🌱 حـــديثــــ عـــشـــق (رمان)
#عبور_از_سیم_خاردار_نفس #پارت189 –نمیفهمی، یا خودت رو زدی به اون راه؟ –به کدوم راه؟ کامل نشست و ت
چون میز غذا خوری هشت نفره بود همه جا نمی شدیم، برای همین سفره انداختند.
سر سفره نشسته بودیم. کیارش مدام از سفرش تعریف می کرد، از این که چقدر در آن کشور آزادی هست و مردم آنجا مدام در حال شادی و خوش گذرانی هستند و مردم ما چقدر افسردهاند. بعد نگاه تحقیر آمیزی به من انداخت و رو به عمو رسول گفت:
–دنیا داره به سرعت پیشرفت می کنه و هنوز خیلی ها دنبال خرافات هستند.
«چی میگه این، امشب زن و شوهر یه چیزیشون میشه ها، بابا حالا یه ترکیه رفتیا، اصلا چرا به عمهی خودت نگاه نمی کنی؟»
به روی خودم نیاوردم. فاطمه که دست راستم نشسته بود زیرگوشم گفت:
–چرا اینجوری نگاهت کرد؟
به آرامی گفتم:
–آخه نگذاشتم تو ایرانم مثل تر کیه آزادی باشه، الان ازم شاکیه.
فاطمه پوزخندی زدو گفت:
–واقعا که، دیگه آزادی از این بیشتر؟ والا اون اروپاییشم غلط بکنه مثل بعضی از ایرانیها آزاد بیرون بیاد. بعد از سکوت کوتاهی کیارش حرفش را از سر گرفت. اسم یک سیاست مدار را آورد و گفت:
–با یه مَن ریش اونجا بود و میخواست اقامت بگیره. بعد دوباره نگاهی به من کردو ادامه داد:
–اینجارو جمع می کنه ببره اونجا خرج کنه. کاری هم به تورم و این چیزها نداره.
مژگان که تا آن موقع خیلی بادقت به حرف های شوهرش گوش می کرد رو به من گفت:
–ظاهرشون مذهبیه، خدا میدونه زیر زیرکی چه کارها که نمی کنن اینا...باید از این جور آدمها ترسید.
آرش تیز نگاهش کرد و مژگان سعی کرد به روی خودش نیاورد.
دوباره فاطمه زیر گوشم گفت:
–منظورش به ما بود؟
–نه بابا، داعشیها رو میگه.
فاطمه خندید و گفت:
–حالا اون چرا مثل این بچه سوسولا رفته اقامت ترکیه رو بگیره، یه اروپایی، آمریکایی، جایی می رفت.
کی؟
–همون یارو که ریش داشته دیگه.
–لابد کم ملت رو چاپیده، پولش تا ترکیه می رسیده ...
فاطمه اشارهایی به کیارش و مژگان کردو گفت:
اینا فکر کنم تازه فهمیدن با اون رای که دادند، چه فاجعهایی به بار آوردن، با این حرفهاشون دنبال مقصرن. خب اگه تورم داره میشه خودتون کردید دیگه.
جملهی آخرش را کمی بلند گفت.
سکوتی جمع را فرا گرفت.
آرش که طرف چپم نشسته بود زیر گوشم گفت:
–حالا ما یه غلطی کردیم رای دادیم. شما هی بکوبید ها.
زمزمهوار پرسیدم:
–توام؟
سرش را به علامت مثبت تکان داد.
نفسم را بیرون دادم.
–باید خوش بین بود. انشالله که همه چی درست میشه.
