eitaa logo
مـعارف حـدیث | 🔅
4.5هزار دنبال‌کننده
3.2هزار عکس
306 ویدیو
263 فایل
کانال پایگاه حدیث نت (hadith.net) وابسته به مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث 🔸حدیث روز، شرح حدیث، احادیث داستانی، بیان‌ و تحلیل‌، کلیپ قرآنی حدیثی، حدیث انتظار ، تصاویر حدیثی، پرسش و پاسخ، مناسبت‌ها، معرفی کتاب و...
مشاهده در ایتا
دانلود
. ⁉️ 💠صفت لطیف خداوند را با توجه به لغت، قرآن و حدیث توضیح دهید. ✧ صفت «لطيف» به معناى فاعل و از ريشه «لطف» است كه بر همراهى و نرمى و نيز خُردى چيزى دلالت مى كند. جمله «لَطُفَ الشى ء» ، به اين معناست كه : «جسم آن چيز، ظريف است» و مقصود از آن ، سِتَبر و بزرگ نبودن است. جمله «لَطَف اللّه بنا لطفاً» ، به اين معناست كه : «خدا با ما همراهى و مدارا كرد، و او با ما دوست و همراه است» . ❀• لطيف، در قرآن و حديث در قرآن كريم، صفت «لطيف» ، پنج بار همراه با صفت «خبير» آمده است و يك بار به صورت : «لطيف است در هر آنچه بخواهد» و يك بار به صورت : «لطيف است به بندگانش» . ▫️ لطيف، به دو معناى «رفيق» و «صغير (كوچك) » به كار مى رود. در قرآن و احاديث، معناى نخست، كه صفتى فعلى است، درباره خدا به كار رفته است؛ زيرا او به بندگانش لطف و كَرَم مى كند. 🚩 امّا معناى دوم در مورد خدا صادق نيست؛ زيرا او جسم نيست تا خُرد باشد. از اين رو ، در احاديث، وقتى درباره معناى دوم لطيف سخن به ميان آمده، تصريح شده است كه اگر به خدا لطيف گفته مى شود ، از اين جهت است كه او آفريده هاى ظريف و صغير را آفريده و به آنها علم دارد. 📚 دانش نامه عقايد اسلامی ج ۷ ص ۲۱ 🔸 @hadithnet
. ﷽؛ 💠 یکشنبه ۲۸ شهریور ۱۴۰۰ 🏷 چهره شاد و دل ترسان! 🔅 : 🔸 «خداشناس، چهره اش شاد و خندان است، و دلش ترسان و اندوهناك» . 🔹 «العارِفُ وَجهُهُ مُستَبشِرٌ مُتَبَسِّمٌ وقَلبُهُ وَجِلٌ مَحزونٌ». ▫️ Imam Ali (AS) said, ‘The gnostic’s face is cheerful and smily, whereas his heart is apprehensive and sorrowful. 📚غرر الحكم : ح ١٩٨٥ •❀• ذکر امروز :یا ذَا الجَلال و الاِکرام (۱۰۰ مرتبه) 🔸 @hadithnet
. ﷽؛ 💠 سه شنبه ۷ دی ۱۴۰۰ 🏷 اراده‌ای فوق همه اراده‌ها ! 🔅 : 🔸 «من، خداوند پاك را با در هم شكسته شدن تصميم‌ها و برهم خوردن اراده‌ها و نقض شدن خواست‌ها شناختم». 🔹 «عَرَفتُ اللّهَ سُبحانَهُ بِفَسخِ العَزائِمِ و حَلِّ العُقودِ و نَقضِ الهِمَمِ» . 📚 نهج البلاغه : حكمت ٢٥٠ •❀• ذکر امروز : یا ارحم الراحمین (۱۰۰ مرتبه) 🔸 @hadithnet
. | | 💢 اراده‌اى برتر از اراده ما! •✾(عَرَفْتُ آللّهَ سُبْحَانَهُ بِفَسْخِ العَزَائِمِ، وَحَلِّ آلْعُقُودِ، وَنَقْضِ آلْهِمَمِ).