ در تاسیسات هسته‌ای نطنز واقع در شمال استان اصفهان در ۱۲ تیر ۹۹. ۳- حمله سایبری به تاسیسات کامپیوتری در بندر شهیدرجایی واقع در بندرعباس در تاریخ ۲۲ مهر ۹۹. ۴- ترور شهید محسن فخری زاده در تاریخ ۷ آذر ۹۹ در شهر آبسرد واقع در شرق استان تهران. ۵- حمله به کشتی ایرانی شهرکرد در سواحل سوریه در ۲۱ اسفند ۹۹. ۶- ترور ناموفق “رستم قاسمی” معاون اقتصادی نیروی قدس سپاه در لبنان در اوایل فروردین ۱۴۰۰. ۷- حمله به کشتی ساویز در ۱۷ فروردین ۱۴۰۰ در دریای سرخ. ۸- انفجار دوم در شبکه برق تاسیسات هسته‌ای نطنز در ۲۲ فروردین ۱۴۰۰. اقدامات منتسب به ایران نیز به شرح ذیل است: ۱- حمله سایبری به تاسیسات شرکت برق شهرک‌های اشغالی قدس اشغالی، تل‌آویو، اشدود، اور عکیفا، حیفا، نتانیا، رحوفوت در تاریخ ۹ آبان ۹۹. ۲- حمله به کشتی هلیوس ری در دریای عمان در ۸ اسفند ۹۹. ۳- حمله به کشتی لوری در شمال دریای عرب در ۵ فروردین ۱۴۰۰. ۴- حمله به کشتی هایپریون ری در نزدیکی بندر الفجیره امارات در ۲۴ فروردین ۱۴۰۰. در خصوص آمار ارائه شده ذکر این نکته قابل توجه است که این اطلاعات شامل اطلاعاتی می شود که بصورت عمومی در دسترس عموم قرار گرفته است و مشخصا عملیات های بسیار دیگری نیز توسط طرفین انجام شده است که تاکنون رسانه ای نشده و یا طرفین ترجیح داده اند بصورت عمومی سخنی از آن به میان نیاورند. با توجه به روند این تحولات، بنظر می‌رسد روزهای آتی شاهد تقابل بیشتر ایران و اسرائیل در عرصه دریایی، سایبری و به ویژه اطلاعاتی-امنیتی باشیم. گستردگی این جنگ نیز می‌تواند به سایر کشورها به خصوص سوریه کشانده شود که مقابله با حملات اسرائیل را دشوارتر می‌کند. علیرغم سختی‌ها و محدودیت‌های سیاسی، اقتصادی و… که ایران با آن مواجه است آنچه مسلم است ضرورت پاسخ متقابل به حملات دشمن است؛ چرا که سکوت و بی‌تحرکی قطعا دشمن را جسورتر خواهد کرد. @hadianbasir
: چرا جمهوری آذربایجان درباره تحولات فلسطین سکوت کرد؟ نبرد اخیر مقاومت فلسطین و رژیم صهیونیستی، همچون چالشی برای کشورهای اسلامی دارای روابط با اسرائیل از جمله جمهوری آذربایجان بود که منجر به شفافیت جوهره‌ی آنها شد و این موضوع به مراتب تبعات سیاسی و اجتماعی زیادی را برای آنها به دنبال خواهد داشت. یکی از کشورهایی که در جریان نبرد اخیر مقاومت فلسطین با رژیم صهیونیستی موضع بی‌تفاوت و مسکوتی را داشت، جمهوری آذربایجان بود. دولت آذربایجان مدت‌ها قبل‌تر از کشورهای عربی همچون امارات، بحرین، سودان و... با اسرائیل روابط نزدیکی داشت و سطح این روابط در مقایسه با سایر کشورهای اسلامی که اخیرا روابط شان را عادی‌سازی کرده‌اند، قابل قیاس نیست. اسرائیل در جریان جنگ اخیر آذربایجان و ارمنستان حمایت پنهان و ویژه‌ای در سطح بین المللی و نظامی از آذربایجان انجام داد. به نوعی که در کشورها و جناح‌های مخالف اقدامات آذربايجان در