eitaa logo
•حـدیـث عــشــق•
122 دنبال‌کننده
3.8هزار عکس
2.7هزار ویدیو
11 فایل
لینک‌کانالمون: https://eitaa.com/joinchat/2910388647Ca18b6956d4 +کپی؟! فور بهتره! ♥️جز‌ عشق‌ تو‌ هيـچ نيست اندر دل ما ﴿حدیث‌عشق‌﴾تو‌سرشته‌گشته‌در‌گِلِ‌ما♥️
مشاهده در ایتا
دانلود
✅ ولادت امام جعفر صادق علیه‌السلام علامه مجلسی رحمة‌الله‌علیه در کتاب جلاء العیون می‌نویسد: اسم مبارک آن حضرت، جعفر بود و کنیت او، ابو عبدالله و القاب آن حضرت: صابر و فاضل و طاهر و صادق بود و مشهورترین القاب آن جناب، صادق است. ابن بابویه و قطب راوندی روایت کرده‌اند که از حضرت علیه‌السلام پرسیدند که: امام بعد از تو کیست؟ گفت: «محمّد باقر که علم را می‌شکافد شکافتنی!» پرسیدند که: بعد از او امام که خواهد بود؟ گفت: «جعفر که نام او نزد اهل آسمانها صادق است.» گفتند: چرا بخصوص او را صادق می‌نامند و حال آنکه همۀ شما صادق و راستگو هستید؟ فرمود که: «خبر داد مرا پدرم از پدرش از صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم که آن حضرت فرمود که: چون متولّد شود فرزندم جعفر بن محمّد بن علی بن الحسین علیه‌السلام، او را صادق بنامید؛ زیرا که پنجم از فرزندان او نیز جعفر نام خواهد داشت و دعوی امامت خواهد کرد به دروغ از روی افترا بر خدا؛ و نزد خدا، جعفر کذّاب افتراکننده بر خداست!» پس حضرت امام زین‌العابدین علیه‌السلام گریست و فرمود که: «گویا می‌بینم را که برانگیخته است خلیفۀ جور زمانش را بر تفتیش و تفحّص امام پنهان، یعنی: حضرت صاحب الزّمان علیه صلوات الله الرحمن.» و ولادت آن حضرت موافق مشهور، در سال هشتاد و سوم هجرت و بعضی سال هشتاد و شش نیز گفته‌اند؛ و اشهر آن است که: هفدهم ماه ربیع الاوّل بود و غرّه ماه رجب نیز گفته‌اند و روز ولادت را بعضی جمعه و بعضی دوشنبه گفته‌اند. و پدر آن حضرت، امام محمّد باقر علیه‌السلام و مادر آن حضرت، امّ فروه دختر قاسم پسر جناب محمّد بن ابی‌بکر است؛ و اگر در اجداد انبیاء و اوصیاء، کافر یا منافقی باشد، ضرری ندارد و می‌باید که ایشان در پشت (پدر) کافر و رحم (مادر) کافره نبوده باشند؛ و گویند که نام او فاطمه بود؛ و کلینی به سند معتبر از آن حضرت روایت کرده است که قاسم بن محمّد، از معتمدان و مخصوصان حضرت امام زین العابدین علیه‌السلام بود و علیه‌السلام فرمود که: «مادرم از آنها بود که ایمان آوردند و پرهیزکار و نیکوکار بودند و خداوند نیکوکاران را دوست می‌دارد.» 📚 جلاء العیون (علامه‌مجلسی)، ص۸۶۵ 🍃 «اللّهمّ صلّ علی محمّد وآل محمّد وعجّل فرجهم والعن وأهلک أعدائهم أجمعین.»