✾• ✍️ در اين كلام نورانى‌اش به يكى از دلايل توحيد اشاره كرده مى‌فرمايد: 🔅«خداوند را به‌وسيله بَرهم خوردن تصميم‌ها، فسخ پيمان‌ها و نقض اراده‌ها شناختم»؛ ا نهج‌البلاغه، حکمت ٢٥٠ ا 🔸 اشاره به اين‌كه، بسيار مى‌شود انسان تصميم محكمى به انجام كارى مى‌گيرد، اما ناگهان اراده او تغيير پيدا مى‌كند بى‌آن‌كه عاملى براى آن تغيير بشناسد! اين نشان مى‌دهد كه اراده‌اى از بيرون به آن تعلّق گرفته بود كه اراده اين شخص فسخ شود وگرنه دليلى ندارد كه انسان با داشتن تصميم قوى بر كارى ناگهان منصرف شود. ✧═┅ تفسير ديگرى نيز براى اين كلام نورانى شده است كه: بسيار مى‌شود انسان تصميم محكمى بر كارى مى‌گيرد؛ ولى تقديرات الهى مانع از آن مى‌گردد وانسان ناچار عقب‌نشينى مى‌كند و از آن چنين مى‌فهمد كه مافوق اراده او اراده ديگرى است كه اگر تعلق به چيزى گيرد هرچه برخلاف آن است دَرهم مى‌ريزد و از بين مى‌رود. ✧ كوتاه سخن اين‌كه اگر انسان، فعّالٌ ما يَشاء بود و هرچه مى‌خواست مى‌توانست انجام دهد ممكن بود در وجود خدا شك كنيم؛ اما اين‌كه مى‌بيند مافوق اراده او، اراده‌اى است كه در بسيارى از مواقع اراده او را بَرهم مى‌زند يا مانع تحقق مراد او مى‌شود مى‌فهمد عالَم، مدبّر قادر و توانايى دارد كه آن را بر طبق اراده حكيمانه‌اش تدبير و اداره مى‌كند. ☆ در اين‌كه آيا واژه‌هاى «عزائم» و «عقود» و «همم» مترادف است و همه به معناى اراده انسان است يا با هم تفاوت دارد، در ميان شارحان نهج‌البلاغه اختلاف نظر است؛ 📚 آیت الله مکارم شیرازی، پیام امام امیرالمؤمنین، ج ۱۴، ص ۷۳ 🔸 @hadithnet
. ﷽؛ 💠 سه شنبه ۱۴ دی ۱۴۰۰ 🏷 دوست دارم بشناسم! 🔅 : 🔸 «دوست ندارم كه در كودكى از دنيا مى‌‏رفتم و وارد بهشت مى‌‏شدم و بزرگ نمى‌‏شدم تا پروردگارم، عزّوجلّ، را بشناسم». 🔹 «ما يَسُرُّنى لَوْ مِتُّ طِفْلاً وَاُدْخِلْتُ الْجَنَّةَ وَلَمْ أَكْبَرْ فَأَعْرِفَ رَبّى عَزَّوَجَلَّ» . 📚 كنزالعمال ح ٣٦٤٧٢ •❀• ذکر امروز :یا ارحم الراحمین (۱۰۰ مرتبه) 🔸 @hadithnet
شرح بي نهايت.pdf
462.4K
. ❓ آيا توسل به پيامبر(ص) و ائمه (ع) و شفاعت و كمك خواستن از آنها با توحيد منافات دارد؟ ☆~~ پاسخ را در کتاب شرح بی نهایت بخوانید! | 📥 کنید | 📗 کتاب «شرح بی نهایت»، خداشناسی از منظر ▫️ مباحث خداشناسی، با زبانی ساده و در قالب های جدید ✾ فصل های کتاب : «اقسام توحید»، «نشانه های خدا»، «گفت و گوهای توحیدی(مناظرات)»، «شبهات خداشناسی و پاسخ ها» و « پیامدهای توحید» و... ✍️مؤلف دکتر محمد علی رضایی اصفهانی ▫️ تهیه و تدوین اداره تولیدات فرهنگی آستان قدس رضوی 🔸 @hadithnet
تصحیح خداشناسی مردم توسط امام رضا(ع).pdf
1.33M
. | 📄 بخوانید | 📋 نگاهی تحلیلی به تصحیح خداشناسی مردم توسط امام رضا علیه السلام 📑 فصلنامه فرهنگ رضوی شماره پیاپی ۴ / صفحه ۸-۲۵ ✍🏻 نویسنده : رضا اکبری 💢 زمینه‌ای برای طرح دقیق‌تر باورهای خداشناسی به زبان امروزین. ▫️ توجه به روایت‌های رضوی نشان می‌دهد آن حضرت اعتقادهای نادرست مردم دربارۀ خداوند را تصحیح کردند. 🚩 عامۀ مردم از صفت‌های الهی، تلقی انسان‌وار در ذهن داشتند. از نظر آنان گویی خداوند همانند انسان خشمگین می‌شود یا علم می‌یابد. ✾ با نفی انسان‌‌انگاری از خداوند، صفاتی همچون آمدن، مکر، استهزاء، خدعه، علم و ... را به‌گونه‌ای تفسیر کردند که مستلزم نقص در خداوند نباشد. ✾ همچنین ایشان مسئلۀ خفا و احتجاب الهی را پاسخ داده و آن‌را ناشی از گناهان انسان دانستند. 🗯 امروزه در فلسفۀ دین، مباحثی همچون ادلۀ وجود خداوند، زبان دین و خفای الهی از زنده‌ترین مباحث به‌شمار می‌آیند و نظرهای متعددی در خصوص آنها ارائه شده است. ▫️ این مقاله با روشی تحلیلی تلاش می‌کند برخی از موارد را با توجه به روایت‌های رضوی بیان کند. @hadithnet | معارف حدیث