اروپا و آمریکا قدرت مقابله جدی با اقدامات این کشور علیه ارمنستان را پیدا نکردند. بنابراین اصلی‌ترین علت سکوت جمهوری آذربايجان در برابر جنایات اسرائیل در کرانه باختری و نوار غزه و حتی همراهی آنها با رسانه‌های صهیونیستی را می‌توان بدهکاری این دولت به صهیونیست‌ها دانست. رسانه‌های آذری نیز در این معرکه بی‌طرف و بیکار نبوده و عمدتا با تحلیل‌ها و نوشته‌های هدفمند، سیاست‌های "جوزف بایدن" و "حماس" را عامل جنگ علیه صهیونیست‌ها خواندند و این جنگ را نبردی بی‌فایده و فرسایشی عنوان دادند که جزء ویرانی و کشتار چیزی به دنبال ندارد. برخی علل این اتحاد را می‌توان در موارد زیر دسته‌بندی کرد: ۱- نیاز جمهوری آذربایجان به کسب حمایت اسرائیل در برابر کشورها و جناح‌های مخالف در اروپا و آمریکا. ۲- هم‌سویی نگرش سیاسی و اجتماعی دو دولت: هر دو دولت، اندیشه اسلامی را دشمن ایدئولوژیک خود می‌دانند و در این راستا همکاری‌های اطلاعاتی و امنیتی گسترده‌ای داشته‌اند که مسائل هسته‌ای و امنیتی ایران از جمله‌ی این مسائل است. ۳- همسویی تفکرات ناسیونالیستی دو دولت: جمهوری آذربایجان ارمنستان را دشمن نژادی و رژیم صهیونیستی مسلمانان را دشمن نژادی خود می‌دانند و در راستای حذف و حل کردن دشمن خود برنامه‌ریزی کرده‌اند. ۴- روابط اقتصادی: اسرائیل چهل درصد نفت خام مورد نیاز خود را از طریق خط ‌لوله باکو-سیهان (بندری در سواحل دریای مدیترانه و واقع در ترکیه) تامین می‌کند و در قبال آن به جمهوری آذربایجان تسلیحات نظامی می‌فروشد که براساس گزارش موسسه تحقیقات بین‌المللی صلح استکهلم (Sipri) ۶۰ درصد تسلیحات نظامی جمهوری آذربایجان از طریق کارخانه‌های اسرائیلی تامین می‌شود. این تسلیحات شامل پهپاد، موشک، سیستم رادار، مهمات جنگی و... می‌باشد که در برتری نظامی آذربايجان در جنگ اخیر با ارمنستان نقش مهمی داشت. سکوت و تعارض‌های دولت الهام علی‌اف با تحولات اخیر فلسطین قطعا تبعات زیادی برای جمهوری آذربایجان و سایرین به دنبال خواهد داشت که یکی از آنها عیان شدن چهره ریاکار این دولت‌هاست. دولت و طرفداران علی‌اف در جریان نبرد با ارمنستان، با عَلَم کردن هتک حرمت مساجد مسلمانان توسط ارامنه در گذشته، بارها احساسات مسلمانان را برانگیخته کرده و از آن در راستای اهداف خود سوءاستفاده کردند و این موضع آنها در حالی است که در برابر هتک حرمت مسجد الاقصی توسط صهیونیست‌ها هیچ موضعی اتخاذ نکردند! البته از چنین حکام و دولت‌هایی با چنین سوابقی، انتظاری بیش از این نمی‌رود. اما از ملت‌ها، مسلمانان و ناظران این حقایق انتظار می‌رود در پیچش‌ها و کمینگاه‌های این چنینی واقعیات را فارغ از دیدگاه نژادی و مذهبی درک و تحلیل کنند. نویسنده: محراب ▪️این یادداشت را در سایت تحولات جهان اسلام مطالعه کنید: ✅ https://iswnews.com/47116https://eitaa.com/joinchat/134742021C10aa5fa2c9