•حـدیـث عــشــق•
🔴 آشنایی با تصوّف (۱) 🔷 تصوّف چیست؟ واژه «تصوّف» بنابر اظهر احتمالات، از واژه «صوف» گرفته شده اس
🔴 آشنایی با تصوّف (۲) «تصوّف» به عنوان یکی از انحرافات جدّی در امّت اسلام، دوران پر فراز و نشیبی را طی نموده است؛ اهل‌بیت علیهم‌السلام از همان ابتدای تشکیل این جریان، به مخالفت با آن پرداختند؛ این انحراف، از بین اهل تسنّن آغاز گردید و تقریباً تا دوران صفویه در بین شیعیان جایگاهی نداشت؛ اکثر قریب به اتفاق بزرگان صوفیه از اهل تسنّن و مخالفین بودند؛ این جریان انحرافی، با زهد وَرزی‌های دروغین و در عصر بنی‌امیّه آغاز گردید تا اینکه در دوران علیه‌السلام رسماً به عنوان یک مسلک و مذهب توسط اعلام موجودیت کرد. 🔷 مفهوم شناسی تصوّف برای کلمه «صوفی» هزار و یک معنا در نظر گرفته‌اند که در اینجا به بیان سه قول مشهور می‌پردازیم. 🔹 قول اوّل: قول و تابعین اوست؛ آنها قائلند کلمه از Soph که کلمه یونانی است، گرفته شده و به معنای حکمت و دانش است! (کلمه «فیلسوف» هم از Fila به معنای علاقمند و Sophia به معنای دانش اخذ شده است؛ پس فیلسوف یعنی علاقمند به دانش.) این نظر که صوفی به معنای حکمت و دانش باشد مردود است؛ به جهت اینکه علمای علم حروف، سین یونانی (سیکما) را همه جا (از جمله کلمه فیلسوف) به عنوان سین ترجمه کرده‌اند و علی القاعده باید «سوفی» ترجمه می‌شد نه صوفی! [۱] 🔹 قول دوّم: قول متصوّفه است که گفته‌اند کلمه «صوفی» مشتق از صُفّه است؛ این عده نیز سعی دارند آن را به اصحاب صُفّه که یاران پیامبر بودند و به جهت فقر و نداری روی سکوی مسجد زندگی می‌کردند، برسانند؛ این قول نیز مردود است! چرا که این جریان، یک واقعیت تلخ اقتصادی است که صلّی‌الله‌علیه‌وآله آنها را یک به یک بیرون آورد و متحوّل کرد؛ در عین حال، صوفیه برای اثبات این نظر هیچ سندی ارائه نداده‌اند؛ در ضمن اگر از صُفّه مشتق شده بود، باید «صُفّی» می‌شد نه صوفی! 🔹 قول سوّم: این قول از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا روایات ائمّه علیهم‌السلام مؤیّد آن می‌باشد؛ بر اساس این نظریه، واژه «صوفی» از «صوف» به معنای پشم گرفته شده است؛ چون صوفیانِ اوّلیه، لباس‌های پشمینه می‌پوشیدند؛ دکتر اسدالله خاوری از پیروان فرقه صوفیه ذهبیّه نیز در کتاب خود این نظریه را تأیید می‌کند؛ دکتر عبدالحسین زرین‌کوب از مدافعان تصوّف می‌نویسد: «در میان ریشه‌شناسی‌هایی که برای کلمه صوفی پیشنهاد شده است، محتمل‌ترین‌شان بی‌شک آن است که صوفی را از صوف به معنای پشم، مشتق می‌داند؛ صوفیان به عنوان نشانه‌ای از فقر دینی خود، جامه‌های پشمی خشنی به تن می‌کردند!» [۲] 📚 منابع: [۱] تحقیق ماللهند (ابوریحان‌بیرونی)، ص۱۶ [۲] تصوّف ایرانی در منظر تاریخی آن (عبدالحسین‌زرین‌کوب)، ص۳۸ 🍂 «اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج.»
•حـدیـث عــشــق•
🔴 آشنایی با تصوّف (۲) «تصوّف» به عنوان یکی از انحرافات جدّی در امّت اسلام، دوران پر فراز و نشیبی