. ﷽؛ 💠 پنج شنبه ۱۹ اسفند ۱۴۰۰ 🏷 شناخت خدا 🔅 : 🔸«اندك شناخت (خدا)، موجب دل بر كندن از دنيا مى شود» 🔹«يَسيرُ المَعرِفَةِ يوجِبُ الزُّهدَ فِي الدُّنيا». 📚 غرر الحكم : ح ١٠٩٨٤ •❀• ذکر امروز : لا اِلهَ اِلّا اللهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ الْمُبین (۱۰۰ مرتبه) @hadithnet | معارف حدیث
. | | ☆ من پروردگاری را که ندیده باشم، عبادت نمی کنم ☆ 🔅 : امیرمؤمنان بر منبر کوفه سخنرانی می کرد که مردی به نام ذِعلِب ـ که زبان آور، سخنور و شجاع بود ـ برخاست و گفت: ای امیر مؤمنان! آیا تو پروردگارت را دیده ای؟ ❀ فرمود: «وای بر تو، ای ذعلب! من پروردگاری را که ندیده باشم، عبادت نمی کنم». ▫️ گفت: ای امیر مؤمنان! چگونه او را دیده ای؟ ❀ فرمود: «وای بر تو، ای ذعلب! چشم ها با نگاهِ سر او را ندیده اند؛ بلکه دل ها با حقایق ایمان [و تصدیقات یقینی]، او را دیده اند. وای بر تو، ای ذعلب! پروردگارم چنان لطیف (و ناپیدا) است که به لطافت (جسمانی) وصف نمی شود، و چندان باعظمت است که به عظمت، وصف نمی گردد، • و آن سان بزرگ است که به بزرگی، وصف نمی شود، و چنان سترگ است که به درشتی (و غلظت جسمانی) وصف نمی گردد. • پیش از هر چیز است و گفته نمی شود که: چیزی پیش از اوست. • و پس از هر چیزی است و گفته نمی شود که: بَعدی دارد. • چیزها را خواسته است (/ خواهنده چیزهاست)؛ امّا نه با کوشش (و تلاش، آن گونه که ویژگی بشر است)، و دریابنده(ی باطن ها) است؛ امّا نه با حیله. • در همه اشیا هست؛ امّا نه این که با آنها آمیخته و یا از آنها جدا باشد. • پدیدار است؛ امّا نه به نحو مباشرت (قابل رؤیت حسّی). • آشکار است؛ امّا نه به نحو آشکار شدن (اشیا) برای چشم. • دور است، نه به مسافت، (و) نزدیک است، نه به نحو هم جواری». 📚 دانشنامه قرآن و حدیث ۵، ص ۲۰۴ @hadithnet | معارف حدیث
. | | 🔰 فطرتا عاشق زيبايى است! ✍️ مهم ترين نقش خداشناسى در زندگىِ فردى ، محبّت و اُنس با خداوند متعال است؛ چرا كه انسان، فطرتا عاشق زيبايى است و از آن جا كه خداوند متعال، جامعِ همه زيبايی‌هاست و همه زيبايان، زيبايى خود را از او دارند، انسان نمی‌تواند خدا را بشناسد و او را دوست نداشته باشد . 🔅 از اين رو ، می‌فرمايد : مَن عَرَفَ اللّه َ أَحَبَّهُ . هر كه خدا را بشناسد، دوستش خواهد داشت. ☆ تنبيه الخواطر : ج ۱ ص ۵۲ . ❀ و هر چه معرفت انسان نسبت به آفريدگار جهان بيشتر شود، محبّت او در دلش بيشتر می‌گردد، تا آن جا كه در مرتبه «كاملان در خدا دوستى» قرار می‌گيرد . ༺ محبّتى كه زاييده معرفت باشد، با عنايت به اوامر و نواهى الهى و جايگاه انسان در نظام آفرينش و نيز توأم با خشيت و رغبت است و انسان را به همه ارزش هاى اعتقادى، اخلاقى و عملى ، و ترك ضدّ ارزش ها دعوت می‌نمايد . 🌐 بیشتر بخوانید @hadithnet | معارف حدیث