🤰#دوران_عقد اینقدر #سوتی دادیم که رومون نمیشد توچشم خانواده هامون نگاه کنیم🙈😂😂
https://eitaa.com/joinchat/498073617Cd9479a7dc5
✨ حالا اینجا #خاطرات اون دوران ومینویسم...کلی دوست جون هم پیداکردن و اوناهم سوتی های دوران عقدشونو میفرستن تابزارم توکانال😂🙈
https://eitaa.com/joinchat/498073617Cd9479a7dc5
🚫 ورود افراد مجرد ممنوع 🚫
🌱 حـــديثــــ عـــشـــق (رمان)
🤰#دوران_عقد اینقدر #سوتی دادیم که رومون نمیشد توچشم خانواده هامون نگاه کنیم🙈😂😂 https://eitaa.com/jo
کانال سوتی منو آقاییمون🙈👏
🔵بیایددورهم حلالبخندیم این روزا😍
من سانازهستم و تازهعروسیکردم👰 #عروسیم خیلیباشکوه خاصبود😇
💃💃 #عکسهاوکلیپهایشبعروسیمو
اینجا گذاشتم براتون👇👇
🎁ناگفته نماند من اون شب
توکل فامیل مث یه #مرواریددرخشیدم وهمشومدیون اینجام❤️👇😎
آخههمهایده هاروازاینکانالبرداشتم 😍
https://eitaa.com/joinchat/4061790232Ce34d28ffd6
#پیشنهاد_ویژه_ادمین☝️
❌ورود #مجردها اکیداممنوع😢❌
🌱 حـــديثــــ عـــشـــق (رمان)
من سانازهستم و تازهعروسیکردم👰 #عروسیم خیلیباشکوه خاصبود😇 💃💃 #عکسهاوکلیپهایشبعروسیمو اینجا گ
🎁اگه #خونه_کوچیک دارید ما توکانال ایده جهیزیهو #چیدمانمون کلی سورپرایزداریم😍
⛔️ #تـــوجـــــهتــــــوجـــــــه📣
خانمایی که همسرای نون خوردارن وزیاداهل برنج نیستن😫بیاید💃
🍔۵۰مدل غذای نونی وخوشخوراک😎
🍢۵۰مدل #کتلت باسیبزمینیپیاز😟
🍱۲۰مدلغذاسالمباگوشتونخودچرخی😍
غذاهای نگینی رندهایباگوشتومرغ🤗
روزای کرونایی چالش آشپزی درقرنطینه
😜👏داریموآموزش بیش از400نوع #نانخانگی #کیک #شیرینی😳💃
https://eitaa.com/joinchat/2775842838C0e8ec6c9f8
🔴🔵آموزش #فردستساز😍برای
خانمایکهدسترسیبه #فر ندارن🔴🔵
I ♥️ U
شک ندارم بهترین لوکیشن جهان بغلــه...
حالا اگه بغل کسی باشه که دوسش دارید
که دیگه نگم براتون... 😍✨
#عصربخیر_عشقم😘❤️
┄┅🌵••═••❣┅┄
•• @tame_sib ••
┄┅❣••═••🌵┅┄
🍁
✨🍁
🍁✨🍁
🌱 حـــديثــــ عـــشـــق (رمان)
چون میز غذا خوری هشت نفره بود همه جا نمی شدیم، برای همین سفره انداختند. سر سفره نشسته بودیم. کیارش م
#عبور_از_سیم_خاردار_نفس
#پارت190
موقع جمع کردن سفره مژگان هم به آشپزخانه آمدو کمک کرد، واین برای من وفاطمه عجیب بود.
کارها که تمام شد، فاطمه گفت؛
–بیابریم توی اتاق.
همین که خواستیم برویم باشنیدن صدای عمه مکث کردیم.
–فاطمه، مادر حاضرشوکم کم بریم.
–چشم.
فاطمه زیپ چمدان را بست و روی تخت نشست. چادر تا شده اش را روی پاهایش گذاشت و با کراه نگاهش کرد.
–چیه؟ چراعین طلبکارها نگاهش می کنی. مستاصل نگاهم کرد.
–نمی دونم چیکار کنم.
فهمیدم با چادرش درگیر است.
–با نامزدت درموردش صحبت کردی؟
–اهوم، میگه حجاب برام مهمه، ولی حتما نباید چادر باشه. الان مشکل من مامانمه.
–یعنی به زور مامانت چادر سر میکنی؟
–نمیشه گفت به زور، ولی اگه سر نکنم ناراحت میشه. یه مدت کوتاهی که حجاب نداشتم خیلی زجرش دادم. نمی خوام از دستم ناراحت بشه، اون زحمت من رو زیاد کشیده، همیشه احترامش رو داشتم. اون فکر می کنه اگه چادر سرم نکنم بهش بی احترامی کردم.