🔴 آشنایی با تصوّف (۳) 🔷 چگونگی پیدایش تصوّف معمولاً بسیاری از صوفیان و مدافعان آنها سعی می‌کنند زمینه پیدایش تصوّف را «زُهد اسلامی و نیاز امّت!» معرفی کنند؛ در همین زمینه، به دو نظر از مدافعان تصوّف اشاره می‌شود: 🔹اوّل: قول جلال‌الدین همایی: «عامل پیدایش تصوّف، همان زهد و پرهیزگاری است!» [۱] 🔹دوم: قول کاظم یوسف‌پور: «در جهان اسلام، خاستگاه اصلی تصوّف را باید در اعتراض گروهی از مؤمنان دلسوخته جستجو کرد که پس از دوران طلایی اسلام، شاهد گرایش مسلمین به مادّیگری و دنیاطلبی بودند!» [۲] طبق این دو نظر، خاستگاه اصلی تصوّف اعتراض گروهی مؤمن دلسوخته در برابر گرایش به مادّیگری مسلمانان بوده است! ❓طرح سؤال 🔹اول: اگر بروز این تفکّر به سبب اعتراض مؤمنان دلسوخته بود، چرا اهل‌بیت علیهم‌السلام که زاهدترین افراد بودند، آن را همراهی نکردند؟! و چرا سردمداران این جریان انحرافی را نیز طرد و تکفیر نمودند؟! 🔹دوم: این مؤمنان دلسوخته چه کسانی بودند؟ حسن بصری، سفیان ثوری یا ابوهاشم کوفی؟! بدیهی است که اینان در زمان حیات ظاهری اهل‌بیت علیهم‌السلام زندگی می‌کردند و روایات رسیده گواه آنست که ائمّه معصومین به شدّت با اینان مخالف بودند! که حرف‌های را «اسلامیزه» می‌کرد، کارش به جایی رسید که فقیه دربار حجّاج ثقفی خونخوار شد! او و علیهماالسلام را می‌شناخت و آن بزرگواران نیز حسن بصری را خوب می‌شناختند؛ حال اگر دلسوختگی کسانی چون حسن بصری باعث پدید آمدن تصوّف شد، آیا می‌توان پذیرفت که او مَشرب حَقّه‌ای درست کرده باشد که امیرالمؤمنین علیه‌السلام آن را تأیید نکنند؟! اگر قرار بود از این جریان، زهد اسلامی شکل گیرد، پس چرا در تشکیلات او از افرادی چون کمیل و عمّار و مقداد خبری نیست؟! همچنین تاریخ شهادت می‌دهد که امثال از سرمایه‌داران زمان خود بودند و رابطه‌ای با و دنیاگریزی نداشتند! 🔷 قول صحیح در زمینۀ پیدایش تصوّف جریان تصوّف را می‌توان «سقیفه بنی‌ساعدۀ دوم» نامید؛ چرا که منافقین و یهود پس از شهادت صلّی‌الله‌علیه‌وآله با تشکیل بنی‌ساعده توانستند خلافت و حکومت ظاهری را از ائمّه معصومین علیهم‌السلام بگیرند، ولی در مقابلِ معنویّت امام علیه‌السلام ماندند و نتوانستند کاری کنند؛ از این رو بهترین کار، ساخت جریان‌ها و شخصیت‌هایی بود که بتوان آنها را جایگزین امام علیه‌السلام کرد و ولایتی را تعریف کرد که در عین تبعیّت مردم از آن، دست خلفای غاصب را در حکومت ظالمانه‌شان باز گذارد! 🔷 اوّلین صوفی عثمان بن شریک کوفی مشهور به «ابوهاشم کوفی» است که بعدها ابوهاشم صوفی هم لقب گرفت؛ وی در قرن دوم می‌زیست و معاصر علیه‌السلام بود؛ از آن حضرت روایت شده است که درباره او فرمودند: «اِنّهُ کانَ فاسدُ العقیدةِ جداً وهُوَ الذّی اِبتَدَعَ مَذهَباً یُقالُ لَهُ التَصَوّف وَاجَعَلَهُ مَفَرّاً لِعَقیدتِهِ الخَبِیثَۀِ.» [۳] «همانا او (ابوهاشم کوفی) کسی است که جدّاً عقیدۀ فاسدی دارد و اوست که از روی بدعت، مذهبی را بنا نهاد که تصوّف نامیده شد و آن را محل فراری برای عقاید خبیثۀ خود قرار داد!» کیوان قزوینی که ۳۲ سال نزد مؤسس فرقه صوفیه گنابادیه (ملاسلطان محمد گنابادی) خدمت کرد تا اینکه به منصور علیشاه ملقّب شد و بعدها هم از تصوّف توبه کرد، می‌گوید: «اوّلین کسی که زیر بار این ننگ و بدعت رفت، ابوهاشم کوفی بود که رنج‌ها به خود داد تا اَرّادۀ صوفیه به راه افتاد!» [۴] 📚 منابع: [۱] تصوّف در اسلام (همایی)، ص۶۰ [۲] نقد صوفی (یوسف‌پور)، ص۲۸ [۳] سفینة البحار (محدث‌قمی)، ج۵، ص۱۹۸ [۴] استوارنامه (کیوان‌قزوینی)، ص۲۲ 🍂 «اللّهمّ عجّل لمولانا الغریب الفرج.»
