از این حس پاک گشتن و خالی شدن، یک گریز پنهانی داریم.
همیشه انباری ذهن‌هایمان را از پوسیده‌ها و زنگ‌زده‌ها و چرک‌مرده‌هایی انباشته کرده‌ایم که هرگز به کارمان نیامده‌اند اما هر بار در دور ریختنشان مردد مانده‌ایم. گاه تا پشت پنجره‌ها و نورگیرها هم پیش رفته ایم و از حفره‌ها و روزنه‌ها هم نگذشته‌ایم.
یک نیروی مغناطیس قوی باید بیاید، این براده‌های آهن را از جان ما بکند؛
یک باغبان کهنه کاری باشد که جگر هرس کردن داشته باشد؛
یک رمضانی که "وَاسْلَخْ عَنَّا تَبِعَاتِنَا" یی از عهده‌اش برآید؛
شاید که گل سرشتمان سبک شد، نفس کشید، نور بلعید. شاید از نو جوانه زدیم، تازه شدیم...
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ امْحَقْ ذُنُوبَنَا مَعَ امِّحَاقِ هِلَالِهِ ، وَ اسْلَخْ عَنَّا تَبِعَاتِنَا مَعَ انْسِلَاخِ أَيَّامِهِ حَتَّى يَنْقَضِيَ عَنَّا وَ قَدْ صَفَّيْتَنَا فِيهِ مِنَ الْخَطِيئَاتِ ، وَ أَخْلَصْتَنَا فِيهِ مِنَ السَّيِّئَاتِ
خدایا بر محمد و خاندانش درود فرست و چون هلال این ماه ناپدید شود، گناهان ما را نیز محو نما، و چون روزهای آن به پایان رسد، آلودگی‌های ما را نیز از میان بردار، تا در حالی آن را پشت سر گذاریم که تو ما را از هر خطا پیراسته‌ای و از هر گناه پاکیزه ساخته‌ای.
#شهر_الرمضان
#دعای_چهل_و_چهارم_صحیفه_سجادیه
#زین_العابدین
#دعا_پردازی