. 🔸 آفريدگار در آينه آفريده ها ✍️ ادراك تجلّى آفريدگار در آينه آفريده ها، به ميزان قدرت ديدِ انسان، شدّت و ضعف پيدا می‌كند. هر قدر موانع شناخت، كمتر و قدرت ديد عقلى و قلبى انسان ، بيشتر باشد ، تجلّى خداوند ـ تبارك و تعالى ـ در آينه آفريده ها براى او محسوس تر است . برخى ابتدا مخلوق را می‌بينند و سپس خالق را و برخی‌، هر دو را با هم می‌بينند و برخى ابتدا صانع را می‌بينند و برخى چيز ديگرى را با صانع نمی‌بينند. ▫️ در زمينه ادراك تجلّى آفريدگار در آينه آفريده ها، انسان ها به چهار دسته تقسيم می‌شوند : ... دسته چهارم، كه در اوج خداشناسى هستند، معرفت و محبّت آنان به خدا به حدّى است كه چيزى جز خدا نمی‌بينند . اين مرتبه از خداشناسى، ويژه انبيا و انسان هاى كامل است كه هستى حقيقى را منحصر به خدا می‌بينند و هستىِ جز او را ، همچون سايه، نمودها و هستى هايى اعتبارى می‌دانند. 🔅 : «... چگونه با چيزى كه در وجودش به تو محتاج است، بر وجود تو استدلال می‌شود؟ مگر براى جز تو جلوه و ظهورى هست كه در تو نيست تا او تجلّى دهنده تو باشد؟ كِى از ديده ها پنهان بوده اى كه به راهنمايى كه به تو رهنمون شود، نياز افتد؟ كِى دور بوده اى كه نشانه ها به تو راه بنمايانند؟ كور باد چشمى كه تو را به عنوان نگهبان نبيند!» . 📚 الإقبال : ص ٣٤٨ 🌐بیشتر بخوانید @hadithnet | معارف حدیث
. 💠 نقش خداشناسى در زندگى اجتماعى ‎🔺نقش خداشناسى در زندگىِ فردى ✍️ خداشناسى‌، به دليل اين كه زيربناى ارزش‌هاى اعتقادى، اخلاقى و عملى است، اصلى‌ترين پايه‌هاى جامعه نمونه انسانى نيز هست. به همين جهت، نمى‌توان از جامعه اى كه خدا را باور ندارد، انتظار داشت ارزش‌هاى انسانى و در رأس آنها عدالت اجتماعى را رعايت نمايد. لذا درباره فلسفه خداپرستى مى‌فرمايد : 🔅به دلايل فراوان، از جمله: كسى كه به خدا اقرار نكند، از نافرمانى او دورى نمى‌‏ورزد و از ارتكاب گناهانِ بزرگ باز نمى‌‏ايستد و در فساد و ستمكارى‏‌هايى كه دلخواه و خوشايند اوست، ملاحظه هيچ كس را نمى‌‏كند...(۱) ☆ بى‌ترديد، استقرار ارزش‌هاى اخلاقى در جامعه، بدون زيربناى مذهبى و اعتقاد به خدا امكان پذير نيست. اگر جهان، بى‌شعور و بى‌هدف باشد و عادل و ظالم، و نيكوكار و بدكار، همه با مرگ به يك نقطه مى‌رسند. با كدام دليل مى‌توان جامعه را به رعايت ارزش‌هاى والاى انسانى، عدالت خواهى‌، ايثار و مبارزه باظلم و جنايت، دعوت كرد؟ چه دليلى دارد كه يكى فداى ديگران شود و ديگران، فداى او نگردند؟ ... اعتقاد به خدا و هدفدارى جهان هستى‌، زمينه ساز جامعه برين و تكامل مادّى و معنوى انسان است و به فرموده آفريدگار جهان : ✧ «مَّن كَانَ يُرِيدُ ثَوَابَ الدُّنْيَا فَعِندَ اللَّهِ ثَوَابُ الدُّنْيَا وَالْاخِرَةِ.(۲) و هر كس پاداش دنيا را بخواهد، پاداش دنيا و آخرت، نزد خداست».✧ ❀ و اگر روزى جامعه بشر به طور شايسته با آفريدگار جهان پيوند بر قرار كند، بهترين زندگى‌ها را براى خود فراهم ساخته است. به اميد آن روز! ا - - - - - ۱. علل الشرائع : ص۲۵۲ ح۹ ۲. نساء : آيه ۱۳۴ 📚 دانشنامه قرآن و حدیث، ج۵،‌ص۳۳۴ @hadithnet | معارف حدیث