🔴 آشنایی با تصوّف (۶) 🔷 ولایت در تصوّف در این نوشتار، با تشریح دیدگاه ولایت در تصوّف (اعم از شیعه و سنّی)، یکی از بزرگترین انحرافات متصوّفه روشن می‌گردد؛ مادامی که موضوع ولایت در تصوّف برای همگان تبیین نگردد، مردم به سختی می‌پذیرند که امثال و و و و سنّی بوده‌اند، زیرا ولایت در تصوّف را همچون ولایت در تشیّع می‌پندارند! 🔹ولایت در تشیّع به چه معناست و تفاوت آن با ولایت در تصوّف چیست؟ ✔️ شیعیان معتقدند خداوند متعال بعد از پیامبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله، علیه‌السلام و یازده فرزند معصوم ایشان از نسل سلام‌الله‌علیها را که دارای علم لدنّی، قدرت تصرّف در امور و عصمت از جانب خداوند می‌باشند، برای ایشان برگزیده و از طریق صلّی‌الله‌علیه‌وآله به مردم معرفی کرده است. ✖️ اما صوفیان چنین اعتقادی ندارند و با عدم لحاظ دو قید مهم یعنی: «انحصار امامان در عدد دوازده» و «از نسل حضرت زهرا علیهاالسلام بودن»، را به نوعیّه تبدیل می‌کنند؛ آنها معتقدند هرکس می‌تواند به مقام «فناء فی الله» و «بقاء بالله» برسد! و چنین کسی، امام و صاحب ولایت تکوینی و تشریعی بر همگان می‌گردد و تمام خصوصیّات یک امام از جمله علم و عصمت را دارا می‌شود! بر همین اساس، «ولی» که همان «قُطب» در کلام آنهاست در این مرحله در تجلّی خداوند محو و مستهلک شده! و به علّت شکر و استغراقی که بر او عارض می‌شود، تابعیّت و عبودیّت به حَسَب صورت (نماز و روزه و اعمال عبادی دیگر) از او مرتفع می‌شود؛ اما از نظر معنا، او عین تابع و عابد است! 🔴 مولوی در توضیح اندیشه ولایت در تصوّف چنین می‌گوید: «پس به هر دورى وليّى قائم است تا قيامت، آزمايش دائم است‏ پس امامِ حیّ قائم، آن ولی‌ست خواه از نسل عُمَر، خواه از علی‌ست!» [۱] 🔔 بنابر این اگر امثال مولوی و ابن عربی و عطار، از ولی بودن امیرالمؤمنین علیه‌السلام و یا احتمالاً امامان دیگر، دم می‌زنند، بخاطر نیازی است که به این منصب عظیم و شریف و در نتیجه دزدیدن آن دارند! در حالی که رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله تنها راجع به حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند: «مَن کُنتُ مَولاهُ فَهَذا عَلیٌ مَولاهُ.» [۲] آری، صوفیه امیرالمؤمنین علیه‌السلام را امام و قطب و صاحب ولایت می‌دانند، لکن خود را نیز دقیقاً صاحب همان منصب ولایت و با همان اختیارات و درجات قرب به خدا می‌خوانند! 🔻 به شعر (مؤسس فرقه صوفیه نعمت اللّهیه) در این رابطه توجه کنید: «از بعدّ علی است يازده فرزندش بر جای رسول، نعمت الله ولی است!» [۳] وی در این بیت به خوبی اندیشه ولایت در تصوّف را تبیین کرده است، چنان که می‌گوید: بعد از حضرت علی علیه‌السلام، یازده فرزند ایشان امام و اقطاب وقت بوده‌اند و در این عصر نیز نعمت الله ولی (یعنی خودم!) امام و است و بر مسند رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله نشسته و همان ولایت ایشان را داراست! 🔥 در نتیجه اقطاب صوفیه از ابتدای اسلام با تبعیّت از اولین غاصبان ملعون خلافت، غاصب منصب ولایت ظاهری امام زمان خود بر بخشی از مردم بوده‌اند؛ و از ابتدای دوران غیبت تاکنون نیز هر یک از قطب‌های فِرَق مختلف صوفیه، غاصب مقام ولایت قطب عالم امکان، حضرت صاحب‌‌العصر والزّمان عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف بوده و هستند؛ لعنة‌الله‌علیهم‌أجمعین. 📚 منابع: [۱] مثنوی مولوی، دفتر دوم، ب۲۰ [۲] حدیث شریف غدیر [۳] مفردات شاه نعمت‌الله ولی، ش۳ 🍂 «یارب فرج صاحب ما را برسان.»
