eitaa logo
حدیثنا
661 دنبال‌کننده
3 عکس
5 ویدیو
1 فایل
احادیث کمترشنیده‌شده از کتب معتبر ارتباط با ادمین: @Rah_Bar
مشاهده در ایتا
دانلود
✨معجزه تفکر✨ 🔴کسی، در سرزمین مشرکان زندگی کند و خود نیز... 🔴در قبیله‌ی راهزنان بزرگ شود و خود نیز... 🔶سپس، آن‌قدر رشد کند... 🔸که از برترین انسان‌ها شود، 🔸که خداوند به رسولش امر کند باید او را دوست داشته باشی، 🔸که بهشت مشتاق دیدارش باشد، 🔸که وقتی همه برگشتند، او بایستد، 🔸که وقتی هم‌قطارانش در سیل دنیاگرایی غرق شدند، زهدش، هم‌چنان، مثال زهد عیسی علیه‌السلام باشد، 🔸که چنان بر حق استوار باشد، که طعم زندان خلیفه ثانی و تبعید خلیفه ثالث را بچشد و باز، بایستد. ❓چه‌طور توانست از آن منجلاب به این بلندا صعود کند و چنین استوار بایستد؟ ❓راز موفقیتش چه بود؟ 🌿به نظر می‌رسد، امام صادق علیه‌السلام در این روایت به راز موفقیت او اشاره فرموده‌اند: 🍃«کَانَ أَکْثَرُ عِبَادَةِ أَبِی ذَرٍّ رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَیْهِ خَصْلَتَیْنِ التَّفَکُّرَ وَ الِاعْتِبَارَ» 📚الخصال، ج۱، ص۴۲ 🍃«بیش‌ترین عبادت ابوذر ـ رحمت خدا بر او باد ـ دو خصلت بود؛ «تفکر» و «عبرت‌آموزی».» 🔆ابوذر بسیار اهل «تفکر» و «عبرت‌آموزی» بود. 🔑کلید رهایی‌اش از شرک را نیز با همین دو خصلت به دست آورد. 💬خودش نقل می‌کند: 🔹سال‌ها قبل از اسلام بت‌پرست بوده و «مناة»، بت قبیله‌اش را، عبادت می‌کرده. 🔹روزی مقداری شیر برای «مناة» می‌آورد، کنارش می‌گذارد و گوشه‌ای می‌ایستد تا ببیند با آن چه می‌کند... 🔹اندکی بعد، روباهی از راه می‌رسد، شیر را می‌خورد، کنار «مناة» می‌آید، پایش را بلند می‌کند، بر آن بول می‌کند، راهش را می‌گیرد و می‌رود!  💥ابوذر با دیدن این صحنه به فکر فرو می‌رود... 🔸با خود می‌گوید: بتی که این اندازه ناتوان است که روباهی می‌تواند غذای او را بخورد و چنین جسارتی به او کند، چه‌گونه می‌تواند از من و قبیله‌ام دفع ضرر کند؟!   ✨با همین تلنگر بیدار می‌شود، از بت‌پرستی دست می‌شوید، تحقیق می‌کند و سه سال پیش از بعثت پیامبر (در هفده سالگی) یکتاپرست می‌شود. 🔸او پس از مطّلع شدن از بعثت پیامبر خاتم صلی‌الله‌علیه‌وآله نیز، بی‌درنگ به اسلام متلبس می‌شود. 🔶خداوند، عالَم را طوری خلق کرده‌است که از در و دیوارش، آیه و نشانه و موعظه ببارد. 🔸کافی است؛ خوب «ببینیم»، به «فکر» رویم و «عبرت» گیریم. ✅ برای مشاهده‌ی مستندات رواییِ متن، به وبلاگ «دستوار» مراجعه نمایید: ✅ dastvar.blog.ir/1393/09/24