–خب باهاش صحبت کن، عمه، زن باتجربه و فهمیده اییه، من مطمئنم اگه باهاش منطقی صحبت کنی قبول می کنه.
فکری کردو چادر را روی تخت پرت کرد و گفت:
– باید بهش عادت کنم. چارهایی ندارم.
–نه فاطمه جان این کار رو نکن.
–پس چیکار کنم؟
– به نظر من اگه نمی خوای دوباره اشتباه قبلت تکرار بشه بزارش کنار، اگه تو چادر بخوای باید خودت قبولش کنی باید حس کنی بخشی از وجودته، تا چیزی برات ارزش نشه ازش لذت نمیبری، اگه یه روز فقط به خاطر خدا دوسش داشتی سرت کن. اون وقته که توی گرمای پنجاه درجه ی شهرتونم راحت باهاش کنار میای. اینجوری زورکی سر کردن ممکنه باعث بشه از همه طلبکار بشی. یا شاید از بقیه که حجاب ندارن متنفر بشی. چون با خودت میگی من به خودم اینقدر سختی میدم ولی بقیه خوشن. عین خیالشونم نیست.
–ولی اگه الان بدون چادر برم بیرون که مامانم جلوی دیگران احساس حقارت می کنه.
–خب الان بپوش که اون بنده خداهم شوکه نشه، بعد که رفتید شهرتون چند روز کم کم باهاش صحبت کن بهش آمادگی بده بعد. خلاصه دل مادرتم به دست بیار دیگه...
با صدای آرش بلند شدم و رفتم جلوی در اتاق.
–می خوام عمه اینارو ببرم راه آهن، میای باهم بریم؟
–آره، فقط چند دقیقه صبرکن آماده بشم.
همه ایستاده بودند. عمه یکی یکی از همه خداحافظی میکرد. بعد دم در تا کفش هایش را بپوشد. من هم از همه خداحافظی کلی کردم که بروم. زن دایی به طرفم امد و گفت:
–راحیل جان تا شما برگردید ما رفتیم صبر کن ببوسمت و خداحافظی کنیم بعدبرو. زن دایی تیپش شبیهه مادر شوهرم بود. موهای یخی رنگش را از کنار شال مشگیاش بیرون گذاشته بود و این تضاد رنگ، و آرایش ملایمش زیبایی خاصی به صورتش داده بود. زن با شخصیت و دوست داشتنی بود.
مشتاقانه بغلم کردو همانطور که می بوسیدم گفت:
–دعا کن خدا به منم دوتا عروس، خانم مثل خودت بده.
از حرفش خجالت کشیدم. آن هم گفتن این حرف بین این جمع، به نظرم سنگین بود.
بدون این که سرم را بالابیاورم دوباره خداحافظی کردم و به طرف در رفتم.
در سالن راه آهن موقع خداحافظی عمه رو به آرش کردو گفت:
–عمه جان، به ما سر بزنید، توام مثل اون داداش از دماغ فیل افتادت نباشیا، چند وقت دیگه مادرو نامزدتم بردار بیایید پیش ما.
نگاهی به آرش کردم، از حرف عمه لبخند به لبش امد.
–چشم عمه، مزاحم می شیم.
آرش امروز برعکس روزهای قبل موهایش را بالا داده بود و شلوارو تیشرت جذب پوشیده بود. خیلی خوش تیپ شده بود. ولی من همان لباس پوشیدنهای ساده و مردانه اش را
بیشتر می پسندیدم.
اینطوری خیلی جلب توجه دخترها را می کرد.
بالاخره عمه و فاطمه راهی شدند و ما به طرف در خروجی راه افتادیم.
احساس تشنگی کردم. چشم چرخاندم که ببینم آب سرد کن میتوانم پیدا کنم.
–دنبال چی می گردی؟
تشنمه، میخوام ببینم اینجا آب سرد کن هست.
آرش هم نگاهی به اطراف انداخت و گفت:
–ولش کن بریم آب معدنی بگیریم.