•حـدیـث عــشــق•
🔴 آشنایی با تصوّف (۶) 🔷 ولایت در تصوّف در این نوشتار، با تشریح دیدگاه ولایت در تصوّف (اعم از شیعه
🔴 آشنایی با تصوّف (۷) 🔷 صوفیه، غاصب ولایت باطنی اهل‌بیت علیهم‌السلام ولایت الهی ائمّه معصومین علیهم‌السلام، دارای دو وجه و مقام است: ۱. مقام حکومت ظاهری و تکیه زدن بر مسند خلافت و زعامت سیاسی در جامعه که از طرف خداوند متعال تعیین شده است؛ که از آن تعبیر به می‌کنیم و خلفای غاصب اهل آن را ربوده و بر این مسند غصبی نشستند و اهل‌بیت علیهم‌السلام را از حقّ خلافت الهیّه خود تا روز ظهور کنار زدند. ۲. مقام امامت، هدایت و مرجعیّت علمی ائمه هداة معصومین علیهم‌السلام به جهت علم الهی که خداوند متعال به آنان داده است؛ که از آن تعبیر به می‌کنیم و این مقام هم توسط صوفیه لعنهم‌الله غصب شد! امثال حسن بصری ملعون با زهد‌ورزی و ترک دنیا، توجه مردم را به خود جلب کردند و از این طریق بر مسند و دستگیری معنوی طیف وسیعی از جامعه قرار گرفتند و خود را در عرض اهل‌بیت علیهم‌السلام به عنوان «ولی الله» جا زده و آنها را کنار زدند! 🔹 درست است که ریشۀ تمام انحرافات اسلام بعد از شهادت صلّی‌الله‌علیه‌وآله و ترویج بدعت‌ها و ایجاد فرقه‌های ضالّه بین مسلمین (از جمله خود صوفیه)، در جنایتی بود که در سقیفۀ بنی‌ساعده با ظاهری علیه‌السلام به وقوع پیوست؛ اما مردم هیچ وقت برای یادگیری معارف دینشان نزد عُمری که می‌گفت: «كُلُّ النّاسِ أفقَهُ مِن عُمَر حَتّی المُخدّراتِ فِی البُیوت!» [۱] (تمام مردم از منِ عُمَر عالم‌ترند، حتی زنان پرده‌نشین!) و یا ابوبکری که ندای «أقیلوني أقیلوني فَلَستُ بِخَیرکم!» [۲] (مرا رها کنید، رها کنید که از شما بهتر نیستم!) او همواره بر منبر شنیده می‌شد، نمی‌رفتند؛ (گرچه آن دو به عنوان اوّل ظالم، همواره مورد لعن و نفرین ائمّه معصومین علیهم‌السلام بوده و هستند و جایگاه‌شان در جهنّم، بدترین جایگاه است. [۳]) بلکه نزد شیّادانی نظیر و دیگر صوفیان که مجالس درس و وعظ داشتند و در جامعه به عنوان زاهدین و عارفین شناخته می‌شدند، رفته و به ضلالت (نه هدایت) آنان، سیر و سلوک می‌کردند! 🔹امروزه نیز برخی به اصطلاح شیعیان، در عوض اینکه برای کسب معارف دین به اهل‌بیت علیهم‌السلام و شاگردان راستین مکتب آنان رجوع کنند، نزد خبیثانی چون ، ، ، و شاگردان شیّاد آنان زانوی تلمّذ می‌زنند و فریب عناوین جذّابی نظیر تصوّف مدرن، نوظهور و امثال آن را می‌خورند! ⚠️ و متأسفانه به جهت تبلیغات وسیع دشمنان اسلام و نفوذ تفکرّات مسموم صوفیه در بطن جامعۀ ما، بسیاری از دوستداران کم‌معرفت اهل‌بیت علیهم‌السلام در قفسۀ کتابخانه خود، کتاب‌های مثنوی مولوی، دیوان شمس، رباعیّات خیام و دیوان حافظ را در کنار کریم، ، و نگهداری می‌کنند! و شبیه همان احترامی که اگر برای آیات قرآن و روایات معصومین علیهم‌السلام قائل باشند و شاید بهتر از آن را برای شطحیّات مولوی، کفریّات و غزلیّات رعایت می‌کنند! 📚 منابع: [۱] تفسیر ابن‌كثیر، ج۱، ص۴۶۸ [۲] تاریخ طبری، ج۲، ص۴۵۰ [۳] سوره مبارکه نساء، آیه ۱۴۵ 🍂 «یارب فرج امام ما را برسان.»
⭕️ ماجرای تولد شرم‌آور مأمون عباسی! هفدهم ماه رجب، سالروز به درک واصل شدن آن خبیث ملعون، قاتل حضرت علیه‌السلام است. روزی عباسی لعنة‌الله‌علیه (پس از کشتن برادرش امین)، با زبیده خاتون، مادر وی ملاقات کرد و متوجه شد لبانش را به کلماتی نامفهوم تکان می‌دهد؛ به او گفت: ای مادر! آیا بخاطر اینکه پسرت را کشتم و حکومتش را گرفتم، از من ناراحتی و مرا نفرین می‌کنی؟! زبیده گفت: نه بخدا قسم ای امیرالمؤمنین! مأمون گفت: پس چه می‌گفتی؟! زبیده گفت: مرا معاف بدار! گفت: معاف نمی‌دارم و باید بگویی! زبیده گفت: می‌گفتم چقدر لجبازی زشت است! گفت: چطور؟! زبیده گفت: روزی با پدرت (لعنة‌الله‌علیه) بازی می‌کردیم، به شرط اینکه هر کس برنده شد، آنچه از فرد بازنده خواست عملی کند؛ (ببینید شطرنج، عمل و تفریح چه کسانی بوده است!) در این بین، پدرت بر من پیروز شد و شرط عجیبی برایم گذاشت که: "باید برهنه و عریان، دور قصر بگردی!" و من هر چه عذر خواستم، قبول نکرد و بالاخره خواستۀ او را عملی کرده و تمام لباسهایم را درآوردم و برهنه و عریان دور قصر راه رفتم! ولی از او کینه به دل گرفتم. پس از آن، دوباره شروع به بازی کردیم و این دفعه من بر او غالب آمدم و به وی گفتم: "باید به آشپزخانۀ قصر بروی و با زشت‌ترین و بدمنظرترین کنیز مطبخی، عمل خاص زناشویی انجام بدهی!" و پدرت هر چه مرا التماس نمود و حتی گفت که مالیات یک سال مصر و عراق را به من می‌دهد، ولی قبول نکردم و دستش را گرفتم و او را به مطبخ بردم و کنیزی زشت‌تر و بدبوتر از مادرت مُراجل پیدا نکردم و گفتم باید با این کنیز، آن عمل را انجام بدهی! او هم اجباراً انجام داد و همان جا نطفۀ تو منعقد شد! حال این ماجرا به یادم آمد و داشتم خودم را لعنت می‌کردم که با آن لجاجت و سماجت خود، سبب تولّد تو و قتل پسرم و سلب حکومتش شدم! سرانجام مأمون عباسی ملعون در ﺭﻭﺯ هفدهم ماه ﺭﺟﺐ ﺳﺎﻝ ۲۱۸ هجری ﺩﺭ ﺳﻦ ۴۸ ﺳﺎﻟﮕﻰ و پس از ۲۱ سال و آزار فراوان در حقّ حضرت رضا و جوادالائمّه علیهماالسلام و ظلم نسبت به سادات و شیعیان، ﺑﻪ ﺍﺟﺪﺍﺩ پلیدﺵ ﭘﻴﻮﺳﺖ؛ لعنة الله علیهم أجمعین. 📚 منابع عامه: حیاة الحيوان (دميرى)، ج۱، ص۱۱۵ نوادر الخلفاء (إتليدى)، ص۲۳۵ یادآور می‌شویم کلام نورانی صلّی‌الله‌علیه‌وآله که به علیه‌السلام فرمودند: 🔴 «جز سه دسته از مردم، کسی با شما اهل‌بیت بُغض و دشمنی ندارد: فرزند زنا، منافق یا کسی که مادرش در حال حیض به او حامله شده باشد!» 📚 علل الشرائع (شیخ‌صدوق)، ج۱، ص۱۴۲ وسائل الشیعة (شیخ‌حرعاملی)، ج۲، ص۵۶۸ 📝 در این زمانۀ پلید، فرزندانی عنود و هتّاک نسبت به دین و اهل‌بیت از مادران ناپاکی که در حال حیض باردار می‌شوند، زیاد شده‌اند! زنانی لااُبالی که مقیّد به غسل و پاکی از عادت ماهیانۀ خود نیستند، یا موانع آرایشی دائمی که مانع رسیدن آب به پوست بدن است برای خود کاشته و گذاشته‌اند، یا اینکه احکام غسل و طهارت بانوان را به درستی نمی‌دانند! و در نتیجه هیچ‌گاه از حالت حیض خود پاک نشده و در همین حال، باردار هم می‌شوند و فرزندان خبیثی که حاصل نطفۀ حیض هستند، تحویل جامعه می‌دهند! 🌺 «أسعدالله أیامکم یا أباالحسن یا علیّ بن موسی الرّضا ورحمة الله وبرکاته.»