توی مسیر چشمم به یک آب سرد کنی افتاد.
–ایناهاش، توام می خوری؟
–حالا تو بخور.
لیوان مسی که همیشه توی کیفم داشتم را درآوردم و همانطور که داشتم از آب پرش می کردم فکر شیطنت باری از ذهنم گذشت. به اصرار زیاد من، اول آرش آب خوردو بعد من خوردم.
دوباره لیوان را پر از آب کردم و گفتم بریم.
آرش مشکوک به لیوان پر از آب تو دستم نگاه کردو پرسید:
–چرا نمی خوری؟
از سالن بریم بیرون می خورم.
زیر چشمی کنترلم می کرد.
از سالن که خارج شدیم گفت:
–بخور دیگه.
نگاهی به لیوان انداختم و مکث کردم.
–راحیل چه فکری تو سرته؟
جلو جلو رفتم که جای مناسب پیدا کنم و آب را روی سرش بریزم و فرار کنم.
از پشت صدایم کرد.
–راحیل ماشین اینوره کجا میری؟ چرا نزدیکم نمیآمد، نکند فکرم را خوانده.
ترجیح دادم خودم را به نشنیدن بزنم تا مجبور شود نزدیکتر بیاید.
صدای قدمهای بلندش میآمد، همین که نزدیکم شد برگشتم و لیوان آب را روی صورتش پاشیدم.
ولی بادیدن مرد پشت سرم شوکه شدم وخنده ام محوشدو هین بلندی کشیدم.
👇رمانی که بخاطرش دعوت شدید😍
#عاشقانه ی خاص باقلمی دلنشین🍃
پارت331
ازدرد، لبهاموبه دندون گرفته بودم. کمیل نگران نگاهم کرد:خیلی درد داری؟ نگاهی به پاهام انداخت
–سوزشش خیلی زیاده.
خم شد گوشهی چادرمو جلوی پام نگه داشت تاازجایی دید نداشته باشه.
پاچهی شلوارم روی خراشیدگی کشیده شد وصدای آخم بالارفت.
راننده از آینه نگاهی به ما انداخت
کمیل کلافه سرشو بالا آورد وگفت:
–خراشش عمیقه، خونریزی داری.باید بریم بیمارستان.تحمل کن،الان می رسیم.سرموبه خودش نزدیک کرد و چسبوندروی سینه ش🙈:
–اون یه
دیوانه زنجیریه،دیگه زندان رفتنش قطعیه
–چشمهاموبستم وناخوداگاه گفتم:
–کمیل من میترسم.
–اونم همین رومیخواد. بترسونتت وطبق خواسته ش ازش شکایت نکنی. با انگشت شصتش شروع به نوازش کردن پشت دستم کرد.
باشرم سرمو پایین انداختم.😓
دیگه به دردهام فکر نمیکردم.
–ماباید حقشو کف دستش بزاریم خانمم، برای این کار باید شجاع بود.
–میترسم یه وقت...
آنقدعمیق نگاهم کردکه بقیهی حرفمو نزدم.دستمو کمی فشاردادوبا لبخندگفت یه وقت چی؟
با همون شرم گفتم:یه وقت اذیتتون کنه وبلایی سرتون بیاره.
–نه دیگه نشد، بادو دستش دستهایم را گرفت و لب زد: –یه وقت چی؟😈
نگاهشو نتوانستم تحمل کنم و...
👆پارت اول این رمان عاشقانه وپرهیجان😍
شاید دلیل،
خوش شانس بودن خیلیها،
خوش قلب بودنشان باشد ...
چشمها را که باز کنیم،
چتر حمایت خالق هستی را،
بالای سر نیکوکاران و مهربانان،
خواهیم دید ...
هیچ عملی نادیده گرفته نمیشود،
وهیچ کارنیکی بی پاداش نمیماند ..
امید که ما هم زیر چتر حمایت
خالق هستی باشیم ...
┄┅🌵••═••❣┅┄
•• @tame_sib ••
┄┅❣••═••🌵┅┄
🍁
✨🍁
🍁✨🍁