🏴 فرا رسیدن سالگرد تخریب حرم مطهّر ائمّۀ بقیع علیهم‌السلام بدست وهابیّت جنایتکار آل‌سعود را به محضر مقدّس قطب عالم امکان، حضرت صاحب‌الزّمان عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف و همۀ شیعیان و منتظران تسلیت عرض می‌نمائیم. صلّی‌الله‌علیه‌وآله به علیه‌السلام فرمودند: 🌿 «یا أباالحسن! خداوند قبر تو و قبر فرزندانت را بُقعه‌هايى از بقاع بهشت و زمین‌هایی از عرصه‌های آن قرار داده است؛ و به يقين، خداوند دلهاى پاک‌سرشتان از خلقش و برگزيدگان از بندگانش را چنان قرار داده كه به سوى شما كشيده مى‌شوند و در راه شما هرگونه خوارى و آزاری را تحمّل مى‌نمایند؛ قبور شما را آباد مى‌كنند و بسيار به زيارت آنها مى‌روند، براى تقرّب به خدا و دوستى با پيامبرش؛ اى على! آنان به شفاعتم مخصوص‌اند و بر حوض من وارد مى‌شوند و فردا در بهشت، زائران من هستند.» 📚 المزار (شیخ‌مفید)، ص۲۲۸ تهذیب الأحکام (شیخ‌طوسی)، ج۶، ص۱۰۷ 🍂 «یا حجّة بن الحسن العسکری              عجّل علی ظهورک.» 🎙 استاد معاونیان ✨ ‌ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•
✅ اهمیت غسل جمعه در کلام معصومین علیهم‌السلام در وصیّتی به امیرالمؤمنین صلوات‌الله‌علیهما فرمودند: 🌿 «ای علی! بر مردم لازم است که هفته‌ای یکبار غسل کنند؛ پس در هر جمعه غسل كن، حتّى اگر لازم شود خوراک روزانه‌ات را بفروشی و برای غسل خرج کنی! زیرا هیچ عمل مستحبّی بالاتر از غسل جمعه نیست.» [۱] علیه‌السلام فرمودند: 🍃 «دوست ندارم کسی غسل جمعه را ترک کند، مگر به خاطر عذر یا مانعی.» [۲] علیه‌السلام فرمودند: 🌿 «غسل جمعه، پاک كننده و كفّاره گناهان مرتکب شده‌ی مؤمن بین دو جمعه است.» [۳] همچنین فرمودند: 🍃 «غسل جمعه را جز فاسق ترک نمی‌کند! و هر که غسل جمعه از او فوت شد، قضای آن را روز شنبه به جای آورد.» [۴] 📚 منابع: [۱] جمال الأسبوع، ص۳۶۶ [۲] جعفریات، ص۴۵ [۳] من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۱۱۲ [۴] بحار الانوار، ج۷۸، ص۱۲۹ 📝 بنابر نظر اغلب فقهاء شیعه، وقت اداء ، از اذان صبح تا غروب آفتاب روز جمعه است و پس از آن‌ از اذان صبح تا غروب آفتاب روز شنبه به نیّت قضاء انجام می‌شود؛ و وقت فضیلت آن، نزدیک ظهر جمعه است. ✨ ‌ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•
🔴 اگر حمزه و جعفر زنده بودند، خلافت امیرالمؤمنین علیه‌السلام غصب نمی‌شد! سدیر صیرفی گوید: نزد حضرت علیه‌السلام بوديم و از آنچه مردم پس از صلّی‌الله‌علیه‌وآله پديد آوردند یاد کردیم که تا چه اندازه علیه‌السلام را خوار شمردند؛ يكى از حاضران گفت: "خدا روزگارتان را سامان بخشد، (در این ماجرا) عزّت كجا رفت؟! كجا بودند آن همه افراد دلاور بنى‌هاشم؟!" حضرت فرمودند: 🍂 «در آن روز چه كسى از جوانمردان بنی‌هاشم مانده بود؟! جعفر بن ابیطالب و حمزة بن عبدالمطلب كه درگذشته بودند، و دو مرد ناتوان و تازه مسلمان از بنى‌هاشم ماندند كه عباس و عقیل بودند و اين هر دو از آزادشدگان بودند! اما به خدا قسم اگر حمزه و جعفر زنده بودند، مخالفان به آنچه كه رسيدند نمی‌رسيدند، و اگر شاهد کارهای آن دو (ابوبکر و عمر) بودند، آنها را می‌کشتند!» 📚 کافی (شیخ‌کلینی)، ج۸، ص۱۸۹ سفینة البحار (محدث‌قمی)، ج۲، ص۴۳۶ 🔥 «اللّهمّ العن الجبت والطّاغوت.» علیه‌ااسلام
✅ نماز یکشنبۀ ماه ذی‌القعده (معروف به نماز توبه) روایت شده که ماه ذی القعده، محل دعاست در وقت شدّت؛ در روز یکشنبۀ این ماه، نمازى با فضیلت بسیار از صلّی‌الله‌علیه‌وآله روایت شده که مجملش این است که: هر که آن را بجا آورد، توبه‌اش مقبول و گناهش آمرزیده شود و طلبکاران او در روز از او راضى شوند و با ایمان بمیرد و دینش گرفته نشود و قبرش گشاده و نورانى گردد و والدینش از او راضى شوند و شامل حال و ذریّۀ او گردد و پیدا کند و ملک‌الموت با او در وقت مردن مدارا کند و به آسانى جان او بیرون شود. 🌺 کیفیت آن چنین است که در یکی از روزهای یکشنبۀ ماه ذی‌القعده (از طلوع تا قبل غروب آفتاب) غسل کند و وضو بگیرد و چهار رکعت نماز گذارد (دو نماز دو رکعتی مانند نماز صبح)، در هر رکعت یک مرتبه حمد، سه مرتبه سوره «قُل هُوَ اللّهُ اَحَد» و یک مرتبه سوره‌های فلق و ناس را بخواند؛ پس از پایان نمازها، هفتاد مرتبه استغفار کند (اَستَغفِرُ اللهَ رَبّي و اَتوبُ إلَیه)، سپس بگوید: 🌿 «لا حَولَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ العَلىِّ العَظیم» و در انتها بگوید: 💠 «یا عَزیزُ یا غَفّار، اِغفِر لى ذُنُوبى وَذُنُوبَ جَمیعِ المُؤمِنینَ وَالمُؤمِناتِ، فَاِنَّهُ لا یغفِرُ الذُّنُوبَ اِلاّ اَنتَ.» 📚 اقبال الاعمال (سیدبن‌طاووس)، ج۱، ص٣۰۸ مفاتیح الجنان (محدث‌قمی)، اعمال ماه ذی‌القعده
✅ امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام از چه زمانی امیرالمؤمنین نامیده شدند؟ از حضرت صلوات‌الله‌علیه روایت شده است که فرمودند: 🔴 «اگر جاهلان این امّت می‌دانستند از چه زمانی علی علیه‌السلام به عنوان امیرالمؤمنین خوانده شد، هرگز ولایت و اطاعتش را انکار نمی‌کردند!» راوی گوید پرسیدم: «از چه زمانی حضرت علی علیه‌السلام، خوانده شدند؟» حضرت فرمودند: 🌿 «از زمانی که خدای تعالی در عالم ذرّ از فرزندان آدم، میثاق گرفت؛ چنان که بر صلّی‌الله‌علیه‌وآله این آیه را نازل کرد: "زمانی که پروردگارت از پشت بنی‌آدم فرزندان آنان را برگرفت و آنها را شاهد بر خودشان ساخت و فرمود: آیا من پروردگارتان نیستم و محمّد صلّی‌الله‌علیه‌وآله بنده و رسولم و علی علیه‌السلام امیرالمؤمنین؟ گفتند آری." (وَإِذ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِم... قَالُوا بَلَى؛ سوره اعراف، آیه ۱۷۲)» سپس فرمودند: «به خدا سوگند، خداوند علی علیه‌السلام را به عنوانی نامگذاری کرد که قبل از آن هیچکس به این عنوان نامیده نشده بود.» 📚 تفسیر فرات کوفی، ص۱۴۷ الیقین (سیدبن‌طاووس)، ص۲۸۴
⭕️ دهم جمادی الاول: سالروز آغاز جنگ جمل علیه‌السلام پيش از افروخته شدن آتش ، برای اتمام حجّت با و و ، نامه‌هایی به آنان ارسال فرمودند که در یکی از این نامه‌ها چنین آمده است: ‼️ «اى عایشه! تو با سرپيچى از دستور خدا و رسولش، به دنبال كارى كه وظیفۀ تو نیست، از خانه‌ات بيرون آمده‌ای! آنگاه ادّعا می‌كنی كه می‌خواهى جامعۀ مسلمين را اصلاح كنى؟! به من جواب بده! زنان را چکار به فرماندهی سپاه و رزم‌آورى با مردان و جنگ‌افروزی ميان اهل قبله (مسلمین) و ريختن خون‌ها به ناحق؟! تو علاوه بر اين، ادّعاى خونخواهى را هم دارى! اين به تو چه ربطى دارد؟! عثمان مردی از قبيلۀ بنى‌اميّه بود و تو زنی از قبيلۀ تيم! وانگهى، تو همانى كه ديروز در ميان اصحاب صلّی‌الله‌علیه‌وآله می‌گفتى: "نعثل (عثمان) را بكُشيد، خدا او را بكشد که كافر شده است!" و اكنون به خونخواهى او برخاسته‌اى؟! پس از خدا بترس و به خانه‏‌ات بازگرد و و پوششت را بر خويش فرو گیر! والسّلام.» 📚 منابع عامه: المناقب (خوارزمی، م۵۶۸ق)، ص۱۸۵ تذكرة الخواص (سبط‌بن‌جوزی)، ص۷۱